Γνωμικολογικον

Αποφθέγματα, Γνωμικά, Αφορισμοί, Ρητά, Παροιμίες
 
 
 

Αρχαία Γνωμικά



ancient greek quotes

σελίδα 4 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»

 

Εγώ

Το νικάν εαυτόν πασών νικών πρώτη και αρίστη. Το δε ηττάσθαι αυτόν υφ’ εαυτού, αίσχιστον και κάκιστον.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 394
Φρονήσης μεν μηδέποτε επί σεαυτώ μέγα, αλλά μηδέ καταφρονήσης σεαυτού.
Ποτέ μην έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου αλλά και ποτέ μην περιφρονήσεις τον εαυτό σου.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 298
Λίαν φιλών σεαυτόν ουχ έξεις φίλον.
Αν αγαπάς τον εαυτό σου πολύ, δεν θα ‘χεις φίλους.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 137
Φιλεί δ’ εαυτού πλείον ουδείς ουδένα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 50
 

Ταυτότητα

Τις είναι θέλεις σαυτώ πρώτον ειπέ. Είθ’ ούτως ποίει ά ποιείς.
Πρώτα πες στον εαυτό σου ποιος θέλεις να είσαι. Μετά να ενεργείς σύμφωνα μ’ αυτό.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 195
 

Χαρακτήρας

Ήθος ανθρώπω δαίμων.
Ο χαρακτήρας του ανθρώπου είναι ο θεός του πεπρωμένου του.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 709
Έξις δευτέρα φύσις.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 403
Φύσιν πονηρά μεταβαλείν ου ράδιον.
Δεν είναι εύκολο να αλλάξει ένας ανέντιμος χαρακτήρας.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 208
Μήτε ευήθης ίσθι, μήτε κακοήθης.
Να μην είσαι ούτε καλός [μέχρι αφελείας] ούτε κακοήθης.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 140
Η χάρις αλλάξαι την φύσιν ου δύναται.
Η χάρη που κάνουμε σε κάποιον δεν μπορεί να αλλάξει το χαρακτήρα του.

Αρχαιοελληνική παροιμία

(από μύθο της αίγας που θήλαζε λύκο)

άρεσε σε 104
Ο μεν οίνος συμμεταβάλλεται τοις αγγείοις· ο δε πλούτος, τοις των κεκτημένων τρόποις.
Το κρασί παίρνει το σχήμα των μπουκαλιών και ο πλούτος [παίρνει το σχήμα] του χαρακτήρα αυτών που τον έχουν.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 95
Μηδέ ποίος τις νυν, αλλά ποίος τις ην αεί.
Το ερώτημα δεν είναι ποιος είναι τώρα, αλλά ποιος ήταν ανέκαθεν.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 92
Κτηνέων μεν ευγένεια η του σκήνεος ευσθένεια, ανθρώπων δε η του ήθεος ευτροπίη.
Στα ζώα η καλή ράτσα φαίνεται από το γερό σώμα και στους ανθρώπους από τον καλό χαρακτήρα.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 81
Κακών πράξεων κακός δαίμων ηγεμών.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 66
Καλοκαγαθίαν όρκου πιστοτέραν έχε.
Να εμπιστεύεσαι περισσότερο τον καλό χαρακτήρα από τον όρκο.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 56
Ού το κάλλος, ω γύναι, αλλ’ αρεταί τέρπουσι τους ξυνευνέτας.
Γυναίκα, δεν είναι η ομορφιά, αλλά οι αρετές που αρέσουν στους συζύγους.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ανδρομάχη

άρεσε σε 47
Ήθος το πράον και το προσηνές ρήμα.
Το ήθος φαίνεται από τον πράο και προσηνή λόγο.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 44
Ήθος ανθρώπειον ουκ έχει γνώμας, θείον δ’ έχει.
Ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν έχει δικούς του κανόνες, αλλά των θεών έχει.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

(άλλη απόδοση: ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν έχει να κάνει με γνώμες και απόψεις αλλά με το θείον)

άρεσε σε 32
Εν μεν μαινομένοις μάλα μαίνομαι, εν δε δικαίοις πάντων ανθρώπων ειμί δικαιότατος.

Θέογνις
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (6ος αιών π.Χ.)

Ελεγείαι Α 313

άρεσε σε 28
Ο τρόπος ανθρώποισι δαίμων αγαθός, οίς δε και κακός.
Ο χαρακτήρας είναι για τους ανθρώπους ένα καλό πνεύμα, αλλά για κάποιους είναι και κακό.

Επίχαρμος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από την Κω  (530-440 π.Χ.)

άρεσε σε 28
Διάφοροι δε φύσεις βροτών, διάφοροι δε τρόποι.
Οι χαρακτήρες τον ανθρώπων είναι διαφορετικοί και ο καθένας συμπεριφέρεται διαφορετικά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ιφιγένεια εν Αυλίδι

άρεσε σε 27
Παρά του πάππου Ουήρου το καλόηθες και αόργητον.
Από τον παππού μου Ουήρο (Verus) πήρα τον καλό και ήπιο χαρακτήρα.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” α’ 1

άρεσε σε 15
Λυκούργος ο νομοθέτης το μεν αξιόχρεον των ανθρώπων έφη εν τη ουσία κείσθαι το δε αξιόπιστον εν τοις τρόποις.
Ο Λυκούργος είπε ότι η μεν φερεγγυότητα των ανθρώπων βρίσκεται στην περιουσία, η δε αξιοπιστία στον χαρακτήρα.

Λυκούργος
Αρχαίος Σπαρτιάτης βασιλιάς & νομοθέτης  (περί το 800 π.Χ.)

(από τον Πλούταρχο)

άρεσε σε 12
Παρά του τροφέως... και το φερέπονον και ολιγοδεές˙ και το αυτουργικόν και απολύπραγμον˙ και το δυσπρόσδεκτον διαβολής.
Από τον δάσκαλό μου [έμαθα]... και τη σκληρή δουλειά και την ολιγάρκεια. Και την αυτενέργεια και την αποφυγή πολυπραγμοσύνης. Και το να δέχομαι με μεγάλη επιφύλαξη τις διαβολές.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

(«Τα εις εαυτόν», α’ 5)

άρεσε σε 6
 

Μάτια

Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 256
Οφθαλμοί γαρ των ώτων ακριβέστεροι μάρτυρες.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 98
Τυφλός τα τ’ ώτα, τον τε νουν, τα τ’ όμματ’ εί.
Είσαι τυφλός και στα αυτιά και στο μυαλό και στα μάτια.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Οιδίπους

(όλη η ποιητικότητα της απαγγελίας βρίσκεται στην παρήχηση του «τ»)

άρεσε σε 89
Κακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί και ώτα βαρβάρους ψυχάς εχόντων.
Τα μάτια και τα αυτιά είναι κακοί μάρτυρες για ανθρώπους που έχουν βάρβαρες ψυχές.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 68
Οξύς θεών οφθαλμός ες το πανθ’ οράν.
Είναι κοφτερό το μάτι των θεών στο να τα βλέπουν όλα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 48
Ωτα γαρ τυγχάνει ανθρώποισι εόντα απιστότερα οφθαλμών.
Οι άνθρωποι πιστεύουν λιγότερο τ’ αυτιά τους απ’ ό,τι τα μάτια τους.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 45
Πάντα ιδών Διός οφθαλμός και πάντα νοήσας.
Όλα τα είδε το μάτι του Δία και όλα τα κατάλαβε.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -267

άρεσε σε 40
Ερωτηθείς υπό τινος, πόσον απέχει το ψεύδος του αληθούς: «Όσον οφθαλμοί των ώτων».

