Γνωμικολογικον

Αποφθέγματα, Γνωμικά, Αφορισμοί, Ρητά, Παροιμίες
 
 
 

Αρχαία Γνωμικά



ancient greek quotes

σελίδα 10 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»

 

Κοινωνία

Πόλις εστί κοινωνία πολιτών πολιτείας.
Η πόλη (–κράτος) είναι η ένωση των πολιτών με βάση το πολίτευμα.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 80
Πεποίηκά τι κοινωνικώς; ουκούν ωφέλημαι.
Έκανα κάτι για το κοινωνικό σύνολο; άρα είμαι ωφελημένος.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” ια’4

άρεσε σε 53
Όλως δε το συζήν και κοινωνείν των ανθρωπικών πάντων χαλεπόν.
Γενικά, το να ζεις με άλλους και να ανήκεις σε μια κοινωνία είναι το πιο δύσκολο στις ανθρώπινες υποθέσεις.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Πολιτικά β’

άρεσε σε 18
 

Διαφορετικότητα

Άριστος τρόπος του αμύνεσθαι το μη εξομοιούσθαι.
Ο καλύτερος τρόπος για να αντιστέκεσαι είναι να μην εξομοιώνεσαι.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” στ’6

άρεσε σε 256
«Ουδέν» έφη «τον θάνατον διαφέρειν του ζην». «Συ ουν,» έφη τις, διά τι ουκ αποθνήσκεις;»
«ότι,» έφη, «ουδέν διαφέρει.»

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 122
Ανθρώποις πάσι ταυτό αγαθόν και αληθές. Ηδύ δε άλλω άλλο.
Για όλους τους ανθρώπους, το καλό και το αληθινό είναι το ίδιο. Αυτό που προκαλεί ευχαρίστηση όμως είναι διαφορετικό στον καθέναν.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 107
Παν το ανόμοιον ακοινώνητον.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 56
Διάφοροι δε φύσεις βροτών, διάφοροι δε τρόποι.
Οι χαρακτήρες τον ανθρώπων είναι διαφορετικοί και ο καθένας συμπεριφέρεται διαφορετικά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ιφιγένεια εν Αυλίδι

άρεσε σε 27
Αλλ’ άλλος άλλοις μάλλον ήδεται τρόποις.
O καθένας ευχαριστιέται με διαφορετικό τρόπο.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Οινεύς

άρεσε σε 26
Όσο διαφέρει σύκα καρδάμων.
Όσο διαφέρουν τα σύκα από τα κάρδαμα.

Αρχαία παροιμιακή φράση

(δηλαδή, μεγάλη διαφορά)

άρεσε σε 15
Αλλ’ ου γαρ αυτός παντ’ επίστασθαι βροτών πέφυκεν· άλλω δ’ άλλο πρόσκειται γέρας.
Αλλά κανείς δεν έχει γεννηθεί που να τα γνωρίζει όλα. Διαφορετικό χάρισμα έχει ο καθένας.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ρήσος

άρεσε σε 13
Άλλος γυναικός κόσμος, άλλος αρσένων.

Ανώνυμο αρχαίο ρητό

άρεσε σε 8
 

Αδικία

Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.
Η μοχθηρία και η αδικία υπάρχουν από πρόθεση [και όχι τυχαία ή κατά λάθος].

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 739
Μάλλον αδικείσθαι ή αδικείν.
Καλύτερα να σε αδικούν παρά να αδικείς.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 359
Ουδαμού δε αδικείν. Ουδ’ αδικούμενον ανταδικείν.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 283
Αδικούμενοι οι άνθρωποι μάλλον οργίζονται ή βιαζόμενοι.
Οι άνθρωποι περισσότερο οργίζονται όταν τους αδικούν παρά όταν ασκείται βία επάνω τους.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 182
Αδικεί πολλάκις ο μη ποιών τι, ου μόνον ο ποιών τι.
Πολλές φορές είναι άδικος αυτός που δεν κάνει κάτι, όχι μόνο αυτός που κάνει κάτι.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” θ’ 5

άρεσε σε 168
Αγαθόν ού το μη αδικείν, αλλά το μηδέν θέλειν.
Το καλό [και σωστό] είναι όχι μόνο να μην αδικείς αλλά ούτε να θέλεις να το κάνεις.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 142
Της αυτής αμαρτίας είναι το διδόναι οίς μη δει και το μη διδόναι οίς δεί.
Είναι εξίσου λάθος να δίνεις σ’ αυτούς που δεν πρέπει με το να μη δίνεις σ’ αυτούς που πρέπει.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 134
Αισχρόν έστι σιγάν, της Ελλάδος πάσης αδικουμένης.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 109
Δυνατοί ευμαρώς έχουσιν αδικήσαι τους αδυνάτους, ως ιχθύες εν τη θαλάττη τους ήττονας εαυτών ποιούνται κατάβρωμα.
Οι ισχυροί θεωρούν αυτονόητο να αδικούν τους πιο αδύνατους, όπως τα ψάρια στη θάλασσα όπου το μεγάλο τρώει το μικρό.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Πατέρας της εκκλησίας  (347-407 μ.Χ.)

άρεσε σε 109
Χρήματα πορίζειν μεν ουκ αχρείον, εξ αδικίης δε πάντων κάκιον.
Να αποκτάς αγαθά δεν είναι αισχρό· όμως, το να τα αποκτάς αδικώντας, είναι το χειρότερο από όλα.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 101
Οία η πρόθεσίς εστιν αδικείν, παρ᾿ αυτοίς ουδέ δικαία απολογία ισχύει.
Όταν έχουν την πρόθεση να σε αδικήσουν, κανένα σωστό επιχείρημα δεν θα σε γλυτώσει.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 96
Αδικία έξις υπεροπτική νόμων.
Είναι έλλειψη δικαιοσύνης η συνήθεια να περιφρονούνται οι νόμοι.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 90
Μούνοι θεοφιλέες, όσοις εχθρόν το αδικέειν.
Είναι αγαπητοί στους θεούς μόνο όσοι εχθρεύονται την αδικία.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 86
Θεών όνειδος τους κακούς ευδαιμονείν.
Είναι όνειδος για τους θεούς να καλοπερνούν οι κακοί.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 80
Χρη μηκέθ’ ηγείσθαι θεούς, ει τάδικ’ έσται της δίκης υπέρτερα.
Δεν χρειάζεται πια να ακολουθούμε τους θεούς αν τα άδικα υπερτερούν από τα δίκαια.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ηλέκτρα

άρεσε σε 73
Πώς τε ήκιστ᾽ αν αδικοίεν οι άνθρωποι; «ει ομοίως,» έφη, «άχθοιντο τοις αδικουμένοις οι μη αδικούμενοι.»
Πώς μπορεί να αδικούν οι άνθρωποι όσο γίνεται λιγότερο; «Αν αυτοί που δεν αδικούνται αγανακτούν όσο και αυτοί που αδικούνται».

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 47
Δίκαια μεν εν τω ανθρωπείῳ λόγῳ από της ίσης ανάγκης κρίνεται, δυνατά δε οι προύχοντες πράσσουσι και οι ασθενείς ξυγχωρούσιν.
Δικαιοσύνη μπορεί να υπάρξει μόνο όταν οι αντίπαλοι είναι ισοδύναμοι, κατά τα άλλα οι ισχυροί κάνουν αυτά που μπορούν και οι αδύναμοι συγχωρούν.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

(από τον διάλογο με τους Μηλίους)

άρεσε σε 38
Καλόν μεν τον αδικέοντα κωλύειν. Ει δε μη, μη ξυναδικέειν.
Καλό είναι να εμποδίζεις αυτόν που αδικεί. Αν δεν μπορείς, [τουλάχιστον] μην αδικείς και συ μαζί του.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 30
Ο αδικών του αδικουμένου κακοδαιμονέστερος.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 29
Έοικεν η τύχη φαύλω αγωνοθέτη· πολλάκις γαρ τον μηδέν πράσσοντα στεφανοί.
Η τύχη μοιάζει με φαύλο κριτή αγώνων: πολλές φορές στεφανώνει αυτόν που δεν κάνει τίποτα.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 27
Άμας απήτουν, οι δ’ απηρνούντο σκάφας.
Εγώ ζητούσα κουβάδες και οι άλλοι δεν δέχονταν σκάφες.

