Γνωμικολογικον

Αποφθέγματα, Γνωμικά, Αφορισμοί, Ρητά, Παροιμίες
 
 
 

Αρχαία Γνωμικά



ancient greek quotes

σελίδα 2 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»

 

Παροδικότητα

Τα πάντα ρέει και ουδέν μένει.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 1312
Ο κόσμος σκηνή, ο βίος πάροδος. Ήλθες, είδες, απήλθες.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 822
Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου.
Κανένα ψέμα δεν αντέχει στο χρόνο.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Ιχνευταί

άρεσε σε 235
Μη ως μύρια μέλλων έτη ζην. Το χρεών επήρτηται. Έως ζης, έως έξεστιν, αγαθός γενού.
Μη φέρεσαι σαν να πρόκειται να ζήσεις μύρια χρόνια. Το μοιραίο κρέμεται πάνω σου. Όσο ζεις, όσο είναι ακόμα δυνατόν, γίνε καλός.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν”' δ’ 16

άρεσε σε 164
Βραχύβιον και ο επαινών και ο επαινούμενος και ο μνημονεύων και ο μνημονευόμενος.
Είναι όλα εφήμερα: και αυτός που επαινεί και ο επαινούμενος, και αυτός που μνημονεύει και ο μνημονευόμενος.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν”' γ’ 35

άρεσε σε 116
Θνητών όλβιος εις το τέλος ουδείς.
Κανένας άνθρωπος δεν είναι τυχερός στο τέλος.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ιφιγένεια εν Αυλίδι

άρεσε σε 115
Εφήμερα σώματα και χρήματα.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 96
Ουκ αεί θέρος εσσείται, ποιείσθε καλιάς.
Δεν θα είναι πάντα καλοκαίρι, φτιάξτε αχυρώνες.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -503

άρεσε σε 72
Πολλοίσι υποδέξας όλβον ο θεός προρρίζους ανέτρεψε.
Πολλούς που τους είχε χαρίσει θεός μεγάλη ευημερία, τους κατέστρεψε από τη ρίζα.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 66
Αεί τι καινόν ημέρα παιδεύεται.
Κάθε καινούργια μέρα φέρνει ένα καινούργιο μάθημα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

άρεσε σε 62
Κάλλος περιμάχητον μεν αλλ’ ολιγοχρόνιον.
Η ομορφιά είναι κάτι για το οποίο αξίζει να πολεμήσεις, αλλά κρατάει λίγο.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 57
Ανάσχου πάσχων. Δρων γαρ έχαιρες.
Όταν υποφέρεις να έχεις υπομονή, γιατί όταν εσύ δρούσες χαιρόσουν [και άλλοι υπέφεραν].

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

άρεσε σε 43
Άνθρωπος εν ευφρόνῃ φάος άπτεται εαυτώ αποσβεσθείς.
Ο άνθρωπος είναι φως που ανάβει τη νύχτα και μετά σβήνεται.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 43
Ουδέν εν ανθρώποισι μένει χρήμα έμπεδον αιεί.
Κανένα πράγμα δεν μένει για πάντα δεμένο με τους ανθρώπους.

Σιμωνίδης ο Κείος
Αρχαίος ποιητής & συγγραφέας επιγραμμάτων  (556-468 π.Χ.)

άρεσε σε 40
Καιρός ανάγει και καιρός αύ κατάγει.
Ο χρόνος ανεβάζει και ο χρόνος πάλι κατεβάζει.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 34
Καιρών μεταβολήν πάντοτε χρη σε σκοπείν.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 28
Κοινά πάθη πάντων· ο βίος τροχός· άστατος όλβος.
Κοινά τα βάσανα όλων, η ζωή τροχός, η τύχη άστατη.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 25
Φευ, τα των ευδαιμονούντων ως τάχιστα στρέφει θεός.
Αλίμονο, πόσο γρήγορα αλλάζει ο θεός τις τύχες των ευδαιμονούντων.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μελέαγρος

άρεσε σε 22
Τροχός τα ανθρώπινα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 20
Την ανθρωπηίην ων επιστάμενος ευδαιμονίην ουδαμά εν τωυτώ μένουσαν.
Γνωρίζοντας πως η ανθρώπινη ευδαιμονία ποτέ δεν μένει στο ίδιο μέρος για πολύ.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 17
Υπόπτερος δ’ ο πλούτος.
Ο πλούτος έχει φτερά [και φεύγει].

