Ονομάζεται και Ευσέβιος ο Παμφίλου (Eusebius Pamphili), υπήρξε επίσκοπος της Καισάρειας της Παλαιστίνης, εξηγητής και ιστορικός.
Συνήθως αναφέρεται ως ο πατέρας της εκκλησιαστικής ιστορίας λόγω του έργου του, της καταγραφής της ιστορίας στις απαρχές της Χριστιανικής εκκλησίας, που είναι γνωστό ως Εκκλησιαστική Ιστορία.
Κατά γενική παραδοχή (αλλά και του ιδίου) συνέγραψε την εκκλησιαστική ιστορία κατά τρόπο που θα ήταν αρεστός στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο (τον Μέγα) και στην Εκκλησία. Στη διεθνή ιστοριογραφία θεωρείται ο πρώτος σημαντικός ιστορικός που παραποίησε συνειδητά την πραγματική ιστορία (άποψη που διατυπώθηκε πρώτα από τον Γίββωνα).