Γνωμικολογικον

Αποφθέγματα, Γνωμικά, Αφορισμοί, Ρητά, Παροιμίες
 
 
 

Αρχαία Γνωμικά



ancient greek quotes

σελίδα 8 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»

 

Αδιαφορία

Αδικεί πολλάκις ο μη ποιών τι, ου μόνον ο ποιών τι.
Πολλές φορές είναι άδικος αυτός που δεν κάνει κάτι, όχι μόνο αυτός που κάνει κάτι.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” θ’ 5

άρεσε σε 168
Ου φροντίς Ιπποκλείδη.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

(συνηθισμένη κατά την αρχαιότητα φράση που στα Νέα Ελληνικά σημαίνει «σκασίλα μου» προερχόμενη από περιστατικό με κάποιον Ιπποκλείδη —αλλά «Ιπποκλείδης» ήταν επίσης η λαϊκή έκφραση για το αιδοίο)

άρεσε σε 48
Αρχαιότερα της διφθέρας λέγεις.
Αυτά που λες είναι [γνωστά και] παλιότερα από τη διφθέρα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για χιλιοειπωμένα και χαζά επιχειρήματα –η «διφθέρα» ήταν το παλιό τεφτέρι όπου ο Δίας έγραφε τα γενόμενα)

άρεσε σε 13
Ήκιστα γαρ επιμελείας τυγχάνει το πλείστων κοινόν.
Την πιο μικρή επιμέλεια αφιερώνουμε σε αυτό που είναι κοινό για τους περισσότερους.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 13
Κακώς ακούειν ού μέλει θανόντι μοι.
Δεν με νοιάζει καθόλου αν με κακολογούν μετά το θάνατό μου.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Άλκηστις

άρεσε σε 11
 

Ανοχή

Ανέχου και απέχου.
Να έχεις υπομονή και εγκράτεια.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 252
Αγάπα τον πλησίον σου μικρά ελαττούμενος.
Να ανέχεσαι τον πλησίον σου ακόμα και μειώνοντας [ή ζημιώνοντας] λίγο τον εαυτό σου.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 151
Ο σιωπών συναινεί.

Αρχαιοελληνική παροιμία

(μετάφραση αντίστοιχης λατινικής φράσης)

άρεσε σε 109
Μη ζήτει τα γενόμενα γίνεσθαι ως θέλεις, αλλά θέλε γίνεσθαι τα γινόμενα ως γίνεται και ευροήσεις.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 107
Οι άνθρωποι γεγόνασιν αλλήλων ένεκα. Ή δίδασκε ούν ή φέρε.
Οι άνθρωποι έγιναν ο ένας για τον άλλο. Ή να τους καθοδηγείς λοιπόν ή να τους δέχεσαι όπως είναι.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” η’59

άρεσε σε 106
Σωκράτης, προς Αλκιβιάδη ειπόντα ουκ ανεκτή η Ξανθίππη λοιδορούσα, ου και συ, είπε, χηνών βοώντων ανέχει;

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 78
Έωθεν προλέγειν εαυτώ: συντεύξομαι περιέργω, αχαρίστω, υβριστή, δολερώ, βασκάνω, ακοινωνήτω. Πάντα ταύτα συμβέβηκεν εκείνοις παρά την άγνοιαν των αγαθών και κακών.
Να λες στον εαυτό σου κάθε πρωί: Θα συναντήσω σήμερα ανθρώπους που θα είναι παράξενοι, αχάριστοι, υβριστές, δολεροί, φθονεροί, αντικοινωνικοί. Όλα αυτά τα έχουν εξαιτίας της άγνοιάς τους για το καλό και το κακό.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” β΄1

άρεσε σε 63
Τω λογικώ ζώω, μόνον αφόρητόν εστι το άλογον, το δ’ εύλογον φορητόν.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

Διατριβαί 2.1

άρεσε σε 24
 

Εγκαρτέρηση

Άφοβον ο θεός, ανύποπτον ο θάνατος και το αγαθόν μεν εύκτητον, το δε δεινόν ευκαρτέρητον.

Επίκουρος
Αρχαίος φιλόσοφος  (341-270 π.Χ.)

άρεσε σε 230
Τω βίω μη μάχου.
Μην εναντιώνεσαι στη ζωή σου.

Από τα Δελφικά Παραγγέλματα και το "Επτά Σοφών Υποθήκαι"

άρεσε σε 185
Ουδέν ουδενί συμβαίνει, ό ού πέφυκε φέρειν.
Τίποτε δεν μπορεί να σου συμβεί που δεν είναι στη φύση σου να το αντέξεις.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” ε’18

άρεσε σε 184
Σκηνή πας ο κόσμος εστί και παίγνιον· ή μάθε παίζειν ή φέρε τας οδύνας.

Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς
Έλληνας ποιητής  (4ος μ.Χ. αιών)

άρεσε σε 151
Εμέ δε Άνυτος και Μέλητος αποκτείναι μεν δύνανται, βλάψαι δε ού.
Ο Άνυτος και ο Μέλητος [οι κατήγοροι στη δίκη του] μπορούν να με σκοτώσουν αλλά όχι να με βλάψουν.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 149
Στέργε μεν τα παρόντα, ζήτει δε τα βελτίω.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 75
Μήτε νικών αμφάδην αγάλλεο, μήτε νικηθείς, εν οίκω καταπεσών οδύρεο.
Ούτε αν νικήσεις να χαίρεσαι πολύ ούτε αν νικηθείς να κλαις και να οδύρεσαι κλεισμένος στο σπίτι σου.

Αρχίλοχος
Αρχαίος ιαμβογράφος  (725-650 π.Χ.)

άρεσε σε 60
Ει το φέρον σε φέρει, φέρε και φέρου.
Eι δ’ αγανακτείς, και σαυτόν λυπείς και το φέρον σε φέρει.
Αν η μοίρα σε σέρνει, άντεξε και άφησε να συρθείς μαζί της. Αν αγανακτείς, και τον εαυτό σου τον στεναχωρείς και η μοίρα σε σέρνει.

Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς
Έλληνας ποιητής  (4ος μ.Χ. αιών)

(όπου «το φέρον» εδώ με την έννοια της μοίρας, της ζωής)

άρεσε σε 52
Πειρώ τύχης άνοιαν ανδρείως φέρειν.
Προσπάθησε να αντιμετωπίζεις με γενναιότητα τη δυσμένεια της τύχης.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 47
Ανάσχου πάσχων. Δρων γαρ έχαιρες.
Όταν υποφέρεις να έχεις υπομονή, γιατί όταν εσύ δρούσες χαιρόσουν [και άλλοι υπέφεραν].

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

άρεσε σε 43
Οι εκούσιοι πόνοι την των ακουσίων υπομονήν ελαφροτέραν παρασκευάζουσι.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 27
Δει καρτερείν επί τοις παρούσι και θαρρείν περί των μελλόντων.
Πρέπει να υπομένουμε τα παρόντα και να έχουμε κουράγιο για τα μέλλοντα.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 26
Ανδρείη τας άτας μικράς έρδει.
Η γενναιότητα κάνει τις συμφορές να φαίνονται μικρές.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 24
Δει φέρειν τα των θεών.
Πρέπει να αντέχουμε όσα μας στέλνουν οι θεοί.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνισσαι

άρεσε σε 18
Ευ πάσχε ως θνητός.

Από τα Δελφικά Παραγγέλματα και το "Επτά Σοφών Υποθήκαι"

άρεσε σε 12
Χω Ζευς άλλοκα μεν πέλει αίθριος, άλλοκα δ’ ύει.
O Ζευς άλλες φορές κάνει καλό καιρό και άλλες φορές ρίχνει μεγάλη βροχή.

Θεόκριτος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (3ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 9
Πώς αν τις ατυχίαν ράστα φέροι; Ει τους εχθροὺς χείρον πράσσοντας βλέποι.
Πώς μπορεί να υπομένει κανείς την ατυχία; Όταν βλέπει τους εχθρούς του να τα πάνε χειρότερα.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 9
Ανδρών γαρ εστιν ενδίκων τε και σοφών, εν τοις δεινοίς μη τεθυμώσθαι θεοίς.
Οι ενάρετοι και οι σοφοί δεν πρέπει να θυμώνουν με τους θεούς στις συμφορές.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

(από το ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ Στοβαίου)

άρεσε σε 7
Όμως, δ᾿ ανάγκη πημονάς βροτοίς φέρειν θεών διδόντων.
Όμως, είναι ανάγκη οι άνθρωποι να υπομένουν τις συμφορές, που στέλνουν οι θεοί.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Πέρσαι

άρεσε σε 3
 

Απαξίωση

Ημίν ανήκουσιν η ευγλωττία και αι τέχναι της Ελλάδος και η των Θεών αυτής λατρεία, υμέτερος δε κλήρος εστί η αμάθεια και η αγροικία και ουδέν πλέον. Αύτη εστίν η σοφία υμών.

