Γνωμικολογικον

Αποφθέγματα, Γνωμικά, Αφορισμοί, Ρητά, Παροιμίες
 
 
 

Αρχαία Γνωμικά



ancient greek quotes

σελίδα 17 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»

 

Αίτιο & Αποτέλεσμα

Άνευ αιτίου ουδέν εστιν.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Ρητορική

άρεσε σε 182
Μάθε ότι αι συμφοραί των ανθρώπων άρχουσι και ουχί άνθρωποι των συμφορέων.
Μάθε ότι οι περιστάσεις κυβερνούν τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι τις περιστάσεις.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 166
Άρα το όσιον ότι όσιόν εστιν, φιλείται υπό των θεών, ή ότι φιλείται όσιόν εστιν.
Το καλό είναι καλό επειδή αρέσει στους θεούς ή αρέσει στους θεούς επειδή είναι καλό;

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

(η συνέχεια: «Ομολογούμεν το μεν όσιον δια τούτο φιλείσθαι, ότι όσιόν εστιν, αλλ’ ου διότι φιλείται, όσιον είναι»)

άρεσε σε 130
Λιμός κόρον εποίησε, κάματος ανάπαυσιν.
Η πείνα έφερε τη χόρταση και η κούραση την ανάπαυση.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 101
Μηδέν εκ του μη όντος γίνεσθαι μηδ’ ες το μη ον φθείρεσθαι.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 92
Ουδέν ατέκμαρτον, ουδέν τυφλόν.
Τίποτα δεν είναι χωρίς αιτία, τίποτα δεν είναι ανεξήγητο.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 77
Όπου της αιτίας απολείπει ο λόγος, εκείθεν άρχεται το απορείν.
Όπου απουσιάζει η λογική από την αιτία, από εκεί αρχίζει η απορία.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 30
Το μέλλον άδηλον πάσιν ανθρώποις και μικροί καιροί μεγάλων πραγμάτων αίτιοι γίγνονται.
Το μέλλον είναι άδηλο για όλους τους ανθρώπους και μικρά περιστατικά γίνονται τα αίτια για μεγάλα πράγματα.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 29
Το κακώς πορισθέν κακώς όλλυται.
Ό,τι αποκτάται με κακό τρόπο, χάνεται με κακό τρόπο.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 28
Όθι τις αλγεί, τόθι και την χείραν φέρει.
Όπου πονάει κανείς, εκεί φέρνει και το χέρι του.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 21
Μη εκ λόγων τα πράγματα, αλλ’ εκ των πραγμάτων τους λόγους ζητείν.
Δεν πρέπει να ερευνούμε τα γεγονότα ξεκινώντας από τις αιτίες, αλλά τις αιτίες ξεκινώντας από τα γεγονότα.

Μύσων ο Χηνεύς

άρεσε σε 14
Πάντων γαρ όσα πλείω μέρη έχει και μη έστιν οίον σωρός το παν, αλλ’ έστι τι το όλον παρά τα μόρια.
Το σύνολο κάθε πράγματος που έχει πολλά μέρη δεν είναι απλά ένας σωρός, αλλά κάτι παραπάνω από τα μέρη του.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Μετά τα Φυσικά

(φράση που έχει αποδοθεί διεθνώς ως «το όλον είναι μεγαλύτερο από τα μέρη του»)

άρεσε σε 11
Εν τω τυχόντι σχοινίω ουκ απάγχεται.
Με τυχαίο σκοινί δεν κρεμιέται κάποιος.

Βυζαντινή Παροιμία

άρεσε σε 9
Αφείς τα φανερά μη δίωκε ταφανή.
Μην αφήνεις τα προφανή για να επιζητείς τα αβέβαια [ως αιτίες των γεγονότων].

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 7
Ως τα χρηστά πράγματα χρηστών αφορμάς ενδίδωσ’ αεί λόγων.
Πόσο τα καλά πράγματα γίνονται πάντα αφορμές για καλά λόγια!

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Εκάβη

άρεσε σε 5
 

Γεγονότα

Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα.
Οι άνθρωποι ταράζονται όχι απ’ αυτά που συμβαίνουν, αλλά από την άποψή τους γι’ αυτά που συμβαίνουν.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 540
Μάθε ότι αι συμφοραί των ανθρώπων άρχουσι και ουχί άνθρωποι των συμφορέων.
Μάθε ότι οι περιστάσεις κυβερνούν τους ανθρώπους και όχι οι άνθρωποι τις περιστάσεις.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 166
Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει.
Από το ποτήρι μέχρι τα χείλη πολλά γίνονται.

Αρχαία παροιμία από περιστατικό με δούλο του αργοναύτη Ανταίου

(με την έννοια ότι πολλά απρόοπτα μπορεί να συμβούν μέχρι να πραγματοποιηθεί κάτι)

άρεσε σε 103
Δεινόν συνιδείν το μέλλον, ασφαλές το γενόμενον.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 23
 

Επιτυχία & Αποτυχία

Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 315
Οι πολλά βάλλοντες επιτυγχάνουσι πολλάκις.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 194
Μελετώ αποτυγχάνειν.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(εξηγώντας γιατί ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα)

άρεσε σε 168
Τι ήδιστον; το επιτυγχάνειν.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 83
Ευτυχούντες ουκ επίστανται φέρειν.
Αυτοί που ευνοήθηκαν από την τύχη [γίνονται αλαζονικοί και] δεν συμπεριφέρονται σωστά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ικέτιδες

άρεσε σε 75
Το γαρ ευ πράττειν παρά την αξίαν, αφορμήν του κακώς φρονείν τοις ανοήτοις γίγνεται.
Η επιτυχία χωρίς αξία, είναι αιτία για τους ανόητους να κάνουν κακές σκέψεις.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 48
Νυν ευπλόηκα, ότε εναυάγησα.
Έπλευσα καλά όταν ναυάγησα.

Ζήνων ο Κιτιεύς
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (334-262 π.Χ.)

άρεσε σε 36
Το δ’ ευτυχείν, τόδ’ εν βροτοίς θεός τε και θεού πλέον.
Η επιτυχία, αυτό είναι για τους ανθρώπους θεός και παραπάνω από θεός.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Χοηφόροι

άρεσε σε 26
Και κυβερνήτης αγαθός ενίοτε ναυαγεί· και ανήρ σπουδαίος ατυχεί.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 9
 

Ανταμοιβή

Τα αγαθά κόποις κτώνται.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 1024
Αρετής προπάροιθε ιδρώτα θεοί αθάνατοι θήκαν.
Μπροστά από την αρετή [αξία] οι αθάνατοι θεοί έβαλαν τον ιδρώτα.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -289

άρεσε σε 80
Μισθόν μοχθήσαντα δίδου· μη θλίβε πένητα.
Να πληρώνεις αυτόν που δούλεψε· μη στεναχωρείς τον φτωχό.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 71
Δίκαια δράσας, συμμάχους έξεις θεούς.
Αν ενεργείς δίκαια, θα έχεις συμμάχους τους θεούς.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 68
Δος τι και λάβε τι.
Δώσε κάτι και πάρε κάτι.