Αρχαία παροιμία

άρεσε σε 17
Πολλοί τοι πλουτούσι κακοί, αγαθοί δε πένονται. Αλλ᾽ ημείς τούτοις ού διαμειψόμεθα της αρετής τον πλούτον.
Βέβαια πολλοί, κακοί άνθρωποι πλουτίζουν, ενώ καλοί άνθρωποι είναι φτωχοί. Αλλά εμείς δεν θα ανταλλάξουμε την αρετή με τον πλούτο.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 9
 

Δικαιοσύνη

Το δίκαιον ουκ άλλο τι ή του κρείττονος ξυμφέρον.
Το δίκαιο δεν είναι τίποτε άλλο παρά το συμφέρον του ισχυρού.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 357
Μηδενί δίκην δικάσης, πριν αμφοίν μύθον ακούσης.
Μην καταδικάσεις κανέναν πριν ακούσεις την ιστορία και από τους δύο.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

(αναφέρεται και από τον Αριστοφάνη στις «Σφήκες»)

άρεσε σε 267
Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 256
Ώσπερ το ευθύ ευθέος ου δείται, ούτως ουδέ το δίκαιον δικαίου.
Όπως το ίσιο δεν χρειάζεται χάρακα, έτσι και το δίκαιο δεν χρειάζεται δικαιοσύνη.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 231
Εμέ δε Άνυτος και Μέλητος αποκτείναι μεν δύνανται, βλάψαι δε ού.
Ο Άνυτος και ο Μέλητος [οι κατήγοροι στη δίκη του] μπορούν να με σκοτώσουν αλλά όχι να με βλάψουν.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 149
Νικά δ’ ο μείων τον μέγαν δίκαι’ έχων.
Ο μικρός νικάει τον μεγάλο όταν έχει δίκιο.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ικέτιδες

άρεσε σε 95
Οψέ θεών αλέουσι μύλοι, αλέουσι δε λεπτά.
Οι μύλοι των θεών αργούν αλλά αλέθουν λεπτά (καλά).

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 79
Δίκαια δράσας, συμμάχους έξεις θεούς.
Αν ενεργείς δίκαια, θα έχεις συμμάχους τους θεούς.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 68
Οξύς θεών οφθαλμός ες το πανθ’ οράν.
Είναι κοφτερό το μάτι των θεών στο να τα βλέπουν όλα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 48
Ανεξέταστον μη κόλαζε μηδένα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 42
Αλλ’ η Δίκη γαρ και κατά σκότον βλέπει.
Αλλά η Δικαιοσύνη βλέπει και στο σκοτάδι.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Οιδίπους

άρεσε σε 31
Ραδαμάνθυος κρίσις.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για σοφή και δίκαιη κρίση –ο Ραδαμάνθυς ήταν αδερφός του Μίνωα και δικαστής των νεκρών στον Άδη)

άρεσε σε 12
Δικαιότερος σταχάνης.
[Σταχάνη=ζυγαριά]

Αρχαία παροιμιακή φράση

(για δίκαιο άνθρωπο)

άρεσε σε 11
 

Νόμοι & Δίκαιο

Τους δε νόμους τοις αραχνίοις ομοίους· και γαρ εκείνα, εάν μεν εμπέση τι κούφον και ασθενές, στέγειν· εάν δε μείζον, διακόψαν οίχεσθαι.
Οι νόμοι μοιάζουν με τον ιστό της αράχνης: αν πέσει πάνω του κάτι ελαφρό και αδύναμο, το συγκρατεί· αν όμως πρόκειται για κάτι μεγαλύτερο, σκίζει τον ιστό και φεύγει.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 918
Άνθρωπος τελειωθείς βέλτιστον των ζώων, χωρισθέν δε νόμου και δίκης, χείριστον πάντων.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 433
Ωσπερ σώμα στερηθέν ψυχής πίπτει, ούτω καί πόλις, μή όντων νόμων, καταλύεται.
Όπως το σώμα, όταν στερηθεί την ψυχή πεθαίνει, έτσι και η πόλη, όταν δεν υπάρχουν νόμοι, καταλύεται.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 335
Το θείον και οι νόμοι, ευ μεν αγόντων, εισίν ωφέλιμοι, κακώς δε αγόντων ουδέν ωφελούσιν.
Όταν η θρησκεία και οι νόμοι εφαρμόζονται σωστά είναι ωφέλιμοι, αλλά όταν εφαρμόζονται λάθος δεν έχουν καμιά ωφέλεια.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 123
Μάχεσθαι χρη τον δήμον υπέρ του νόμου ώσπερ τείχους.
Ο λαός πρέπει να υπερασπίζεται τον νόμο σαν να είναι το τείχος [της πόλης].

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 122
Κρατίστην είναι δημοκρατίαν εν ή πάντες ως τύραννον φοβούνται τον νόμον.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 117
Ουδείς ανάγκης μείζον ισχύει νόμος.
Δεν υπάρχει νόμος που να είναι πιο ισχυρός από την ανάγκη.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 92
Ου γαρ τοις ψηφίσµασιν αλλά τοις ήθεσιν καλώς οικείσθαι τας πόλεις.
Οι πόλεις δεν διοικούνται σωστά με τους νόμους αλλά με την ηθική συμπεριφορά των πολιτών.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 82
Ερωτηθείς τι εστι νόμος είπε: «των μεν δειλών φόβος, των δε τολμηρών κόλασις».
Όταν ρωτήθηκε τι είναι νόμος, απάντησε: «ο φόβος των δειλών και η τιμωρία των τολμηρών».

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 75
Ουδέν διαφέρει ή μη κείσθαι ή μη χρήσθαι τους νόμους.
Σε τίποτα δεν διαφέρει το να μην υπάρχουν νόμοι από το να μην εφαρμόζονται οι νόμοι.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 72
Ο μηδέν αδικών ουδενός δείται νόμου.
Όποιος δεν κάνει καμιά αδικία, δεν χρειάζεται κανένα νόμο.

Αντιφάνης
Αρχαίος Κωμωδιογράφος  (405-335 π.Χ)

άρεσε σε 63
Ευνομία πειθαρχία νόμων σπουδαίων.
Ευνομία είναι η υπακοή σε σπουδαίους νόμους.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 63
Νόμος πονηρός ανομίαν παρεισφέρει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 49
Την μάλιστα νόμων, ήκιστα δε ρητόρων ακούουσαν πολιτείαν αρίστην είναι.
Η άριστη πολιτεία είναι εκείνη που υπακούει στους νόμους και όχι στους πολιτικούς.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 39
Ερωτηθείς ποτε τι πλέον έχουσιν οι φιλόσοφοι, έφη, «Εάν πάντες οι νόμοι αναιρεθώσιν, ομοίως βιώσομεν».
Ερωτηθείς τι παραπάνω έχουν οι φιλόσοφοι, είπε «αν καταργηθούν όλοι οι νόμοι θα ζούμε με τον ίδιο τρόπο».

Αρίστιππος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (435-355 π.Χ.)

άρεσε σε 36
Τοις μεν νόμοις, παλαιοίς χρώ, τοις δ’ όψοις, προσφάτοις.
Να χρησιμοποιείς παλαιούς νόμους και φρέσκα φαγητά.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 33
Νόμος εστί θεός. Tούτον αεί πάντοτε τίμα.

Σιμωνίδης ο Κείος
Αρχαίος ποιητής & συγγραφέας επιγραμμάτων  (556-468 π.Χ.)

άρεσε σε 31
Τοις ολίγα λεγουσών, ολίγων και νόμων εστί χρεία.
Για αυτούς που λένε λίγια λόγια χρειάζονται λίγοι νόμοι.

Χαρίλαος
Βασιλιάς της Σπάρτης  (7ος αιών π.Χ.)

