Γνωμικολογικον

Αποφθέγματα, Γνωμικά, Αφορισμοί, Ρητά, Παροιμίες
 
 
 

Αρχαία Γνωμικά



ancient greek quotes

σελίδα 7 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»

 

Τεμπελιά

Αργία μήτηρ πάσης κακίας.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 346
Διογένης τον έρωτα είπε σχολαζόντων ασχολίαν.
Ο Διογένης είπε ότι ο έρωτας είναι ασχολία των αργόσχολων.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(από το ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ Ιωάννη Στοβαίου)

άρεσε σε 260
Το μεν εργάζεσθαι αγαθόν το δε αργείν κακόν.

Ξενοφών
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (430-355 π.Χ.)

άρεσε σε 195
Ημερήσιοι ύπνοι σώματος όχλησιν ή ψυχής αδημοσύνην ή αργίην ή απαιδευσίην σημαίνουσι.
Ο ύπνος την ημέρα φανερώνει ή σωματικό πρόβλημα ή ψυχική αναστάτωση ή τεμπελιά ή αμορφωσιά.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 155
Καθεύδων ουδείς ουδενός άξιος, ουδέν μάλλον του μη ζώντος.
Αν κοιμάται [συνέχεια] κανείς, δεν είναι άξιος για τίποτα, όχι περισσότερο από κάποιον που δεν είναι ζωντανός.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 129
Απορίαν γαρ δει βοηθείν, ουκ αργίαν εφοδιάζειν.
Πρέπει να βοηθούμε τους φτωχούς, όχι να ενισχύουμε τους άεργους.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 122
Όστις νέος ων μουσών αμελεί, τον τε παρελθόντα απόλωλε χρόνον και τον μέλλοντα τέθνηκε.
Όποιος αμελεί τις μούσες όταν είναι νέος, χάνει το παρελθόν και σκοτώνει το μέλλον.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

άρεσε σε 96
Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος.
Η δουλειά δεν είναι ντροπή και ντροπή είναι η τεμπελιά.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -311

άρεσε σε 89
Θεός τοις αργούσιν ου παρίσταται.
Ο θεός δεν βοηθάει αυτούς που τεμπελιάζουν.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

άρεσε σε 66
Ολίγα πρήσσε, φησίν, ει μέλλεις ευθυμήσειν.
Λένε ότι [πρέπει] να κάνεις λίγα αν θες να είσαι σε καλή διάθεση.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” δ’, 24

άρεσε σε 50
Ουδείς ών ράθυμος ευκλεής ανήρ, άλλ’ οι πόνοι τίκτουσι την ευδοξίαν.
Κανείς δεν αποκτά φήμη αν είναι τεμπέλης, αλλά οι κόποι γεννούν τη δόξα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αρχέλαος

άρεσε σε 48
Αργός μη ίσθι μηδ’ αν πλουτής.
Μην τεμπελιάζεις, ακόμα κι αν είσαι πλούσιος.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 47
Ραθυμία τα πολλ’ ελαττούσθαι ποιεί.
Η τεμπελιά κάνει να λιγοστεύουν τα πολλά.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 41
Αργός εκλάσθη και είπεν αι ευχαί μου επληρώθησαν.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 36
Φαύλοι βροτών γαρ του πονείν ησσόμενοι θανείν ερώσιν.
Κάποιοι φαύλοι για να αποφύγουν τις κουραστικές προσπάθειες ερωτεύονται το θάνατο.

Αγάθων
Αρχαίος τραγικός  (450-400 π.Χ.)

άρεσε σε 36
Αργοίς αιέν εορτά.
Για τους αργόσχολους πάντα είναι γιορτή.

Θεόκριτος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (3ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 28
Αμελούντα του ζην, ουκ εστιν ευσχημονείν.
Όταν παραμελείς τις υποθέσεις της ζωής δεν είναι δυνατό να τα πας καλά.

Μανουήλ Χρυσολωράς
Βυζαντινός λόγιος  (1355-1415)

άρεσε σε 23
Απραγούντα μη ονείδιζε· επί γαρ τούτοις νέμεσις θεών κάθηται.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 17
Αυλητού βίον ζης.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για αυτούς που ζουν ανέμελα σε βάρος άλλων)

άρεσε σε 17
Σύκα φίλ’ ορνίθεσσι, φυτεύειν δ’ ουκ εθέλουσι.
Στα πουλιά αρέσουν τα σύκα αλλά δεν θέλουν να τα φυτεύουν.

Αθήναιος ο Ναυκρατίτης
Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας εξ Αιγύπτου  (2ος-3ος μ.Χ. αι.)