Επίχαρμος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από την Κω  (530-440 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Αρίστιππος παρά των μαθητών λαμβάνειν έφασκε μισθόν, ουχ όπως τον βίον επανορθώση, αλλ’ όπως εκείνοι μάθωσιν εις τα καλά δαπανάν.
Έλεγε ο Αρίστιππος ότι έπαιρνε δίδακτρα από τους μαθητές του όχι για να φτιάξει τη ζωή του, αλλά για να μάθουν εκείνοι να δαπανούν για τα καλά πράγματα.

Αρίστιππος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (435-355 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Ιατροί των ψυχών ημών εισιν οι πένητες, ευεργέται και προστάται· ου γαρ τοσούτον δίδως, όσον λαμβάνεις· δίδως αργύριον, και λαμβάνεις βασιλείαν ουρανών.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Πατέρας της εκκλησίας  (347-407 μ.Χ.)

άρεσε σε 17
 

Ευτυχία & Δυστυχία

Φίλοις ευτυχούσι και δυστυχούσιν ο αυτός ίσθι.
Να είσαι ο ίδιος σε φίλους που ευτυχούν και δυστυχούν.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 192
Μελετάν ουν χρη τα ποιούντα την ευδαιμονίαν, είπερ παρούσης μεν αυτής πάντα έχομεν, απούσης δε πάντα πράττομεν εις το ταύτην έχειν.
Πρέπει να στοχαζόμαστε τα πράγματα που φέρνουν την ευτυχία, επειδή όταν την κατέχουμε, έχουμε τα πάντα, ενώ όταν αυτή λείπει, κάνουμε τα πάντα για να την αποκτήσουμε.

Επίκουρος
Αρχαίος φιλόσοφος  (341-270 π.Χ.)

Επιστολή προς Μενοικέα, 122

άρεσε σε 187
Εν ολιγίστοις κείται το ευδαιμόνως βιώσαι.
Η ευτυχία στη ζωή εξαρτάται από πολύ λίγα πράγματα.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” ζ’ 67

άρεσε σε 148
Τις ευδαίμων; Ο το μεν σώμα υγιής, την δε ψυχήν εύπορος, την δε φύσιν ευπαίδευτος.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 126
Ευτυχών μη ίσθι υπερήφανος. Απορήσας μη ταπεινού.
Μην περηφανεύεσαι όταν ευτυχείς. Αν δυστυχήσεις μην ξεφτιλίζεσαι.

Κλεόβουλος ο Ρόδιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 114
Βραχύς ο βίος ανθρώπω εύ πράσσοντι, δυστυχούντι δε μακρός.

Απολλώνιος ο Τυανεύς
Νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος  (1ος αιών μ.Χ.)

άρεσε σε 104
Ανήρ πονηρός δυστυχεί, καν ευτυχή.
Ο κακός άνθρωπος είναι δυστυχισμένος ακόμα κι όταν ευτυχεί.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 77
Τω δυστυχούντι μη επιγέλα.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 76
Ευδαίμονες οίσι κακών άγευστος αιών.
Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που η ζωή τους δεν γεύθηκε συμφορά.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αντιγόνη

άρεσε σε 51
Ευτυχής ο επί μετρίοισι χρήμασιν ευθυμεόμενος, δυστυχής δε ο επί πολλοίσι δυσθεόμενος.
Ευτυχισμένος αυτός που με λίγα πράγματα είναι χαρούμενος και δυστυχισμένος εκείνος που έχοντας πολλά πράγματα, δεν μπορεί να χαρεί.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 44
Ατυχή είναι τον ατυχίαν μη φέροντα.
Είναι δυστυχισμένος αυτός που δεν μπορεί να υποφέρει τη δυστυχία του.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 41
Ευδαιμονίη ουκ εν βοσκήμασιν οικεί ουδέ εν χρυσώ. Ψυχή οικητήριον δαίμονος.
Η ευτυχία δεν βρίσκεται στα κοπάδια [που έχεις], ούτε στον χρυσό. Η ψυχή είναι η κατοικία της ευδαιμονίας.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

(κάνοντας και λογοπαίγνιο με τη γλωσσική ρίζα της ευδαιμονίας από το δαίμων=θεός)

άρεσε σε 38
Εν ευτυχίη φίλον ευρείν εύπορον, εν δε δυστυχίη πάντων απορώτατον.
Στην ευτυχία είναι εύκολο να βρεις φίλους, στη δυστυχία δεν υπάρχει τίποτα πιο δύσκολο.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 37
Μοχθείν ανάγκη τους θέλοντας ευτυχείν.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Τήλεφος

άρεσε σε 29
Ευτυχών μεν μέτριος ίσθι, ατυχών δε φρόνιμος.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 25
Η παρούσα ευτυχία εστί μείζων, παρούσαν γαρ ανάγκην θεραπεύει.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 20
Την ανθρωπηίην ων επιστάμενος ευδαιμονίην ουδαμά εν τωυτώ μένουσαν.
Γνωρίζοντας πως η ανθρώπινη ευδαιμονία ποτέ δεν μένει στο ίδιο μέρος για πολύ.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 17
Ώστε ούτις ανδρών εις άπαντα ευδαιμονεί.
Κανένας άνθρωπος δεν ευδαιμονεί σε όλα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αλέξανδρος

άρεσε σε 9
Τον μη βουλόμενον γενναίως φέρειν ατυχίαν, μηδ᾿ ευτυχίαν δύνασθαι.
Αυτός που δεν έχει τη θέληση να αντέχει με γενναιότητα την ατυχία, ούτε την ευτυχία μπορεί να αντέξει.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 6
 

Τελειότητα

Εις τελειότητα του ανθρώπου τρία δει συνδράμειν: φύσιν, μάθησιν και άσκησιν.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 172
Του βίου καθάπερ αγάλματος πάντα τα μέρη καλά είναι δει.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 158
Ουδέν ανεπίληπτον, αλλ’ έχει πάντα διαμαρτίας και αγνοίας.
Τίποτε δεν είναι άψογο, αλλά πάντα υπάρχουν ελαττώματα και παραλείψεις.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 69
 

Ηρεμία & Γαλήνη

Ο δίκαιος αταρακτότατος, ο δ’ άδικος πλείστης ταραχής γέμων.

Επίκουρος
Αρχαίος φιλόσοφος  (341-270 π.Χ.)

Κύριαι Δόξα, 17

άρεσε σε 168
Ολίγα πρήσσε, φησίν, ει μέλλεις ευθυμήσειν.
Λένε ότι [πρέπει] να κάνεις λίγα αν θες να είσαι σε καλή διάθεση.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” δ’, 24

άρεσε σε 50
Το λιτώς διάγειν και ζην αταράχως υπέρ το τρυφάν εν φόβω μετ’ οδύνης.
Το να ζεις λιτά και ήρεμα είναι καλύτερα από το να ζεις τρυφηλό βίο μέσα στο φόβο και στην οδύνη.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

Από τον μύθο «Μυς αρουραίος και μυς αστικός» (ποντικός των χωραφιών και ποντικός της πόλης)

άρεσε σε 22
 

Απουσία

Ακούσας υπό τινος λοιδορείσθαι, «Απόντα με,» έφη, «και μαστιγούτω.»
Όταν άκουσε ότι κάποιος τον κορόιδευε, «όταν λείπω, μπορούν και να με μαστιγώσουν», είπε.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 381
Λέκτρα δ’ ανδρών πόθω πίμπλαται δακρύμασιν.
Και τα κρεβάτια είναι γεμάτα δάκρυα από τον πόθο των ανδρών [που λείπουν στον πόλεμο].