(εξηγώντας γιατί ο Λυκούργος θέσπισε λίγους νόμους για τους Σπαρτιάτες)

άρεσε σε 31
Ουκ αν εκώλυον οι νόμοι ζην έκαστον κατ’ ιδίην εξουσίην, ει μη έτερος έτερον ελυμαίνετο.
Δεν θα εμπόδιζαν οι νόμοι να ζει ο καθένας όπως θα ήθελε, αν ο ένας δεν θα έβλαπτε τον άλλον.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 22
Τον σοφόν ού κατά τους κειμένους νόμους πολιτεύσεσθαι, αλλά κατά τον της αρετής.
Ο σοφός ζει στην κοινωνία όχι σύμφωνα με τους ισχύοντες νόμους, αλλά υπακούοντας στον νόμο της αρετής.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 18
Πας εστι νόμος εύρημα μεν και δώρον θεών.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 8
Ούτ’ αν συ ποιητής αγαθός είης παρά μέλος άδων, ούτ’ αν εγώ χρηστός άρχων παρά νόμον κρίνων.
Ούτε εσύ θα ήσουν καλός ποιητής αν τραγουδούσες χωρίς να ακολουθείς τη μελωδία ούτε εγώ θα ήμουν χρηστός άρχων αν αποφάσιζα χωρίς να ακολουθώ τους νόμους.

Θεμιστοκλής
Αθηναίος πολιτικός & στρατιωτικός  (525-461 π.Χ.)

(«προς τον Σιμωνίδην αξιούντά τι των μη δικαίων»)

άρεσε σε 5
 

Ισότητα

Ισότης στάσιν ου ποιεί.
Η ισότητα δεν προκαλεί επανάσταση.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 101
Πας γαρ εμπλησθείς ανήρ ο πλούσιός τε χω πένης ίσον φέρει.
Αν όλοι είναι χορτασμένοι, πλούσιοι και φτωχοί είναι το ίδιο.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ηλέκτρα

άρεσε σε 45
Ισότης φιλότης.

Αρχαία παροιμία

άρεσε σε 34
Ίσος πόλεμον ου ποιεί.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 30
Κοινός γαρ εστιν ουρανός πάσιν βροτοίς.
Ίδιος είναι ο ουρανός για όλους τους ανθρώπους.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ελένη

άρεσε σε 19
 

Τάξη

Ουδέν άτακτον των φύσει.
Τίποτα απ’ όσα είναι δοσμένα από τη φύση δεν είναι χωρίς τάξη.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 272
Aρμονίη αφανής φανερής κρείττων.
Η αφανής αρμονία είναι ανώτερη από τη φανερή.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 47
Οίσιν ο τρόπος εστίν εύτακτος, τούτοισι και ο βίος συντέτακται.
Αυτοί που η συμπεριφορά τους είναι σε τάξη και η ζωή τους είναι τακτοποιημένη.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 22
 

Εξουσία

Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει.

Αγάθων
Αρχαίος τραγικός  (450-400 π.Χ.)

άρεσε σε 697
Ου τοις άρχειν βουλομένοις μέμφομαι, αλλά τοις υπακούειν ετοιμοτέροις ούσιν.
Δεν κατηγορώ αυτούς που ασκούν την εξουσία, αλλά αυτούς που είναι πρόθυμοι να υπακούσουν.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 371
Αρχή άνδρα δείκνυσι.
Η εξουσία αποκαλύπτει τον χαρακτήρα.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 297
Το άρχειν ήδιστον.
Το να ασκείς εξουσία είναι υπέρτατη ευχαρίστηση.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 276
Εάν μη οι βασιλείς φιλοσοφήσουν, ουκ έστιν των δεινών παύλα.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 151
Ένιοι, πόλεων μεν δεσπόζουσι, γυναιξί δε δουλεύουσι.
Κάποιοι κυβερνούν πόλεις αλλά είναι δούλοι γυναικών.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 150
Μακραί τυράννων χείρες.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 115
Άπαξ γαρ εξουσία, ισχύν λαβούσα, ουδέν του οικείου συμφέροντος κρίνει λυσιτελέστερον.
Κάθε εξουσία όταν γίνει ισχυρή, δεν θεωρεί τίποτε πιο σκόπιμο από το δικό της συμφέρον.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 106
Ανθρώπων άρχειν.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(λογοπαίγνιο, απαντώντας στην ερώτηση με τι ασχολείται)

άρεσε σε 101
Ο εγγύς Διός, εγγύς κεραυνού.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 56
Της πολιτείας εστίν είδη πέντε· το μεν γαρ αυτής εστι δημοκρατικόν, άλλο δε αριστοκρατικόν, τρίτον δε ολιγαρχικόν, τέταρτον βασιλικόν, πέμπτον τυραννικόν.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 27
Άπας δε τραχύς όστις αν νέον κρατή.
Είναι πάντα σκληρός όποιος είναι νέος στην εξουσία.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 18
Το μητ’ άναρχον μήτε δεσποτούμενον... σέβειν.
Να μην σέβεσαι ούτε την αναρχία ούτε τη δεσποτική εξουσία.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Ευμενίδες

άρεσε σε 11
Διογένης ερωτηθείς πώς άν τις πολιτεύηται εξουσίᾳ, έφη: Καθάπερ πυρί, μήτε λίαν εγγύς είναι, ίνα μη κατακαή· μήτε πόρρω, ίνα μη ριγώσῃ.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 7
Πονηρά φύσις εξουσίας επιλαβοµένη δηµοσίας απεργάζεται συµφοράς.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 7
Δύναμις υπέρ άνθρωπον η βασιλέος εστί και χείρ υπερμήκης.
Ο βασιλιάς έχει μεγαλύτερη δύναμη από τον κοινό άνθρωπο και το χέρι του φτάνει πολύ μακριά.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 6
Φύσει το άρχειν οικήιον τω κρέσσονι.
Από τη φύση της η εξουσία ταιριάζει στον καλύτερο.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 5
 

Πολιτική

Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον.
(με την αρχική έννοια ότι είναι κοινωνικό ον, ότι προτιμά να ζει σε πόλεις)

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 316
Το της πόλεως όλης ήθος, ομοιούται τοις άρχουσιν.
Το ήθος όλης της πολιτείας είναι το ίδιο μ’ αυτό εκείνων που την κυβερνούν.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 313
Ο αληθινός άρχων ου πέφυκε το αυτώ συμφέρον σκοπείσθαι αλλά το τω αρχομένω.
Ο αληθινός άρχοντας δεν πρέπει να κοιτάζει το δικό του συμφέρον αλλά των υπηκόων του.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 192
Ο πολίτης ουδενί των άλλων ορίζεται μάλλον ή τω μετέχειν κρίσεως και αρχής.
Το κύριο γνώρισμα του πολίτη είναι η συμμετοχή στην απονομή δικαιοσύνης και στην άσκηση εξουσίας.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 192
Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον ενδοξότερον γεγονέναι.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 162
Κυάμων απέχεσθαι.
Μακριά από κουκιά.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

(με την έννοια της αποχής από την πολιτική —τα κουκιά χρησιμοποιούνταν στη διεξαγωγή ψηφοφοριών)

άρεσε σε 134
Τοις ελευθέροις μεγίστη ανάγκη η υπέρ των πραγμάτων αισχύνη.
Είναι επιβεβλημένο οι ελεύθεροι να έχουν συναίσθηση ευθύνης για τα πολιτικά πράγματα.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 100
Όρκος δ’ εταίρας ταυτό και δημηγόρου: Εκάτερος αυτών ομνύει προς όν λαλεί.
Ο όρκος της πόρνης μοιάζει με τον όρκο του πολιτικού: και οι δύο ορκίζονται σε όποιον απευθύνονται.