Ιουλιανός ο Παραβάτης
Βυζαντινός Αυτοκράτορας  (331-363 μ.Χ.)

(λόγοι απαξίωσης του χριστιανικού κλήρου από τον Ιουλιανό)

άρεσε σε 206
Αθλίας, παρ’ αθλίου, δι’ Αθλίου προς άθλιο.
Ο άθλιος στέλνει άθλια επιστολή με τον Αθλία προς έναν άθλιο.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(ο Αθλίας ήταν απεσταλμένος του Μ. Αλέξανδρου, που παρέδωσε επιστολή του στο Διογένη)

άρεσε σε 105
Κρήτες αεί ψεύσται, κακά θηρία, γαστέρες αργαί.
Οι Κρήτες είναι πάντα ψεύτες, είναι άγρια θηρία και λαίμαργοι.

Επιμενίδης ο Κρης

άρεσε σε 87
Δειλοί άνθρωποι ουκ έχουσιν εν μάχη αριθμόν.
Οι δειλοί δεν μετριούνται [υπολογίζονται] στη μάχη.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μελέαγρος

άρεσε σε 63
Λόγοι μεν ρήτορος, έργα δε αλέκτορος.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 47
Ην ποτε χρόνος εκείνος ότ' ήμην εγώ τοιούτος οποίος συ νυν· οποίος δ' εγώ νυν, συ ουδέποτε.
Υπήρξε κάποτε μια εποχή που εγώ ήμουν τέτοιος που είσαι εσύ τώρα.. Αλλά αυτό που είμαι εγώ τώρα, εσύ δεν θα γίνεις ποτέ.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(σε κάποιον που του θύμισε ότι υπήρξε [ο Διογένης] παραχαράκτης)

άρεσε σε 46
Σωκράτης ιδών πλούσιον απαίδευτον «ιδού», φησί, «το χρυσούν πρόβατον».

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 42
Πολλοί μεν άνθρωποι ήσαν οι Πέρσαι, ολίγοι όμως άνδρες.
Οι Πέρσες ήταν πολλοί αλλά λίγοι ήταν ανδρείοι.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 42
Ει μη ιατροί ήσαν, ουδέν αν ην των γραμματικών μωρότερον.
Αν δεν υπήρχαν οι γιατροί, δεν θα υπήρχε τίποτα πιο χαζό από τους δασκάλους.

Αθήναιος ο Ναυκρατίτης
Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας εξ Αιγύπτου  (2ος-3ος μ.Χ. αι.)

(«Δειπνοσοφισταί», βιβλ. ιε’)

άρεσε σε 41
Αγροίκου μη καταφρόνει ρήτορος.
Μην περιφρονείς τον ομιλητή που δεν ξέρει να μιλάει.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 37
Κακού κόρακος κακόν ωόν.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 37
Ανθρώπων ο σοφώτατος προς θεόν πίθηκος φανείται και σοφίᾳ και κάλλει και τοις άλλοις πάσιν.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 29
Πέλεθος αρτίως κεχεσμένος.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(νεοελληνική απόδοση: φρέσκια κουράδα)

άρεσε σε 22
Άνδρας μεν ουδαμού, παίδας δ’ εν Λακεδαίμονι.
Άνδρες [αγαθοί δεν υπάρχουν] πουθενά, παιδιά στη Σπάρτη.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(απάντηση όταν ρωτήθηκε πού υπάρχουν στην Ελλάδα αγαθοί άντρες)

άρεσε σε 22
Κακόν άγγος ου κλάται.
Το κακό δοχείο δε σπάει.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 18
Τέμνει σου το ξίφος ύδωρ, η δε σπάθη σου χιόνα.

Βυζαντινή Παροιμία

άρεσε σε 17
Άλλος ούτος Ηρακλής.

Αρχαία παροιμιακή φράση

(απαξιωτική έκφραση για κάποιον που παρά τις προσδοκίες αποδεικνύεται ασήμαντος)

άρεσε σε 13
Ελεύθεραι αίγες αρότρων.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για όσους είναι απαλλαγμένοι από μια ευθύνη, κατά τρόπο που δεν τους τιμά)

άρεσε σε 13
Πάππος ακάνθης.
[Πάππος= ο ανθός της ακάνθης που παρασέρνει ο άνεμος]

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(σε νεοελληνική απόδοση: «σαπουνόφουσκα»)

άρεσε σε 12
Μήτε νειν μήτε γράμματα.
[δεν γνωρίζει] ούτε να κολυμπάει ούτε γράμματα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(αντίστοιχο του «έχει μαύρα μεσάνυχτα» –οι Αθηναίοι μάθαιναν από μικροί κολύμπι και γραφή)

άρεσε σε 9
Υμείς δ’ ώ Μεγαρείες, ούτε τρίτοι ούτε τέταρτοι. Ούτε δυωδέκατοι, ούτ’ εν λόγω ούτ’ εν αριθμώ.

Χρησμός της Πυθίας προς τους Μεγαρείς

(οι Μεγαρείς είχαν μεγάλη ιδέα για τον εαυτό τους και την πόλη τους)

άρεσε σε 7
Λέγεται δε ο Άμασις, και ότε ην ιδιώτης, ως φιλοπότης ήν και φιλοσκώμμων και ουδαμώς κατεσπουδασμένος ανήρ .
Λένε πως ο Άμασις ήταν ηλίθιος και μπεκρής, και του άρεσε να κοροϊδεύει, και δεν ήταν καθόλου σοβαρός.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 4
 

Αποδραματοποίηση

Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν.

Λουκιανός
Σύρος συγγραφέας  (120-180 μ.Χ.)

άρεσε σε 65
Αδεές δέος.
Φόβος χωρίς φόβο.

Αρχαία Παροιμιακή φράση

(για αδικαιολόγητο φόβο)

άρεσε σε 28
Νόμιζε μηδέν είναι των ανθρωπίνων βέβαιον· ούτω γαρ ούτε ευτυχών έσει περιχαρής ούτε δυστυχών περίλυπος.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 18
Παν το συμβαίνον ούτως σύνηθες και γνώριμον ως το ρόδον εν τω έαρι και οπώρα εν τω θέρει. Τοιούτον γαρ και νόσος και θάνατος και βλασφημία και επιβουλή και όσα τους μωρούς ευφραίνει ή λυπεί.
Όλα όσα συμβαίνουν είναι συνηθισμένα και γνώριμα όπως το τριαντάφυλλο την άνοιξη και τα φρούτα το καλοκαίρι. Έτσι είναι και η αρρώστια και ο θάνατος και η βλασφημία και η κακία και όλα όσα ευφραίνουν ή λυπούν τους μωρούς.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” δ΄43

άρεσε σε 12
Χρημάτων άελπτον ουδέν εστιν ουδ᾽ απώμοτον ουδέ θαυμάσιον.
Δεν υπάρχει πράγμα για το οποίο δεν υπάρχει ελπίδα ούτε που να πάρεις όρκο πως δε γίνεται ούτε τόσο παράξενο.

Αρχίλοχος
Αρχαίος ιαμβογράφος  (725-650 π.Χ.)

άρεσε σε 9
 

Ανωτερότητα

Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Ζ’ 208

(ο Ιππόλαχος από τη Λυκία στο γιο του Γλαύκο)

άρεσε σε 285
Ερωτηθείσα υπό τινος Αττικής,
«διά τι υμείς άρχετε μόναι των ανδρών αι Λάκαιναι;»
«ότι», έφη, «και τίκτομεν μόναι άνδρας».
[απόδοση:] ΟΙ Σπαρτιάτισσες είναι οι μόνες γυναίκες στην Ελλάδα που κυβερνάνε άντρες επειδή μόνο αυτές γεννάνε άντρες.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

(απάντηση από την Γοργώ, κόρη του βασιλιά Κλεομένη και σύζυγο του Λεωνίδα)

άρεσε σε 217
Ανίκητος εί, ω παι.