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 28
Γλαυκοίσιν οφθαλμοίσιν αιδώς ουκ ένι.
Στα γαλάζια μάτια δεν υπάρχει συστολή.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

 

Ένστικτο

Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον.
(με την αρχική έννοια ότι είναι κοινωνικό ον, ότι προτιμά να ζει σε πόλεις)

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 316
 

Νους

Γράμματα μαθείν δει, και, μαθόντα, νουν έχειν.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 200
Νους ορά και νους ακούει.

Επίχαρμος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από την Κω  (530-440 π.Χ.)

άρεσε σε 153
Τάχιστον νους, δια παντός γαρ τρέχει.
Ο νους είναι το ταχύτερο από όλα, διότι τρέχει διαπερνώντας τα πάντα.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 131
Λέων μεν όνυξι κρατεί, κέρασι δε βούς, άνθρωπος δε νώ.
Το λιοντάρι επικρατεί με τα νύχια του, το βόδι με τα κέρατα και ο άνθρωπος με το μυαλό του.

Αναξαγόρας
Προσωκρατικός φιλόσοφος & αστρονόμος  (π.500-427 π.Χ.)

άρεσε σε 102
Παχεία γαστήρ λεπτόν ου τίκτει νόον.

Κλαύδιος Γαληνός
Έλληνας γιατρός  (129-199 μ.Χ.)

άρεσε σε 89
Πάντα χρήματα ην ομού. Είτα ο νους ελθών αυτά διεκόσμησε.
Στην αρχή όλα τα πράγματα ήταν ίδια, μετά ήρθε ο νους και τα [ξεχώρισε και τα] ταξινόμησε.

Αναξαγόρας
Προσωκρατικός φιλόσοφος & αστρονόμος  (π.500-427 π.Χ.)

άρεσε σε 79
Σώματος κάλλος ζωώδες ήν μη νους υπή.
Η ομορφιά του σώματος είναι ζωώδες χαρακτηριστικό αν από κάτω δεν υπάρχει μυαλό.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 70
Πάντων νους κρατεί.

Αναξαγόρας
Προσωκρατικός φιλόσοφος & αστρονόμος  (π.500-427 π.Χ.)

άρεσε σε 60
Ξίφος τιτρώσκει σώμα, τον δε νουν λόγος.
[Τιτρώσκει=πληγώνει]

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 38
Νους έστι πάντων ηγεμών των χρησίμων.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 38
Το νοούν σώμα, το μη νοούν πτώμα.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 36
Καθαρόν αν τον νουν έχης, άπαν το σώμα καθαρός ει.

Επίχαρμος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από την Κω  (530-440 π.Χ.)

άρεσε σε 35
Nους ορή και νους ακούει, τάλλα δε τυφλά και κωφά.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

(αναπαραγωγή και επέκταση παλαιότερου στίχου του Επίχαρμου)

άρεσε σε 32
Καλόν επί μεν της εστίας φαίνεσθαι το πυρ λαμπρόν, επί δε της ευτυχίας τον νουν.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

(από την ανθολογία Ι. Στοβαίου)

άρεσε σε 32
Ό τι ποτε τούτό ειμι, σαρκία εστί και πνευμάτιον και το ηγεμονικόν.
Αυτό είμαι: σαρκίο και πνεύμα και μυαλό για να τα συντονίζει.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” β΄2

άρεσε σε 29
Άγρυπνος έσο κατά τον νουν· συγγενής γαρ του αληθινού θανάτου ο περί τούτον ύπνος.
Το μυαλό σου να είναι άγρυπνο, γιατί μοιάζει με αληθινό θάνατο ο ύπνος του νου.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 29
Χαλεπόν ετέρου νόον ίδμεναι ανδρός.
Δύσκολο να ξέρεις τι έχει στο μυαλό του ο άλλος.

Θεόκριτος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (3ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 17
Ο νους δε σου παρών αποδημεί.
Εσύ είσαι εδώ, αλλά το μυαλό σου είναι αλλού.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ιππής

άρεσε σε 13
Αυξανομένῳ τω σώματι συναύξονται και αι φρένες, γηράσκοντι δε συγγηράσκουσιν.
Καθώς αυξάνεται το σώμα αυξάνεται και το μυαλό, όταν γερνάει δε το σώμα, γερνάει και αυτό μαζί.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 11
Αι δε σάρκες αι κεναί φρενών αγάλματα αγοράς εισίν.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ηλέκτρα

άρεσε σε 7
Τι μέγιστον εν ελαχίστω; Φρένες αγαθαί εν σώματι ανθρώπου.
(φρένες αγαθαί=σωφροσύνη ή καλός χαρακτήρας)

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 7
 

Όνομα

Αρχή Σοφίας ονομάτων επίσκεψις.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 322
Το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι των της παιδεύσεως της ημετέρας ή των της κοινής φύσεως μετέχοντας.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 211
Ούτις εμοί γ’ όνομα.
Το όνομά μου είναι «Κανένας»

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια ι’ 366

(η γνωστή πονηριά του Οδυσσέα προς τον Κύκλωπα Πολύφημο )

άρεσε σε 92
Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει.
Άλλαξαν ακόμα και την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 81
Νεανίσκε, ή τον τρόπον άλλαξον ή το όνοµα.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(Βλέποντας κάποιον συνονόματό του Αλέξανδρο «δειλώς μαχόμενον»)

άρεσε σε 25
Θ’ Ελέναν; επεί πρεπόντως ελέναυς, έλανδρος, ελέπτολις.
Την Ελένη; πρέπει να τη λέμε καταστροφέα πλοίων, ανδρών, πόλεων

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

(λογοπαίγνιο με το -ελ και το έλω που σημαίνει σκοτώνω)

άρεσε σε 12
 

Στάση & Νοοτροπία

Προς έκαστα δει εχθρόν ή φίλον μετά καιρού γίγνεσθαι.
Σε όλα τα πράγματα πρέπει να γίνεται κανείς εχθρός ή φίλος, ανάλογα με τις περιστάσεις.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 88
Μήτε ακούσιος ενέργει μήτε ακοινώνητος μήτε ανεξέταστος μήτε ανθελκόμενος. Μήτε κομψεία την διάνοιάν σου καλλωπιζέτω, μήτε πολυρρήμων μήτε πολυπράγμων έσο.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” γ’ 3

άρεσε σε 25
 

Σοβαρότητα

Γέλως μη πολύς έστω, μηδέ επί πολλοίς, μηδέ ανειμένος.
Να μη γελάς πολύ ούτε με πολλά πράγματα ούτε να σπαρταράς από τα γέλια.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 111
Έθιζε σαυτόν μη σκυθρωπόν είναι αλλά σύννουν. Δι’ εκείνο μεν γαρ αυθάδης δια δε τούτο φρόνιμος είναι δόξεις.
Να συνηθίσεις να μην είσαι σκυθρωπός αλλά σοβαρός. Με το πρώτο θα φαίνεσαι αυθάδης ενώ με το άλλο θα δείχνεις μυαλωμένος.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 69
Άλλος ούτος Αεροπαγίτης.

Αρχαία παροιμιακή φράση

(για ανθρώπους σκυθρωπούς, δύσθυμους και αμίλητους)

άρεσε σε 15
Ες Τροφωνίου μεμάντευται.
Πήρε χρησμό από το μαντείο του Τροφωνίου.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για αγέλαστους και σκυθρωπούς ανθρώπους)

άρεσε σε 6
 

Ανικανοποίητο

Πτωχού πήρα ου πίμπλαται.
Η κοιλιά του φτωχού δεν γεμίζει ποτέ.