Αρχαία παροιμία

άρεσε σε 13
Αδώνιδος κήποι.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για εφήμερες απολαύσεις)

άρεσε σε 13
Ο μέγας όλβος ού μόνιμος εν βροτοίς.
Η μεγάλη ευημερία στους ανθρώπους δεν είναι μόνιμη.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ορέστης

άρεσε σε 13
Όλος ο βίος ελλύχνιον.
Όλη η ζωή είναι ένα λυχνάρι.

Αρχαιοελληνική παροιμία

(για το μυστήριο και το εφήμερο της ζωής —το λυχνάρι καίει για λίγο ενώ γύρω του είναι σκοτάδι)

άρεσε σε 12
Χαρτοίσίν τε χαίρε και κακοίσιν ασχάλα μη λίην, γίνωσκε δ’ οίος ρυσμός ανθρώπους έχει.
Να χαίρεσαι για τα καλά σου και να λυπάσαι για τα κακά με μέτρο! Να ξέρεις ποιος ρυθμός κυβερνά τους ανθρώπους.

Αρχίλοχος
Αρχαίος ιαμβογράφος  (725-650 π.Χ.)

άρεσε σε 9
Πολλάς γ’ ο δαίμων του βίου μεταστάσεις έδωκεν ημίν μεταβολάς τε της τύχης.
Ο θεός έφερε πολλές αλλαγές και μεταβολές στην τύχη μας.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Οιδίπους

άρεσε σε 4
Ούτως εστίν ο κόσμος αστάθμητος και ο βίος των ανθρώπων ως παιγνίδι· και ούτως στρέφει τας υποθέσεις ο τροχός άνω και κάτω και κυλίει αυτάς και κλώθει ως θέλει.

Γεώργιος Αμαρτωλός
Βυζαντινός μοναχός & ιστορικός  (9ος αιών)

(αναφερόμενος στον Κωνσταντίνο Θ’ Μονομάχο)

άρεσε σε 4
 

Παρόν

Το νυν εστι μεσότης τις.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 124
Ευ σοι το μέλλον έξει, αν το παρόν ευ τιθής.
Το μέλλον σου θα είναι καλό αν τακτοποιήσεις καλά το παρόν.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 123
Το παρόν ευ ποιείν.
Να υπομένεις [ή να αξιοποιείς] το παρόν.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

(απάντηση στην ερώτηση «τι άριστον;»)

άρεσε σε 67
Το σήμερον μέλει μοι·
Το δ’ αύριον τις οίδεν;

Ανακρέων
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (572-485 π.Χ.)

(Παλατινή Ανθολογία, ΧΙ 47)

άρεσε σε 30
Επί τοις παρούσι τον βίον διάπλεκε.
Κανόνιζε τη ζωή σου με βάση τις τρέχουσες συνθήκες.

Αρχαίο ρητό από ανώνυμη πηγή

άρεσε σε 12
 

Κατάλληλος Χρόνος

Οι καιροί ου μενετοί.
Οι καιροί [ή οι ευκαιρίες] δεν περιμένουν.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 543
Έσσετ’ ήμαρ.
Θα ‘ρθει η μέρα που....

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Δ’ 164, Ζ:448

άρεσε σε 221
Ως μέγα το μικρόν εστιν εν καιρώ δοθέν.
Πόσο μεγάλο είναι και το πιο μικρό που δόθηκε στην ώρα του.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 85
Καιρός επί πάσιν άριστος.
Για όλα τα πράγματα υπάρχει ο σωστός χρόνος.

Θέογνις
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (6ος αιών π.Χ.)

Ελεγείαι Α 401

άρεσε σε 73
Σφραγίζου τους μεν λόγους σιγή, την δε σιγήν καιρώ.
Να βάζεις σφραγίδα στα λόγια με σιωπή και στη σιωπή να βάζεις σφραγίδα την κατάλληλη χρονική στιγμή.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 64
Το ρόδον ακμάζει βαιόν χρόνον· ήν δε παρέλθει ζητών ευρήσεις ου ρόδον, αλλά βάτον.
[Βαιόν χρόνον=για πολύ λίγο]

Ανώνυμο αρχαίο ρητό

άρεσε σε 48
Χρόνος εστίν εν ώ καιρός, και καιρός εν ώ χρόνος ου πολύς.
[Καιρός=ευκαιρία]

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 45
Ούπω καιρός… Ουκέτι καιρός.
Ακόμα δεν είναι καιρός… δεν είναι πια καιρός.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 44
Άπαντα καιρώ χάριν έχει τρυγώμενα.
Όλα όσα αξιοποιούνται στην ώρα τους είναι ωραία.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 42
Γέλως άκαιρος εν βροτοίς δεινόν κακόν.
Το άκαιρο γέλιο είναι μεγάλο κακό για τους ανθρώπους

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 40
Μήτε τριηκόντων ετέων μάλα πολλ᾽ απολείπων μητ᾽ επιθείς μάλα πολλά· γάμος δε τοι ώριος ούτος.
Ούτε να είσαι πολύ κάτω από τα τριάντα ούτε πολύ παραπάνω. Αυτή είναι η κατάλληλη ώρα για γάμο.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -695

άρεσε σε 36
Ύστερον πρότερον.