άρεσε σε 16
Ουκ αν δύναιο μη καμών ευδαιμονείν, αισχρόν τε μοχθείν μη θέλειν νεανίαν.
Δεν μπορείς να ευημερείς χωρίς να κουραστείς από την προσπάθεια, και είναι αισχρό για ένα νέο να μη θέλει να μοχθεί.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Κρήσσαι

άρεσε σε 13
 

Πειρασμός

Θυμώ μάχεσθαι χαλεπόν.
Είναι δύσκολο να αντιστέκεσαι στην επιθυμία.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 14
 

Πάθη & Αμαρτίες

Ελεύθερον αδύνατον είναι τον πάθεσι δουλεύοντα και υπό παθών κρατούμενον.
Είναι αδύνατο να θεωρείται ελεύθερος αυτός που είναι δούλος στα πάθη του και κυριαρχείται από αυτά.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 499
Των παθών κρίσει και ασκήσει περιγενόμεθα.
Αντιμετωπίζουμε τα πάθη μας [ή τα παθήματα] με τη λογική μας και με την άσκηση.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 44
Αισχρόν δε μηδέν πράττε, μηδέ μάνθανε.
Την αισχρή πράξη ούτε να την κάνεις ούτε να τη μαθαίνεις.

Μανουήλ Χρυσολωράς
Βυζαντινός λόγιος  (1355-1415)

άρεσε σε 41
Αρετής ζυγός κούφος, ο δε της αμαρτίας φορτικώτατος.
Ο ζυγός της αρετής είναι ελαφρύς, της αμαρτίας όμως πάρα πολύ βαρύς.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Πατέρας της εκκλησίας  (347-407 μ.Χ.)

άρεσε σε 21
Άκαιρος εύνοια ουδέν έχθρας διαφέρει.
Η ανάρμοστη εύνοια δεν διαφέρει από έχθρα.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

(όπως είπε και ο «Ιππόλυτος προς Φαίδραν φάσκουσαν φιλείν αυτόν σφόδρα»)

άρεσε σε 12
Πολλοίς αρέσκει τα του βίου χείρονα.
Σε πολλούς αρέσουν τα χειρότερα της ζωής.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 11
Επισκοτεί τω μεν ηλίω πολλάκις τα νέφη· τω δε λογισμώ, τα πάθη.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 6
 

Ελαττώματα

Ουδέν ανεπίληπτον, αλλ’ έχει πάντα διαμαρτίας και αγνοίας.
Τίποτε δεν είναι άψογο, αλλά πάντα υπάρχουν ελαττώματα και παραλείψεις.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 69
Οι πολλοί των ανθρώπων, των μεν ιδίων αμαρτημάτων συνήγοροι γίνονται, των δε αλλοτρίων κατήγοροι.

Απολλώνιος ο Τυανεύς
Νεοπυθαγόρειος φιλόσοφος  (1ος αιών μ.Χ.)

άρεσε σε 49
Υφ’ ων κρατείσθαι την ψυχήν αισχρόν, τούτων εγκράτεια άσκει πάντων: κέρδους, οργής, ηδονής, λύπης.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 28
Ώσπερ έργον εστιν ευρείν ιχθύν άκανθα μη έχοντα, ούτω και άνθρωπον μη κεκτημένον δολερόν τι και ακανθώδες.

Αρχύτας ο Ταραντίνος
Αρχαίος Πυθαγόρειος φιλόσοφος  (428-347 π.Χ.)

άρεσε σε 25
Ουκ έστι χώρα άνευ σκωλήκων.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 19
Ωμόν, αλλ’ εμόν.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Ο κρύβων την ψώραν αυτού διπλήν αυτήν ποιεί.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 18
 

Άγνοια

Σοφία πάντων κάλλιστον, η δε αμάθεια πάντων κάκιστον.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 277
Κρύπτειν αμαθίην κρέσσον, ή ες το μέσον φέρειν.
Καλύτερα να κρύβεις την αμάθειά σου παρά να τη φανερώνεις.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 172
Ρώμη αμαθής πολλάκις τίκτει βλάβην.
Η δύναμη χωρίς παιδεία είναι πολλές φορές βλαβερή.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Τημανίδαι

άρεσε σε 116
Τυφλός τα τ’ ώτα, τον τε νουν, τα τ’ όμματ’ εί.
Είσαι τυφλός και στα αυτιά και στο μυαλό και στα μάτια.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Οιδίπους

(όλη η ποιητικότητα της απαγγελίας βρίσκεται στην παρήχηση του «τ»)

άρεσε σε 88
Αμαρτίης αιτίη η αμαθίη του κρέσσονος.
Αιτία της κακής πράξης είναι η ανοησία του ισχυρότερου.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 71
Ετεή δε ουδέν ίδμεν. Εν βυθώ γαρ η αλήθεια.
Δεν γνωρίζουμε τίποτα στην πραγματικότητα, επειδή η αλήθεια είναι στον βυθό.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 67
Ουδέν οίδα ούτε διδάσκω τι, αλλά διαπορώ μόνον.
[Διαπορώ=έχω απορίες]