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Πέρσαι

άρεσε σε 8
Αλλ’ ημίν Αίας πού ‘στιν.
Αλλά ο Αίας πού είναι;

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αίας

(αγαπημένος στίχος παλιών Γυμνασιοπαίδων...)

άρεσε σε 6
Φύσει δ’ υπάρχει τοις παρούσι τα των απόντων, και τοις εθέλουσι πονείν και κινδυνεύειν τα των αμελούντων.
Είναι φυσιολογικό τα των απόντων να ανήκουν στους παρόντες, και τα των αμελούντων σε αυτούς που θέλουν να κοπιάσουν και να πάρουν ρίσκα.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 4
 

Άνοδος & Κάθοδος

Δρυός πεσούσης, πάς ανήρ ξυλεύεται.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 283
Πολλοίσι υποδέξας όλβον ο θεός προρρίζους ανέτρεψε.
Πολλούς που τους είχε χαρίσει θεός μεγάλη ευημερία, τους κατέστρεψε από τη ρίζα.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 66
Καιρός ανάγει και καιρός αύ κατάγει.
Ο χρόνος ανεβάζει και ο χρόνος πάλι κατεβάζει.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 34
Από όνων εφ’ ίππους.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(με την έννοια: από τα χαμηλά στα ψηλά)

άρεσε σε 21
Τροχός τα ανθρώπινα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 20
Μέγας εκ μικρού και ταπεινού.
[Έγινε] μέγας από μικρός και ταπεινός.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

(για τον βασιλιά Φίλιππο της Μακεδονίας)

άρεσε σε 17
Αι επιφανείς τύχαι, καθάπερ οι σφοδροί των ανέμων, μεγάλα ποιούσι ναυάγια.
Οι μεγάλες τύχες, όπως ακριβώς οι σφοδροί άνεμοι, δημιουργούν μεγάλα ναυάγια.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 13
Πολλάκις εν ᾧ τις ευτύχησεν, εν αυτώ και πίπτει.
Πολλές φορές, αυτό που ήταν εύνοια της τύχης σε έναν άνθρωπο είναι αυτό που φέρνει την πτώση του.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

(από τον μύθο «Όνος άλας βαστάζων»)

άρεσε σε 10
Τα μεν υψηλά ταπεινούν, τα δε ταπεινά υψούν.
[Η δουλειά του Δία είναι] να χαμηλώνει τα ψηλά και να υψώνει τα χαμηλά.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

(η απάντηση του Αισώπου σε σχετική ερώτηση του Χίλωνος – από τον Διογένη Λαέρτιο)

 

Πρόοδος & Ανάπτυξη

Η φύσις ουδέν ποιεί άλματα.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 110
 

Νίκη & Ήττα

Το νικάν εαυτόν πασών νικών πρώτη και αρίστη. Το δε ηττάσθαι αυτόν υφ’ εαυτού, αίσχιστον και κάκιστον.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 394
Ανίκητος είναι δύνασαι, εάν εις μηδένα αγώνα καταβαίνης, όν ουκ έστιν επί σοι νικήσαι.
Μπορείς να είσαι ανίκητος αν δεν κατεβαίνεις σε κανένα αγώνα που δεν θα μπορούσες να νικήσεις.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 151
Όπου άμιλλα ενταύθα και νίκη εστί.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 148
Υπεροχής επιθυμεί η νεότης, η δε νίκη υπεροχή τις.
Η νεότητα επιθυμεί την υπεροχή, και η νίκη είναι ένα είδος υπεροχής.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 101
Ου κλέπτω την νίκην.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(την παραμονή της μάχης των Γαυγαμήλων, όταν ο Παρμενίων πρότεινε να επιτεθούν νύχτα)

άρεσε σε 76
Μήτε νικών αμφάδην αγάλλεο, μήτε νικηθείς, εν οίκω καταπεσών οδύρεο.
Ούτε αν νικήσεις να χαίρεσαι πολύ ούτε αν νικηθείς να κλαις και να οδύρεσαι κλεισμένος στο σπίτι σου.

Αρχίλοχος
Αρχαίος ιαμβογράφος  (725-650 π.Χ.)

άρεσε σε 60
Τας νίκας άνευ αίματος ποιείσθαι.
Να νικάς αναίμακτα.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 60
Αν έτι μίαν μάχην Ρωμαίους νικήσωμεν, απολούμεθα παντελώς.
Αν νικήσουμε σε ακόμη μια μάχη τους Ρωμαίους, χαθήκαμε

Πύρρος
Βασιλιάς της Ηπείρου  (312-272 π.Χ.)

(δήλωση του μετά τις πύρρειες νίκες του στη Ηράκλεια και στο Άσκουλουμ το 279 π.Χ. [από τον Πλούταρχο])

άρεσε σε 40
Νικάν άδοξον, ηττάσθαι όνειδος.
Η νίκη δεν θα φέρει δόξα, η ήττα θα είναι μεγάλη ντροπή.

Κλεομένης, Βασιλιάς της Σπάρτης

(το 380 π.X., όταν είδε ότι θα μάχονταν εναντίον γυναικών στο Άργος)

άρεσε σε 35
Ηδύ κτήμα της νίκης λαβείν, τόλμα.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Φιλοκτήτης

άρεσε σε 32
Καδμεία νίκη.

Αρχαία Παροιμιακή φράση

(νίκη χωρίς αντίκρισμα)

άρεσε σε 29
Τα κατά πόλεμον κρατούμενα των κρατούντων είναι φασιν.
Όσα κυριεύονται στον πόλεμο λέγεται ότι ανήκουν στου νικητές.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Πολιτικά 1255

άρεσε σε 19
 

Δουλεία

Η άγαν ελευθερία έοικε εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν.
Φαίνεται πως η υπερβολική ελευθερία μετατρέπεται σε υπερβολική υποδούλωση.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Πολιτεία 564Α

άρεσε σε 466
Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 192
Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
Όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το καταλάβει.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 186
Δούλοι γαρ και δεσπότης ουκ αν ποτέ γένοιντο φίλοι.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 153
Δεσπότης δούλου δείται και δούλος δεσπότου.
Ο αφέντης έχει την ανάγκη του δούλου και ο δούλος του αφέντη.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 82
Έλληνες όντες βαρβάροις δουλεύσομεν;
Είμαστε Έλληνες και θα γίνουμε δούλοι των βαρβάρων;

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Τήλεφος

άρεσε σε 79
Δούλου τόδ’ εστίν, μη λέγειν ά τις φρονεί.
Είναι χαρακτηριστικό δούλου να μην λέει αυτά που πιστεύει.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνισσαι

άρεσε σε 74
Πάσα δουλεία παρά φύσιν εστί.