Κικέρων
Ρωμαίος ρήτορας & πολιτικός  (106-43 π.Χ.)

(όταν αυτό που κανονικά έπεται, προηγείται —τη φράση χρησιμοποίησε ο Κ. στα Ελληνικά ως προερχόμενη από τον Όμηρο, όπου όμως δεν υπάρχει αυτούσια)

άρεσε σε 35
Μέτρα φυλάσσεσθαι· καιρός δ᾽ επί πάσιν άριστος.
Κρατάτε το μέτρο. Και υπάρχει η κατάλληλη στιγμή για όλα.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -694

άρεσε σε 35
Μικραί χάριτες εν καιρώ μέγισται τοις λαμβάνουσι.
Οι μικρές χάρες την κατάλληλη στιγμή είναι πολύ μεγάλες γι’ αυτούς που τις δέχονται.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 33
Αποκρίνου εν καιρώ.
Να απαντάς εγκαίρως.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 23
Έτος φέρει ούτις άρουρα.
Η χρονιά φέρνει [την καλή σοδειά] όχι η γη.

Θεόφραστος
Αρχαίος φιλόσοφος, συνεχιστής του Αριστοτέλη  (372-287 π.Χ.)

άρεσε σε 21
Έχει κίνδυνον η ακαιρία μέγαν.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 18
Φειδώ τοι χρηστή, εν καιρώ δε και δαπάνη
Η φειδώ είναι βεβαίως ωφέλιμη, στον κατάλληλο όμως χρόνο και η δαπάνη.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 18
 

Χρόνος

Ο χρόνος άπαντα τοίσιν ύστερον φράσει. Λάλος γαρ ούτος ουκ ερωτώσιν λέγει.
Ο χρόνος δίνει όλες τις απαντήσεις. Είναι πολύ ομιλητικός και δεν χρειάζεται καν τις ερωτήσεις.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αίολος

άρεσε σε 662
Βραχύς αιών.
Η ζωή είναι σύντομη.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Βάκχαι

άρεσε σε 282
Πάντα εκκαλύπτων ο χρόνος εις το φως άγει.
Ο χρόνος αποκαλύπτει τα πάντα και τα φέρνει στο φως.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

άρεσε σε 213
Χρόνος παις εστι παίζων πεττεύων. Παιδός η βασιλεία.
Ο χρόνος είναι ένα παιδί που παίζει πεσσούς. Το βασίλειο ανήκει σ’ αυτό το παιδί.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 175
Χρόνου φείδου.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 174
Χρόνου γαρ εις τα πράγματα εάν λάβης, άπαντα λήξει και κατασταλήσεται.

Απολλόδωρος

άρεσε σε 129
Σοφώτατον χρόνος· ανευρίσκει γαρ πάντα.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 103
Πάντων των αναγκαίων κακών ιατρός χρόνος εστίν.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 100
Χρόνος ο πάντων πρόγονος.

Πίνδαρος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (522-438 π.Χ.)

άρεσε σε 78
Νόημα ή μέτρον τον χρόνον, ουχ υπόστασιν.
Ο χρόνος είναι επινόηση ή τρόπος μέτρησης και δεν υπάρχει πραγματικά.

Αντιφών ο Ραμνούσιος
Αρχαίος Αθηναίος πολιτικός  (470-410 π.Χ.)

άρεσε σε 70
Σοφόν λέγουσι τον χρόνον πεφυκέναι.
Λένε πως ο χρόνος είναι εκ φύσεως σοφός.

Αγάθων
Αρχαίος τραγικός  (450-400 π.Χ.)

άρεσε σε 45
Μη πίστευε χρόνω.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 44
Εκδιδάσκει πάνθ’ ο γηράσκων χρόνος.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 41
Ρέων ο χρόνος ακάθεκτα και αεί τι κινούμενος παρασύρει και παραφέρει πάντα τα εν γενέσει και ες βυθόν αφανείας καταποντοί όπου μεν ουκ άξια λόγου πράγματα, όπου δε μεγάλα τε και άξια μνήμης, και τα τε άδηλα φύων κατα την τραγωδίαν και τα φανέντα αποκρυπτόμενος.