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 59
Αμαθία τε μετά σωφροσύνης ωφελιμώτερον ή δεξιότης μετά ακολασίας.
Η αμάθεια (άγνοια) με σωφροσύνη είναι πιο ωφέλιμη από τη δεξιότητα (γνώση) με ανηθικότητα.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 57
Ουκ οίσθ’ ό,τι ζης, ουδ’ ό δρας, ουδ’ όστις εί.
Δεν ξέρεις ούτε γιατί ζεις ούτε τι κάνεις ούτε ποιος είσαι.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Βάκχαι

άρεσε σε 50
Ουδείς γινώσκει, τι μετ’ αύριον ή τι μεθ’ ώραν. Άσκοπός εστι βροτών θάνατος, το δε μέλλον άδηλον.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 50
ερωτηθείς πώς αν δύναιτο αναμαρτήτως τις διαλέγεσθαι είπεν: «ει μηδέν λέγει ών μη σαφώς οίδεν.»
Όταν ρωτήθηκε πώς μπορεί να συζητά κανείς χωρίς να κάνει λάθη είπε: «αν δεν μιλάει για αυτά που δεν γνωρίζει καλά»

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 40
Ο γραμμάτων άπειρος ου βλέπει βλέπων.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 38
Σφαλερόν εστι τό άν μή οίδε τις ταύτα ή λέγειν ή πράττειν.
Είναι λάθος να λες και να κάνεις αυτά που δεν ξέρεις.

Ξενοφών
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (430-355 π.Χ.)

άρεσε σε 35
Το ουκ οίδα εις φυλακήν ου βάλλει.
Το «δεν ξέρω» δεν θα σε βάλει στη φυλακή.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 33
Δημόκριτος τους ευπρεπείς και απαιδεύτους ομοίους είπεν είναι αλαβάστρω γέμοντι όξος.
Ο Δ. είπε ότι οι ευπρεπείς αλλά απαίδευτοι μοιάζουν με [πολύτιμο] δοχείο από αλάβαστρο που είναι γεμάτο ξίδι.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 21
Μετ’ αγνοίας των οικείων κακών αλυπότατος βίος.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 15
Το μη ειδέναι γαρ ηδονήν έχει τινά.
Υπάρχει μια κάποια ηδονή στο να μην ξέρεις.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αντιόπη

άρεσε σε 15
Περί άλα και κύαμον.
Για αλάτι και κουκιά.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για όσους προσποιούνται ότι ξέρουν κάτι χωρίς να το ξέρουν —οι μάντεις χρησιμοποιούσαν αλάτι και κουκιά στις μαντείες.)

άρεσε σε 13
Οι μεν ξένοι εν ταις οδοίς, οι δε απαίδευτοι εν τοις πράγμασι διαπλανώνται.
Οι μεν ξένοι χάνονται στο δρόμο, οι δε αμόρφωτοι χάνονται στην πράξη.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 13
Ετεή μεν νυν ότι οίον έκαστον εστιν ή ούκ έστιν ού συνίεμεν.
Δεν γνωρίζουμε στην πραγματικότητα τι είναι το κάθε πράγμα και τι δεν είναι.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 10
Ουδέ τα τρία Στησιχόρου γνώναι.
Αγνοώντας ακόμα και τα τρία του Στησιχόρου (στροφή, αντιστροφή, επωδός).

Αρχαία παροιμιακή φράση

(για αμόρφωτους και ακαλλιέργητους)

άρεσε σε 9
Μήτε νειν μήτε γράμματα.
[δεν γνωρίζει] ούτε να κολυμπάει ούτε γράμματα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(αντίστοιχο του «έχει μαύρα μεσάνυχτα» –οι Αθηναίοι μάθαιναν από μικροί κολύμπι και γραφή)