Αντιφάνης
Αρχαίος Κωμωδιογράφος  (405-335 π.Χ)

άρεσε σε 28
Η εν δημοκρατίη πενίη της παρά τοις δυνάστησι καλεομένης ευδαιμονίης τοσουτόν εστίν αιρετωτέρη, οκόσον ελευθερίη δουλείης.
Η φτώχεια στο δημοκρατικό πολίτευμα είναι τόσο προτιμότερη από τη δυναστική «ευδαιμονία», όσο (προτιμότερη είναι) η ελευθερία από τη δουλεία.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 27
Ου γαρ εκπέλει φρονείν μέγα όστις δούλος εστι των πέλας.
Δεν αρμόζει να είναι πολύ ξιπασμένος όποιος είναι δούλος των άλλων.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αντιγόνη

άρεσε σε 25
Η βασιλεία ημών ένδοξος είναι δουλεία.

Αντίγονος Β’ Γονατάς
Μακεδόνας βασιλιάς  (319-239 π.Χ.)

(προς το γιο του Δημήτριο όταν τον είδε να κακομεταχειρίζεται πολίτες)

άρεσε σε 18
Ου σχολή δούλοις.
Δεν υπάρχει ανάπαυλα για τους δούλος.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 10
 

Υπερίσχυση

Δυνατοί ευμαρώς έχουσιν αδικήσαι τους αδυνάτους, ως ιχθύες εν τη θαλάττη τους ήττονας εαυτών ποιούνται κατάβρωμα.
Οι ισχυροί θεωρούν αυτονόητο να αδικούν τους πιο αδύνατους, όπως τα ψάρια στη θάλασσα όπου το μεγάλο τρώει το μικρό.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Πατέρας της εκκλησίας  (347-407 μ.Χ.)

άρεσε σε 109
Νικά δ’ ο μείων τον μέγαν δίκαι’ έχων.
Ο μικρός νικάει τον μεγάλο όταν έχει δίκιο.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ικέτιδες

άρεσε σε 95
Ου γαρ δειν επιτάττεσθαι τον σοφόν αλλ’ επιτάττειν, και ου τούτον ετέρω πείθεσθαι αλλά τούτω τον ήττον σοφόν.
Ο σοφός δεν πρέπει να δέχεται εντολές αλλά να διατάζει, και όχι αυτός να υπακούει σε άλλους αλλά σ’ αυτόν να υπακούν οι λιγότερο σοφοί.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 63
Γνώμαι πλέον κρατούσιν ή σθένος χερών.
Οι γνώμες [τα επιχειρήματα] είναι πιο ισχυρές από τη δύναμη των χεριών.

Αγάθων
Αρχαίος τραγικός  (450-400 π.Χ.)

άρεσε σε 61
Δίκαια μεν εν τω ανθρωπείῳ λόγῳ από της ίσης ανάγκης κρίνεται, δυνατά δε οι προύχοντες πράσσουσι και οι ασθενείς ξυγχωρούσιν.
Δικαιοσύνη μπορεί να υπάρξει μόνο όταν οι αντίπαλοι είναι ισοδύναμοι, κατά τα άλλα οι ισχυροί κάνουν αυτά που μπορούν και οι αδύναμοι συγχωρούν.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

(από τον διάλογο με τους Μηλίους)

άρεσε σε 38
Εν γάρ αμίλλαις πονηραίς, αθλιώτερος ο νικήσας.

Μέγας Βασίλειος
Πατέρας της Εκκλησίας  (330-379)

άρεσε σε 24
Τέχνῃ κρατούμεν ών φύσει νικώμεθα.
Με την τεχνική κυριαρχούμε σε όσα εκ φύσεως υστερούμε.

Αντιφάνης
Αρχαίος Κωμωδιογράφος  (405-335 π.Χ)

άρεσε σε 13
Κείτο μέγας μεγαλωστί, λελασμένος ιπποσυνάων.
Σωριασμένος κάτω φαρδιά-πλατιά, έχοντας χάσει το άλογο.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Π’ 777

άρεσε σε 10
Ούτω δ’ ίσχυσέ τε και μέγας ην τότε και πολύς
Έτσι επικράτησε τότε, και υπήρξε μέγας και πολύς.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Όρνιθες

(πηγή της παροιμιακής έκφρασης «μέγας και πολύς»)

άρεσε σε 6
 

Φήμη & Δόξα

Ανδρών επιφανών πάσα η γη τάφος.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

(από τον Επιτάφιο του Περικλή)

άρεσε σε 465
Μέμνησο ότι άνθρωπος εί.

Υπενθύμιση προς τον εαυτό του που επέβαλε ο Φίλιππος Β’

άρεσε σε 267
Ώλετο μεν μοι νόστος, ατάρ κλέος άφθιτον έστα.
Δεν υπάρχει για εμένα επιστροφή, μα αιώνια θα είναι η δόξα.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Ι’ 13

άρεσε σε 149
Μικρού δ’ αγώνος ου μέγα έρχεται κλέος.
Από ασήμαντο αγώνα δεν προκύπτει μεγάλη δόξα.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

άρεσε σε 86
Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερον.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο άθλιο από την κενοδοξία.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 79
Ουχ ο τόπος τον άνδρα αλλ’ ο ανήρ αυτόν έντιμον ποιεί.

Αγησίλαος Β’
Σπαρτιάτης βασιλιάς  (444-360 π.Χ.)

άρεσε σε 67
Δόξα και πλούτος άνευ συνέσεως ουκ ασφαλή κτήματα.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 56
Δόξα δε χρημάτων ουκ ωνητή.
Η δόξα δεν αγοράζεται με χρήμα.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 45
Ζων μεν επαινού, αποθανών δε μακαρίζου.
Όσο ζεις να σε παινεύουν κι όταν πεθάνεις, να σε μακαρίζουν.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 39
Ο πλούτος θνητός, η δόξα αθάνατος.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 36
Φήμη... κακή αργαλέη φέρει, χαλεπόν δ’ αποθέσθαι.
Η κακή φήμη είναι βαρύ φορτίο και είναι δύσκολο να απαλλαγείς από αυτήν.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -762

άρεσε σε 36
Ουκ έστιν όστις ηδέως ζητών βιούν εύκλειαν εισεκτήσατο.
Κανένας από όσους επεδίωξαν να περάσουν τη ζωή τους με απολαύσεις δεν απέκτησε φημισμένο όνομα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αρχέλαος

άρεσε σε 32
Πόνος, ως λέγουσιν, ευκλείας πατήρ.
Ο μόχθος, καθώς λένε, είναι ο πατέρας της φήμης.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 31
Ω Αχιλλεύ, ως μέγας ων μεγάλου κήρυκος έτυχες Ομήρου.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(«ελθών εις Ίλιον και θεασάμενος τον Αχιλλέως τάφον»)

άρεσε σε 29
Κάτθανε Διαγόρα!
Πέθανε [τώρα αμέσως] Διαγόρα.