Δίφιλος ο Σίφνιος
Επικός ποιητής από τη Σίφνο  (7ος (;) π.Χ. αι)

άρεσε σε 91
Όσον εν πολέμω σίδηρος δύναται, τοσούτον εν πολιτεία λόγος ευ έχων ισχύει.
Όση αξία έχει στον πόλεμο το σίδερο (=τα όπλα) τόση ισχύ έχει στην πολιτική η καλή ομιλία.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 80
Φωνή μιαρά, γέγονας κακώς, αγοραίος εί, έχεις άπαντα προς πολιτείαν ά δει.
Βρώμικη φωνή, κακή ανατροφή, είσαι χυδαίος, τα έχεις όλα όσα χρειάζονται για να ασχοληθείς με την πολιτική.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ιππής

άρεσε σε 79
Λαώ μη πίστευε. Πολύτροπος έστιν όμιλος. Λαός τοι και ύδωρ και πυρ ακατάσχετα πάντα.
Μην εμπιστεύεσαι τον λαό. Είναι ένα απρόβλεπτο σύνολο. Λαός, φωτιά και νερό δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 61
Χρύσιππος ερωτηθείς δια τι ου πολιτεύεται είπε: Διότι ει μεν πονηρά πολιτεύεται, τοις θεοίς απαρέσει· ει δε χρηστά, τοις πολίταις.

Ιωάννης Στοβαίος
Έλληνας συλλέκτης γνωμικών  (5ος μ.Χ. αιών)

άρεσε σε 56
Ο αυτός έφησε τοις όχλοις μήτε καλώς μήτε κακώς ποιείν· κακώς μεν γαρ παθόντες εις τον άπαντα χρόνον μνημονεύουσιν, ευεργετηθέντες δε παραχρήμα επιλανθάνονται.
Ο Θ. είπε ότι στον όχλο δεν πρέπει να κάνεις ούτε καλό ούτε κακό. Γιατί αν τους κάνεις κακό θα το θυμούνται για πάντα, και αν τους ευεργετήσεις θα το ξεχάσουν αμέσως.

Θεόφραστος
Αρχαίος φιλόσοφος, συνεχιστής του Αριστοτέλη  (372-287 π.Χ.)

άρεσε σε 20
 

Δημοκρατία

Το εναντιούμενον τω δυναστεύοντι δήμος ωνόμασται.
Αυτό που εναντιώνεται στο δυνάστη λέγεται λαός.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 144
Κρατίστην είναι δημοκρατίαν εν ή πάντες ως τύραννον φοβούνται τον νόμον.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 117
Δημοκρατία κρείτον τυρρανίδος.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 41
Η εν δημοκρατίη πενίη της παρά τοις δυνάστησι καλεομένης ευδαιμονίης τοσουτόν εστίν αιρετωτέρη, οκόσον ελευθερίη δουλείης.
Η φτώχεια στο δημοκρατικό πολίτευμα είναι τόσο προτιμότερη από τη δυναστική «ευδαιμονία», όσο (προτιμότερη είναι) η ελευθερία από τη δουλεία.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 27
Ω δημοκρατία, ποι προβιβάς ημάς ποτε;
Αχ Δημοκρατία, πού θα μας οδηγήσεις;

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Όρνιθες

άρεσε σε 21
Εγίγνετό τε λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε υπό του πρώτου ανδρός αρχή.
Στα λόγια [η Αθήνα] ήταν Δημοκρατία αλλά στην πράξη ήταν ενός ανδρός αρχή [του Περικλή].

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Εγίγνετό τε λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε υπό του πρώτου ανδρός αρχή.
Έγινε [στην Αθήνα] δημοκρατία στα λόγια, αλλά στην πράξη ήταν εξουσία του πρώτου ανδρός.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

(για την μοναρχικού τύπου άσκηση εξουσίας από τον Περικλή, που εκλεγόταν επί χρόνια στρατηγός)

άρεσε σε 3
 

Διπλωματία

Στρογγύλα λέγε ίνα και κυλίηται.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 33
 

Ελευθερία

Το εύδαιμον το ελεύθερον, το δ’ ελεύθερον το εύψυχον.
Ευτυχισμένοι είναι οι ελεύθεροι και ελεύθεροι είναι οι γενναίοι.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

(από τον Επιτάφιο του Περικλή)

άρεσε σε 878
Ελεύθερον αδύνατον είναι τον πάθεσι δουλεύοντα και υπό παθών κρατούμενον.
Είναι αδύνατο να θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του και κυριαρχείται από αυτά.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 499
Η άγαν ελευθερία έοικε εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν.
Φαίνεται πως η υπερβολική ελευθερία μετατρέπεται σε υπερβολική υποδούλωση.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Πολιτεία 564Α

άρεσε σε 466
Εκλυτέον εαυτούς εκ του περί τα εγκύκλια και τα πολιτικά δεσμωτηρίου.
Θα πρέπει να απελευθερωθούμε από τις καθημερινές και δημόσιες ασχολίες που μας δεσμεύουν.

Επίκουρος
Αρχαίος φιλόσοφος  (341-270 π.Χ.)

άρεσε σε 165
Μη φορείν στενόν δακτύλιον.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

(με την έννοια μη δεσμεύεσαι και μη δυσκολεύεις τη ζωή σου)

άρεσε σε 125
Mόνον ευδαίμονα, έφη τον ελεύθερον, εκείνον νομίζω τον μήτε ελπίζοντά τι μήτε δεδιότα.
Ο μόνος ευτυχισμένος είπε [ο Δημώναξ] θεωρώ ότι είναι ο ελεύθερος, εκείνος που ούτε ελπίζει ούτε φοβάται κάτι.

Δημώναξ
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (2ος αιών μ.Χ.)

άρεσε σε 89
Την των δήμων ελευθερίαν η των αγαθών ανδρών άμιλλα φυλάττει.
Την ελευθερία των λαών προφυλάσσει η άμιλλα μεταξύ τίμιων αντρών.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 71
Οικήιον ελευθερίης παρρησίη.
Γνώρισμα της ελευθερίας είναι η παρρησία (ελεύθερη έκφραση γνώμης).

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 61
Ελεύθερος γαρ ου τις εστί πλην Διός.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 46
Έμφυτος πάσιν ανθρώποις ο της ελευθερίας πόθος.

Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (1ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 38
 

Καταπίεση

Δούλου τόδ’ εστίν, μη λέγειν ά τις φρονεί.
Είναι χαρακτηριστικό δούλου να μην λέει αυτά που πιστεύει.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνισσαι

άρεσε σε 74
 

Φυλακή

Βούλευμα μεν το Δίον, Ηφαίστου δε χειρ.
Η απόφαση ήταν του Δία, η υλοποίηση του Ηφαίστου.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

(για τα δεσμά του Προμηθέα)

άρεσε σε 12
 

Επανάσταση

Στάσις πάντων πολέμων χαλεπώτατος.
Η εξέγερση είναι ο πιο δύσκολος από όλους τους πολέμους.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 81
Φθόνος γαρ στάσιος αρχήν απεργάζεται.
Ο φθόνος προετοιμάζει ανταρσία εναντίον της εξουσίας.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Αναρχία κρείσσων πυρός.
Η αναρχία είναι πιο δυνατή από τη φωτιά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Εκάβη

άρεσε σε 5
 

Φασισμός

Μακραί τυράννων χείρες.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 115
Ένεστι γαρ πως τούτο τη τυραννίδι νόσημα, τοις φίλοισι μη πεποιθέναι.
Κατά κάποιο τρόπο αυτό είναι αρρώστια του τυραννικού καθεστώτος: να μην εμπιστεύεται ούτε τους φίλους του.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 41
 

Πατριωτισμός

Μητρός τε και πατρός και των άλλων προγόνων απάντων τιμιώτερόν εστιν η Πατρίς και σεμνότερον και αγιώτερον και εν μείζονι μοίρα και παρα θεοίς και παρ’ ανθρώποις τοις νουν έχουσι.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 990
Είς οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Μ’ 243

(ρήση του Έκτορα)

άρεσε σε 422
Νόμιζε την πατρίδα οίκον, τους δε πολίτας εταίρους.
Να θεωρείς την πατρίδα σπίτι σου και τους συμπολίτες συντρόφους.

Ξενοφών
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (430-355 π.Χ.)

άρεσε σε 134
Ουδέν αρ’ ην φίλτερον άλλο πατρίς.
Δεν υπάρχει τίποτε πιο αγαπημένο από την πατρίδα.