H Πυθία προς Μ. Αλέξανδρο

άρεσε σε 161
Βασιλικόν, καλώς ποιούντα κακώς ακούειν.
Είναι βασιλικό χαρακτηριστικό να σε κατηγορούν ενώ κάνεις το σωστό.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

(σχόλιο του όταν πληροφορήθηκε ότι ο Πλάτωνας μίλησε άσχημα γι’ αυτόν)

άρεσε σε 159
Ο ήλιος εις τους αποπάτους, αλλ’ ου μιαίνεται.
[Μιαίνεται=λερώνεται]

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 133
Αγαθώ περί ουδενός εγγίγνεται φθόνος ούτε φόβος ούτε οργή ή μίσος.
Στον καλό άνθρωπο για κανένα λόγο δεν δημιουργείται φθόνος ούτε φόβος ούτε οργή ή μίσος.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 105
Υπεροχής επιθυμεί η νεότης, η δε νίκη υπεροχή τις.
Η νεότητα επιθυμεί την υπεροχή, και η νίκη είναι ένα είδος υπεροχής.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 101
Ή καλώς ζην ή καλώς τεθνηκέναι τον ευγενή δει.
Ο ευγενής πρέπει ή να ζει με αξιοπρέπεια ή να πεθαίνει με αξιοπρέπεια.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αίας

άρεσε σε 59
Φιλέει γαρ ο θεός τα υπερέχοντα πάντα κολούειν.
Οι θεοί αρέσκονται να ταπεινώνουν όσους υπερέχουν.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 45
Ου γαρ δοκείν άριστος, αλλ’ είναι θέλει.
Δεν πρέπει να φαίνεσαι άριστος, αλλά να θέλεις να είσαι.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Επτά επί Θήβας

άρεσε σε 42
Αετός μυίας ου θηρεύει.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 38
Αετός εν νεφέλαις.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για αυτούς που είναι πολύ ισχυροί για να μπορέσεις τους πλησιάσεις ή να τους βλάψεις)

άρεσε σε 23
Θείου νου το αεί τι διαλογίζεσθαι καλόν.
Ένα θείο μυαλό σκέφτεται πάντα κάτι καλό [ωραίο].

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 16
Ελέφας μυν ουχ αλίσκει.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 6
Ούτω δ’ ίσχυσέ τε και μέγας ην τότε και πολύς
Έτσι επικράτησε τότε, και υπήρξε μέγας και πολύς.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Όρνιθες

(πηγή της παροιμιακής έκφρασης «μέγας και πολύς»)

άρεσε σε 6
Ο αυτός λοιδορούντος αυτόν τινος ως ουκ Αθηναίον, «και μην», είπεν, «ουδεὶς εώρακε λέοντα Κορίνθιον ουδ’ Αττικόν, αλλ’ ουδὲν ήττον γενναίόν εστι το ζώον».

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

Όταν κάποιος κορόιδεψε [τον Αντισθένη] επειδή δεν ήταν Αθηναίος, είπε «κανένας δεν έχει δει λέοντα από την Κόρινθο ούτε από την Αττική, αλλά αυτό δεν κάνει το ζώο λιγότερο ισχυρό».

άρεσε σε 3
 

Σκληρότητα

Βροτοίς πέφυκε τον πεσόντα λακτίσαι.
Είναι στην ανθρώπινη φύση να κλωτσάνε αυτόν που έχει ξεπέσει.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

άρεσε σε 90
Ίση λεαίνης και γυναικός ωμότης.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 41
Άπας δε τραχύς όστις αν νέον κρατή.
Είναι πάντα σκληρός όποιος είναι νέος στην εξουσία.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 18
 

Ενόχληση

Μη μου τους κύκλους τάραττε.

Αρχιμήδης
Μαθηματικός & πανεπιστήμων  (287-212 π.Χ.)

(στον Ρωμαίο που τον σκότωσε ενώ έλυνε προβλήματα κάνοντας σχέδια στην άμμο —η γνησιότητα της φράσης αμφισβητείται καθώς δεν αναφέρεται από αρχαίους συγγραφείς)

άρεσε σε 126
 

Αποστροφή

Στέργει γαρ ουδείς άγγελον κακών επών.
Κανένας δεν αγαπάει έναν αγγελιοφόρο κακών ειδήσεων.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αντιγόνη

άρεσε σε 43
Εχθρός γαρ μοι κείνος ομώς Αΐδαο πύλησιν
ος χ’ έτερον μεν κεύθη ενί φρεσίν, άλλο δε είπη.
Ότι μου είναι μισητός, όσο του Άδη οι πύλες, κείνος που κρύβει άλλο στον νουν και άλλο στο χείλος έχει.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα α΄

άρεσε σε 17
Μη πλούτον είπης. Ουχί θαυμάζω θεόν, ον χω κάκιστος ραδίως εκτήσατο.
Μη μου λες εμένα για τον Πλούτο. Δεν θαυμάζω έναν θεό που ο κάθε αχρείος μπορεί εύκολα να κάνει δικό του.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αίολος

άρεσε σε 12
 

Αχρειότητα

Κρείττον εις κόρακας ή εις κόλακας εμπεσείν. Οι μεν γαρ νεκρούς, οι δε ζώντας εσθίουσιν.
Καλύτερα να πέσεις σε κοράκια παρά σε κόλακες. διότι τα μεν τρώνε νεκρούς, οι δε ζωντανούς.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 252
Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα, λόγους τους αρίστους ασκέουσι.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 248
Το μεν καλόν ορώ και επιδοκιμάζω, πράττω δε το κακόν.

Οβίδιος
Ρωμαίος ποιητής  (43 π.Χ.-17 μ.Χ.)

(η Μήδεια…)

άρεσε σε 147
Οία η πρόθεσίς εστιν αδικείν, παρ᾿ αυτοίς ουδέ δικαία απολογία ισχύει.
Όταν έχουν την πρόθεση να σε αδικήσουν, κανένα σωστό επιχείρημα δεν θα σε γλυτώσει.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 96
Πάντα κακοί τολμώσι.
Οι κακοί τα τολμούν όλα.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 61
Ο χρημάτων παντελών ήσσων ουκ αν ποτέ είη δίκαιος.
Ο υποταγμένος σε υλικά αγαθά δεν μπορεί να είναι ποτέ δίκαιος.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 56
Ο συκοφάντης εστί τοις πέλας λύκος.
Ο συκοφάντης είναι λύκος για τους γύρω του.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 50
Ο αμαρτάνων εαυτώ αμαρτάνει. Ο αδικών εαυτόν αδικεί, εαυτόν κακόν ποιών.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” θ’4

άρεσε σε 42
Ο αδικών του αδικουμένου κακοδαιμονέστερος.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 29
Εν γάρ αμίλλαις πονηραίς, αθλιώτερος ο νικήσας.

Μέγας Βασίλειος
Πατέρας της Εκκλησίας  (330-379)

άρεσε σε 24
Γυψ κόρακα εγγυάται.
Γύπας εγγυάται για κοράκι.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για άνευ αξίας καλές συστάσεις από παλιάνθρωπο για άλλον παλιάνθρωπο)

άρεσε σε 23
Έγνω δε φωρ τε φώρα και λύκος λύκον.
Ξέρει ο κλέφτης τον κλέφτη και ο λύκος τον λύκο.

Αρχαία παροιμία

άρεσε σε 22
Πολλάκι και ξύμπασα πόλις κακού ανδρός απηύρα, ος τις αλιτραίνη και ατάσθαλα μηχανάαται.
Πολλές φορές μια ολόκληρη πόλη υποφέρει από έναν κακό άνθρωπο, που μηχανεύεται ατιμίες και ατασθαλίες.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -240

άρεσε σε 17
Η δε αναισχυντία εστί καταφρόνησις δόξης αισχρού ένεκα κέρδους.
Αναισχυντία είναι να μη λογαριάζεις την υπόληψή σου προκειμένου να βγάλεις κέρδος.

Θεόφραστος
Αρχαίος φιλόσοφος, συνεχιστής του Αριστοτέλη  (372-287 π.Χ.)