(παραίνεση του κοινού της Ολυμπίας προς πατέρα –θρύλο των Ολυμπιακών αγώνων– που τον περιέφεραν στους ώμους τους οι δυο ολυμπιονίκες γιοι του)

άρεσε σε 24
Κάλλιστον εντάφιον η βασιλεία.
Το ωραιότερο σάβανο είναι η βασιλεία.

Θεοδώρα
Αυτοκράτειρα του Βυζαντίου  (500-548 μ.Χ.)

(προς τον Ιουστινιανό, αποτρέποντας τον να εγκαταλείψει την Πόλη, στη στάση του Νίκα, το 532 μ.Χ.)

άρεσε σε 23
Δόξα σεμνόν μεν αλλ’ αβέβαιον.
Η δόξα είναι αξιοσέβαστη αλλά αβέβαιη.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 21
Τοις μεν διά του ηλίου πορευομένοις κατ’ ανάγκην έπεται σκιά, τοις δε διά δόξης βαδίζουσιν ακολουθεί φθόνος.
Αυτοί που περπατούν στον ήλιο ακολουθούνται αναγκαστικά από σκιά, όπως αυτούς που βαδίζουν τον δρόμο της δόξας τους ακολουθεί ο φθόνος.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 15
Τις δ’ άμοχθος ευκλεής;
Αλλά ποιος έχει αποκτήσει φήμη χωρίς μόχθο;

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

άρεσε σε 14
Αγησίλαος ερωτώμενος πώς μεγάλην εκτήσατο δόξαν έφη: «θανάτου καταφρονήσας.»

Αγησίλαος Β’
Σπαρτιάτης βασιλιάς  (444-360 π.Χ.)

άρεσε σε 14
Βίων έλεγε την δόξαν είναι μητέρα των αγαθών.

Βίων ο Βορυσθενίτης
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (~325-255 π.Χ.)

(από τον Διογένη Λαέρτιο)

άρεσε σε 12
Πλούταρχε, σίγα τους παραλλήλους γράφων.
Τι πολλά κάμνεις και στρατηγούς συλλέγεις;
Τον δεσπότην έκφραζε, και γράφεις όλους.

Γεώργιος Πισίδης
Βυζαντινός υμνογράφος  (7ος αιώνας)

(εξυμνώντας τον Ηράκλειο στην «Ηρακλειάδα»)

άρεσε σε 12
Γαν υπ’ εμοί τίθεμαι, Ζευ, συ δ’ Όλυμπον έχε.
Υποτάσσω τη γη, Δία, και εσύ μπορείς να έχεις τον Όλυμπο.

Επιγραφή σε άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου από τον Λύσιππο

άρεσε σε 12
Ων τας δόξας ζηλοίς, τούτων και τα αγαθά πράξῃς.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 10
Ω δόξα, δόξα, μυρίοισι δη βροτών ουδέν γεγώσι βίοτον ώγκωσας μέγαν.
Ω δόξα, δόξα, μυριάδες ανθρώπους, που δεν έχουν κάνει τίποτα, τους φούσκωσες πολύ τη ζωή.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ανδρομάχη

άρεσε σε 6
 

Λάθη & Σφάλματα

Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 718
Η γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 365
Κρείττον είναι τοις ποσίν ολισθείν ή τη γλώττη.
Προτιμότερο να ολισθαίνει κανείς με τα πόδια του, παρά με τη γλώσσα του.

Ζήνων ο Κιτιεύς
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (334-262 π.Χ.)

άρεσε σε 121
Η δε κακή βουλή τω βουλεύσαντι κακίστη.
Η κακή απόφαση κάνει περισσότερο κακό σ’ αυτόν που την πήρε.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -266

άρεσε σε 112
Το πολλά τολμάν πόλλ’ αμαρτάνειν ποιεί.
Αν τολμάς πολλά, κάνεις και πολλά λάθη.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 87
Η γλώσσα πολλούς εις όλεθρον ήγαγεν.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 84
Κρέσσον τα οικήια ελέγχειν αμαρτήματα ή τα οθνεία.
Είναι προτιμότερο να εξετάζεις τα δικά σου λάθη παρά των άλλων.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 84
Ο πλείστα πράττων, πλείσθ’ αμαρτάνει βροτών.
Αυτός που κάνει τα περισσότερα κάνει τα περισσότερα λάθη.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Οινόμαος

άρεσε σε 69
Πάθει μάθος.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

(αντίστοιχο του «παθός και μαθός»)

άρεσε σε 47
Των ημαρτημένων άνθρωποι μεμνέαται μάλλον ή των εύ πεποιημένων.
Οι άνθρωποι θυμούνται περισσότερο τα λάθη παρά τις σωστές ενέργειες.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 47
Eπειχθήναι μεν νυν παν πρήγμα τίκτει σφάλματα.
Το να βιάζουμε τα πράγματα οδηγεί σε σφάλματα.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 27
Αι γαρ ευπραξίαι δειναί συγκρύψαι τα ονείδη.
Οι επιτυχίες είναι ένας πολύ καλός τρόπος να συγκαλύπτονται τα λάθη.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 24
Άπαντές έσμεν εις το νουθετείν σοφοί, αυτοί δ’ όταν σφαλώμεν, ου γιγνώσκομεν.
Όλοι είμαστε σοφοί στο να νουθετούμε τους άλλους, όταν όμως οι ίδιοι σφάλουμε δεν το καταλαβαίνουμε.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

(αντίστοιχο του «δάσκαλε που δίδασκες...»)

άρεσε σε 15
Δύο πήρας έκαστος ημών φέρειν· την μεν, έμπροσθεν· την δε, όπισθεν· και εις μεν την έμπροσθεν, αποτιθέναι τα των άλλων αμαρτήματα· εις δε την όπισθεν, τα εαυτών· διό ούτε καθορώμεν αυτά.
Δύο σακούλια κουβαλάει ο καθένας μας. Το ένα μπροστά και το άλλο πίσω. Στο μπροστινό βάζουμε τα λάθη των άλλων και στο πίσω τα δικά μας. Γι’ αυτό δεν τα βλέπουμε.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 7
 

Απώλεια

Τα μεν γαρ άλλα δεύτερα αν πάσχη γυνή, ανδρός δ’ αμαρτάνουσα, αμαρτάνει βίου.
Όλα τα άλλα που μπορεί να πάθει μια γυναίκα είναι δεύτερα, αλλά άμα χάσει τον άντρα της, χάνει τη ζωή της

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ανδρομάχη

άρεσε σε 26
 

Αβεβαιότητα

Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει.
Από το ποτήρι μέχρι τα χείλη πολλά γίνονται.

Αρχαία παροιμία από περιστατικό με δούλο του αργοναύτη Ανταίου

(με την έννοια ότι πολλά απρόοπτα μπορεί να συμβούν μέχρι να πραγματοποιηθεί κάτι)

άρεσε σε 103
Περί ουδέν των ανθρωπίνων έργων υπάρχει βεβαιότης.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 64
Γη πιστόν, θάλασσα άπιστον κέρδος.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 46
Ουδέν εν ανθρώποισι μένει χρήμα έμπεδον αιεί.
Κανένα πράγμα δεν μένει για πάντα δεμένο με τους ανθρώπους.