Άννα Κομνηνή
Βυζαντινή ιστορικός  (1083-1153)

(η πρώτη φράση από την «Αλεξιάδα»)

άρεσε σε 32
Χρόνος καθαίρει πάντα γηράσκων ομού.
Ο χρόνος εξυγιαίνει όλα τα πράγματα που γερνάνε μαζί του.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Ευμενίδες

άρεσε σε 32
Χρόνος οξύς οδόντας. Και πάντα σμύχει και βιαιότατα.
Ο χρόνος έχει κοφτερά δόντια. Και τα συνθλίβει όλα με βία.

Σιμωνίδης ο Κείος
Αρχαίος ποιητής & συγγραφέας επιγραμμάτων  (556-468 π.Χ.)

άρεσε σε 28
Συνεχές τε πολυτελές ανάλωμα είναι τον χρόνον.

Θεόφραστος
Αρχαίος φιλόσοφος, συνεχιστής του Αριστοτέλη  (372-287 π.Χ.)

άρεσε σε 18
 

Διάρκεια

Μέτρον βίου το καλόν, ου το του χρόνου μήκος.
Η αξία της ζωής μετριέται με την ωραιότητά της και όχι με το μήκος της.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 425
Τον βίον μη, τω χρόνω βραχύν όντα, πράγμασιν κακοίς μακρόν ποιείν.
Τη ζωή σου, που είναι σύντομη, μην την κάνεις [να φαίνεται] μακριά με κακά πράγματα.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 210
Βραχύς ο βίος ανθρώπω εύ πράσσοντι, δυστυχούντι δε μακρός.

Απολλώνιος ο Τυανεύς
Νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος  (1ος αιών μ.Χ.)

άρεσε σε 104
 

Παρελθόν

Μόνου γαρ αυτού και θεός στερίσκεται, αγένητα ποιείν άσσ’ αν ή πεπραγμένα.
Ακόμα και ο θεός δεν έχει τη δυνατότητα να κάνει σαν να μην έχουν γίνει αυτά που έχουν γίνει.

Αγάθων
Αρχαίος τραγικός  (450-400 π.Χ.)

άρεσε σε 61
 

Παλαιότητα

Αι παροιμίαι παλαιάς εισίν φιλοσοφίας εγκαταλείμματα, περισωθέντα διά συντομίαν και δεξιότητα.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 50
Τοις μεν νόμοις, παλαιοίς χρώ, τοις δ’ όψοις, προσφάτοις.
Να χρησιμοποιείς παλαιούς νόμους και φρέσκα φαγητά.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 33
Εγώ, φάναι, παλαιότατος ειμι, συ δε πρεσβύτατος.
Εγώ μεν είμαι ο παλιότερος, αλλά εσύ είσαι ο ανώτερος.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

(απευθυνόμενος στον Νικία, αρνούμενος να αποδεχθεί την αρχιστρατηγία στη Σικελική εκστρατεία, κατά τον Πλούταρχο)

άρεσε σε 29
Αρχαιότερα της διφθέρας λέγεις.
Αυτά που λες είναι [γνωστά και] παλιότερα από τη διφθέρα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για χιλιοειπωμένα και χαζά επιχειρήματα –η «διφθέρα» ήταν το παλιό τεφτέρι όπου ο Δίας έγραφε τα γενόμενα)

άρεσε σε 13
 

Προέλευση

Εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 241
Ομολογείν άρα ημίν και ταύτη τους ζώντας εκ των τεθνεώτων γεγονέναι ουδέν ήττον ή τους τεθνεώτας εκ των ζώντων.
Συμφωνούμε λοιπόν, ότι οι ζωντανοί απ’ αυτούς που έχουν πεθάνει προέρχονται, όπως κι αυτοί που έχουν πεθάνει από τους ζωντανούς.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Φαίδων

άρεσε σε 108
Μηδέν εκ του μη όντος γίνεσθαι μηδ’ ες το μη ον φθείρεσθαι.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 92
Ου γαρ από δρυός έσοι… ουδ’ από πέτρης.
Γιατί ούτε από δρυ ούτε από πέτρα γεννήθηκες [αλλά από ανθρώπους είσαι γεννημένος].

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια, τ’1 63

άρεσε σε 46
— Εκ γυναικός τα χείρω.
— Kαι εκ γυναικός τα κρείττω.