Καλλίμαχος
Αλεξανδρινός ποιητής & επιγραμματοποιός  (310-240 π.Χ.)

(περί απληστίας)

άρεσε σε 15
 

Ψυχική Διάθεση

Τω μεθύειν το εράν όμοιόν εστι. Ποιεί γαρ θερμούς και ιλαρούς και διακεχυμένους.
Ο έρωτας μοιάζει με το μεθύσι: κάνει τους ανθρώπους θερμούς, εύθυμους και διαχυτικούς.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 240
Έκαστος εν αυτώ τα της ευθυμίας και δυσθυμίας έχει ταμιεία.
Ο καθένας έχει μέσα του τα δικά του αποθέματα ευθυμίας και δυσθυμίας.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 52
Ολίγα πρήσσε, φησίν, ει μέλλεις ευθυμήσειν.
Λένε ότι [πρέπει] να κάνεις λίγα αν θες να είσαι σε καλή διάθεση.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” δ’, 24

άρεσε σε 50
 

Απόλαυση της Ζωής

Μέτρον βίου το καλόν, ου το του χρόνου μήκος.
Η αξία της ζωής μετριέται με την ωραιότητά της και όχι με το μήκος της.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 425
Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόχευτος.
Μια ζωή χωρίς γιορτές [και πανηγύρια] είναι σαν ένας μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχείο.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 172
Εκ του βίου κράτιστόν εστιν υπεξελθείν ως εκ συμποσίου, μήτε διψώντα, μήτε μεθύοντα.
Το καλύτερο είναι από τη ζωή να αποχωρήσεις όπως από ένα συμπόσιο: ούτε διψασμένος ούτε μεθυσμένος.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 103
Ουκ έστιν ηδέως ζην άνευ του φρονίμως και καλώς και δικαίως, ουδέ φρονίμως και καλώς και δικαίως άνευ του ηδέως. Ότῳ δε τούτο μη υπάρχει εξ ού ζην φρονίμως, και καλώς και δικαίως υπάρχει, ουκ έστι τούτον ηδέως ζην.
Είναι αδύνατο να ζήσεις μια ευχάριστη ζωή χωρίς να ζεις με σύνεση και έντιμο και δίκαιο τρόπο, και είναι αδύνατο να ζεις με σύνεση και τιμιότητα και δίκαια χωρίς να ζεις ευχάριστα.

Επίκουρος
Αρχαίος φιλόσοφος  (341-270 π.Χ.)

άρεσε σε 61
Μη, φίλα ψυχά, βίον αθάνατον σπεύδε, ταν δ' έμπρακτον άντλει μαχανάν.
Ω ψυχή μου, μην ελπίζεις αθάνατη ζωή, αλλά να αντλείς όσα περισσότερα μπορείς από την πραγματική ζωή.

Πίνδαρος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (522-438 π.Χ.)

άρεσε σε 44
Ανοήμονες δηναιότητος ορέγονται ου τερπόμενοι δηναιότητι.
Οι ανόητοι επιθυμούν τη μακροζωία χωρίς να απολαμβάνουν τη μακροζωία.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 30
Όνειδος αισχρός βίος όμως, καν ηδύς ή.
Η αισχρή ζωή είναι ντροπή, ακόμα κι αν είναι γλυκιά.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 19
Αυλητού βίον ζης.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για αυτούς που ζουν ανέμελα σε βάρος άλλων)

άρεσε σε 17
Ο δ’ ηδύς αιών η κακή τ’ ανανδρία ούτ’ οίκον ούτε βίοτον ουδέν ωφελεί.
Αλλά η γλυκιά ζωή και η μαλθακότητα δεν ωφελούν ούτε το σπίτι σου ούτε τη ζωή σου.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ερεχθεύς

άρεσε σε 15
Μη, φίλα ψυχά, βίον αθάνατον σπεύδε, ταν δ’ έμπρακτον άντλει μαχανάν.
Ω αγαπημένη μου ψυχή, μην επιδιώκεις αιώνια ζωή, αλλά άντλησε όσα περισσότερα μπορείς από την πραγματική ζωή.

Πίνδαρος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (522-438 π.Χ.)

άρεσε σε 3
 

Αισιοδοξία & Απαισιοδοξία

Εάν μη έλπηται ανέλπιστον, ουκ εξευρήσει.
Αν δεν ελπίζεις το ανέλπιστο, δεν θα το βρεις.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 696
 

Αυτοαπαξίωση

Φρονήσης μεν μηδέποτε επί σεαυτώ μέγα, αλλά μηδέ καταφρονήσης σεαυτού.
Ποτέ μην έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου αλλά και ποτέ μην περιφρονήσεις τον εαυτό σου.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 298
Ει βούλει αγαθός είναι, πρώτον πίστευσον ότι κακός εί.
Αν θέλεις να είσαι καλός, πρώτα να πιστέψεις ότι είσαι κακός.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 79
Καγώ, φησίν, Διογένης ο κύων.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(συστηνόμενος στον Μ. Αλέξανδρο)

άρεσε σε 71
 

Απόψεις & Γνώμες

Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα.
Οι άνθρωποι ταράζονται όχι απ’ αυτά που συμβαίνουν, αλλά από την άποψή τους γι’ αυτά που συμβαίνουν.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 540
Τα ανθρώπων δοξάσματα παίδων αθύρματα.
Οι γνώμες των ανθρώπων είναι παιδιάστικα παιχνίδια.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 181
Αι δεύτεραι πως φροντίδες σοφώτεραι.
Οι δεύτερες σκέψεις είναι μάλλον πιο σωστές.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ιππόλυτος

άρεσε σε 107
Ότι πάν υπόληψις.
Διότι τα πάντα είναι μια ιδέα.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” β’15

(ή όπως τα αντιλαμβάνεσαι εσύ)

άρεσε σε 73
Έργμασιν εν μεγάλοις, πάσιν αδείν χαλεπόν.
Στα μεγάλα έργα είναι δύσκολο να είναι όλοι ευχαριστημένοι.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 64
Οικήιον ελευθερίης παρρησίη.
Γνώρισμα της ελευθερίας είναι η παρρησία (ελεύθερη έκφραση γνώμης).

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 62
Ου πάνυ ημίν ούτω φροντιστέον τι ερούσιν οι πολλοί ημάς, αλλ’ ό,τι ο επαΐων περί των δικαίων και αδίκων.
Δεν πρέπει να νοιαζόμαστε πολύ για το τι θα πει για μας ο κόσμος, αλλά τι θα πει εκείνος που ξέρει καλά περί των δικαίων και αδίκων.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Κρίτων

άρεσε σε 56
Ήθος ανθρώπειον ουκ έχει γνώμας, θείον δ’ έχει.
Ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν έχει δικούς του κανόνες, αλλά των θεών έχει.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

(άλλη απόδοση: ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν έχει να κάνει με γνώμες και απόψεις αλλά με το θείον)

άρεσε σε 32
Και δια το ανώμαλον της γης, και την έποψιν της ναυμαχίας ανώμαλον ηναγκάζοντο έχειν.
Λόγω της ανωμαλίας του εδάφους δεν είχαν ομοιόμορφη άποψη της ναυμαχίας.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

(κατά την εκστρατεία στη Σικελία, όπου κάθε Αθηναίος σχημάτισε τη δική του γνώμη για την έκβαση της ναυμαχίας ανάλογα με το σημείο στο οποίο βρισκόταν)

άρεσε σε 32
Δίχα δ’ άλλων μονόφρων ειμί.
Σκέφτομαι μόνος μου, χώρια από τους άλλους.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

άρεσε σε 17
Δόκος δ’ επί πάσι τέτυκται.
Μόνο γνώμες [μπορούμε να] έχουμε για όλα όσα υπάρχουν και συμβαίνουν.