άρεσε σε 14
Αγορά Κερκώπων.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για περιβάλλον με παλιανθρώπους και απατεώνες –οι Κέρκωπες ήταν μυθικοί ανθρωποπίθηκοι)

άρεσε σε 14
Σφοδρόν απειρία των πάντων ουδέ μέγιστον κακόν, αλλ’ η πολυπειρία και πολυμαθία μετά κακής αγωγής γίγνεται πολύ τούτων μείζων ζημία.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Νόμοι

άρεσε σε 11
Άρχοντος µηδέν τους αρχοµένους ωφελούντος ουδὲν αθλιώτερον.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Πατέρας της εκκλησίας  (347-407 μ.Χ.)

άρεσε σε 8
 

Χυδαιότητα

Ύες βορβόρω ήδονται μάλλον ή καθαρώ ύδατι.
Τα γουρούνια ευχαριστιούνται περισσότερο στον βούρκο, παρά στο καθαρό νερό.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 238
Φωνή μιαρά, γέγονας κακώς, αγοραίος εί, έχεις άπαντα προς πολιτείαν ά δει.
Βρώμικη φωνή, κακή ανατροφή, είσαι χυδαίος, τα έχεις όλα όσα χρειάζονται για να ασχοληθείς με την πολιτική.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ιππής

άρεσε σε 79
Κακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί και ώτα βαρβάρους ψυχάς εχόντων.
Τα μάτια και τα αυτιά είναι κακοί μάρτυρες για ανθρώπους που έχουν βάρβαρες ψυχές.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 68
Ά ποιείν αισχρόν, ταύτα νόμιζε μηδέ λέγειν είναι καλόν.
Όσα είναι ντροπή να πράττεις , να θεωρείς ότι δεν πρέπει ούτε να τα λέγεις.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 54
Αισχρόν δε μηδέν πράττε, μηδέ μάνθανε.
Την αισχρή πράξη ούτε να την κάνεις ούτε να τη μαθαίνεις.

Μανουήλ Χρυσολωράς
Βυζαντινός λόγιος  (1355-1415)

άρεσε σε 41
Το μη καλώς λέγειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακόν τι εμποιεί ταις ψυχαίς.
Το να μην μιλάς καλά [για κάποιον] δεν είναι απλά παράπτωμα, αλλά επιπλέον ποτίζει με κακό την ψυχή σου.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 37
Σιγάτε, μη αίσθωνται υμάς ενθάδε πλέοντας.
Κάνετε ησυχία, μην πάρουν είδηση [οι θεοί] ότι εσείς πλέετε εδώ.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

(σε μια καταιγίδα όταν οι ασεβείς και χυδαίοι συνταξιδιώτες του ζήτησαν τη βοήθεια των θεών)

άρεσε σε 28
Κει θέμις εστίν, νυνί γ᾽ ήδη, κει μη θέμις εστί, χεσείω.
Ιεροσυλία ή μη ιεροσυλία, εγώ θέλω να χέσω.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Νεφέλαι

άρεσε σε 18
Έξεστι Κλαζομενίοις ασχημονείν.
Είναι κάτι συνηθισμένο για του Κλαζομενίους να ασχημονούν.

Αιλιανός
Ρωμαίος σοφιστής  (170-235 μ.Χ.)

άρεσε σε 14
Αισχρόν την μεν ηλικίαν παρακμάσαι, μη παρακμάσαι δε την ασέλγειαν.

Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός
Άγιος  (327-390 μ.Χ.)

άρεσε σε 13
Έστι δ᾽ η ειρωνεία της βωμολοχίας ελευθεριώτερον· ο μεν γαρ αυτού ένεκα ποιεί το γελοίον, ο δε βωμολόχος ετέρου.
Στον ελεύθερο άνθρωπο ταιριάζει πιο πολύ η ειρωνεία, όχι η χυδαιολογία: ο είρων κάνει αστείο για να διασκεδάσει ο ίδιος, ενώ ο χυδαιολόγος για να διασκεδάσει τους άλλους.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Ρητορική

άρεσε σε 12
Υς διά ρόδων.
Γουρούνι στα τριαντάφυλλα

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 10
 

Εξύβριση

Σον φίλον ει θέλεις δοκιμάσαι, ή μέθυσον ή ύβρισον.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 113
Τριβαλλοί τέτταρας φάλαγγας εν ταις μάχαις ποιούνται: την πρώτην των ασθενών, την εχομένην των κρατίστων, την τρίτην των ιππέων, τελευταίαν την των γυναικών, αί αυτούς εις φυγήν τρεπομονένους κωλύουσι βλασφημούσαι.

Ιωάννης Στοβαίος
Έλληνας συλλέκτης γνωμικών  (5ος μ.Χ. αιών)

(οι Τριβαλλοί ήταν αρχαίο Θρακική φυλή)

άρεσε σε 17
Λοιδορείσθαι δ’ ού πρέπει άνδρας ποιητάς, ώσπερ αρτοπώλιδας.
Εσείς οι ποιητές δεν πρέπει να βρίζεστε μεταξύ σας σαν φουρνάρισσες.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Βάτραχοι

άρεσε σε 10
Γλώσσα βλάσφημος, διανοίας κακής έλεγχος.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 9
 

Πονηριά

Γυνή πολλά ανδρός οξυτέρη προς κακοφραδμοσύνην.
Η γυναίκα είναι πιο ξύπνια από τον άντρα στις πονηριές.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 199
Φασί κακίστους οι πονηροί τους καλούς.
Οι πονηροί κατηγορούν τους καλούς ότι είναι κάκιστοι.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 88
Ανδρός πονηρού φεύγε συνοδίαν αεί.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 72
Ανήρ πονηρός δράσσεται πράον λόγον. Έχει γαρ αυτός τους λόγους ώσπερ δόλους.
[Δόλοι=δολώματα]

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 71
Όφις Έλλην ο ποικίλος.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

(πικρό και πολυσήμαντο σχόλιο του Πέρση χιλίαρχου Ρωξάνη, για τον Θεμιστοκλή)

άρεσε σε 64
Νόμος πονηρός ανομίαν παρεισφέρει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 49
Μισώ γυναίκα, εκ πασών δε σε, ήτις πονηρά τάργ’ έχουσ’ εύ λέγεις.
Μισώ τις γυναίκες, και περισσότερο απ’ όλες εσένα, που ενώ τα λες ωραία, αυτά που κάνεις είναι πονηρά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μελέαγρος

άρεσε σε 47
Δειναί γαρ αι γυναίκες ευρίσκειν τέχνας.
Οι γυναίκες είναι άφταστες στο να βρίσκουν τεχνάσματα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ιφιγένεια εν Ταύροις

άρεσε σε 39
Βουλή πονηρά χρηστόν ουκ έχει τέλος.
Η πονηρή πρόθεση δεν οδηγεί σε καλό.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 36
Αλωπεκίζειν προς ετέραν αλώπεκα.
Κάνει την αλεπού σε άλλη αλεπού.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 30
Μη προς εμέ τα ποικίλα.
[Ποικίλα=πονηρά]

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(νεοελληνική απόδοση: όχι σε μένα αυτά)

άρεσε σε 29
Ποτί πονηρόν ου άχρηστον όπλον ά πονηρία.
Απέναντι σε πονηρό άνθρωπο, η πονηριά δεν είναι άχρηστο όπλο.

Επίχαρμος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από την Κω  (530-440 π.Χ.)

άρεσε σε 25
Δολερόν μεν αεί κατά πάντα δη τρόπον πέφυκεν άνθρωπος.
Ο άνθρωπος εκ φύσεως έχει δόλο, πάντα και με κάθε τρόπο.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Όρνιθες

άρεσε σε 20
Ουδείς εκών πονηρός ουδ’ άκων μάκαρ.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 16
Ποικιλώτερος ύδρας.
Πιο πονηρός από φίδι.

Αρχαία παροιμιακή φράση

άρεσε σε 8
 

Απειλή

Αι μεν βρονταί τους παίδας, αι δε απειλαί τους άφρονας καταπλήττουσι.
Οι βροντές τρομάζουν τα παιδιά και οι απειλές τους ανόητους.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 356
Έσσετ’ ήμαρ.
Θα ‘ρθει η μέρα που....