Ο διάλογος μεταξύ του αυτοκράτορα Θεόφιλου και της Κασσιανής (το 830)

(κατά τη διαδικασία επιλογής συζύγου του αυτοκράτορα ο οποίος, πικαρισμένος, διάλεξε άλλη)

άρεσε σε 39
Ουδέν εκ δενός γένοιτο.
Τίποτα δεν γίνεται από το τίποτα.

Αλκαίος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (7-6ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 23
Σμικρού γένοιτ’ αν σπέρματος μέγας πυθμήν.
Από μικρό σπόρο μπορεί να γίνει μεγάλο δέντρο.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Χοηφόροι

άρεσε σε 19
Έν ανδρών, έν θεών γένος· εκ μιας δε πνέομεν ματρός αμφότεροι· διείργει δε πάσα κεκριμένα δύναμις.
Ένα είναι και των θεών και των ανθρώπων το γένος. Από μια μητέρα γεννηθήκαμε. Μόνη διαφορά μας είναι η δύναμη.

Πίνδαρος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (522-438 π.Χ.)

άρεσε σε 15
Ερωτηθείς διά τι πολλά εσθίουσι Θηβαίοι είπεν: «ότι εξ οδόντων γεγένηνται.»
Ερωτηθείς γιατί οι Θηβαίοι τρώνε πολύ, είπε «επειδή έχουν γεννηθεί από δόντια.»

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

(σύμφωνα με τη μυθολογία, οι προπάτορες των Θηβαίων φύτρωσαν από τα δόντια δράκου που έσπειρε ο Κάδμος)

άρεσε σε 15
Αεὶ Λιβύη φέρει τι καινόν.
Πάντα κάτι καινούργιο έρχεται από την Αφρική.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

(αποδίδεται συχνά και με «κακόν» αντί «καινόν»)

άρεσε σε 14
Τέσσαρα των πάντων ριζώματα πρώτον άκουε· πυρ και ύδωρ και γαίαν ιδ’ αιθέρος άπλετον ύψος· εκ γαρ των όσα τ’ ην όσα τ’ έσσεται όσσα τ’ έασιν.
απόδοση: Τέσσερα είναι τα ριζώματα: φωτιά, νερό, γη και αέρας. Από αυτά προέρχονται όσα υπήρξαν, όσα υπάρχουν και όσα θα υπάρξουν.

Εμπεδοκλής
Έλληνας φιλόσοφος, μάγος & πανεπιστήμων  (495-435 π.Χ.)

άρεσε σε 11
Πολλά υμείς οι Γραικοί εξιδιοποιείσθε ως αυτοί ή ονομάσαντες ή πρώτοι ευρόντες.
Εσείς οι Γρακοί έχετε ιδιοποιηθεί πολλά [ισχυριζόμενοι] ότι από εσάς προέρχεται η ονομασία ή ότι εσείς το έχετε βρει.

Αθήναιος ο Ναυκρατίτης
Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας εξ Αιγύπτου  (2ος-3ος μ.Χ. αι.)

(από το «Δειπνοσοφισταί» –άποψη του οικοδεσπότη, του Ρωμαίου Λαρήνσιου)

άρεσε σε 8
 

Μέλλον

Μηδενί συμφοράν ονειδίσης. Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον.
Μην κοροϊδέψεις καμιά συμφορά γιατί η τύχη είναι κοινή για όλους και το μέλλον άγνωστο.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

( «κοινή η τύχη» σημαίνει επίσης «η τύχη είναι πόρνη»)

άρεσε σε 338
Όμοια γάρ ως επί το πολύ τα μέλλοντα τοις γεγονόσι.
Τα περισσότερα απ’ αυτά που θα γίνουν στο μέλλον είναι ίδια μ’ αυτά που έχουν γίνει.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Ηθικά Νικομάχεια

άρεσε σε 333
Ει βούλει άλυπον βίον ζην, τα μέλλοντα συμβαίνειν ως ήδη συμβεβηκότα λογίζου.
Αν θες να ζεις χωρίς άγχος, να αντιμετωπίζεις τα μέλλοντα να συμβούν σαν να έχουν ήδη συμβεί.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 228
Θαρσείν χρη, τάχ’ αύριον έσσετ’ άμεινον.

Θεόκριτος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (3ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 137
Ευ σοι το μέλλον έξει, αν το παρόν ευ τιθής.
Το μέλλον σου θα είναι καλό αν τακτοποιήσεις καλά το παρόν.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 123
Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει.
Από το ποτήρι μέχρι τα χείλη πολλά γίνονται.