Ξενοφάνης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (570-480 π.Χ.)

άρεσε σε 8
 

Αντισυμβατικότητα

Άριστος τρόπος του αμύνεσθαι το μη εξομοιούσθαι.
Ο καλύτερος τρόπος για να αντιστέκεσαι είναι να μην εξομοιώνεσαι.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” στ’6

άρεσε σε 256
Τας λεωφόρους μη βαδίζειν.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 91
Και συ, είπερ ήδεις ανθρώποις ομιλείν, ουκ αν λάχανα έπλυνες.
Και συ αν ήξερες να μιλάς καλά στους ανθρώπους δεν θα χρειαζόταν να πλένεις λάχανα.

Αρίστιππος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (435-355 π.Χ.)

(απαντώντας στον Διογένης που του είχε είπε πως αν ήξερε να πλένει λάχανα δεν θα χρειαζόταν να κολακεύει τον τύραννο Διονύσιο)

άρεσε σε 8
 

Πεποιθήσεις

Φύσει γαρ άνθρωπος, ό βούλεται, τούτο και οίεται.
Από τη φύση του ο άνθρωπος, αυτό που θέλει, αυτό πιστεύει.

Ιούλιος Καίσαρας
Ρωμαίος στρατηγός & ύπατος  (100-44 π.Χ.)

(υπότιτλος στην «περί του Γαλατικού πολέμου» εξιστόρησή του)

άρεσε σε 391
 

Ψευδαισθήσεις

Ο κόσμος αλλοίωσις, ο βίος υπόληψις.
Ο κόσμος είναι μια [συνεχής] αλλαγή, η ζωή είναι γέννημα της φαντασίας.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

(η φράση υπάρχει και στον Μάρκο Αυρήλιο, “Τα εις εαυτόν” δ’ 3)

άρεσε σε 248
Ράστον απάντων εστίν αυτόν εξαπατήσαι. Ό γαρ βούλεται, τούθ’ έκαστος και οιείται.
Το πιο εύκολο είναι να εξαπατήσεις τον εαυτό σου, επειδή ο καθένας αυτό που θέλει, αυτό πιστεύει ότι ισχύει.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 47
 

Καταγωγή

Εμοί μεν όνειδος η πατρίς, συ δε τη πατρίδι.
Για εμένα είναι ντροπή η πατρίδα μου, ενώ εσύ είσαι ντροπή για την πατρίδα σου.

Ανάχαρσις
Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος  (6ος π.Χ. αιών)

(απαντώντας σε κάποιον που τον ειρωνεύτηκε για τη σκυθική του καταγωγή)

άρεσε σε 119
Ουχ ο τόπος τον άνδρα αλλ’ ο ανήρ αυτόν έντιμον ποιεί.

Αγησίλαος Β’
Σπαρτιάτης βασιλιάς  (444-360 π.Χ.)

άρεσε σε 67
Ευγένεια καλόν μεν, αλλά προγόνων αγαθόν.
Η ευγενική καταγωγή είναι ωραίο πράγμα αλλά είναι αγαθό των προγόνων.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 52
Κακού κόρακος κακόν ωόν.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 37
Ω γένος εμόν, εν ω μέσον εγώ.

Λέων Στ’ ο Σοφός
Βυζαντινός Αυτοκράτορας  (866-912)

(Καρκινικό επίγραμμα)

άρεσε σε 30
Παρά του πάππου Ουήρου το καλόηθες και αόργητον.
Από τον παππού μου Ουήρο (Verus) πήρα τον καλό και ήπιο χαρακτήρα.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” α’ 1

άρεσε σε 15
Κακόν το μη έχειν. Το γένος ουκ έβοσκέ με.
Κακό πράμα να μην έχεις μία. Η [βασιλική] καταγωγή μου δεν μου έδωσε να φάω.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνισσαι

άρεσε σε 14
Ο αυτός λοιδορούντος αυτόν τινος ως ουκ Αθηναίον, «και μην», είπεν, «ουδεὶς εώρακε λέοντα Κορίνθιον ουδ’ Αττικόν, αλλ’ ουδὲν ήττον γενναίόν εστι το ζώον».

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

Όταν κάποιος κορόιδεψε [τον Αντισθένη] επειδή δεν ήταν Αθηναίος, είπε «κανένας δεν έχει δει λέοντα από την Κόρινθο ούτε από την Αττική, αλλά αυτό δεν κάνει το ζώο λιγότερο ισχυρό».

άρεσε σε 3
 

Νοσταλγία

Ως ουδέν γλύκιον ης πατρίδος ουδέ τοκήων γίνεται.
Τίποτε γλυκύτερο δεν υπάρχει από την πατρίδα και από τους γονείς.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια ι’ 34

άρεσε σε 181
Νόστιμον ήμαρ.
Η ημέρα της επιστροφής.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια α’ 9

άρεσε σε 75
Μόχθων δ’ ουκ άλλος ύπερθεν ή γας πατρίας στέρεσθαι.
Δεν υπάρχει χειρότερος πόνος από τη στέρηση της πατρικής γης.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μήδεια

άρεσε σε 39
Αμές ποκ’ ήμες άλκιμοι νεανίαι.
Ήμαστε κι εμείς κάποτε ρωμαλέοι νέοι.

Τραγούδι από το χορό των γερόντων στις γιορτές της αρχ. Σπάρτης

άρεσε σε 38
Ανοήμονες των απεόντων ορέγονται τα δε παρεόντα αμαλδύνουσιν.
Οι ανόητοι θαυμάζουν τα περασμένα και αφήνουν ανεκμετάλλευτα τα παρόντα.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 34
Καπνόν αποθρώσκοντα.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια α’ 57

άρεσε σε 30
 

Μνήμη

Των ημαρτημένων άνθρωποι μεμνέαται μάλλον ή των εύ πεποιημένων.
Οι άνθρωποι θυμούνται περισσότερο τα λάθη παρά τις σωστές ενέργειες.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 47
Μνήμη εστίν η του γνωσθέντος τήρησις· ανάμνησις, η του απελθόντος ανάληψις.
Μνήμη είναι να διατηρείς αυτό που ξέρεις. Ανάμνηση είναι να ανακαλείς στη μνήμη αυτό που πέρασε.

Μέγας Βασίλειος
Πατέρας της Εκκλησίας  (330-379)

άρεσε σε 25
Μνήμην θ’ απάντων, μουσομήτορ’ εργάνην.
Μνήμη όλων γενεσιουργός, μητέρα των μουσών.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

άρεσε σε 17
 

Λήθη

Εγγύς μεν η ση περί πάντων λήθη, εγγύς δε η πάντων περί σου λήθη.
Σύντομα θα τα έχεις ξεχάσει όλα και σύντομα θα σε έχουν ξεχάσει όλοι.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” ζ’ 21

άρεσε σε 111
Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά.
Όποιος ξεχνά τα δικά του σφάλματα, αποθρασύνεται.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 75
Θεόν επιορκών μη δόκει λεληθέναι.
Μη νομίζεις ότι αν παραβείς όρκο, ο θεός θα ξεχάσει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 57
Αθάνατον οργήν μη φύλαττε, θνητός ων.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 51
 

Χιούμορ & Πνεύμα

Αστειεύθητι μόνον ίσοις σου.
Να αστειεύεσαι μόνο με ίσους σου.

Βίων ο Βορυσθενίτης
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (~325-255 π.Χ.)