Σιμωνίδης ο Κείος
Αρχαίος ποιητής & συγγραφέας επιγραμμάτων  (556-468 π.Χ.)

άρεσε σε 40
Άλλοτε μηρτυιή πέλει ημέρη, άλλοτε μήτηρ.
Η μέρα είναι άλλοτε μητρυιά και άλλοτε μητέρα.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -825

άρεσε σε 27
Φευ, τα των ευδαιμονούντων ως τάχιστα στρέφει θεός.
Αλίμονο, πόσο γρήγορα αλλάζει ο θεός τις τύχες των ευδαιμονούντων.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μελέαγρος

άρεσε σε 22
Δόξα σεμνόν μεν αλλ’ αβέβαιον.
Η δόξα είναι αξιοσέβαστη αλλά αβέβαιη.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 21
Νόμιζε μηδέν είναι των ανθρωπίνων βέβαιον· ούτω γαρ ούτε ευτυχών έσει περιχαρής ούτε δυστυχών περίλυπος.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 18
 

Προβλέψεις

Το διοικείν εστί προβλέπειν.

Αλκιβιάδης
Αθηναίος πολιτικός & στρατηγός  (450-404 π.Χ.)

άρεσε σε 116
 

Αναπόφευκτο

Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 759
Την ειμαρμένην ουδ’ αν είς εκφύγοι.
Κανείς δεν μπορεί να ξεφύγει από το πεπρωμένο του.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 354
Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται.
Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 221
Κόρακος εξελεύσεται «κρα».

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 94
Άλλα δε μυρία λυγρά κατ᾽ ανθρώπους αλάληται· πλείη μεν γαρ γαία κακών, πλείη δε θάλασσα.
Κι άλλες μυριάδες συμφορές μαστίζουν τον άνθρωπο. Γεμάτη συμφορές είναι η γη και γεμάτη συμφορές είναι η θάλασσα.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -101

άρεσε σε 27
Ως ουκ έστι Διός κλέψαι νόον ουδέ παρελθείν.
Καθότι δεν είναι δυνατό να ξεγελάσεις ούτε να αψηφήσεις τη θέληση του Δία.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Θεογονία -613

άρεσε σε 17
Θάττον ή βράδιον…
Γρήγορα ή αργά…

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 5
Ιπποκράτης πολλάς νόσους ιασάμενος αυτός νοσήσας απέθανεν. Οι Χαλδαίοι πολλών θανάτους προηγόρευσαν, είτα και αυτούς το πεπρωμένον κατέλαβεν.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” γ’3

άρεσε σε 2
 

Αμετάκλητες Εξελίξεις

Ο κύβος ερρίφθη.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 137
Ποριείς δε, αν ως εσχάτην του βίου εκάστην πράξιν ενεργής.
Να πορεύεσαι σαν κάθε πράξη σου να είναι η τελευταία της ζωής σου.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” β’ 5

άρεσε σε 87
Μόνου γαρ αυτού και θεός στερίσκεται, αγένητα ποιείν άσσ’ αν ή πεπραγμένα.
Ακόμα και ο θεός δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει σαν να μην έχουν γίνει αυτά που έχουν γίνει.

Αγάθων
Αρχαίος τραγικός  (450-400 π.Χ.)

άρεσε σε 61
Ό γέγονε, γέγονε.

Μεσαιωνική παροιμία

(προερχόμενη μάλλον από το «ό γέγραφα, γέγραφα» του κατά Ιωάννην ιθ’)

άρεσε σε 25
Το τετυγμένον ουκ αν άτυκτον είη.
Αυτό που έγινε δεν ξεγίνεται.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 23
Ανερρίφθω κύβος.
Ο κύβος ερρίφθη.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

(η φράση στην λατινική της μορφή αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα)

άρεσε σε 19
Τα γενόμενα ουκ απογίνονται.
Ό,τι έγινε δεν ξεγίνεται.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 7
 

Σχετικότητα

Ο μη χείρων, βέλτιστος.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 81
Ανθρώπων ο σοφώτατος προς θεόν πίθηκος φανείται και σοφίᾳ και κάλλει και τοις άλλοις πάσιν.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 29
 

Ισορροπία

Aρμονίη αφανής φανερής κρείττων.
Η αφανής αρμονία είναι ανώτερη από τη φανερή.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 47
Καλόν εν παντί το ίσον. Υπερβολή δε και έλλειψις ού μοι δοκεί.
Είναι ωραίο πράγμα η ισορροπία παντού. Ενώ η υπερβολή ή η έλλειψη δεν είναι, νομίζω.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 26
 

Σύγχυση

Κακώ γαρ εσθλόν ού συμμείγνυται.
Το κακό με το καλό δεν ανακατεύονται.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ίων

άρεσε σε 50
Επισκοτεί τω μεν ηλίω πολλάκις τα νέφη· τω δε λογισμώ, τα πάθη.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 6
 

Αταξία

Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα ουδέν εστι.
Πέτρες και τούβλα και ξύλα και κεραμίδια που είναι πεταμένα εδώ κι εκεί δεν χρησιμεύουν σε τίποτα.

Ξενοφών
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (430-355 π.Χ.)

(για καταστάσεις όπου επικρατεί ακαταστασία και έλλειψη οργάνωσης)

άρεσε σε 178
Πας όχλος φοβερός.

Ξενοφών
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (430-355 π.Χ.)

άρεσε σε 31
Άτακτα, αδιόρθωτα, αόρισθ’ άπαντα.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 18
Η μεν ευταξία σώζειν δοκεί, η δε αταξία πολλούς ήδη απολώλεκε.
Η μεν τάξη γενικά πιστεύεται ότι σώζει [στη μάχη] ενώ η αταξία πολλούς έχει καταστρέψει.

Ξενοφών
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (430-355 π.Χ.)

άρεσε σε 17
Σύρβα τύρβα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

( «επί των ατάκτως και μετά θορύβου διαπραττομένων», κάτι σαν «άρτζι-μπούρτζι…»)

άρεσε σε 10
Άνω κάτω τα πάντα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Βάκχαι

άρεσε σε 5
Αναρχία κρείσσων πυρός.
Η αναρχία είναι πιο δυνατή από τη φωτιά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Εκάβη

άρεσε σε 5
 

Κατάντια

Βελισαρίω οβολόν δότε τω στρατηλάτη, ον τύχη μεν εδόξασεν, αποτυφλοί δ’ ο φθόνος.
Δώστε τον οβολό σας στον στρατηλάτη Βελισάριο, τον οποίο η τύχη δόξασε και ο φθόνος τον τύφλωσε.