Αρχαία παροιμία από περιστατικό με δούλο του αργοναύτη Ανταίου

(με την έννοια ότι πολλά απρόοπτα μπορεί να συμβούν μέχρι να πραγματοποιηθεί κάτι)

άρεσε σε 103
Ο τα νυν ιδών πάντα εώρακεν, όσα τε εξ αϊδίου εγένετο και όσα εις το άπειρον έσται. Πάντα γαρ ομογενή και ομοειδή.
Όποιος είδε τα τωρινά, τα είδε όλα, και αυτά που γίνονταν ανέκαθεν και όσα θα γίνουν στο άπειρο μέλλον. Γιατί όλα είναι ίδια κι όμοια.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” στ’37

άρεσε σε 94
Ουδείς γινώσκει, τι μετ’ αύριον ή τι μεθ’ ώραν. Άσκοπός εστι βροτών θάνατος, το δε μέλλον άδηλον.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 50
Όρα το μέλλον.
Πρόσεχε το μέλλον.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 31
Το μέλλον άδηλον πάσιν ανθρώποις και μικροί καιροί μεγάλων πραγμάτων αίτιοι γίγνονται.
Το μέλλον είναι άδηλο για όλους τους ανθρώπους και μικρά περιστατικά γίνονται τα αίτια για μεγάλα πράγματα.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 29
 

Παιδική Ηλικία

Εξ απαλών ονύχων.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(ερμηνεία: σημαίνει από παλιά, από μικρός και όχι απαλά)

άρεσε σε 13
 

Ηλικίες

Τι εστιν ό μίαν έχον φωνήν τετράπουν και δίπουν και τρίπουν γίνεται;

Το αίνιγμα της Σφίγγας

(το έλυσε ο Οιδίπους —η απάντηση είναι φυσικά «ο άνθρωπος» σε διάφορες ηλικίες)

άρεσε σε 252
Κτήσαι μεν εν τη νεότητι ευπραξίαν, εν δε τω γήρα σοφίαν.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 95
Πειθαρχικόν η νεότης, ηγεμονικόν το γήρας.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 70
Ήλιξ ήλικα τέρπει.
[Ηλιξ=συνομήλικος]

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 52
Έργα νέων, βουλαί δε μέσων, ευχαί δε γερόντων.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 43
Έργα μεν νεωτέρων, βουλαί δ’ έχουσι των γεραιτέρων κράτος.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μελανίππη

άρεσε σε 16
 

Νεότητα

Μέμνησο νέος ων, ως γέρων έση ποτέ.
Να θυμάσαι όταν είσαι νέος ότι και συ θα γίνεις γέρος.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 112
Έλληνες αεί παίδές εστε, γέρων δε Έλλην ουκ έστιν.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

(Αιγύπτιοι ιερείς προς τον Σόλωνα)

άρεσε σε 109
Υπεροχής επιθυμεί η νεότης, η δε νίκη υπεροχή τις.
Η νεότητα επιθυμεί την υπεροχή, και η νίκη είναι ένα είδος υπεροχής.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 101
Άμες γ’ εσόμεθα πολλώ κάρρονες.
Και εμείς θα γίνουμε πολύ καλύτεροι [από εσάς].

Τραγούδι από το χορό των νέων στις γιορτές της αρχαίας Σπάρτης.

άρεσε σε 39
Παρέρχεται ως όναρ η ήβη.
[όναρ=όνειρο]

Θεόκριτος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (3ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 29
Νεότης πονείν ουκ εθέλουσα, παρά το γήρας κακοπραγεί.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

(από το μύθο «των τεττίγων και των μυρμήκων»)

άρεσε σε 23
 

Γηρατειά

Ο γέρων νέος εγένετο, ο δε νέος άδηλον ει εις γήρας αφίξεται.
Ο γέρος υπήρξε νέος αλλά ο νέος δεν είναι σίγουρο ότι θα φτάσει να γίνει γέρος.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 240
Τίμα το γήρας, ου γαρ έρχεται μόνον.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 193
Γέρων εραστής, εσχάτη κακή τύχη.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 177
Γήρας και πενία δύο τραύματα δυσθεράπευτα.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 109
Αετού γήρας κορύδου νεότης.
Του αετού τα γεράματα ισοδυναμούν με του κορυδαλλού τα νιάτα.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 89
Το γήρας όρμον είναι των κακών.
Τα γηρατειά είναι λιμάνι όπου αράζουν όλες οι συμφορές.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 83
Δις παίδες οι γέροντες.
Οι γέροι είναι δυο φορές παιδιά.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 45
Γνώμαι δ’ αμείνους εισί τών γεραιτέρων, ό γάρ χρόνος δίδαγμα ποικιλώτατον.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Βελλερεφόντης

άρεσε σε 39
Αμές ποκ’ ήμες άλκιμοι νεανίαι.
Ήμαστε κι εμείς κάποτε ρωμαλέοι νέοι.