Θέογνις
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (6ος αιών π.Χ.)

Ελεγείαι Α 778

άρεσε σε 116
Όσα σεμνά και θεία νομίζουσιν άνθρωποι, τούτων πατρίς αιτία και διδάσκαλος, γεννησαμένη και αναθρεψαμένη και παιδευσαμένη.
Αιτία και δάσκαλος όλων όσων οι άνθρωποι θεωρούν σεβαστά και θεία είναι η πατρίδα, αφού αυτή τους γέννησε, τους ανάθρεψε και τους μόρφωσε.

Λουκιανός
Σύρος συγγραφέας  (120-180 μ.Χ.)

άρεσε σε 17
Ουδέν γλύκιον ής πατρίδος, φθάνει προτεθρυλημένον.
Τίποτα δεν είναι γλυκύτερο από την πατρίδα, αυτό λέγεται από παλιά.

Λουκιανός
Σύρος συγγραφέας  (120-180 μ.Χ.)

άρεσε σε 11
 

Αντίσταση

Ου παντελώς δει τοις πονηροίς επιτρέπειν, αλλ’ αντιτάττεσθαι.
Δεν πρέπει να τα επιτρέπουμε όλα στους πονηρούς, αλλά να αντιδρούμε.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 40
 

Λαϊκισμός

Συν όχλω αμαθία πλείστον κακόν.
Ο ηλίθιος όχλος είναι πολύ μεγάλη συμφορά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αντιόπη

άρεσε σε 109
Ακρισία δήμου τον χείριστον εις αρχήν προΐστατο.
Η έλλειψη κρίσης του λαού, ανέδειξε στην εξουσία τον χειρότερο.

Μέγας Βασίλειος
Πατέρας της Εκκλησίας  (330-379)

άρεσε σε 87
Ισχυρόν όχλος εστίν, ουκ έχει δε νουν.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 63
Κατ’ αρχής γαρ φιλαίτιος λεώς.
Αρέσει στο λαό να κατηγορεί την εξουσία.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

άρεσε σε 43
Του πιθανωτέρους είναι τους απαιδεύτους των πεπαιδευμένων εν τοις όχλοις.
Πιο πειστικοί για τον όχλο είναι οι αμόρφωτοι από τους μορφωμένους.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

(Ρητορική 1395b)

άρεσε σε 43
Την μάλιστα νόμων, ήκιστα δε ρητόρων ακούουσαν πολιτείαν αρίστην είναι.
Η άριστη πολιτεία είναι εκείνη που υπακούει στους νόμους και όχι στους πολιτικούς.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 39
Δεινόν οι πολλοί, κακούργους όταν έχωσι προστάτας.
Φοβερό πράγμα ο όχλος όταν τον καθοδηγούν κακούργοι.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

άρεσε σε 21
Πολλάκι και ξύμπασα πόλις κακού ανδρός απηύρα, ος τις αλιτραίνη και ατάσθαλα μηχανάαται.
Πολλές φορές μια ολόκληρη πόλη υποφέρει από έναν κακό άνθρωπο, που μηχανεύεται ατιμίες και ατασθαλίες.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -240

άρεσε σε 17
Όταν γαρ ηδύς τις λόγοις φρονών κακώς πείθη το πλήθος, τη πόλει κακόν μέγα.
Όταν κάποιος με ωραίους λόγους και κακές προθέσεις πείθει το πλήθος, είναι πολύ κακό για την πολιτεία.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ορέστης

άρεσε σε 16
Ως ο μεν δήμος εστιν ασταθμητότατον πράγμα των πάντων και ασυνθετώτατον.
Ο λαός είναι το πιο αστάθμητο και αλλοπρόσαλλο πράγμα.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 12
Οι γαρ εν σοφοίς φαύλοι παρ’ όχλω μουσικώτεροι λέγειν.
Οι λόγοι αυτών που θεωρούνται ανόητοι από τους σοφούς συχνά ακούγονται πιο ωραίοι από τον όχλο.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ιππόλυτος

άρεσε σε 10
Η δημαγωγία γαρ ού προς μουσικού ετ’ εστίν ανδρός ουδέ χρηστού τους τρόπους, αλλ’ εις αμαθή και βδελυρόν.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ιππής

άρεσε σε 8
Τον δήμον αεί προσποιού υπογλυκαίνων ρηματίοις μαγειρικοίς.
Να έχεις πάντα τον δήμο με το μέρος σου καλοπιάνοντάς τον με μαγειρεμένα λόγια.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ιππής

άρεσε σε 6
 

Πόλεμος & Ειρήνη

Πόλεμος πάντων μεν πατήρ εστί, πάντων δε βασιλεύς. Και τους μεν θεούς έδειξε, τους δε ανθρώπους, τους μεν δούλους εποίησε, τους δε ελευθέρους.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 599
Δια την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται.
Όλοι οι πόλεμοι γίνονται για την απόκτηση υλικών αγαθών.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 412
Πόλεμος γαρ σχολείον αρετής εστί.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 303
Ουδείς γαρ ούτω ανόητος εστί όστις πόλεμον προ ειρήνης αιρέεται· εν μεν γαρ τη οι παίδες τους πατέρας θάπτουσι, εν δε τω οι πατέρες τους παίδας.
Κανένας δεν είναι τόσο ανόητος ώστε να προτιμά τον πόλεμο από την ειρήνη. Στην ειρήνη, οι γιοι θάβουν τους πατεράδες τους. Στον πόλεμο, οι πατεράδες θάβουν τους γιους.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 187
Μέγα το της θαλάσσης κράτος.

Περικλής
Ο επιφανέστερος αρχαίος Αθηναίος ηγέτης  (495-429 π.Χ.)

(είναι και στον θυρεό του Πολεμικού Ναυτικού)

άρεσε σε 167
Έστιν ο πόλεμος ουχ όπλων το πλέον, αλλά δαπάνης.
Το πλεονέκτημα στον πόλεμο δεν το δίνουν τα όπλα, αλλά τα χρήματα που δαπανώνται.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 159
Πόλεμος ένδοξος, ειρήνης αισχράς αιρετώτερος.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 155
Ο δε πόλεμος... βίαιος διδάσκαλος.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 120
Αρηϊφάτους θεοί τιμώσι και άνθρωποι.
[Αρηϊφάτους=αυτούς που έφαγε ο θεός Άρης, δηλ. ο πόλεμος]

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 69
Ποθεινόν εστι υγίεια νοσούσι καί πολεμουμένοις ειρήνη.
Λαχταρούν την υγεία αυτοί που είναι άρρωστοι, και αυτοί που πολεμούν λαχταρούν την ειρήνη.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 65
Ειρήνη ανά γην κουροτρόφος.
Η ειρήνη τρέφει γιους στον κόσμο.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -228

άρεσε σε 59
Νεύρα πολέμου χρυσός.
Η κινητήρια δύναμη του πολέμου είναι ο χρυσός.

Πίνδαρος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (522-438 π.Χ.)

άρεσε σε 58
Γλυκύ δ᾽απείρῳ πόλεμος.
Ο πόλεμος φαίνεται γλυκός σ’ αυτούς που δεν έχουν την εμπειρία του.

Πίνδαρος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (522-438 π.Χ.)

άρεσε σε 47
Δει εν μεν τοις όπλοις φοβερούς, εν δε τοις δικαστηρίοις φιλανθρώπους είναι.
Οι άνθρωποι στον πόλεμο πρέπει να εμπνέουν φόβο, αλλά στα δικαστήρια να είναι συμπονετικοί.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 45
Δει τους ορθώς πολέμω χρωμένους ουκ ακολουθείν τοις πράγμασιν, αλλ’ αυτούς έμπροσθεν είναι των πραγμάτων.
Αυτοί που κάνουν σωστά πόλεμο δεν πρέπει να ακολουθούν τις καταστάσεις αλλά να είναι μπροστά από τις καταστάσεις.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 37
Ο γε μην πόλεμος χειμάρρου δίκην πάντα σύρων και πάντα φέρων, μόνην ου δύναται παιδείαν παρελέσθαι.
Ο πόλεμος σαν χείμαρρος παρασέρνει και επιφέρει τα πάντα, μόνο την παιδεία δεν μπορεί να εξαφανίσει.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 25
Τα κατά πόλεμον κρατούμενα των κρατούντων είναι φασιν.
Όσα κυριεύονται στον πόλεμο λέγεται ότι ανήκουν στου νικητές.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Πολιτικά 1255

άρεσε σε 19
Τα περί τας μάχας εκβαίνοντα παράλογα.