Ιωάννης Τζέτζης
Βυζαντινός λόγιος  (1110-1180)

(σύμφωνα με το θρύλο, ο στρατηγός Βελισάριος στο τέλος της ζωής του έπεσε σε δυσμένεια και κατάντησε ζητιάνος)

άρεσε σε 21
Νυν δ’ αιθέριον κίνυγμ’ ο τάλας.
Και τώρα είμαι μετέωρος στον αέρα, ο ταλαίπωρος.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 12
Και σε γέρον το πριν μεν ακούομεν όλβιον είναι.
Και συ, γέρο, μαθαίνουμε ότι κάποτε ήσουν τρισευτυχισμένος.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα ω’543

Ο Αχιλλέας στον Πρίαμο

άρεσε σε 7
 

Κούραση

Καματηρόν το άρχειν.
Κουραστικό να διοικείς.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 85
Κάματος θησαυρός έστι τοις ανθρώποις.
[κάματος=κούραση]

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 49
Κάματον τ’ ευκάματον.
Κούραση, αλλά γλυκιά κούραση.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Βάκχαι

άρεσε σε 48
Ανάπαυσις ύπνος εστί πάντων των κακών.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 24
Ανδρί δε κεκμηώτι μένος μέγα οίνος αέξει.
Τον κουρασμένο άνδρα γρήγορα το κρασί θα ξεσηκώσει.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Ζ’ 261

άρεσε σε 22
Ου σχολή δούλοις.
Δεν υπάρχει ανάπαυλα για τους δούλος.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 10
 

Φτώχεια

Ει μεν πλούσιος, όταν θέλη, ει δε πένης, όταν έχη.
[Πένης=φτωχός]

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(ερωτηθείς τι ώρα πρέπει να γευματίζει κανείς)

άρεσε σε 236
Ου πενία λύπην εργάζεται, αλλά επιθυμία.
Δεν είναι η φτώχεια που προξενεί λύπη αλλά η επιθυμία.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 150
Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος.

Λουκιανός
Σύρος συγγραφέας  (120-180 μ.Χ.)

(από τους «Νεκρικούς Διαλόγους» —απάντηση προς τον Χάρο που ζητούσε ναύλο για την Αχερουσία)

άρεσε σε 142
Ευτελές δείπνον ου ποιεί παροινία.
Το φτωχικό δείπνο δεν κάνει τους ανθρώπους να παραφέρονται.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 109
Γήρας και πενία δύο τραύματα δυσθεράπευτα.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 109
Πενία αυτοδίδακτος αρετή.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 104
Διά πενίαν μηδενός καταφρόνει.
Να μην περιφρονείς κανέναν για τη φτώχεια του.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 83
Πένητα φεύγει πας τις εκποδών φίλος.
Όλοι αποφεύγουν τον φίλο που φτώχυνε.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μήδεια

άρεσε σε 56
Πενία τέχνας κατεργάζεται.

Θεόκριτος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (3ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 50
Ουδέποτε απορία χρημάτων εγέννησεν ασωτίαν.
Η έλλειψη χρημάτων ποτέ δεν προκάλεσε τη σπατάλη και την ασωτία.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 42
Πένητος ανδρός ουδέν ευτυχέστερον. Την γαρ επί το χείρον μεταβολήν ου προσδοκά.
Κανένας ευτυχέστερος από τον φτωχό. Γιατί δεν περιμένει ότι τα πράγματα θα αλλάξουν προς το χειρότερο.

Δίφιλος ο Σίφνιος
Επικός ποιητής από τη Σίφνο  (7ος (;) π.Χ. αι)

άρεσε σε 25
Ουδέν γε πλην ή το πέος εν τη δεξιά.
[Δεν έχω] τίποτα εκτός από το πέος στο δεξί μου χέρι.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Νεφέλαι

άρεσε σε 20
Πτωχού πήρα ου πίμπλαται.
Η κοιλιά του φτωχού δεν γεμίζει ποτέ.

Καλλίμαχος
Αλεξανδρινός ποιητής & επιγραμματοποιός  (310-240 π.Χ.)

(περί απληστίας)

άρεσε σε 15
Πενία δε σοφίαν έλαχεν.
Της φτώχειας της έλειψε η σοφία.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Πολύιδος

άρεσε σε 14
Κακόν το μη έχειν. Το γένος ουκ έβοσκέ με.
Κακό πράμα να μην έχεις μία. Η [βασιλική] καταγωγή μου δεν μου έδωσε να φάω.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνισσαι

άρεσε σε 13
Καλώς πένεσθαι μάλλον, ή πλουτείν κακώς.

Αντιφάνης
Αρχαίος Κωμωδιογράφος  (405-335 π.Χ)

άρεσε σε 11
Μηδέ πάτταλον.
Ούτε καρφί.

Αρχαία παροιμιακή φράση

(για μεγάλη φτώχεια)

άρεσε σε 3
 

Συμφορά

Θάλασσα και πυρ, και γυνή τρίτον κακόν.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 770
Μηδενί συμφοράν ονειδίσης. Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον.
Μην κοροϊδέψεις καμιά συμφορά γιατί η τύχη είναι κοινή για όλους και το μέλλον άγνωστο.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

( «κοινή η τύχη» σημαίνει επίσης «η τύχη είναι πόρνη»)

άρεσε σε 338
Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον,
Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες
όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον;
ή ζώμεν ημείς, του βίου τεθνηκότος;
Μήπως ενώ έχουμε πεθάνει, ζούμε μόνο κατά φαντασίαν,
εμείς οι Έλληνες, που έχουμε περιπέσει σε συμφορά
νομίζοντας ότι η ζωή είναι όνειρο;
ή ζούμε εμείς, και έχει πεθάνει η ζωή;

Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς
Έλληνας ποιητής  (4ος μ.Χ. αιών)

(θρηνεί για την εξαφάνιση του Ελληνισμού)

άρεσε σε 334
Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος.
Για τους ανόητους, δάσκαλος δεν είναι η λογική αλλά η συμφορά.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 244
Όν η τύχη προπηλακίζει ούτος και παρά των πράων μάστιγας ευρίσκει.
Όποιον τον κατατρέχει η τύχη, ακόμα κι από τους καλούς ανθρώπους βρίσκει συμφορές.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 200
Παύροι εν πόνω πιστοί.
Λίγοι μένουν πιστοί την ώρα του πόνου.

Πίνδαρος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (522-438 π.Χ.)