Τραγούδι από το χορό των γερόντων στις γιορτές της αρχ. Σπάρτης

άρεσε σε 38
Πικρόν νέα γυναικί πρεσβύτης ανήρ.
Πικρό για μια νέα γυναίκα να έχει γέρο άντρα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνιξ

άρεσε σε 34
Πάλιν γαρ αύθις παίς ο γηράσκων ανήρ.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 30
Μη δειν ονειδίζειν το γήρας, εις ό πάντες ευχόμεθα ελθείν.

Βίων ο Βορυσθενίτης
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (~325-255 π.Χ.)

άρεσε σε 23
Μήποτ’ ευ έρδειν γέροντα.
Ποτέ μην κάνεις καλό σε γέροντα.

Αρχαιοελληνική παροιμία

(επειδή δεν υπάρχει χρόνος να σου το ανταποδώσει)

άρεσε σε 21
Γραυς χορεύει.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 18
Ισχύς και ευμορφίη νεότητος αγαθά, γήρατος δε σωφροσύνη άνθος.
Η δύναμη και η ομορφιά είναι τα αγαθά της νεότητας, ενώ το άνθος των γηρατειών είναι η σωφροσύνη.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 18
Αισχρόν την μεν ηλικίαν παρακμάσαι, μη παρακμάσαι δε την ασέλγειαν.

Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός
Άγιος  (327-390 μ.Χ.)

άρεσε σε 13
Ψυχρόν το γήρας, η τ’ εμή κράσις φύσει (φεύ) φλεγματώδης.

Λέων Στ’ ο Σοφός
Βυζαντινός Αυτοκράτορας  (866-912)

άρεσε σε 12
Αυξανομένῳ τω σώματι συναύξονται και αι φρένες, γηράσκοντι δε συγγηράσκουσιν.
Καθώς αυξάνεται το σώμα αυξάνεται και το μυαλό, όταν γερνάει δε το σώμα, γερνάει και αυτό μαζί.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 11
 

Φθορά

Πάντα γαρ πέφυκε και ελασσούσθαι.
Όλα εκ φύσεως μειώνονται [ή φθείρονται, χειροτερεύουν].

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 29
Πάντα εν μεταβολήι· και αυτός συ εν διηνεκεί αλλοιώσει και κατά τι φθορά, και ο κόσμος δε όλος.
Τα πάντα αλλάζουν συνεχώς. Και εσύ είσαι σε μια διαδικασία διαρκούς αλλοίωσης και φθοράς, και επίσης όλος ο κόσμος.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

Τα εις εαυτόν, θ’19

άρεσε σε 27
Φθείρεται ο μεν κόσμος πυρί και ύδατι, ο δε των ακολάστων πλούτος έρωτι και μέθῃ.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 4
 

Προφητείες

Είς οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Μ’ 243

(ρήση του Έκτορα)

άρεσε σε 422
Ήξεις αφήξεις ου εν πολέμω θνήξεις.

Χρησμός του μαντείου των Δελφών.

(το νόημα εξαρτάται από τη θέση του κόμματος)

άρεσε σε 181
Άνευ χαλκού Φοίβος ου μαντεύεται.
Χωρίς χαλκό (λεφτά), ο Φοίβος δεν προφητεύει.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 66
Ο άναξ, ού το μαντείόν εστι το εν Δελφοίς, ούτε λέγει ούτε κρύπτει αλλά σημαίνει.
Ο άρχοντας στον οποίο ανήκει το μαντείο στους Δελφούς, ούτε λέει ούτε κρύβει, αλλά μονάχα σημαίνει.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 50
Σήματα λυγρά.
Ολέθρια σημάδια.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Ζ’ 168

άρεσε σε 40
Μαντικήν μη εχθαίρει.
Μην απορρίπτεις την προφητική δύναμη.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 33
Μάντις δ’ άριστος όστις εικάζει καλώς.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

(διασώζεται από τον Πλούταρχο)

άρεσε σε 27
Είπατε τω βασιλεί, χαμαί πέσε δαίδαλος αυλά.
Ουκέτι Φοίβος έχει καλύβην, ου μάντιδα δάφνην,
ου παγάν λαλέουσαν. Απέσβετο και λάλον ύδωρ.