άρεσε σε 9
 

Ματαιοδοξία

Τους μεν κενούς ασκούς η πνοή διίστησι, τους δ’ ανοήτους, το οίημα.
Τα άδεια σακιά τα φουσκώνει ο αέρας και τους ανόητους η έπαρση.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 841
Θνητός γεγονώς άνθρωπε, μη φρόνει μέγα.
Αφού γεννήθηκες θνητός άνθρωπε, μην έχεις μεγάλη ιδέα για τον εαυτό σου.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 601
Ο δε γε Ηράκλειτος έλεγε την οίησιν προκοπής εγκοπήν.
Η έπαρση είναι εμπόδιο της προκοπής.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 246
Τι πρώτον εστιν έργον του φιλοσοφούντος; αποβαλείν οίησιν· αμήχανον γαρ, ά τις ειδέναι οίεται ταύτα άρξασθαι μανθάνειν.
Η πρώτη δουλειά αυτού που θέλει να αποκτήσει σοφία; να αποβάλει την οίηση· γιατί δεν γίνεται να αρχίσεις να μαθαίνεις αυτά που νομίζεις ότι ξέρεις.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 135
Αλαζονεία εμπόδιον σοφίας.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 119
Ύβριν χρη σβεννύναι μάλλον ή πυρκαϊήν.
Προτιμότερο να σβήνεις την υπεροψία παρά την πυρκαγιά.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 110
Ασύνετος όστις εν φόβω μεν ασθενής, λαβών δε μικρόν της τύχης φρονεί μέγα.
Είναι άμυαλος όποιος είναι ανήμπορος όταν φοβάται, ενώ όταν του χαμογελάσει λίγο η τύχη, παίρνουν τα μυαλά του αέρα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Τημενίδαι

άρεσε σε 106
Τον κόρον υπό του πλούτου γεννάσθαι, την δε ύβριν υπό του κόρου.
Ο πλούτος φέρνει τον κορεσμό και ο κορεσμός την «ύβριν».

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 91
Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερον.
Δεν υπάρχει τίποτα πιο άθλιο από την κενοδοξία.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 79
Ευτυχούντες ουκ επίστανται φέρειν.
Αυτοί που ευνοήθηκαν από την τύχη [γίνονται αλαζονικοί και] δεν συμπεριφέρονται σωστά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ικέτιδες

άρεσε σε 75
Τίκτει γαρ κόρος ύβριν, όταν πολύς όλβος έπηται ανθρώποισιν όσοις μη νόος άρτιος ή.
Η χόρταση γεννά την ύβριν, όταν πολλά πέσουν πλούτη, σε ανθρώπους που δεν έχουνε το νου τους μετρημένον.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 68
Τιμαί θεούς και ανθρώπους καταδουλούνται.
Οι τιμές υποδουλώνουν θεούς και ανθρώπους.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 59
Της αλαζονείας, καθάπερ των κεχρυσωμένων όπλων, ουχ όμοια εστι τα εντός τοις εκτός.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 33
Ζευς κολαστής των άγαν υπερφρόνων.
Ο Ζευς είναι τιμωρός αυτών που είναι πολύ ξιπασμένοι.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ηρακλείδαι

(πρόκειται για παροιμία —τη χρησιμοποιεί και ο Αισχύλος στους Πέρσες)

άρεσε σε 30
Ζευς... τα μεν υψηλά ταπεινών, τα δε ταπεινά υψών.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 29
Αβρύνεται πας τις ευ πράσσων πλέον.
Το παίρνει επάνω του όποιος τα πάει καλύτερα από τους άλλους.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

άρεσε σε 27
Ου γαρ εά φρονέειν μέγα ο Θεός άλλον ή εαυτόν.
Ο θεός δεν επιτρέπει σε κανέναν, εκτός από τον ίδιο, να έχει μεγαλεπήβολες ιδέες.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 25
Ου γαρ εκπέλει φρονείν μέγα όστις δούλος εστι των πέλας.
Δεν αρμόζει να είναι πολύ ξιπασμένος όποιος είναι δούλος των άλλων.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αντιγόνη

άρεσε σε 25
Ύβρις γαρ εξανθούσ᾽ εκάρπωσεν στάχυν άτης, όθεν πάγκλαυτον εξαμά θέρος.
Η αλαζονεία σε πλήρη άνθιση παράγει ένα καρπό που ο θερισμός του είναι γεμάτος κλάμα.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Πέρσαι

άρεσε σε 15
Τραγικός πίθηκος.

Αρχαία παροιμιακή φράση

(«επί των παρ’ αξίαν σεμνυνομένων»)

άρεσε σε 10
Το τολμάν δ’ αδύνατ’ ανδρός ου σοφού.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ελένη

άρεσε σε 7
 

Καυχησιολογία

Κίβδηλοι και αγαθοφανέες οι λόγω μεν άπαντα, έργω δε ουδέν έρδοντες.
Κάλπικοι και υποκριτές είναι όσοι με τα λόγια κάνουν τα πάντα, ενώ στην πράξη δεν κάνουν τίποτα.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 87
Τι ποιείς, άνθρωπε; Τούτο ου δει προλέγειν. Αυτό φανήσεται.
Τι κάνεις άνθρωπε; Δεν χρειάζεται να το λες από πριν. Αυτό [που κάνεις] θα φανεί.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” ια’ 15

άρεσε σε 59
Υπέρ σεαυτού μη φράσης εγκώμιον.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 41
Ζευς γαρ μεγάλης γλώσσης κόμπους υπερεχθαίρει.
Ο Ζευς απεχθάνεται εντελώς τους κομπασμούς και τα μεγάλα λόγια.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αντιγόνη

άρεσε σε 39
Δόξα τω Θεώ, τω καταξιώσαντί με τοιούτον έργον επιτελέσαι. Νενίκηκά σε, Σολομών!

