Από τους σημαντικότερους Γάλλους κλασικούς συγγραφείς. Θεωρείται ο πρώτος που συνέθεσε αξιόλογες τραγωδίες μετά τους Έλληνες κλασικούς. Πηγή έμπνευσης των έργων του υπήρξαν οι τραγωδίες των αρχαίων Ελλήνων και Ρωμαίων.
Ο Ρακίνας διεκδικεί στην ιστορία του θεάτρου θέση ανάλογη με εκείνη που κατέχει ο Γαλιλαίος στην ιστορία της αστρονομίας. Ο Γαλιλαίος μπορεί να μην ήταν ο εφευρέτης του τηλεσκοπίου, ήταν όμως αυτός που το τελειοποίησε και το έστρεψε στον ουρανό. Ετσι και ο Ρακίνας, τελειοποίησε ένα εκφραστικό όργανο αναπαραγωγής των μύθων, το κλασικό θέατρο, για να εξετάσει από κοντά τα πρόσωπα των ηρώων του και να διαπιστώσει την ατελή τους φύση. Εκανε το θέατρο μια τέλεια συσκευή εξέτασης των ανθρώπινων παθών και τον αλεξανδρινό στίχο, κλειδί για την άρση του μυστηρίου τους. Παράλληλα, απέδειξε ότι η τραγωδία μπορεί να χωρέσει σε τέσσερις τοίχους.

Τα πιο σημαντικά έργα του: «Ανδρομάχη», «Φαίδρα», «Θηβαΐς», «Βερενίκη», «Εσθήρ», «Αθαλί»