Δελφικός χρησμός

(ο τελευταίος χρησμός των Δελφών προς τον Ιουλιανό τον Παραβάτη το 362 μ.Χ., προαναγγέλλοντας το τέλος του Dωδεκάθεου)

άρεσε σε 26
Μάντις κακών.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Α’ 106

(ο Αγαμέμνων για τον Κάλχα)

άρεσε σε 24
Δεινόν συνιδείν το μέλλον, ασφαλές το γενόμενον.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 23
Ουδείς ευτυχής προς μάντιν απέρχεται.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

άρεσε σε 11
 

Αναβλητικότητα

Μήδ’ αναβάλλεσθαι ες τ’ αύριον ες τ’ έννηφιν.
Μην αναβάλλετε για αύριο και μεθαύριο [ό,τι μπορείτε να κάνετε σήμερα].

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -410

άρεσε σε 200
Το αεί μέλλειν ατελέας ποιέει τας πρήξιας.
Η διαρκής αναβολή δεν ολοκληρώνει τις πράξεις.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 99
Μη εις αύριον αναβάλλου, η γαρ αύριον ουδέ ποτε λαμβάνει τέλος.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Πατέρας της εκκλησίας  (347-407 μ.Χ.)

άρεσε σε 82
Ες αύριον τα σπουδαία.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

(φράση του Αρχία, άρχοντα της Θήβας, ενδεικτικό της αναβλητικότητάς που του στοίχισε, το ίδιο βράδυ, τη ζωή του. Από τον «Πελοπίδα»)

άρεσε σε 71
 

Καθυστέρηση

Κατόπιν εορτής ήκεις.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 54
Αγών ου μένει άνδρας λελειμμένους.
Ο αγώνας [το αγώνισμα] δεν περιμένει τους άντρες που καθυστερούν.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Γλαύκος Ποτνιεύς

άρεσε σε 45
Οι δε των πραγμάτων ού μένουσι καιροί την ημετέραν βραδύτητα και ειρωνείαν.
Οι περιστάσεις δεν περιμένουν τη δική μας βραδύτητα και ειρωνική αντιμετώπιση.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 20
Ωκείαι χάριτες γλυκερώτεραι· ήν δε βραδύνη, πάσα χάρις κενεή, μηδέ λέγοιτο χάρις.
Οι γρήγορες χάρες είναι πιο γλυκές· αν καθυστερήσει μια χάρη δεν έχει νόημα και δεν λέγεται χάρη.

Ανώνυμο αρχαίο ρητό

άρεσε σε 12
 

Βιασύνη

Δύο τα εναντιώτατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.
Δυο πράγματα είναι αντίθετα στη λήψη σωστής απόφασης, η βιασύνη και η οργή.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 381
Σπεύδε βραδέως.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 175
Eπειχθήναι μεν νυν παν πρήγμα τίκτει σφάλματα.
Το να βιάζουμε τα πράγματα οδηγεί σε σφάλματα.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 27
Μη σπεύδ’ ά μη δει, μηδ’ ά δει σπεύδειν μένε.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 26
Βίᾳ μηδέν πράττειν.
Τίποτε να μην κάνεις με τη βία.

Κλεόβουλος ο Ρόδιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος  (6ος π.Χ. αιών)

(«βία» με την έννοια της βιασύνης, μάλλον)

άρεσε σε 2
 

Τέλος

Μηδένα προ του τέλους μακάριζε.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

(από τον Ηρόδοτο)

άρεσε σε 1273
Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 315
Τέρμα οράν βιότοιο.
Να βλέπεις πάντα (να λαμβάνεις υπόψη) το τέλος της ζωής.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 166
Πέρας γαρ ουδέν μη διά γλώσσης ιόν.
Τίποτα δεν τελειώνει αν δεν περάσει από τη γλώσσα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ικέτιδες

άρεσε σε 65
 

Σκοτάδι

Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 866
Αποσκότησων με.
Βγάλε με από το σκοτάδι.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(με διττή έννοια – η απάντησή του προς το Μ. Αλέξανδρο, όταν τον ρώτησε τι επιθυμούσε από εκείνον)

άρεσε σε 189

σελίδα 2 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»


Συστήνουμε:

Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.









Μανώλης Παπαθανασίου   2008 – 2024






Σχετικό Γνωμικό
Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη.
Γκαίτε


Google

ancient Greece