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Δ’ 164, Ζ:448

άρεσε σε 221
Διογένης ερωτηθείς τι των θηρίων κάκιστα δάκνει έφη: των μεν αγρίων συκοφάντης, των δε ημέρων κόλαξ.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 192
Μη απειλείν ουδενί. Γυναικώδες γαρ.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 66
 

Εμπαιγμός

Ακούσας υπό τινος λοιδορείσθαι, «Απόντα με,» έφη, «και μαστιγούτω.»
Όταν άκουσε ότι κάποιος τον κορόιδευε, «όταν λείπω, μπορούν και να με μαστιγώσουν», είπε.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 381
Μη λοιδόρει γυναίκα μηδέ νουθέτει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 88
Τω δυστυχούντι μη επιγέλα.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 76
Ατυχίαν μη ονειδίζειν, νέμεσιν αιδούμενον.
Την ατυχία [του άλλου] μην την κοροϊδεύεις, φοβούμενος τη θεία δίκη.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 54
Λοιδωρούμενος ποτε ανεχώρει. Του δ’ επιδιώκοντος ειπόντος, «τι φεύγεις;», «ότι», φησί, «του μεν κακώς λέγειν συ την εξουσίαν έχεις, του δε μη ακούειν εγώ».

Αρίστιππος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (435-355 π.Χ.)

(από τον Διογένη Λαέρτιο)

άρεσε σε 25
Χαβρίας ειπόντος τινός «ο φίλος σε λάθρα λοιδορεί» είπε: «μη έλεγχε αυτόν ίνα μη φανερώς αυτό μέλλῃ ποιείν.»
Όταν κάποιος είπε στον Χαβρία «ο φίλος σου σε λοιδορεί κρυφά», είπε: «μην τον αποπάρεις για να μη αρχίσει να το κάνει φανερά.»

Χαβρίας
Αθηναίος στρατηγός  (4ος αι.π.Χ.)

άρεσε σε 7
Κωμωδός χαίνων και μη δάκνων.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για αυτούς που κοροϊδεύουν χωρίς να είναι σε θέση να βλάψουν)

άρεσε σε 4
Λοιδορήσαι τους πονηρούς ουδέν εστ’ επίφθονον, άλλα τιμή τοίσι χρηστοίς, όστις ευ λογίζεται.
Να λοιδωρείς τους κακούς διόλου δεν είναι άπρεπο, ίσα-ίσα τιμά τους καλούς, έτσι λεν οι μυαλωμένοι.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ιππής

άρεσε σε 4
Μη επιγέλα τω σκώπτοντι· απεχθής γαρ έσῃ τοις σκωπτομένοις.
Μη γελάς επιδοκιμαστικά μαζί μ’ αυτόν που κοροϊδεύει, γιατί θα γίνεις απεχθής σ’ αυτούς που κοροϊδεύει.

Κλεόβουλος ο Ρόδιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδος  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 3
 

Καχυποψία

Γυναικί μη πίστευε, μηδ’ αν αποθάνη.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 245
Φοβού τους Δαναούς και δώρα φέροντας.

Βιργίλιος
Ρωμαίος ποιητής  (70-19 π.Χ.)

άρεσε σε 130
Λόγον παρ’ εχθρού μη ποθ’ ηγήση φίλον.
Τα λόγια του εχθρού σου μην τα θεωρήσεις ποτέ φιλικά.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 86
Εχθροίς απιστών ούποτ’ αν πάθοις βλάβην.
Το να μην εμπιστεύεσαι τους εχθρούς σου δεν θα σου προκαλέσει κανένα πρόβλημα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 61
Δει τοις μεν εχθροίς και περί των πιστών απιστείν, τοις δε φίλοις και τα άπιστα πιστεύειν.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 43
Ανδρών δε φαύλων όρκον εις ύδωρ γράφε.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 42
Ένεστι γαρ πως τούτο τη τυραννίδι νόσημα, τοις φίλοισι μη πεποιθέναι.
Κατά κάποιο τρόπο αυτό είναι αρρώστια του τυραννικού καθεστώτος: να μην εμπιστεύεται ούτε τους φίλους του.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 41
Μη ύποπτος προς άπαντας, αλλ’ ευλαβής γίνου και ασφαλής.
Μην είσαι καχύποπτος με όλους, αλλά να είσαι προσεκτικός, οπότε θα είσαι ασφαλής.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 36
Μη πάσι πίστευε.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 34
Πιστόν Ελλάς οίδεν ουδέν.
Η Ελλάδα δεν γνώρισε τίποτε [ή κανέναν] άξιο εμπιστοσύνης.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ιφιγένεια εν Ταύροις

άρεσε σε 22
Επεί ουκέτι πιστά γυναιξίν.
Επειδή δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι πια τις γυναίκες.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια ια’

άρεσε σε 9
Νοείν, οράν, ξυνιέναι, στρέφειν έδραν, τεχνάζειν, κάχ’ υποτοπείσθαι, περινοείν άπαντα.
[Ο Ευριπίδης έμαθε τους Αθηναίους] να σκέφτονται, να καταλαβαίνουν, να διαστρεβλώνουν, να εξαπατούν, να υποπτεύονται τα χειρότερα, να τα αμφισβητούν όλα.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Βάτραχοι

άρεσε σε 3
 

Δυσπιστία

Όρκους εγώ γυναικός εις ύδωρ γράφω.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

άρεσε σε 100
Νήφε και μέμνησο απιστείν.
Να παραμένεις νηφάλιος και να θυμάσαι να δυσπιστείς.

Επίχαρμος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από την Κω  (530-440 π.Χ.)

άρεσε σε 86
Λαώ μη πίστευε. Πολύτροπος έστιν όμιλος. Λαός τοι και ύδωρ και πυρ ακατάσχετα πάντα.
Μην εμπιστεύεσαι τον λαό. Είναι ένα απρόβλεπτο σύνολο. Λαός, φωτιά και νερό δεν μπορούν να αντιμετωπιστούν.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 61
Ωτα γαρ τυγχάνει ανθρώποισι εόντα απιστότερα οφθαλμών.
Οι άνθρωποι πιστεύουν λιγότερο τ’ αυτιά τους απ’ ό,τι τα μάτια τους.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 45
Ο μεν λόγος θαυμαστός, ο δε λέγων άπιστος.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 42
Απιστούνται δ’ oι λάλοι καν αληθεύωσιν.
Δεν πιστεύει κανείς τους φλύαρους, ακόμα κι όταν λένε την αλήθεια.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 39
Μη πάσιν, αλλά τοις δοκίμοισι πιστεύειν.
Να μη τους εμπιστεύεσαι όλους, αλλά μόνο αυτούς που είναι άξιοι της εμπιστοσύνης σου.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 33
Πίστει χρήματ’ όλεσσα, πιστίη δ’ εσάωσα· γνώμη δ’ αργαλέη γίγνεται αμφοτέρων.
Με την εμπιστοσύνη έχασα, με την δυσπιστία γλίτωσα· οι αποφάσεις δυσκολεύονται και από τις δύο.

Θέογνις
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (6ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 20
Δει των προειρημένων μνημονεύειν και μηδέν οίεσθαι τούτων λέγεσθαι γεγονός ούτω και πεπραγμένον.
Αυτά που είπαμε πρέπει να τα εξιστορούμε και να μη νομίζουμε ότι επειδή τα λέμε ότι έτσι και έγιναν.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

(σχετικά με τις θρησκευτικές δοξασίες των Αιγυπτίων)

άρεσε σε 19
Επαινούμενος, μη πάντα πίστευε.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 18
 

Περιφρόνηση

Διά πενίαν μηδενός καταφρόνει.
Να μην περιφρονείς κανέναν για τη φτώχεια του.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 83
 

Άρνηση

Μελετώ αποτυγχάνειν.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(εξηγώντας γιατί ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα)

άρεσε σε 168
Ου δώσω δε ουδέ φάρμακον ουδενί αιτηθείς θανάσιμον.
Αν μου ζητήσουν θανατηφόρο φάρμακο, σε κανέναν δεν θα δώσω.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

(όρκος του Ιπποκράτη)

άρεσε σε 84
Το την Πόλιν σοι δούναι ουτ’ εμόν εστί ούτ’ άλλου των κατοικούντων εν ταύτη.

Ο αυτοκράτορας Κωνσταντίνος ΙΑ’ Παλαιολόγος προς τον Μωάμεθ Β’, το 1453

(λίγο πριν την Άλωση)

άρεσε σε 45
Μισώ δωρεάν ήτις αναγκάζει με αγρυπνείν.

Ανακρέων
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (572-485 π.Χ.)