Πολύβιος, 203-120 π.Χ., Αρχαίος ιστορικός

άρεσε σε 18
Σθλάβος γαρ Ούννω και Σκύθης τω Βουλγάρω αύθις τε Μήδος συμφρονήσας τω Σκύθη μίαν καθ’ ημών ανεκίνησαν μάχην.

Γεώργιος Πισίδης
Βυζαντινός υμνογράφος  (7ος αιώνας)

(για τη συμμαχία όλων εναντίον του Βυζαντίου)

άρεσε σε 17
Ο αυτός χωλός ών επί παράταξιν προήγεν· ειπόντος δε τινος ότι «τοιούτος ών πώς επί παράταξιν απῄεις;» είπεν: «ου γαρ φευγόντων, αλλ’ εστώτων χρεία.»
Αν και κουτσός μπήκε μπροστά στην παράταξη μάχης. Όταν δε κάποιος είπε «έτσι όπως είσαι πώς πας στη μάχη;» είπε: «δεν έχουμε ανάγκη από αυτούς που τρέχουν να φύγουν [από τη μάχη] αλλά από αυτούς που μένουν.»

Αγησίλαος Β’
Σπαρτιάτης βασιλιάς  (444-360 π.Χ.)

άρεσε σε 11
Κακείθεν εις το Χώμα ελθών τω Μυριοκεφάλω εφίσταται· φρούριον δε τούτο παλαιόν και αοίκητον, προκληθέν, οίμαι, ό εγένετο ή γεγονός ό προεκλήθη· περί γαρ αυτό πολλάκις μυρίαις κεφαλαίς Ρωμαίων εβλήθη θάνατος.

Νικήτας Χωνιάτης
Βυζαντινός ιστορικός  (1155-1216)

(αναφορά στη μεγάλη ήττα των Βυζαντινών στο Μυριοκέφαλον, το 1176)

άρεσε σε 7
Ξυνόν ανθρώποις Άρης.
Για τους ανθρώπους ο Άρης (=πόλεμος) είναι ένα συνηθισμένο κακό.

Αρχίλοχος
Αρχαίος ιαμβογράφος  (725-650 π.Χ.)

άρεσε σε 6
 

Στρατός & Στρατιώτες

Άνδρες πόλις και ού τείχη, ουδέ νήες ανδρών κεναί.
Η ισχύς της πόλης είναι οι άντρες και όχι τα τείχη ούτε τα άδεια πλοία.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 197
Όπου γαρ αν της Ιταλίας εγώ κρούσω τω ποδί την γην, αναδύσονται και πεζικαί και ιππικαί δυνάμεις.

Πομπήιος
Ρωμαίος στρατηγός & πολιτικός  (106-48 π.Χ.)

άρεσε σε 6
Ως ουδέν εστιν ούτε πύργος ούτε ναυς έρημος ανδρών μη ξυνοικούντων έσω.
Καμιά αξία δεν έχουν ούτε οι πύργοι ούτε τα καράβια αν δεν είναι επανδρωμένα.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Οιδίπους Τύραννος

άρεσε σε 4
Στρατηγοί πλείονες ή βελτίονες.
Στρατηγούς έχουμε πολλούς αλλά όχι καλούς.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Αχαρνής

 

Βία

Όπου βία πάρεστι, ουδέν ισχύει νόμος.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 60
Ένθα γαρ σοφίης δέει, βίης έργον ουδέν.
Όπου χρειάζεται εξυπνάδα, η βία δεν είναι καθόλου χρήσιμη.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 47
Σόλων ερωτηθείς, διατί κατά των τυπτόντων τους πατέρας επιτίμιον ουχ ώρισεν, είπεν, ότι «Ουχ υπέλαβον τοιούτους τινάς έσεσθαι.»
Ο Σόλων ερωτηθείς γιατί δεν όρισε [στη νομοθεσία του] τιμωρία για αυτούς που χτυπούν τον πατέρα τους είπε ότι «Δεν μου πέρασε από το μυαλό ότι υπάρχουν τέτοιοι άνθρωποι».

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 38
Μισεί γαρ ο θεός την βίαν, τα κτητά δε κτάσθαι κελεύει πάντας ουκ ες αρπαγάς.
Ο θεός μισεί τη βία και ορίζει να αποκτούμε πράγματα χωρίς αρπαγές

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ελένη

άρεσε σε 17
Βίᾳ μηδέν πράττειν.
Τίποτε να μην κάνεις με τη βία.

Κλεόβουλος ο Ρόδιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος  (6ος π.Χ. αιών)

(«βία» με την έννοια της βιασύνης, μάλλον)

άρεσε σε 2
 

Όπλα

Αργυραίς λόγχαις μάχου και πάντων κρατήσεις.
Να μάχεσαι με αργυρές λόγχες (δηλ. να δωροδοκείς) και θα κερδίσεις όλες τις μάχες.

Χρησμός της Πυθίας προς τον Φίλιππο Β’ της Μακεδονίας.

άρεσε σε 35
Της αλαζονείας, καθάπερ των κεχρυσωμένων όπλων, ουχ όμοια εστι τα εντός τοις εκτός.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 33
Το ξίφος αμφιβαλού μη προς φόνον, αλλ’ ες άμυναν.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 23
Τέμνει σου το ξίφος ύδωρ, η δε σπάθη σου χιόνα.

Βυζαντινή Παροιμία

άρεσε σε 17
 

Φόνος

Και συ τέκνον Βρούτε;

Ιούλιος Καίσαρας
Ρωμαίος στρατηγός & ύπατος  (100-44 π.Χ.)

(τα τελευταία του λόγια… τα είπε στα ελληνικά)

άρεσε σε 130
 

Κλοπή

Οι μεγάλοι κλέπται από το μικρόν απάγουσι.
Οι μεγάλοι κλέφτες αρπάζουν και τα μικρά.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 91
Ου κλέπτω την νίκην.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(την παραμονή της μάχης των Γαυγαμήλων, όταν ο Παρμενίων πρότεινε να επιτεθούν νύχτα)

άρεσε σε 76
Δημοσθένης προς κλέπτην ειπόντα «ούκ ήδειν ότι σον εστιν», «ότι δε», έφη «σον ούκ έστιν ήδεις».
Προς τον κλέφτη που του είπε «δεν ήξερα ότι ήταν δικό σου», είπε «ναι, αλλά ήξερες ότι δεν ήταν δικό σου».

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 26
Λύκος από αριθμού ού φοβείται λαβείν.
Ο λύκος δεν φοβάται να αρπάξει από τα πολλά [ή από τους πολλούς]

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 4
 

Παρανομίες

Νόμος πονηρός ανομίαν παρεισφέρει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 49
Μη κακά κερδαίνειν: κακά κέρδεα ισ᾽ αάτησιν.
Να μην κερδίζεις με ατιμία. Τα κακά κέρδη ισοδυναμούν με συμφορές.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

'Έργα και Ημέραι -352

άρεσε σε 30
Αναρχίας, δε μείζον ουκ εστιν κακόν
Δεν υπάρχει μεγαλύτερο κακό από την αναρχία.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αντιγόνη

(ομιλεί ο Κρέων)

άρεσε σε 5
 

Πόλεις

Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον.
(με την αρχική έννοια ότι είναι κοινωνικό ον, ότι προτιμά να ζει σε πόλεις)

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 316
Ουκ αν είη ατείχιστος πόλις άτις άνδρεσσι, και ου πλίνθοις εστεφάνωται.
Δεν μπορεί να θεωρείται ατείχιστη μια πόλη που στεφανώνεται με άνδρες και όχι με τούβλα.