άρεσε σε 114
Έστι δ᾽ η ειρωνεία της βωμολοχίας ελευθεριώτερον· ο μεν γαρ αυτού ένεκα ποιεί το γελοίον, ο δε βωμολόχος ετέρου.
Στον ελεύθερο άνθρωπο ταιριάζει πιο πολύ η ειρωνεία, όχι η χυδαιολογία: ο είρων κάνει αστείο για να διασκεδάσει ο ίδιος, ενώ ο χυδαιολόγος για να διασκεδάσει τους άλλους.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Ρητορική

άρεσε σε 12
 

Γέλιο

Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 252
Γέλως μη πολύς έστω, μηδέ επί πολλοίς, μηδέ ανειμένος.
Να μη γελάς πολύ ούτε με πολλά πράγματα ούτε να σπαρταράς από τα γέλια.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 111
Γέλως άκαιρος κλαυθμάτων παραίτιος.
Το γέλιο σε ακατάλληλη στιγμή, γίνεται αιτία για κλάματα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 70
Γέλως άκαιρος εν βροτοίς δεινόν κακόν.
Το άκαιρο γέλιο είναι μεγάλο κακό για τους ανθρώπους

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 41
Δακρυόεν γελάσασα.
Γελώντας μέσα από τα δάκρυά της (η Ανδρομάχη).

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα ΣΤ’

άρεσε σε 25
Αιάντειος γέλως.

Αρχαία Παροιμιακή φράση

(υστερικό γέλιο)

άρεσε σε 20
Επεί νυν γέλως έσθ’ ως χρώμεθα τοις πράγμασιν.
Γιατί ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την κατάσταση μέχρι στιγμής είναι για γέλια.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 15
 

Μυρωδιές & Αρώματα

Αι ψυχαί οσμώνται καθ’ Άιδην.
Οι ψυχές στον Άδη μυρίζουν.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

(WTF!!!)

άρεσε σε 83
Ει πάντα τα όντα καπνός γένοιτο, ρίνες αν διαγνοίεν.
Αν όλα τα πράγματα μπορούσαν να γίνουν καπνός, οι μύτες θα τα ξεχώριζαν.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 32
 

Ρούχα

Είματα ανήρ.
Ο άνθρωπος είναι τα ρούχα του.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 31
 

Εξωτερική Εμφάνιση

Διότι τηλικούτος ών, κιθαρωδεί και ου ληστεύει!
Διότι αν και είναι τέτοιος, παίζει κιθάρα και δεν ληστεύει.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(εξηγώντας γιατί χειροκροτεί θερμά κάποιον θηριώδη τύπο που έπαιζε –οικτρά– λύρα)

άρεσε σε 182
Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 167
Ει το τρέφειν πώγωνα δοκείς σοφίαν περιποιείν, και τράγος ευπώγων αίψ’ όλος εστί Πλάτων.
Αν το να έχεις γένια νομίζεις ότι δείχνει σοφία, τότε και ο τράγος θα ήταν Πλάτων.

Λουκιανός
Σύρος συγγραφέας  (120-180 μ.Χ.)

άρεσε σε 135
Με την όψιν καλλωπίζου, αλλ’ εν τοις επιτηδεύμασιν ίσθι καλός.
Να φροντίζεις την εμφάνισή σου, αλλά [προπαντός] να είσαι καλός στη δουλειά σου.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 89
Όψιν είδες, περί της γνώμης μη εξέταζε.
Είδες την όψη, δεν χρειάζεται να εξετάσεις τη διάθεσή του.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 32
Έσο περί την οικείαν εσθήτα φιλόκαλος αλλά μη καλλωπιστής. Φιλοκάλου μεν γαρ το μεγαλοπρεπές, καλλωπιστού δε το περίεργον.
[Εσθήτα=ρούχα]

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 28
Τυδεύς τοι μικρός μεν έην δέμας, αλλά μαχητής.
Ο Τυδέας (ο πατέρας του Διομήδη) ήταν μεν μικρόσωμος, αλλά μαχητής.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Ε’ 80

άρεσε σε 19
Ούτε γαρ φιλοσόφους πωγωνοτροφίαι, ώ Κλέα, και τριβωνοφορίαι ποιούσιν ούτ’ Ισιακούς αι λινοστολίαι και ξυρήσεις.
Γιατί, Κλέα, τους φιλοσόφους δεν τους κάνουν οι γενειάδες και τα τριμμένα πανωφόρια ούτε τους ιερείς της Ίσιδας οι λινές στολές και τα ξυρισμένα κεφάλια.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

(«Ίσις και Όσιρις» )

άρεσε σε 8
 

Καθρέφτης

Κάτοπτρον είδους χαλκός εστί, οίνος δε νοός.
Ο καθρέφτης αντικατοπτρίζει τη μορφή και το κρασί τον νου.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

άρεσε σε 63
Ες το έσοπτρον εμβλέψαντα δει, ει μεν καλός φαίνη, καλά ποιείν, ει δε αισχρός, το της φύσεως ελλιπές διορθούσθαι τη καλοκαγαθία.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 44
 

Ομορφιά

Το κάλλος παντός επιστολίου συστατικώτερον.
Η ομορφιά είναι η καλύτερη συστατική επιστολή.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 285
Αν μεν καλήν, έξεις κοινήν, αν δε αισχράν, έξεις ποινήν.
Αν πάρεις όμορφη θα την μοιράζεσαι, αν πάρεις άσχημη θα τιμωρηθείς.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

(απάντηση στην ερώτηση «τι γυναίκα να παντρευτώ;»)

άρεσε σε 196
Αιδώς του κάλλους ακρόπολις.
Η σεμνότητα είναι το κάστρο της ομορφιάς.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 137
Θαύμα ιδέσθαι.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Σ’ 83

άρεσε σε 86
Σώματος κάλλος ζωώδες ήν μη νους υπή.
Η ομορφιά του σώματος είναι ζωώδες χαρακτηριστικό αν από κάτω δεν υπάρχει μυαλό.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 70
Κάλλος περιμάχητον μεν αλλ’ ολιγοχρόνιον.
Η ομορφιά είναι κάτι για το οποίο αξίζει να πολεμήσεις, αλλά κρατάει λίγο.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 57
Ου γαρ ες κάλλος τύχας ο δαίμων δίδωσι.
Ο θεός του πεπρωμένου σου δεν δίνει καλές τύχες στην ομορφιά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Τρωάδες

άρεσε σε 36
Μέλιτος μυελός.
Μεδούλι από μέλι.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 24
 

Έλξη & Γοητεία

Βούλου δ’ αρέσκειν πάσι, μη σαυτώ μόνον.
Να επιδιώκεις να είσαι αρεστός σε όλους, όχι μόνο στον εαυτό σου.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 67
Ού το κάλλος, ω γύναι, αλλ’ αρεταί τέρπουσι τους ξυνευνέτας.
Γυναίκα, δεν είναι η ομορφιά, αλλά οι αρετές που αρέσουν στους συζύγους.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ανδρομάχη

άρεσε σε 47
 

Ασχήμια

Αίσωπος ονειδιζόμενος ότι χαλεπήν έχει την όψιν έφη: «μη μου το είδος, αλλ’ εις τον νουν πρόσεχε».
Όταν κορόιδεψαν τον Αίσωπο για την ασχήμια του, απάντησε: «μη δίνεις προσοχή στη μορφή μου, αλλά στο μυαλό».

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 34
Λυκούργου λόγον περί της κόμης, ότι τοις μεν καλούς ευπρεπεστέρους ποιεί, τους δε αισχρούς φοβερωτέρους.
Ο Λυκούργος έλεγε για τα μακριά μαλλιά ότι κάνουν τους καλούς να φαίνονται πιο ευπρεπείς και τους αχρείους πιο άγριους.