Ιουστινιανός
Αυτοκράτορας του Βυζαντίου  (527-565)

(μετά την ολοκλήρωση της οικοδόμησης της Αγια-Σοφιάς, το 537)

άρεσε σε 35
Αυτεπαινέτους γαρ μισεί ο Θεός.

Κλήμης Ρώμης
Πάπας & Άγιος  (1ος αιών μ.Χ.)

άρεσε σε 24
Μη μέγα επαρθής, ίνα μη μείζον κατενεχθής.
Μην υπερηφανεύεσαι πολύ, για να μην τιμωρηθείς πολύ.

Αρχαία παροιμία

άρεσε σε 11
Kόμπασον θαρσών, αλέκτωρ ώστε θηλείας πέλας.
Να είσαι καμαρωτός και τολμηρός σαν κόκορας δίπλα στη θηλυκιά του.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

άρεσε σε 9
Πολλά υμείς οι Γραικοί εξιδιοποιείσθε ως αυτοί ή ονομάσαντες ή πρώτοι ευρόντες.
Εσείς οι Γρακοί έχετε ιδιοποιηθεί πολλά [ισχυριζόμενοι] ότι από εσάς προέρχεται η ονομασία ή ότι εσείς το έχετε βρει.

Αθήναιος ο Ναυκρατίτης
Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας εξ Αιγύπτου  (2ος-3ος μ.Χ. αι.)

(από το «Δειπνοσοφισταί» –άποψη του οικοδεσπότη, του Ρωμαίου Λαρήνσιου)

άρεσε σε 8
Τις άνδρα κομπάζοντα μη τρέσας μενεί;
Ποιος άνδρα κομπαστή θα υπομένει χωρίς να φοβηθεί;

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

άρεσε σε 4
Επί σοφία μη επαίρου.

Χίλων ο Λακεδαιμόνιος
Εκ των 7 σοφών της Αρχ. Ελλάδας  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 1
 

Αυταρέσκεια

Λίαν φιλών σεαυτόν ουχ έξεις φίλον.
Αν αγαπάς τον εαυτό σου πολύ, δεν θα ‘χεις φίλους.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 137
Φιλεί δ’ εαυτού πλείον ουδείς ουδένα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 50
Φιλών μάλιστ’ εμαυτόν ουκ αισχύνομαι.
Δεν ντρέπομαι που αγαπώ τον εαυτό μου περισσότερο απ’ όλους.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Κρεσφόντης

άρεσε σε 8
 

Βλακεία

Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 718
Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.
Οι ανόητοι ζουν χωρίς να είναι ευχαριστημένοι που ζουν.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 570
Βλαξ άνθρωπος επί παντί λόγω επτοήσθαι φιλεί.
Ο βλάκας θέλει να πτοείται με το παραμικρό.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 441
Αφυΐας σημείον το ενδιατρίβειν τις περί το σώμα.
Είναι σημάδι βλακείας να ασχολείται πολύ κάποιος με το σώμα του.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 311
Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή.

Πιττακός ο Μυτιληναίος
εκ των 7 σοφών της Αρχ .Ελλάδας  (650-570 π.Χ.)

άρεσε σε 252
Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος.
Για τους ανόητους, δάσκαλος δεν είναι η λογική αλλά η συμφορά.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 244
Των γαρ ηλιθίων απείρων γένεθλα.
Άπειρη η γενιά των ηλιθίων.

Σιμωνίδης ο Κείος
Αρχαίος ποιητής & συγγραφέας επιγραμμάτων  (556-468 π.Χ.)

άρεσε σε 241
Μωραίνει Κύριος ον βούλεται απολέσαι.

Αρχαιοελληνική παροιμία

(δεν είναι εκκλησιαστικό ούτε του Ευριπίδη στον οποίο αποδίδεται εσφαλμένα)

άρεσε σε 169
Δόξει τις αμαθεί σοφά λέγων ουκ ευ φρονεί.
Αν μιλήσεις σοφά σε έναν ανόητο θα σε περάσει για τρελό.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Βάκχαι

άρεσε σε 124
Συν όχλω αμαθία πλείστον κακόν.
Ο ηλίθιος όχλος είναι πολύ μεγάλη συμφορά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αντιόπη

άρεσε σε 109
Ασύνετος όστις εν φόβω μεν ασθενής, λαβών δε μικρόν της τύχης φρονεί μέγα.
Είναι άμυαλος όποιος είναι ανήμπορος όταν φοβάται, ενώ όταν του χαμογελάσει λίγο η τύχη, παίρνουν τα μυαλά του αέρα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Τημενίδαι