(επιστρέφοντας χρυσό τάλαντο που του είχε δώσει ο τύραννος της Σάμου Πολυκράτης)

άρεσε σε 7
Έως κόρακες λευκοί γένωνται.
Μέχρι ν’ ασπρίσουν τα κοράκια (δηλ. ποτέ)

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 4
 

Απόρριψη

Ανέγνων, έγνων, κατέγνων.
Το διάβασα, το κατάλαβα, το απέρριψα.

Ιουλιανός ο Παραβάτης
Βυζαντινός Αυτοκράτορας  (331-363 μ.Χ.)

(όταν διάβασε βιβλίο με χριστιανικό περιεχόμενο)

άρεσε σε 220
Παύσαι προς με καλλωπιζόμενος.
Σταμάτα να με καλοπιάνεις.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Φαίδρος

(το λέει ο Φαίδρος στον Σωκράτη)

άρεσε σε 59
Παν το ανόμοιον ακοινώνητον.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 56
Ά μη προσήκει μητ’ άκουε μηθ’ όρα.
Αυτά που δεν πρέπει, μήτε να τ’ ακούς μήτε να τα βλέπεις.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 55
Εχθρών άδωρα δώρα κούκ ονήσιμα.
Τα δώρα των εχθρών δεν είναι πραγματικά και δεν πρέπει να χρησιμοποιούνται.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αίας

άρεσε σε 37
Βάλλε μοι Πυθαγόρου την σιωπήν και τους κυάμους τους Ορφικούς, βάλλε μοι Πλάτωνος τας Ιδέας και τας μετενσωματώσεις, βάλλε μοι Επικούρου την αθεΐαν και Αριστοτέλους την μικρολόγον πρόνοιαν και της Στοάς την οφρύν.
[βάλλε μοι=μακριά από εμένα]

Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός
Άγιος  (327-390 μ.Χ.)

άρεσε σε 19
Εκάς οι βέβηλοι.
Μακριά οι αμύητοι, οι ασεβείς.

Από το τελετουργικό των Ελευσίνιων Μυστηρίων

(εντολή πριν την έναρξη των Μυστηρίων για να απομακρυνθούν οι αμύητοι που συμμετείχαν μέχρι τότε στον εορτασμό)

άρεσε σε 10
Μηδέ μέλι μηδέ μέλισσα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για αυτούς που προτιμούν να αρνηθούν κάτι καλό, επειδή συνοδεύεται από κάποια ενόχληση)

άρεσε σε 4
 

Κριτική

Εάν ά τοις άλλοις επιτιμώμεν, αυτοί μη δρώμεν.
Να μην κάνουμε αυτά για τα οποία κατηγορούμε τους άλλους.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 95
Φιλίας μεν αρχή έπαινος, έχθρας δε ψόγος.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 95
Κρέσσον τα οικήια ελέγχειν αμαρτήματα ή τα οθνεία.
Είναι προτιμότερο να εξετάζεις τα δικά σου λάθη παρά των άλλων.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 84
Οι πολλοί των ανθρώπων, των μεν ιδίων αμαρτημάτων συνήγοροι γίνονται, των δε αλλοτρίων κατήγοροι.

Απολλώνιος ο Τυανεύς
Νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος  (1ος αιών μ.Χ.)

άρεσε σε 49
Το μη καλώς λέγειν ου μόνον εις αυτό τούτο πλημμελές, αλλά και κακόν τι εμποιεί ταις ψυχαίς.
Το να μην μιλάς καλά [για κάποιον] δεν είναι απλά παράπτωμα, αλλά επιπλέον ποτίζει με κακό την ψυχή σου.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 37
Θαυμάζειν δε έφη πώς παρά τοις Έλλησιν αγωνίζονται μεν οι τεχνίται, κρίνουσι δε οι μη τεχνίται.
[Τεχνίται=οι ειδικοί, οι γνώστες]

Ανάχαρσις
Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 36
Μένανδρος ερωτηθείς τι διαφέρουν αλλήλων Σοφοκλής και Ευριπίδης είπεν ότι Σοφοκλής μεν τέρπεσθαι ποιεί τους ανθρώπους, Ευριπίδης δε σκυθρωπάζειν τους ακροατάς.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 18
Ουδένα των εχθρών μωμήσομαι εσθλὸν εόντα, ουδὲ μεν αινήσω δειλόν εόντα φίλον.
Δεν θα κατηγορήσω κανέναν εχθρό μου όταν είναι καλός, ούτε θα επαινέσω φίλο ενώ είναι δεν είναι καλός.

Θέογνις
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (6ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 9
Ω τεχνικώτατε Θευθ, άλλος μεν τεκείν δυνατός τα της τέχνης, άλλος δε κρίναι, τίν’ έχει μοίραν βλάβης τε και ωφελείας τοις μέλλουσι χρήσθαι.
Πολύτεχνε Θευθ, άλλος είναι αυτός που μπορεί να δημιουργεί στην τέχνη και άλλος κρίνει πόσο θα βλάψουν ή θα ωφελήσουν αυτούς που θα τη χρησιμοποιήσουν στο μέλλον.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Φαίδρος

(ο Φαραώ Θαμούν προς τον σοφό Θευθ)

άρεσε σε 6
 

Ευπιστία

Οι αγαθοί ευαπάτητοι.
Οι καλοί άνθρωποι εξαπατώνται εύκολα.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 138
Μακαρίσαντες υμών το απειρόκακον ού ζηλούμεν το άφρον.
Μακαρίσαμε την αγαθότητά [ή αθωότητα] σου αλλά δεν ζηλεύουμε τη χαζομάρα σου.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 56
Κρείττον ευήθη δοκείν ή πονηρόν είναι.
Καλύτερα να θεωρείσαι αφελής παρά να είσαι παλιάνθρωπος.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 49
Ος δε γυναικί πέποιθε, πέποιθ᾽ ο γε φηλήτησιν.
Όποιος πίστεψε γυναίκα, πίστεψε σε απατεώνα.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -375

άρεσε σε 22
Άγγιστρον μετά της καρίδος καταπίνει.
Καταπίνει το αγκίστρι μαζί με τη γαρίδα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 5
 

Εξαπάτηση

Βουλή και μύθοισι και ηπεροπηΐδι τέχνη.
Με θέληση, με παραμύθια και με την τέχνη της εξαπάτησης.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(ερωτηθείς πώς κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο σε τόσο σύντομο διάστημα)

άρεσε σε 352
Ούτις εμοί γ’ όνομα.
Το όνομά μου είναι «Κανένας»

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια ι’ 366

(η γνωστή πονηριά του Οδυσσέα προς τον Κύκλωπα Πολύφημο )

άρεσε σε 92
Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει.
Άλλαξαν ακόμα και την καθιερωμένη σημασία των λέξεων, για να δικαιολογήσουν τις πράξεις τους

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 81
Την αγοράν ωρισμένον τόπον εις το αλλήλους απατάν και πλεονεκτείν.
Η αγορά είναι το μέρος που έχει οριστεί για να εξαπατά ο ένας τον άλλο και να είναι πλεονέκτης.

Ανάχαρσις
Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 53
Ράστον απάντων εστίν αυτόν εξαπατήσαι. Ό γαρ βούλεται, τούθ’ έκαστος και οιείται.
Το πιο εύκολο είναι να εξαπατήσεις τον εαυτό σου, επειδή ο καθένας αυτό που θέλει, αυτό πιστεύει ότι ισχύει.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 47
 

Επιτηδειότητα

Πολλάς αν εύροις μηχανάς, γυνή γαρ εί.
Μπορείς να βρεις πολλά τεχνάσματα, αφού είσαι γυναίκα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ανδρομάχη

άρεσε σε 50
Τοις επιτηδείοις συγχρώ.
Να συναναστρέφεσαι τους ικανούς.

Δελφικό παράγγελμα

άρεσε σε 22
Ομιλείν δυνάστῃ... ως ήκιστα ή ως ήδιστα.
Να μιλάς σε δυνάστη είτε όσον το δυνατό λιγότερο είτε όσο το δυνατό πιο ευχάριστα.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 18
Τον ήττω λόγον κρείττω ποιείν.
[απόδοση:] παρουσιάζοντας το πιο αδύναμο επιχείρημα σαν το ισχυρότερο.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Ρητορική

(Ρητορικό τέχνασμα των σοφιστών, όπως ο Πρωταγόρας, που υπερηφανεύονταν ότι μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ασήμαντο στοιχείο σαν το ισχυρότερο)

άρεσε σε 18
Γραυς ανακροτήσασα πολύν κονιορτόν εγείρει.
Γριά που κλάνει σηκώνει πολύ σκόνη.