Λυκούργος
Αρχαίος Σπαρτιάτης βασιλιάς & νομοθέτης  (περί το 800 π.Χ.)

(καλός=καλός, αλλά και όμορφος, αισχρός=αισχρός, αλλά και άσχημος)

άρεσε σε 33
Δηλοί πολλάκις κακοσύνθετος όψις ψυχής διεστραμμένης τον σκαιόν τρόπον.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 21
 

Σώμα

Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται.
Όταν τα σώματα γίνονται μαλθακά και οι ψυχές χάνουν τη δύναμή τους.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 437
Ο θάνατος τυγχάνει ων, ως εμοί δοκεί, ουδέν άλλο ή δυοίν πραγμάτοιν διάλυσις, της ψυχής και του σώματος απ’ αλλήλου.
Νομίζω πως ο θάνατος δεν είναι τίποτε άλλο παρά ο διαχωρισμός δύο πραγμάτων, του ενός από το άλλο, δηλαδή της ψυχής από το σώμα.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 367
Νους υγιής εν σώματι υγιεί.

Αρχαιοελληνική παροιμία

(από το αντίστοιχο λατινικό ρητό του Γιουβενάλη)

άρεσε σε 364
Αφυΐας σημείον το ενδιατρίβειν τις περί το σώμα.
Είναι σημάδι βλακείας να ασχολείται πολύ κάποιος με το σώμα του.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 311
Δει γαρ την μεν τέχνην χρήσθαι τοις οργάνοις, την δε ψυχήν τω σώματι.
Πρέπει η μεν τέχνη να χρησιμοποιεί όργανα, η δε ψυχή το σώμα.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 137
Το μεν σώμα εστίν ημίν σήμα.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 81
Τι γαρ δει δειλόν όντα ευσωματείν;
Ποιος ο λόγος να έχεις μυώδες σώμα αν είσαι δειλός;

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ανδρομάχη

άρεσε σε 55
Συμπάσχει η ψυχή τω σώματι νοσούντι και τεμνομένω και το σώμα τη ψυχή.

Κλεάνθης ο Τρως

άρεσε σε 42
[Πλάτων] αθάνατον έλεγε την ψυχήν και πολλά μεταμφιεννυμένην σώματα, αρχήν τε έχειν αριθμητικήν, το δε σώμα γεωμετρικήν.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

(από τον Διογένη Λαέρτιο)

άρεσε σε 9
[Δημώναξ] τους των σωμάτων επιμελουμένους, εαυτών δε αμελούντας ωνείδιζεν, ως των μεν οίκων επιμελουμένους, των δε ενοίκων αμελούντας.
[Ο Δημώναξ] κορόιδευε αυτούς που φροντίζουν για το σώμα αλλά αμελούν τον εαυτό τους, και τους παρομοίαζε με αυτούς που νοιάζονται για τα σπίτια αλλά αμελούν για τους ενοίκους.

Δημώναξ
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (2ος αιών μ.Χ.)

άρεσε σε 4
 

Υγεία

Νους υγιής εν σώματι υγιεί.

Αρχαιοελληνική παροιμία

(από το αντίστοιχο λατινικό ρητό του Γιουβενάλη)

άρεσε σε 364
Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 308
Υγεία και νους εσθλά τω βίω δύο.
Υγεία και μυαλό είναι δυο θαυμαστά πράγματα στη ζωή.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 192
Άριστον υγιαίνειν, δεύτερον δε κάλλος, τρίτον δε πλούτος.
Το καλύτερο είναι η υγεία, το δεύτερο η ομορφιά, το τρίτο ο πλούτος.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 168
Υγιεία τίμιον αλλ’ ευμετάστατον.
Η υγεία είναι πολύτιμη αλλά ευμετάβλητη.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 49
Υγιείας νόσος γαρ γείτων ομότοιχος.
Η υγεία με τη νόσο είναι γείτονες σε μεσοτοιχία.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

άρεσε σε 30
Nοσώ, σώτερ, υπό πυρετώ, σώσον.

Λέων Στ’ ο Σοφός
Βυζαντινός Αυτοκράτορας  (866-912)

(Καρκινικό επίγραμμα)

άρεσε σε 23
Εν τροφή φαρμακείη άριστον, εν τροφή φαρμακείη φλαύρον, φλαύρον και άριστον προς τι.
Στην τροφή είναι το καλύτερο φάρμακο και στην τροφή το πιο βλαβερό δηλητήριο. Το χειρότερο και το καλύτερο για κάτι.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 22
 

Γιατροί

Ουκ ένι ιατρικήν είδέναι, όστις μη οίδεν ό τι εστίν άνθρωπος.
Είναι αδύνατο να ξέρει την ιατρική αυτός που δεν ξέρει ακριβώς τι είναι ο άνθρωπος.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 560
Ου δώσω δε ουδέ φάρμακον ουδενί αιτηθείς θανάσιμον.
Αν μου ζητήσουν θανατηφόρο φάρμακο, σε κανέναν δεν θα δώσω.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

(όρκος του Ιπποκράτη)

άρεσε σε 84
Άλλων ιατρός, αυτός έλκεσι βρύων.
Είναι γιατρός για τους άλλους, αλλά ο ίδιος είναι γεμάτος πληγές.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 62
Ει μη ιατροί ήσαν, ουδέν αν ην των γραμματικών μωρότερον.
Αν δεν υπήρχαν οι γιατροί, δεν θα υπήρχε τίποτα πιο χαζό από τους δασκάλους.

Αθήναιος ο Ναυκρατίτης
Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας εξ Αιγύπτου  (2ος-3ος μ.Χ. αι.)

(«Δειπνοσοφισταί», βιβλ. ιε’)

άρεσε σε 42
Ασκείν περί τα νοσήματα δύο, ωφελείν ή μη βλάπτειν.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 39
Φιλούσι ιατροί λέγειν τά φαύλα μείζω.
Συνηθίζουν οι γιατροί να μεγαλοποιούν τα άσχημα.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 26
Ιητρός γαρ ανήρ πολλών αντάξιος άλλων.
Ένας γιατρός έχει μεγαλύτερη αξία από πολλούς άλλους ανθρώπους.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα ΙΑ’

άρεσε σε 21
Αριστοτέλης ονειδιζόμενος ότι πονηροίς συνδιατρίβει, έφη «άριστος ιατρός εστι, ός τους υπό πάντων απεγνωσμένους αναλαμβάνει.»
Ο Αριστοτέλης όταν επικρίθηκε που συναναστρέφεται παλιανθρώπους, είπε: «ο καλύτερος γιατρός είναι αυτός που αναλαμβάνει αυτούς που οι άλλοι τους θεωρούν τελειωμένους.»

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 10
Ειπόντος τινός ως αεί τους φιλοσόφους βλέποι παρά ταίς των πλουσίων θύραις, «και γαρ οι ιατροί» φησί, «παρά ταις των νοσούντων· αλλ’ ου παρά τούτό τις αν έλοιτο νοσείν ή ιατρεύειν».
Όταν κάποιος του είπε ότι βλέπει πάντα τους φιλοσόφους στα σπίτια των πλουσίων, απάντησε ότι και οι γιατροί πάνε στα σπίτια των ασθενών, αλλά για αυτό δεν μπορείς να κατηγορήσεις ούτε τους ασθενείς ούτε τους γιατρούς.

Αρίστιππος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (435-355 π.Χ.)