άρεσε σε 106
Τας των κρατούντων αμαθίας φέρειν χρεών.
Είμαστε αναγκασμένοι να ανεχόμαστε τις ανοησίες αυτών που έχουν την εξουσία.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνισσαι

άρεσε σε 84
Και τούτο λυπρόν: συνασοφείν τοις μη σοφοίς.
Και αυτό επίσης είναι λυπηρό: να συναναστρέφεσαι και να εξισώνεσαι με τους ανόητους.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνισσαι

άρεσε σε 63
Κρέσσον άρχεσθαι τοις ανοήτοισιν ή άρχειν.
Καλύτερα οι ανόητοι να διοικούνται παρά να διοικούν.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 62
Μακαρίσαντες υμών το απειρόκακον ού ζηλούμεν το άφρον.
Μακαρίσαμε την αγαθότητά [ή αθωότητα] σου αλλά δεν ζηλεύουμε τη χαζομάρα σου.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 56
Υπερήδεται άφρονι άφρων.
Χαίρεται ο χαζός σε βάρος του χαζού.

Βυζαντινή Παροιμία

άρεσε σε 51
Ανόητος νεοσσός εκών, δείκνυσι την εαυτού νεοσσιάν.
Το ανόητο πουλάκι με τη θέλησή του δείχνει τη φωλιά του.

Βυζαντινή Παροιμία

άρεσε σε 42
Θεός κολάζει τους βλάκας.

Ξενοφών
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (430-355 π.Χ.)

άρεσε σε 40
Φευ της ανοίας!

Αρχαιοελληνική έκφραση

άρεσε σε 35
Πολλάκις τοι και μωρός ανήρ κατακαίριον είπεν.
Πολλές φορές ακόμα και ένας ανόητος είπε κάτι εντελώς σωστό.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

άρεσε σε 27
Μώρα γαρ μώρος λέγει.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Βάκχαι

άρεσε σε 20
 

Αδυναμία

Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται.
Όταν τα σώματα γίνονται μαλθακά και οι ψυχές χάνουν τη δύναμή τους.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 436
Αβουλία γαρ πολλά βλάπτονται οι βροτοί.
Με την έλλειψη θέλησης πολλά ζημιώνονται οι θνητοί.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 45
 

Αναποτελεσματικότητα

Εχθίστη δε οδύνη εστί των εν ανθρώποισι αύτη, πολλά φρονέοντα μηδενός κρατέειν.
Από όλες τις στεναχώριες του ανθρώπου η πιο πικρή είναι να ξέρεις πολλά και να μην έχεις καμιά επιρροή.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 165
Το δε ζητούμενον αλωτόν, εκφεύγειν δε ταμελούμενον.
Αυτό που ζητούμε το πετυχαίνουμε, εκείνο που ξεφεύγει είναι ό,τι παρατάμε.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Οιδίπους

άρεσε σε 48
Σίτου σπαρέντος κριθή έφυ.
Σιτάρι σπείραμε, κριθάρι φύτρωσε.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 37
Ζητών Ερμήν γλύψαι, Κέκροπα έγλυψα.
Ήθελα να φτιάξω άγαλμα του Ερμή και μου βγήκε Κέκρωψ (τέρας).

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Προς λέοντα δορκάς άπτεται μάχης.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για άνιση μάχη που προκαλεί ο πιο αδύναμος)

άρεσε σε 18
Ηώς ορώσα τα νυκτός έργα, γελά.
Η αυγή βλέπει τη δουλειά της νύχτας και γελάει.

Αρχαία παροιμία

άρεσε σε 16
Τριχολογείν και τρίχας αναλέγεσθαι.
Να ασχολείσαι με τρίχες.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 13
Σύρβα τύρβα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

( «επί των ατάκτως και μετά θορύβου διαπραττομένων», κάτι σαν «άρτζι-μπούρτζι…»)

άρεσε σε 10
Το τολμάν δ’ αδύνατ’ ανδρός ου σοφού.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ελένη

άρεσε σε 7
Ελαίω πυρ σβεννύεις.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 4
Αι λαχάνων προσθήκαι.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για περιττές ενέργειες που δεν ωφελούν σε τίποτα)

άρεσε σε 4
 

Ανικανότητα

Δαπανώμενος εφ’ α μη δει, ολίγος έση εφ’ α δει.
Ξοδεύοντας τον εαυτό σου σ’ αυτά που δεν χρειάζεται, δεν επαρκείς γι’ αυτά που πρέπει.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 90
Οίον ίππον απολλύουσι, δι’ απειρίαν και μαλακίαν χρήσασθαι μη δυνάμενοι.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(σχετικά με την αδυναμία των άλλων αυλικών να δαμάσουν τον Βουκεφάλα)