Αρχαία παροιμία

(«επί των δι' εμπειρίαν πολλά πράγματα κινούντων»)

άρεσε σε 9
Νοείν, οράν, ξυνιέναι, στρέφειν έδραν, τεχνάζειν, κάχ’ υποτοπείσθαι, περινοείν άπαντα.
[Ο Ευριπίδης έμαθε τους Αθηναίους] να σκέφτονται, να καταλαβαίνουν, να διαστρεβλώνουν, να εξαπατούν, να υποπτεύονται τα χειρότερα, να τα αμφισβητούν όλα.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Βάτραχοι

άρεσε σε 3
 

Δικαιολογίες

Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα.
Η σύνεση είναι το πρόσχημα του άνανδρου.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 217
Προφάσεως δείται μόνον η πονηρία.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 102
Όμφακες εισίν.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 39
Αντίγονος υποχωρών ποτε τοις πολεμίοις επερχομένοις, «ουκ», έφη, «φεύγειν αλλά διώκειν το συμφέρον οπίσω κείμενον».
Ο Αντίγονος υποχωρώντας μπροστά στον εχθρό είπε «δεν το βάζω στα πόδια αλλά κυνηγάω το συμφέρον μου που βρίσκεται προς τα πίσω».

Αντίγονος Α’
Βασιλιάς της Μακεδονίας  (382-301 π.X.)

άρεσε σε 33
Αρετής ελπίς ο θεός εστιν, ου δειλίας πρόφασις.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 13
 

Υπερβολές

Η άγαν ελευθερία έοικε εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν.
Φαίνεται πως η υπερβολική ελευθερία μετατρέπεται σε υπερβολική υποδούλωση.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Πολιτεία 564Α

άρεσε σε 466
Αι μεν ποδήρεις εσθήτες τα σώματα, αι δε υπέρμετροι περιουσίαι τας ψυχάς εμποδίζουσιν.
Τα μακριά ενδύματα τα σώματα και οι υπέρμετρες περιουσίες τις ψυχές εμποδίζουν.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 291
Οι πέρα στέρξαντες, οίδε και πέρα μισούσι.
Αυτοί που αγάπησαν υπερβολικά, αυτοί και μισούν υπερβολικά.

Ανώνυμος αρχαίος τραγικός ποιητής

άρεσε σε 229
Μηδέν Άγαν.
Τίποτα υπερβολικό.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 201
Ήλιος ούκ αν υπερβήσεται μέτρα.
Ακόμα και ο ήλιος δεν μπορεί να υπερβεί το μέτρο.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 177
Παν το πολύ τη φύσει πολέμιον.
Οτιδήποτε υπερβολικό είναι αντίθετο στη φύση.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 129
Ούτος την άμπελον είπε τρεις φέρειν βότρυς: τον πρώτον ηδονής, τον δεύτερον μέθης, τον τρίτον αηδίας.

Ανάχαρσις
Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 48
Εις Μύνδον ελθών και θεασάμενος μεγάλας τας πύλας, μικράν δε την πόλιν, έφη, «άνδρες Μύνδιοι, κλείσατε τας πύλας, μη η πόλις υμών εξέλθη».

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(Μύνδος: πόλη της Καρίας, στη Μικρά Ασία)

άρεσε σε 47
Το γαρ ηδύ, εάν πολύ, ου τι γε ηδύ.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 28
Καλόν εν παντί το ίσον. Υπερβολή δε και έλλειψις ού μοι δοκεί.
Είναι ωραίο πράγμα η ισορροπία παντού. Ενώ η υπερβολή ή η έλλειψη δεν είναι, νομίζω.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 26
Φιλούσι ιατροί λέγειν τά φαύλα μείζω.
Συνηθίζουν οι γιατροί να μεγαλοποιούν τα άσχημα.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 25
Μυς εις τρώγλην μη χωρών, κολοκύνθην έφερεν.
Δεν φτάνει που ο ποντικός δεν χωρούσε στην τρύπα του, έφερνε και κολοκύθα.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 18
Τον ήττω λόγον κρείττω ποιείν.
[απόδοση:] παρουσιάζοντας το πιο αδύναμο επιχείρημα σαν το ισχυρότερο.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Ρητορική

(Ρητορικό τέχνασμα των σοφιστών, όπως ο Πρωταγόρας, που υπερηφανεύονταν ότι μπορούσαν να παρουσιάσουν ένα ασήμαντο στοιχείο σαν το ισχυρότερο)

άρεσε σε 18
Ή Ζευς ή Χάρων.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

(για ακραίες επιλογές –ή του ύψους ή του βάθους)

άρεσε σε 9
Όταν πίνωσιν άνθρωποι τότε πλουτούσι, διαπράττουσι, νικώσιν δίκας, ευδαιμονούσιν, ωφελούσι τους φίλους.
Όταν πίνουν οι άνθρωποι τότε είναι πλούσιοι, πετυχημένοι, νικούν δίκες, ευδαιμονούν και ωφελούν τους φίλους.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ιππής

 

Θυμός

Δύο τα εναντιώτατα ευβουλία είναι, τάχος τε και οργήν.
Δυο πράγματα είναι αντίθετα στη λήψη σωστής απόφασης, η βιασύνη και η οργή.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 381
Εν οργή μήτε τι λέγειν μήτε πράσσειν.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 197
Σώφρονος ανδρός έχθραν φυλάττεσθαι και οργήν.
Είναι χαρακτηριστικό μυαλωμένου ανθρώπου να μένει μακριά από έχθρα και οργή.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 84
Χαλεπώτερον ηδονή μάχεσθαι ή θυμώ.
Είναι πιο δύσκολο να αντιστέκεσαι στην ηδονή παρά στην επιθυμία.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 73
Θυμού κράτει.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 72
Χόλος νόον οιδάνει.
Ο θυμός φουσκώνει το μυαλό.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Ι’ 549

άρεσε σε 65
Ότι ουδέν ήττον τα αυτά ποιήσουσι, καν συ διαρραγής.
Δεν θα κάνουν τίποτα λιγότερο, ακόμα κι αν εσύ γίνεις έξαλλος.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” η’ 4

άρεσε σε 60
Αθάνατον οργήν μη φύλαττε, θνητός ων.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 51
Το γαρ μηδαμού κρατείν οργής απαίδευτον και ακόλαστον.
Το να μη μπορείς να συγκρατείς καθόλου την οργή σου είναι ανάγωγο και χυδαίο.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 44
Το της οργής πάθος μη καθομιλούμενον μηδέ θεραπευόμενον φυσική νόσος γίνεται.

Απολλώνιος ο Τυανεύς
Νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος  (1ος αιών μ.Χ.)

άρεσε σε 44
Μήνιν άειδε θεά Πηληιάδεω Αχιλήος.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Α’ 1

(η πρώτη φράση της Ιλιάδας)

άρεσε σε 43
Ακαίρου θυμού το κέρδος πτώσις.

Μέγας Βασίλειος
Πατέρας της Εκκλησίας  (330-379)

άρεσε σε 41
... λοιδορούσης αυτόν ποτε Ξανθίππης της γυναικός, έπειτα εκ μετεώρου καταχεάσης ύδωρ κατ’ αυτού είπεν: «εγίγνωσκον ότι βροντώσα Ξανθίππη και βρέξει».

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 40
Πολλά εστι του θυμού φοβερά, πολλά δε και γελοία.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 37
Θυμός εγείρει μάχην, μάχη δε γεννά λοιδορίας, αι δε λοιδορίαι πληγάς, πληγαί δε τραύματα. Εκ δε τραυμάτων, πολλάκις θάνατος.

Μέγας Βασίλειος
Πατέρας της Εκκλησίας  (330-379)

άρεσε σε 27
Αιδώς γαρ οργής πλείον ωφελεί βροτούς.
Η συστολή ωφελεί τους ανθρώπους περισσότερο από το θυμό.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Τημενίδαι

άρεσε σε 25
Ο μαινομένοις μη συμαινόμενος ούτος μαίνεται.
Κάποιος που δεν είναι οργισμένος όταν βρεθεί με οργισμένους, οργίζεται.