 

Ψυχολογία

Η ψυχή διαιρείται εις τρία: το μεν γαρ αυτής εστι λογιστικόν, το δε επιθυμητικόν, το δε θυμικόν.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 139
Ψυχής νοσούσης εστί φάρμακον λόγος.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 101
Ιατρική μεν σώματος νόσους ακέεεται, σοφίη δε ψυχήν παθών αφαιρείται.
Η ιατρική θεραπεύει τις νόσους του σώματος και η σοφία αφαιρεί τους πόνους της ψυχής.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 93
 

Οπτικό πεδίο

Εκ του οράν το εράν.
Από αυτά που βλέπουμε έρωτας.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 145
Τυφλός τω τοίχω επερειδόμενος, έως ώδε ο κόσμος έφη.
Τυφλός, όταν έπεσε σε εμπόδιο είπε, μέχρις εδώ φτάνει ο κόσμος.

Βυζαντινή Παροιμία

άρεσε σε 78
Και δια το ανώμαλον της γης, και την έποψιν της ναυμαχίας ανώμαλον ηναγκάζοντο έχειν.
Λόγω της ανωμαλίας του εδάφους δεν είχαν ομοιόμορφη άποψη της ναυμαχίας.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

(κατά την εκστρατεία στη Σικελία, όπου κάθε Αθηναίος σχημάτισε τη δική του γνώμη για την έκβαση της ναυμαχίας ανάλογα με το σημείο στο οποίο βρισκόταν)

άρεσε σε 32
Ου ταυτόν είδος φαίνεται των πραγμάτων πρόσωθεν όντων εγγύθεν θ’ ορωμένων.
Τα πράγματα δεν φαίνονται τα ίδια όταν τα κοιτάμε από μακριά ή από κοντά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ιππόλυτος

άρεσε σε 26
Δύο πήρας έκαστος ημών φέρειν· την μεν, έμπροσθεν· την δε, όπισθεν· και εις μεν την έμπροσθεν, αποτιθέναι τα των άλλων αμαρτήματα· εις δε την όπισθεν, τα εαυτών· διό ούτε καθορώμεν αυτά.
Δύο σακούλια κουβαλάει ο καθένας μας. Το ένα μπροστά και το άλλο πίσω. Στο μπροστινό βάζουμε τα λάθη των άλλων και στο πίσω τα δικά μας. Γι’ αυτό δεν τα βλέπουμε.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 7
 

Συνήθεια

Έξις δευτέρα φύσις.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 403
Το μεν πυρ ο άνεμος, τον δε έρωτα η συνήθεια εκκαίει.
[Εκκαίει=σβήνει]

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 127
Το ειθισμένον ώσπερ πεφυκός ήδη γίγνεται.
Αυτό που έχει γίνει συνήθεια, αντιμετωπίζεται σαν κάτι φυσιολογικό.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 61
Η δ' ηθική εξ έθους περιγίνεται.
Η ηθική προέρχεται από τις συνήθειες.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Ηθικά Νικομάχεια, B1

άρεσε σε 56
 

Τύχη

Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.
Οι άνθρωποι επινόησαν τη θεά της τύχης για να δικαιολογήσουν τη δική τους έλλειψη θέλησης.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 519
Τοις τολμώσιν η τύχη ξύμφορος.
Η τύχη βοηθάει τους τολμηρούς.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 408
Μηδενί συμφοράν ονειδίσης. Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον.
Μην κοροϊδέψεις καμιά συμφορά γιατί η τύχη είναι κοινή για όλους και το μέλλον άγνωστο.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

( «κοινή η τύχη» σημαίνει επίσης «η τύχη είναι πόρνη»)

άρεσε σε 338
Όν η τύχη προπηλακίζει ούτος και παρά των πράων μάστιγας ευρίσκει.
Όποιον τον κατατρέχει η τύχη, ακόμα κι από τους καλούς ανθρώπους βρίσκει συμφορές.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 201
Μηδέν της τύχης, αλλά πάντα της ευβουλίας και της προνοίας.
Τίποτα δεν εξαρτάται από την τύχη, αλλά όλα από την ορθή κρίση και την προνοητικότητα.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 144
Των άγαν γαρ άπτεται Θεός, τα μικρά δ’ εις τύχην αφείς εά.
Τα μεγάλα τα φροντίζει ο θεός και τα μικρά άφησέ τα στην τύχη.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 143
Θέλω τύχης σταλαγμόν ή φρενών πίθον.
Προτιμώ μια σταλαγματιά τύχης παρά ένα πιθάρι μυαλά.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 106
Τόλμα πρήξιος αρχή, τύχη δε τέλεος κυρίη.
Η τόλμη είναι η αρχή κάθε πράξης, όμως η τύχη καθορίζει το τέλος.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 91
Στρέφει δε πάντα τα εν βίω μικρά τύχη.
Όλα τα αλλάζει στη ζωή λίγη τύχη.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 87
Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει.

Βιργίλιος
Ρωμαίος ποιητής  (70-19 π.Χ.)

άρεσε σε 66
Τύχη μη πίστευε.
Να μη βασίζεσαι στην τύχη.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 66
Ου τοις αθύμοις η τύχη ξυλλαμβάνει.
Η τύχη δεν αναλαμβάνει αυτούς που δεν έχουν ψυχή.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

άρεσε σε 61
Θεού θέλοντος καν επί ριπός πλέοις.
Αν θέλει ο θεός, και σε μια ψάθα επάνω μπορείς να πλεύσεις.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 59
Τα χρήματα τοις πλουσίοις η τύχη ου δεδώρηται, αλλά δεδάνικεν.

Βίων ο Βορυσθενίτης
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (~325-255 π.Χ.)

άρεσε σε 55
Θεός συνεργός, πάντα ποιεί ραδίως.
Όταν ο θεός βοηθάει, όλα τα κάνει εύκολα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 55
Τέχνη τύχην έστερξε και τύχη τέχνην.
[Εστερξε=υποστήριξε]

Αγάθων
Αρχαίος τραγικός  (450-400 π.Χ.)

άρεσε σε 48
Τον ατυχή και πρόβατον δάκνει.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 41
Ουδείς γαρ πάντα έστι πανόλβιος.
Κανένας δεν είναι σε όλα τυχερός.

Θέογνις
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (6ος αιών π.Χ.)

Ελεγείαι Α 441

άρεσε σε 40
Θεώ μάχεσθαι δεινόν εστι και τύχη.
Είναι φοβερό είναι να αντιμάχεται κανείς το θεό και την τύχη.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 35
Αεί γαρ πίπτουσιν εύ οι Διός κύβοι.
Ο Δίας φέρνει πάντα καλό ζάρι.

Αρχαιοελληνική παροιμία

(φράση για καλότυχους ανθρώπους, γενικά)

άρεσε σε 33
Ανθρώποισι τας μεν εκ θεών τύχας δοθείσας έστ’ αναγκαίον φέρειν.
Οι άνθρωποι πρέπει να υπομένουν τις τύχες που τους έδωσαν οι θεοί.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Φιλοκτήτης

άρεσε σε 31
Συν θεοίς ουδέν απορήσωμεν.
Αν οι θεοί είναι μαζί μας, τίποτα δεν θα μας λείψει.

Ξενοφών
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (430-355 π.Χ.)