άρεσε σε 88
Αίσχιον δε έχοντας αφαιρεθήναι ή κτωμένους ατυχήσαι.
Είναι πολύ μεγαλύτερη ντροπή να χάσει κανείς κάτι αυτά που έχει από το να αποτύχει να τα αποκτήσει.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 80
Οι δε των πραγμάτων ού μένουσι καιροί την ημετέραν βραδύτητα και ειρωνείαν.
Οι περιστάσεις δεν περιμένουν τη δική μας βραδύτητα και ειρωνική αντιμετώπιση.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 20
Επεί νυν γέλως έσθ’ ως χρώμεθα τοις πράγμασιν.
Γιατί ο τρόπος που αντιμετωπίζουμε την κατάσταση μέχρι στιγμής είναι για γέλια.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 15
Κακαί γεωργείν χείρες ευ τεθραμμέναι.
Τα καλοθρεμμένα χέρια είναι ακατάλληλα για τη γεωργία.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ρήσος

άρεσε σε 13
Ακαρπότερος αγρίππου.
Πιο άκαρπος από το αγριππο (=αγριελιά)

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για μάταιες, άκαρπες προσπάθειες)

άρεσε σε 6
Ουκ επιστάμενος τα βράκια έλξειν υπό σφυρά.
Δεν ξέρει [ούτε] να σηκώσει τα βρακιά του από τους αστραγάλους.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 5
Στρατηγοί πλείονες ή βελτίονες.
Στρατηγούς έχουμε πολλούς αλλά όχι καλούς.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Αχαρνής

 

Μετριότητα

Ουδέ γαρ Μίλων έσομαι και όμως ουκ αμελώ του σώματος. Ουδέ Κροίσος και όμως ουκ αμελώ της κτήσεως. Ουδ' απλώς άλλου τινός της επιμελείας διά την απόγνωσιν των άκρων αφιστάμεθα.
Ούτε Μίλων θα γίνω και όμως δεν αμελώ το σώμα μου. Ούτε Κροίσος και όμως δεν αμελώ την περιουσία μου. Ούτε παραμελούμε τίποτα άλλο μόνο και μόνο δεν επειδή έχουμε καμιά ελπίδα να φτάσουμε στην κορυφή.

Επίκτητος
Στωικός φιλόσοφος  (50 μ.Χ.-120 μ.Χ)

άρεσε σε 24
 

Διστακτικότητα

Ου τοις αθύμοις η τύχη ξυλλαμβάνει.
Η τύχη δεν αναλαμβάνει αυτούς που δεν έχουν ψυχή.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

άρεσε σε 61
Βραδέως εγχείρει· ό δ᾽ αν άρξῃ, διαβεβαιού.
Να αρχίζεις μια προσπάθεια με [περίσκεψη και] βραδύτητα. Ό,τι όμως αρχίζεις, να το κάνεις γρήγορα.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 16
 

Αχαριστία

Ουδείς αχαριστότερος του ευεργετηθέντος.

(το ρητό δεν υπάρχει στην Αρχαία Γραμματεία, ίσως είναι φράση των νεώτερων χρόνων)

άρεσε σε 1390
Μάλλον φιλούσιν οι ποιήσαντες ευ τους παθόντας ή οι παθόντες ευ τους ποιήσαντας.
Περισσότερο αγαπούν οι ευεργέτες τους ευεργετούμενους παρά οι ευεργετούμενοι τους ευεργέτες.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 418
Μετά την δόσιν τάχιστα γηράσκει χάρις.
Μετά τη δωρεά, η χάρη ξεχνιέται πολύ γρήγορα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 87
Άμ’ ηλέηται και τέθνηκεν η χάρις.
Με το που δόθηκε πέθανε η χάρη.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 28
Ο αυτός έφησε τοις όχλοις μήτε καλώς μήτε κακώς ποιείν· κακώς μεν γαρ παθόντες εις τον άπαντα χρόνον μνημονεύουσιν, ευεργετηθέντες δε παραχρήμα επιλανθάνονται.
Ο Θ. είπε ότι στον όχλο δεν πρέπει να κάνεις ούτε καλό ούτε κακό. Γιατί αν τους κάνεις κακό θα το θυμούνται για πάντα, και αν τους ευεργετήσεις θα το ξεχάσουν αμέσως.

Θεόφραστος
Αρχαίος φιλόσοφος, συνεχιστής του Αριστοτέλη  (372-287 π.Χ.)