άρεσε σε 145
Το γήρας όρμον είναι των κακών.
Τα γηρατειά είναι λιμάνι όπου αράζουν όλες οι συμφορές.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 83
Μέγα το εν συμφορήσι, φρονέειν ά δει.
Είναι σπουδαίο να σκέφτεσαι αυτά που πρέπει στις συμφορές.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 68
Θησαυρός εστι των κακών κακή γυνή.
Η κακιά γυναίκα είναι αποθήκη συμφορών.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 62
Ευδαίμονες οίσι κακών άγευστος αιών.
Ευτυχισμένοι είναι εκείνοι που η ζωή τους δεν γεύθηκε συμφορά.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αντιγόνη

άρεσε σε 51
Όταν κλύδων κακών επέλθη, πάντα δειμαίνειν φίλον.
Όταν επέλθει καταιγίδα κακών τρομάζει και διώχνει όλους τους φίλους.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Πέρσαι

άρεσε σε 44
Μη κακά κερδαίνειν: κακά κέρδεα ισ᾽ αάτησιν.
Να μην κερδίζεις με ατιμία. Τα κακά κέρδη ισοδυναμούν με συμφορές.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

'Έργα και Ημέραι -352

άρεσε σε 30
Άλλα δε μυρία λυγρά κατ᾽ ανθρώπους αλάληται· πλείη μεν γαρ γαία κακών, πλείη δε θάλασσα.
Κι άλλες μυριάδες συμφορές μαστίζουν τον άνθρωπο. Γεμάτη συμφορές είναι η γη και γεμάτη συμφορές είναι η θάλασσα.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -101

άρεσε σε 27
Ανδρείη τας άτας μικράς έρδει.
Η γενναιότητα κάνει τις συμφορές να φαίνονται μικρές.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 24
Δεινόν δε πενία, δεινά δ’ άλλα μυρία,
αλλ’ ουδέν ούτω δεινόν ως γυνή κακόν.
Μεγάλο κακό η φτώχεια και μύρια άλλα, αλλά τίποτα δεν είναι τόσο κακό όσο η γυναίκα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

(από χαμένη τραγωδία, η φράση υπάρχει στο Ανθολόγιον Στοβαίου)

άρεσε σε 13
Τριών κακών τέτευγμαι: Γραμματικής, πενίης και ουλομένης γυναικός. Των δύο εξέφυγον, ουλομένης γυναικός εκφυγείν ουκ ίσχυσα.
Τρία κακά μου έτυχαν: Γραφική εργασία, φτώχεια και υστερική γυναίκα. Από τα δύο ξέφυγα, από την υστερική γυναίκα να ξεφύγω δεν τα κατάφερα.

Σεκούνδος ο Σιωπηλός
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (2ος αιώνας μ.Χ.)

άρεσε σε 8
Ανδρών γαρ εστιν ενδίκων τε και σοφών, εν τοις δεινοίς μη τεθυμώσθαι θεοίς.
Οι ενάρετοι και οι σοφοί δεν πρέπει να θυμώνουν με τους θεούς στις συμφορές.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

(από το ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ Στοβαίου)

άρεσε σε 7
Πονηρά φύσις εξουσίας επιλαβοµένη δηµοσίας απεργάζεται συµφοράς.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 7
Πολλά πράγματα λέγουν οι Αθηναίοι ομοίως με τους άλλους ανθρώπους, αλλ' αποφράδα μόνοι αυτοί λέγουν την κακήν, κατηραμένην και απαισίαν και ομοίαν προς σε ημέραν... Όταν ούτε αι αρχαί λειτουργούν, ούτε αι δίκαι δικάζονται, ούτε ιεροτελεστίαι τελούνται και ουδέν εν γένει γίνεται εκ των αισίων, η ημέρα αύτη ονομάζεται αποφράς.

Λουκιανός
Σύρος συγγραφέας  (120-180 μ.Χ.)

άρεσε σε 6
Ώμοι, κακόν μεν πρώτον αγγέλλειν κακά.
Αλίμονό μου, είναι κακό να είναι κανείς ο πρώτος που αναγγέλλει κακές ειδήσεις.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Πέρσες

άρεσε σε 4
Όμως, δ᾿ ανάγκη πημονάς βροτοίς φέρειν θεών διδόντων.
Όμως, είναι ανάγκη οι άνθρωποι να υπομένουν τις συμφορές, που στέλνουν οι θεοί.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Πέρσαι

άρεσε σε 3
Αι Οιδοίποδες αραί.
Οι συμφορές του Οιδίποδα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για πολλές και μεγάλες συμφορές)

άρεσε σε 2
 

Αντίθετα

Ουδέν κακόν αμιγές καλού.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 1300
Συνάψιες όλα και ουχ όλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συνάδον διάδον, και εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα.
Οι συνδέσεις είναι όλα κι όχι όλα, ομόνοια, διχόνοια, συμφωνία, ασυμφωνία, και το ένα γεννιέται απ’ όλα και από το ένα όλα.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 52
Τα ενάντια τοις εναντίοις εισίν ιάματα.
Τα αντίθετα γιατρεύονται με τα αντίθετα.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 51
To αντίξουν συμφέρον και εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίαν και πάντα κατ' έριν γίνεσθαι.
Το αντίθετο βοηθάει και η καλλίστη αρμονία [προκύπτει] από τα διαφορετικά πράγματα, και όλα γεννιούνται από την αντίθεση.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 22
 

Καταστροφή

Τότε τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν.
Οι πόλεις χάνονται, όταν δεν μπορούν να ξεχωρίσουν πια τους κακούς από τους καλούς.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 163
Εκ των γυναικών όλλυται κόσμος άπας.
Όλος ο κόσμος θα καταστραφεί εξαιτίας των γυναικών.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 66
Ανδρών δ’ εκ μεγάλων πόλις όλλυται.
Η πόλις καταστρέφεται από τους μεγάλους άντρες.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 62
Ω φρίξον, ήλιε! ω στέναξον, γη! Εάλω η Πόλις, ημάς δε του πολεμείν παρήλθεν η ώρα.

Γεώργιος Φραντζής
Βυζαντινός ιστορικός  (1401-1478)

άρεσε σε 16
Θ’ Ελέναν; επεί πρεπόντως ελέναυς, έλανδρος, ελέπτολις.
Την Ελένη; πρέπει να τη λέμε καταστροφέα πλοίων, ανδρών, πόλεων

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

(λογοπαίγνιο με το -ελ και το έλω που σημαίνει σκοτώνω)

άρεσε σε 12
Εάλω η Πόλις!
Έπεσε η Πόλη

Γεώργιος Φραντζής
Βυζαντινός ιστορικός  (1401-1478)

(από το «Χρονικόν», αλλά η φράση υπάρχει και στην Παλ. Διαθήκη. Ιεζεκιήλ ΛΓ’ 21)

άρεσε σε 10
 

Ερημιά

Σκυθών ερημία.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για έρημους τόπους)

άρεσε σε 6
 

Πείνα

Πας γαρ εμπλησθείς ανήρ ο πλούσιός τε χω πένης ίσον φέρει.
Αν όλοι είναι χορτασμένοι, πλούσιοι και φτωχοί είναι το ίδιο.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ηλέκτρα

άρεσε σε 45
Λιμώ γαρ ουδέν εστιν αντειπείν έπος.
Στην πείνα δεν μπορείς να αντιμιλήσεις.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 23
Σκότω λιμός ξύνοικος.
Μέσα στο σκοτάδι συνυπάρχει και η πείνα.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

άρεσε σε 18
Πεινώντι παν εστι χρήμα εδώδιμον.
Για τον πεινασμένο όλα είναι φαγώσιμα.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 8
Γλυκαίνει λιμός κυάμους.

Αρχαία παροιμία

άρεσε σε 6

σελίδα 17 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»


Συστήνουμε:

Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.









Μανώλης Παπαθανασίου   2008 – 2024






Σχετικό Γνωμικό
Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη.
Γκαίτε


Google

ancient Greece