άρεσε σε 29
Δυσπαρακολούθητόν τι πράγμ’ εστίν η τύχη.
Την τύχη δεν μπορεί κανείς να την παρακολουθήσει εύκολα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 28
Ουκ έστιν όστις την τύχην ου μέμφεται.
Δεν υπάρχει άνθρωπος που να μην κατηγορεί την τύχη του.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 27
Έοικεν η τύχη φαύλω αγωνοθέτη· πολλάκις γαρ τον μηδέν πράσσοντα στεφανοί.
Η τύχη μοιάζει με φαύλο κριτή αγώνων: πολλές φορές στεφανώνει αυτόν που δεν κάνει τίποτα.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 27
Όταν δ’ ο δαίμων ευ διδώ, τι δει φίλων;
Όταν ο θεός της τύχης σου δίνει απλόχερα, τι τους χρειάζεσαι τους φίλους;

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ορέστης

άρεσε σε 24
Ως ηδύ το ζην μη φθονούσης της τύχης.
Πόσο γλυκιά είναι η ζωή όταν δεν σε φθονεί η τύχη.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 23
Τας μεταβολάς της τύχης γενναίως επίστασο φέρειν.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Ημίν δ’ ού βιαστέον τύχην.
Δεν είναι σωστό να πιέζουμε την τύχη μας.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ρήσος

άρεσε σε 18
Ταύτα θεών εν γούνασι κείται.
Αυτά εξαρτώνται από τη θέληση των θεών.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Υ’ 435, Οδύσσεια α:400

άρεσε σε 15
Αι επιφανείς τύχαι, καθάπερ οι σφοδροί των ανέμων, μεγάλα ποιούσι ναυάγια.
Οι μεγάλες τύχες, όπως ακριβώς οι σφοδροί άνεμοι, δημιουργούν μεγάλα ναυάγια.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 13
Χω Ζευς άλλοκα μεν πέλει αίθριος, άλλοκα δ’ ύει.
O Ζευς άλλες φορές κάνει καλό καιρό και άλλες φορές ρίχνει μεγάλη βροχή.

Θεόκριτος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (3ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 10
Ουκ έστιν ούτως ασφαλής πλούτου πυλεών, όν ουκ ανοίγει τύχης καιρός.
Δεν υπάρχει πύλη για τον πλούτο τόσο ασφαλής που δεν θα μπορούσε να την ανοίξει η εύνοια της τύχης.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 10
Πολλάκις εν ᾧ τις ευτύχησεν, εν αυτώ και πίπτει.
Πολλές φορές, αυτό που ήταν εύνοια της τύχης σε έναν άνθρωπο είναι αυτό που φέρνει την πτώση του.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

(από τον μύθο «Όνος άλας βαστάζων»)

άρεσε σε 10
Απελλής ο ζωγράφος ερωτηθείς διά τι την τύχην καθημένην έγραψεν, είπεν: «ότι ουχ έστηκεν».

Απελλής
Αρχαίος ζωγράφος  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 6
Πολλάς γ’ ο δαίμων του βίου μεταστάσεις έδωκεν ημίν μεταβολάς τε της τύχης.
Ο θεός έφερε πολλές αλλαγές και μεταβολές στην τύχη μας.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Οιδίπους

άρεσε σε 4
Η γαρ ευτυχία ώσπερ µόλιβδός εστιν· και αν ουδέν εστι καλά δυνατός οπού να βαστάξη αυτήν και κυβερνήση µετά φρονήσεως, εµπίπτει εις την γην πρόµητα και συντρίβεται.

Γεώργιος Αμαρτωλός
Βυζαντινός μοναχός & ιστορικός  (9ος αιών)

(εδώ, «ευτυχία» με την έννοια της καλής τύχης –σχετικά με την ξαφνική άνοδο στον θρόνο του ασήμαντου Μιχαήλ Ε’ Καλαφάτη)

άρεσε σε 3
Τύχῃ εύχεσθαι.
Να προσεύχεσαι στην Τύχη [ή να εύχεσαι για τύχη].

Κλεόβουλος ο Ρόδιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος  (6ος π.Χ. αιών)

 

Υπέρβαροι

Παχεία γαστήρ λεπτόν ου τίκτει νόον.

Κλαύδιος Γαληνός
Έλληνας γιατρός  (129-199 μ.Χ.)

άρεσε σε 89
Νους λεπτός όγκον εκδιώκει γαστέρος.

Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός
Άγιος  (327-390 μ.Χ.)

άρεσε σε 64
Οι παχέες σφόδρα κατά φύσιν, ταχυθάνατοι γίνονται μάλλον των ισχνών.
Οι χοντροί εκ φύσεως πεθαίνουν πολύ πιο γρήγορα από τους αδύνατους.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 56
 

Ομοιότητα

Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 867
Όμοιος ομοίω αεί πελάζει.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Συμπόσιον

άρεσε σε 569
Γυνή γυναικός πώποτ’ ουδέν διαφέρει.
Γυναίκα από γυναίκα δεν διαφέρει ποτέ σε τίποτα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 70
Αεί τον όμοιον άγει θεός ως τον όμοιον.
Πάντα ο θεός τον όμοιο κοντά στον όμοιο φέρνει.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια ρ’ 218

άρεσε σε 57
Έγνω δε φωρ τε φώρα και λύκος λύκον.
Ξέρει ο κλέφτης τον κλέφτη και ο λύκος τον λύκο.

Αρχαία παροιμία

άρεσε σε 22
Αεί κολοιός παρά κολοιώ ιζάνει.
[νεοελληνική απόδοση:] Κολιός και κολιός απ’ το ίδιο βαρέλι.

Αρχαιοελληνική παροιμία

(αλλά στα αρχαία, κολοιός=κάργα)

άρεσε σε 20
Οποία η δέσποινα, τοίαι και αι θεραπαινίδες.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 18
Ομοίοις χρω.
Να συναναστρέφεσαι τους ομοίους σου.

Σωσιάδης
Αρχαίος συλλέκτης γνωμικών  (6ος π.Χ. αι. (;))

άρεσε σε 14
 

Γυμνό

Γυμνοί ήλθομεν οι πάντες, γυμνοί και απελευσόμεθα.
Γυμνοί ήρθαμε όλοι [σ’ αυτή τη ζωή], γυμνοί και θα φύγουμε.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 156
Γης επέβην γυμνός θ’ υπό γαίαν άπειμι· και τι μάτην μοχθώ γυμνόν ορών το τέλος;
Ήρθα στη γη γυμνός, γυμνός κάτω απ’ τη γη θα πάω· γιατί να μοχθώ μάταια βλέποντας το γυμνό τέλος;

Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς
Έλληνας ποιητής  (4ος μ.Χ. αιών)

άρεσε σε 53
Γυμνός ως εκ μήτρας.

Αρχαία Παροιμιακή φράση

άρεσε σε 12
Γυμνότερος λεβηρίδος

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(λεβηρίς =δέρμα φιδιού ή εμβρύου)

άρεσε σε 4
 

Μαλλιά

Διογένης λοιδορούμενος υπό τινος φαλακρού, έφη: «Σε μεν ουχ υβρίζω, τας δε τρίχας σου επαινώ, ότι κακόν εξέφυγον κρανίον».
Ο Διογένης όταν τον κορόιδεψε ένας φαλακρός, είπε: «εσένα δεν σε βρίζω, αλλά επαινώ τις τρίχες σου που έφυγαν από ένα κακό κρανίο».

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 93
Λυκούργου λόγον περί της κόμης, ότι τοις μεν καλούς ευπρεπεστέρους ποιεί, τους δε αισχρούς φοβερωτέρους.
Ο Λυκούργος έλεγε για τα μακριά μαλλιά ότι κάνουν τους καλούς να φαίνονται πιο ευπρεπείς και τους αχρείους πιο άγριους.

Λυκούργος
Αρχαίος Σπαρτιάτης βασιλιάς & νομοθέτης  (περί το 800 π.Χ.)

(καλός=καλός, αλλά και όμορφος, αισχρός=αισχρός, αλλά και άσχημος)

άρεσε σε 33

σελίδα 4 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»


Συστήνουμε:

Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.









Μανώλης Παπαθανασίου   2008 – 2024






Σχετικό Γνωμικό
Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη.
Γκαίτε


Google

ancient Greece