Λυκούργος
Αρχαίος Σπαρτιάτης βασιλιάς & νομοθέτης  (περί το 800 π.Χ.)

(«εστεφάνωται» με τη διττή έννοια «περιβάλλεται» και «δοξάζεται»)

άρεσε σε 52
Εις Μύνδον ελθών και θεασάμενος μεγάλας τας πύλας, μικράν δε την πόλιν, έφη, «άνδρες Μύνδιοι, κλείσατε τας πύλας, μη η πόλις υμών εξέλθη».

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(Μύνδος: πόλη της Καρίας, στη Μικρά Ασία)

άρεσε σε 47
Ερεχθέως ανήκεν η γη την πόλιν, αλλ’ ο ουρανός καθήκε Ρώμην την νέαν˙ κρείττον το κάλλος αυτής, όσον λαμπρός πόλος.
Η Αθήνα αναδείχτηκε από τη γη του Ερεχθέα, ενώ η Νέα Ρώμη κατέβηκε από τον ουρανό. Μεγαλύτερη είναι η ομορφιά της σαν πόλος λαμπρότητας.

Βυζαντινό επίγραμμα

(σύγκριση Αθήνας Κωνσταντινούπολης από ανώνυμο Βυζαντινό)

άρεσε σε 3
 

Πλήθος

Ει μοναχοί, τι τοσοίδε; τοσοίδε δε, πώς πάλι μούνοι;
ω πληθύς μοναχών ψευσαμένη μονάδα.
Εάν είναι μοναχοί, τότε πώς είναι τόσο πολλοί; αν είναι δε τόσο πολλοί, τότε πάλι πώς είναι μόνοι; ώ πλήθος των μοναχών είστε ψεύτικη μονάδα.

Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς
Έλληνας ποιητής  (4ος μ.Χ. αιών)

άρεσε σε 174
Σκαιοίσι πολλοίς είς σοφός διόλλυται.
Ανάμεσα σε πολλούς αγροίκους, ένας σοφός χάνεται.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

άρεσε σε 93
Εισί γάρ δή οι περί τάς τελετάς ναρθηκοφόροι μέν πολλοί, βάκχοι δε τε παύροι.
Πολλοί έλαβαν μέρος εις τα [ελευσίνια]μυστήρια αλλά λίγοι είναι οι εκλεκτοί.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 72
Αριθμός άπειρος πλήθει.
Το πλήθος των αριθμών είναι άπειρο.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 67
Είς μάγειρος ου φοβείται πολλά πρόβατα.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(«ειπόντος τινός ότι Δαρείος μυριάδας εις παράταξιν άγει»)

άρεσε σε 56
Πολλοί μεν άνθρωποι ήσαν οι Πέρσαι, ολίγοι όμως άνδρες.
Οι Πέρσες ήταν πολλοί αλλά λίγοι ήταν ανδρείοι.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 42
Πολλών χρημάτων κρείττων ο παρά του πλήθους έπαινος.
Από πολλά πράγματα είναι καλύτερος ο έπαινος του πλήθους.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 35
Πας όχλος φοβερός.

Ξενοφών
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (430-355 π.Χ.)

άρεσε σε 31
Είς ουδείς, δύο πολλοί, τρεις όχλος, τέσσαρες πανήγυρις.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 26
Δεινόν οι πολλοί, κακούργους όταν έχωσι προστάτας.
Φοβερό πράγμα ο όχλος όταν τον καθοδηγούν κακούργοι.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

άρεσε σε 21
 

Ελληνισμός

Ελεύθερον διατελεί και βέλτιστα πολιτευόμενον και δυνάμενον άρχειν πάντων, μιας τυγχάνον πολιτείας.
[Το ελληνικό γένος] ζει ελεύθερα και διοικείται άριστα και θα μπορούσε να κυριαρχήσει, αν ήταν πολιτικά ενωμένο.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 642
Απεκρίθη εκ παλαιοτέρου του βαρβάρου έθνεος το ελληνικόν εόν και δεξιώτερον και ευηθείης ηλιθίου απηλλαγμένον μάλλον.
Ξεχώρισε από παλιά το ελληνικό έθνος από τους βαρβάρους όντας πιο ικανό και περισσότερο απαλλαγμένο από την ηλιθιότητα.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 473
Ώ παίδες Ελλήνων, ίτε ελευθερούτε πατρίδ’ ελευθερούτε δε παίδας, γυναίκας, θεών τε πατρώων έδη, θήκας τε προγόνων νυν υπέρ πάντων αγών.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Πέρσαι

άρεσε σε 334
Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον,
Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες
όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον;
ή ζώμεν ημείς, του βίου τεθνηκότος;
Μήπως ενώ έχουμε πεθάνει, ζούμε μόνο κατά φαντασίαν,
εμείς οι Έλληνες, που έχουμε περιπέσει σε συμφορά
νομίζοντας ότι η ζωή είναι όνειρο;
ή ζούμε εμείς, και έχει πεθάνει η ζωή;

Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς
Έλληνας ποιητής  (4ος μ.Χ. αιών)

(θρηνεί για την εξαφάνιση του Ελληνισμού)

άρεσε σε 334
Πας μη Έλλην, βάρβαρος.

Αρχαιοελληνική παροιμία

(η παλαιότερη αναφορά γίνεται σε ρωμαϊκό κείμενο του 4ου αι. μ.Χ.)

άρεσε σε 219
Το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι των της παιδεύσεως της ημετέρας ή των της κοινής φύσεως μετέχοντας.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 208
Έστι μεν ουν Ελλάς και η Μακεδονία.

Στράβων
Αρχαίος Έλληνας γεωγράφος  (64 π.Χ. - 24 μ.Χ.)

άρεσε σε 180
Το Ελληνικόν, εόν όμαιμόν τε και ομόγλωσσον, και θεών ιδρύματά τε κοινά και θυσίαι ήθεά τε ομότροπα.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 156
Απασών γλωσσών το ελληνικόν υπέρκειται γένος.

Θεόδωρος Β’ Λάσκαρις
Βυζαντινός αυτοκράτορας  (1221-1258)

άρεσε σε 125
Εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί.

Πλήθων Γεμιστός
Έλληνας Βυζαντινός φιλόσοφος  (1360-1452)

άρεσε σε 118
Έλληνες αεί παίδές εστε, γέρων δε Έλλην ουκ έστιν.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

(Αιγύπτιοι ιερείς προς τον Σόλωνα)

άρεσε σε 109
Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ’ άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οί ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής.

Πέρσης στρατηγός για τους Έλληνες το 480 π.Χ.

άρεσε σε 99
Πάσα τοίνυν φιλοσοφία και γνώσις Ελλήνων εύρεμα... Συ δε, ω Ιταλέ, τίνος ένεκεν εγκαυχά;

Θεόδωρος Β’ Λάσκαρις
Βυζαντινός αυτοκράτορας  (1221-1258)

άρεσε σε 86
Έλληνες όντες βαρβάροις δουλεύσομεν;
Είμαστε Έλληνες και θα γίνουμε δούλοι των βαρβάρων;

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Τήλεφος

άρεσε σε 79
Όφις Έλλην ο ποικίλος.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

(πικρό και πολυσήμαντο σχόλιο του Πέρση χιλίαρχου Ρωξάνη, για τον Θεμιστοκλή)

άρεσε σε 64
Εν Ελλάδι πολλά θαύματος άξια εισίν.

Στράβων
Αρχαίος Έλληνας γεωγράφος  (64 π.Χ. - 24 μ.Χ.)

άρεσε σε 48
Πολλά υμείς οι Γραικοί εξιδιοποιείσθε ως αυτοί ή ονομάσαντες ή πρώτοι ευρόντες.
Εσείς οι Γρακοί έχετε ιδιοποιηθεί πολλά [ισχυριζόμενοι] ότι από εσάς προέρχεται η ονομασία ή ότι εσείς το έχετε βρει.

Αθήναιος ο Ναυκρατίτης
Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας εξ Αιγύπτου  (2ος-3ος μ.Χ. αι.)