Αρχαία παροιμία

άρεσε σε 25
Μένεα πνέων.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

(σε πολλά σημεία στην Ιλιάδα)

άρεσε σε 23
Ά πάσχοντες υφ’ ετέρων οργίζεσθε, ταύτα τοις άλλοις μη ποιείτε.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

(προς Νικοκλέα Ιε, 61)

άρεσε σε 22
Οργής νοσούσης εισίν ιατροί λόγοι.
Τα λόγια θεραπεύουν ένα μυαλό που είναι άρρωστο [ή οργισμένο].

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 19
Οργής ματαίας εισί αίτιοι λόγοι.
Η αιτία της άδικης οργής είναι τα λόγια.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Γυναικόφρων γαρ θυμός ανδρός ού σοφού.
Το να θυμώνεις σαν γυναικούλα δεν είναι χαρακτηριστικό σοφού ανδρός.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ερεχθεύς

άρεσε σε 14
Έξω γαρ οργής πας ανήρ σοφώτερος.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Υψιπύλη

άρεσε σε 4
 

Εκδίκηση

Τύμμα τύμματι τίσαι.
Την πληγή με πληγή την πληρώνεις.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

άρεσε σε 174
Οψόμεθα εις Φιλίππους.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

(το φάντασμα του δολοφονηθέντος Καίσαρα προς τον Βρούτο, πριν τη μάχη των Φιλίππων, το 34π.Χ)

άρεσε σε 123
Πάλιν Ηρωδιάς μαίνεται, πάλιν ταράσσεται, πάλιν ορχείται, πάλιν την κεφαλήν Ιωάννου ζητεί λαβείν επί πίνακι.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Πατέρας της εκκλησίας  (347-407 μ.Χ.)

(από τη ρητορική του κατά της αυτοκράτειρας Ευδοξίας)

άρεσε σε 12
 

Μίσος

Τίμων ο μισάνθρωπος, ερωτηθείς διατί πάντας ανθρώπους μισεί, είπε· Διότι τους μεν πονηρούς ευλόγως μισώ, τους δε λοιπούς, ότι ου μισούσι τους πονηρούς.

Τίμων ο Αθηναίος, 5ος αιών π.Χ.

άρεσε σε 12
 

Τιμωρία

Ερωτηθείς τι εστι νόμος είπε: «των μεν δειλών φόβος, των δε τολμηρών κόλασις».
Όταν ρωτήθηκε τι είναι νόμος, απάντησε: «ο φόβος των δειλών και η τιμωρία των τολμηρών».

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 75
Το κατ’ αρχάς [κακόν] μή κολαζόμενον επί μείζον αύξεται.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 36
Ζευς κολαστής των άγαν υπερφρόνων.
Ο Ζευς είναι τιμωρός αυτών που είναι πολύ ξιπασμένοι.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ηρακλείδαι

(πρόκειται για παροιμία —τη χρησιμοποιεί και ο Αισχύλος στους Πέρσες)

άρεσε σε 30
Το κακώς πορισθέν κακώς όλλυται.
Ό,τι αποκτάται με κακό τρόπο, χάνεται με κακό τρόπο.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 28
Σχέτλια μεν έπαθες, ανόσια δ’ ειργάσω.
Έπαθες φρικτά, αλλά έκανες απαίσια.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ηλέκτρα

άρεσε σε 20
Βούλευμα μεν το Δίον, Ηφαίστου δε χειρ.
Η απόφαση ήταν του Δία, η υλοποίηση του Ηφαίστου.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

(για τα δεσμά του Προμηθέα)

άρεσε σε 12
Νυν δ’ αιθέριον κίνυγμ’ ο τάλας.
Και τώρα είμαι μετέωρος στον αέρα, ο ταλαίπωρος.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 12
Των μεγάλων αδικημάτων μεγάλαι εισί και αι τιμωρίαι παρά των θεών.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 11
 

Μετάνοια

Μόνη σιγή μεταμέλειαν ου φέρει.
Μόνο η σιωπή δεν δείχνει μεταμέλεια.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 94
Προβουλεύεσθαι κρείσσον προ των πράξεων ή μετανοείν.
Είναι προτιμότερο α σκέφτεσαι πριν από τις πράξεις παρά να μετανοείς αργότερα.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 59
Ου μετανοείν, αλλά προνοείν χρη τον άνδρα τον σοφόν.

Επίχαρμος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από την Κω  (530-440 π.Χ.)

άρεσε σε 50
Σιμωνίδης έλεγε μηδέποτε αυτώ μεταμελήσαι σιγήσαντι, φθεγξαμένω δε πολλάκις.

Σιμωνίδης ο Κείος
Αρχαίος ποιητής & συγγραφέας επιγραμμάτων  (556-468 π.Χ.)

άρεσε σε 32
Πράττε αμεταμέλητα.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 24
Ουκ ωνούμαι μυρίων δραχμών μεταμέλειαν.
Δεν αγοράζω μεταμέλεια αξίας δέκα χιλιάδων δραχμών.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

(προς την εταίρα Λαΐδα που του ζήτησε αυτό το μεγάλο ποσό για τις υπηρεσίες της)

άρεσε σε 8
 

Φυγή

Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται.
Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 221
Γιγνώσκω ον φύγω μη γιγνώσκων προς ον φύγω.
Ξέρω από ποιον να ξεφύγω χωρίς να ξέρω σε ποιον να πάω.

Κικέρων
Ρωμαίος ρήτορας & πολιτικός  (106-43 π.Χ.)

(για το αδιέξοδο της επιλογής μεταξύ Πομπηίου και Ιουλίου Καίσαρος)

άρεσε σε 92
Αντίγονος υποχωρών ποτε τοις πολεμίοις επερχομένοις, «ουκ», έφη, «φεύγειν αλλά διώκειν το συμφέρον οπίσω κείμενον».
Ο Αντίγονος υποχωρώντας μπροστά στον εχθρό είπε «δεν το βάζω στα πόδια αλλά κυνηγάω το συμφέρον μου που βρίσκεται προς τα πίσω».

Αντίγονος Α’
Βασιλιάς της Μακεδονίας  (382-301 π.X.)

άρεσε σε 33
Ει μεν διώκει σε βασιλεύς, φύγε· ει δε Θεός, κάθου.

Βυζαντινή παροιμία

(διότι ο θεός πανάγαθος, ενώ ο βασιλιάς αμείλικτος)

άρεσε σε 13
Πόλλ’ εφέλκεται φυγή κακά ξυν αυτή.
Η φυγή σέρνει μαζί της πολλά προβλήματα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μήδεια

άρεσε σε 12
Ο αυτός χωλός ών επί παράταξιν προήγεν· ειπόντος δε τινος ότι «τοιούτος ών πώς επί παράταξιν απῄεις;» είπεν: «ου γαρ φευγόντων, αλλ’ εστώτων χρεία.»
Αν και κουτσός μπήκε μπροστά στην παράταξη μάχης. Όταν δε κάποιος είπε «έτσι όπως είσαι πώς πας στη μάχη;» είπε: «δεν έχουμε ανάγκη από αυτούς που τρέχουν να φύγουν [από τη μάχη] αλλά από αυτούς που μένουν.»

Αγησίλαος Β’
Σπαρτιάτης βασιλιάς  (444-360 π.Χ.)

άρεσε σε 11
Ουκ έστι φεύγοντι φίλος και πιστός εταίρος.
Γι’ αυτόν που τρέχει να ξεφύγει δεν υπάρχει ούτε φίλος ούτε πιστός σύντροφος.

Θέογνις
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (6ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 10
Τριών κακών τέτευγμαι: Γραμματικής, πενίης και ουλομένης γυναικός. Των δύο εξέφυγον, ουλομένης γυναικός εκφυγείν ουκ ίσχυσα.
Τρία κακά μου έτυχαν: Γραφική εργασία, φτώχεια και υστερική γυναίκα. Από τα δύο ξέφυγα, από την υστερική γυναίκα να ξεφύγω δεν τα κατάφερα.

Σεκούνδος ο Σιωπηλός
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (2ος αιώνας μ.Χ.)

άρεσε σε 8

σελίδα 8 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»


Συστήνουμε:

Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.









Μανώλης Παπαθανασίου   2008 – 2024






Σχετικό Γνωμικό
Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη.
Γκαίτε


Google

ancient Greece