(από το «Δειπνοσοφισταί» –άποψη του οικοδεσπότη, του Ρωμαίου Λαρήνσιου)

άρεσε σε 8
 

Κυβέρνηση & Κράτος

Ου γαρ ο δικαστής, ουδ’ ο βουλευτής, ουδ’ ο εκκλησιαστής άρχων εστί, αλλά το δικαστήριον, η βουλή και ο δήμος.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 306
 

Βασιλιάδες

Ο μεν Ηφαιστίων φιλαλέξανδρος, ο δε Κρατερός φιλοβασιλεύς.
Ο μεν Ηφαιστίων είναι φίλος του Αλεξάνδρου, ο δε Κρατερός φίλος του βασιλιά.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(«Αλέξανδρος» από το έργο του Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοι)

άρεσε σε 87
Ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη. Είς κοίρανος έστω, είς βασιλεύς.
Δεν είναι καλό να υπάρχει πολυαρχία. Πρέπει να υπάρχει ένας αρχηγός, ένας βασιλιάς.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Β’ 204

άρεσε σε 71
Δημοβόρος βασιλεύς, επεί ουτιδανοίσιν ανάσσεις.
Λαοφάγε βασιλιά, κυβερνάς «ουτιδανούς».

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Α’ 231

(ο Αχιλλέας προς Αγαμέμνονα)

άρεσε σε 31
Ει γε βασιλείς έμελλον έξειν ανταγωνιστάς.
Μόνο εάν επρόκειτο να είχα βασιλείς για ανταγωνιστές.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(απορρίπτοντας την ιδέα να αγωνιστεί στους Ολυμπιακούς Αγώνες [ην γαρ ποδώκης] –– από τον Πλούταρχο)

άρεσε σε 25
Κάλλιστον εντάφιον η βασιλεία.
Το ωραιότερο σάβανο είναι η βασιλεία.

Θεοδώρα
Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου  (500-548 μ.Χ.)

(προς τον Ιουστινιανό, αποτρέποντας τον να εγκαταλείψει την Πόλη, στη στάση του Νίκα, το 532 μ.Χ.)

άρεσε σε 23
Η βασιλεία ημών ένδοξος είναι δουλεία.

Αντίγονος Β’ Γονατάς
Μακεδόνας βασιλιάς  (319-239 π.Χ.)

(προς το γιο του Δημήτριο όταν τον είδε να κακομεταχειρίζεται πολίτες)

άρεσε σε 18
Ει μεν διώκει σε βασιλεύς, φύγε· ει δε Θεός, κάθου.

Βυζαντινή παροιμία

(διότι ο θεός πανάγαθος, ενώ ο βασιλιάς αμείλικτος)

άρεσε σε 13
 

Αρχαία Ελλάδα

Ημίν ανήκουσιν η ευγλωττία και αι τέχναι της Ελλάδος και η των Θεών αυτής λατρεία, υμέτερος δε κλήρος εστί η αμάθεια και η αγροικία και ουδέν πλέον. Αύτη εστίν η σοφία υμών.

Ιουλιανός ο Παραβάτης
Βυζαντινός Αυτοκράτορας  (331-363 μ.Χ.)

(λόγοι απαξίωσης του χριστιανικού κλήρου από τον Ιουλιανό)

άρεσε σε 206
Ούτω μεν Πέρσαι λέγουσι γενέσθαι, και διά την Ιλίου άλωσιν ευρίσκουσι σφίσι εούσαν την αρχήν της έχθρης της ες τους Έλληνας.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 14
 

Βυζάντιο

Εσμέν Έλληνες το γένος, ως η τε φωνή και η πάτριος παιδεία μαρτυρεί.

Πλήθων Γεμιστός
Έλληνας Βυζαντινός φιλόσοφος  (1360-1452)

άρεσε σε 118
Το την Πόλιν σοι δούναι ουτ’ εμόν εστί ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη.

Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος προς τον Μωάμεθ Β’, το 1453

(λίγο πριν την Άλωση)

άρεσε σε 45
Σθλάβος γαρ Ούννω και Σκύθης τω Βουλγάρω αύθις τε Μήδος συμφρονήσας τω Σκύθη μίαν καθ’ ημών ανεκίνησαν μάχην.

Γεώργιος Πισίδης
Βυζαντινός υμνογράφος  (7ος αιώνας)

(για τη συμμαχία όλων εναντίον του Βυζαντίου)

άρεσε σε 17
Ερωτηθείς υπό τινος δια τι οι Βυζάντιοι λάλοι εισίν έφη: «ότι επί του στόματος οικούσιν.»
Ερωτηθείς [ο Αριστοτέλης] γιατί οι κάτοικοι του Βυζαντίου είναι φλύαροι, είπε: «επειδή κατοικούν επάνω στο στόμα»

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

(δηλ. στον Βόσπορο)

άρεσε σε 15
Πλούταρχε, σίγα τους παραλλήλους γράφων.
Τι πολλά κάμνεις και στρατηγούς συλλέγεις;
Τον δεσπότην έκφραζε, και γράφεις όλους.

Γεώργιος Πισίδης
Βυζαντινός υμνογράφος  (7ος αιώνας)

(εξυμνώντας τον Ηράκλειο στην «Ηρακλειάδα»)

άρεσε σε 12
Εάλω η Πόλις!
Έπεσε η Πόλη

Γεώργιος Φραντζής
Βυζαντινός ιστορικός  (1401-1478)

(από το «Χρονικόν», αλλά η φράση υπάρχει και στην Παλ. Διαθήκη. Ιεζεκιήλ ΛΓ’ 21)

άρεσε σε 10
Θύννων δ᾽ ωραίων Βυζάντιον έπλετο μήτηρ και σκόμβρων βυθίων τε και ευχόρτου λικιβάττεω.
Το Βυζάντιο έχει ωραίες παλαμίδες και πελαγίσια σκουμπριά και καρπερά αμπέλια.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 9
Κακείθεν εις το Χώμα ελθών τω Μυριοκεφάλω εφίσταται· φρούριον δε τούτο παλαιόν και αοίκητον, προκληθέν, οίμαι, ό εγένετο ή γεγονός ό προεκλήθη· περί γαρ αυτό πολλάκις μυρίαις κεφαλαίς Ρωμαίων εβλήθη θάνατος.

Νικήτας Χωνιάτης
Βυζαντινός ιστορικός  (1155-1216)

(αναφορά στη μεγάλη ήττα των Βυζαντινών στο Μυριοκέφαλον, το 1176)

άρεσε σε 7
Η δε βασίλισσα Ζωή ήτο νέα εις την αύξησιν αυτής και ηγάπα ερωτομιξίας και περιπλοκάς ανδρός.

Γεώργιος Αμαρτωλός
Βυζαντινός μοναχός & ιστορικός  (9ος αιών)

(για την αυτοκράτειρα Ζωή [1028-1050])

άρεσε σε 6
Ομοφώνως ορίζομεν απόβλητον είναι και αλλοτρίαν και εβδελυγμένην εκ της των χριστιανών εκκλησίας πάσαν εικόνα εκ πάσης ύλης και χρωματουργικής των ζωγράφων κακοτεχνίας πεποιημένην.

Απόφαση της Εικονομαχικής Εκκλησιαστικής Συνόδου της Ιέρειας του 754 μ.Χ.

άρεσε σε 5
Ερεχθέως ανήκεν η γη την πόλιν, αλλ’ ο ουρανός καθήκε Ρώμην την νέαν˙ κρείττον το κάλλος αυτής, όσον λαμπρός πόλος.
Η Αθήνα αναδείχτηκε από τη γη του Ερεχθέα, ενώ η Νέα Ρώμη κατέβηκε από τον ουρανό. Μεγαλύτερη είναι η ομορφιά της σαν πόλος λαμπρότητας.

Βυζαντινό επίγραμμα

(σύγκριση Αθήνας Κωνσταντινούπολης από ανώνυμο Βυζαντινό)

άρεσε σε 3

σελίδα 10 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»


Συστήνουμε:

Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.









Μανώλης Παπαθανασίου   2008 – 2024






Σχετικό Γνωμικό
Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη.
Γκαίτε


Google

ancient Greece