άρεσε σε 20
Αφροδίτη ύν τέθηκε
Θυσίασε γουρούνι στην Αφροδίτη

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(επί αχαριστίας, επειδή η Αφροδίτη –όπως κι άλλοι θεοί– δεν ήθελε να της θυσιάζουν γουρούνια)

άρεσε σε 7
 

Πλεονεξία

Ου το ζην περί πλείστου ποιητέον, αλλά το ευ ζην.
Αυτό που αξίζει δεν είναι να ζεις για να αποκτήσεις περισσότερα αλλά να ζεις καλά.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

Κριτίας

άρεσε σε 779
Η πενία πολλών εστιν ενδεής, η δ’ απληστία πάντων.
Η φτώχεια είναι έλλειψη πολλών πραγμάτων και η απληστία όλων.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 431
Ως μετά Χαιρώνειαν συλληφθείς απήχθη προς Φίλιππον· και ερωτηθείς τις είη, απεκρίνατο, «κατάσκοπος της σης απληστίας.» Όθεν θαυμασθείς αφείθη.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(από τον Διογένη Λαέρτιο)

άρεσε σε 61
Πλεονεξίη το πάντα λέγειν, μηδέν δε εθέλειν ακούειν.
Είναι πλεονεξία το να λες τα πάντα, αλλά να μη θέλεις να ακούς τίποτα.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 45
Η του πλέονος επιθυμίη το παρεόν απόλλυσι.
Η επιθυμία για το περισσότερο ακυρώνει το παρόν.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Κύων παρ’ εντέροις.
Σαν τον σκύλο στ’ άντερα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για ανικανοποίητους που δεν μπορούν να απολαύσουν τα αγαθά τους)

άρεσε σε 7
Ουδέ τω Πάριδι συνήνεγκε μίαν προκρίναι.
Ούτε στον Πάρι συνέφερε να διαλέξει μόνο μία.

Αρίστιππος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (435-355 π.Χ.)

(όταν του προσφέρθηκε να διαλέξει από 3 εταίρες και πήρε και τις τρεις)

άρεσε σε 6
 

Φιλαργυρία

Ούτε παρά νεκρού ομιλίαν, ούτε παρα φιλαργύρου χάριν δει επιζητείν.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 184
Η φιλοχρημοσύνη μήτηρ κακότητος απάσης.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 66
Η τέκνοις άγαν χρημάτων συναγωγή πρόφασίς εστι φιλαργυρίης.
Η συσσώρευση χρημάτων για χάρη των παιδιών είναι πρόφαση για τη φιλαργυρία.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 39
Δημόκριτος την φιλαργυρίαν έλεγε μητρόπολιν πάσης κακίας.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 27
Οι φειδωλοί τον της μελίσσης οίτον έχουσιν εργαζόμενοι ως αεί βιωσόμενοι.
Οι τσιγκούνηδες έχουν τη μοίρα της μέλισσας που δουλεύουν σαν να πρόκειται να ζήσουν για πάντα.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Ούτος βίον ἀβίωτον βιώσας, εταίροις βίον κατέλιπε.
Αυτός έχοντας ζήσει βίο αβίωτο άφησε το βιος του στους άλλους.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

(σχολιάζοντας το θάνατο ενός φιλάργυρου)

άρεσε σε 18
Φειδόμενον κρείττον αποθανείν ή ζώντα ενδείσθαι.
Αυτός που τσιγκουνεύεται καλύτερα να πεθάνει παρά να ζει στερούμενος.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 10
 

Ισχυρογνωμοσύνη

Γυνή γαρ ουδέν οίδε πλην ό βούλεται.
Η γυναίκα δεν ξέρει τίποτα εκτός απ’ αυτό που θέλει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 337
Ου με πείσεις, καν με πείσης.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Πλούτος

άρεσε σε 155
Όφις το δέρμα αποδύεται, την γνώμην δε ουδαμώς.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 81
Πάταξον μεν, άκουσον δε.

Θεμιστοκλής
Αθηναίος πολιτικός & στρατιωτικός  (525-461 π.Χ.)

άρεσε σε 80
Όνος ύεται.
Γάιδαρος βρέχεται στη βροχή.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για ξεροκέφαλους που δεν θέλουν να πειστούν να βελτιώσουν την κατάστασή τους)

άρεσε σε 18
Δίχα δ’ άλλων μονόφρων ειμί.
Σκέφτομαι μόνος μου, χώρια από τους άλλους.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

άρεσε σε 17
 

Δύσκολοι χαρακτήρες

Ουδ’ υφ’ ενός φιλέεσθαι ο φιλέων μηδένα.
Από κανέναν δεν αγαπιέται αυτός που δεν αγαπάει κανέναν.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 71
Έωθεν προλέγειν εαυτώ: συντεύξομαι περιέργω, αχαρίστω, υβριστή, δολερώ, βασκάνω, ακοινωνήτω. Πάντα ταύτα συμβέβηκεν εκείνοις παρά την άγνοιαν των αγαθών και κακών.
Να λες στον εαυτό σου κάθε πρωί: Θα συναντήσω σήμερα ανθρώπους που θα είναι παράξενοι, αχάριστοι, υβριστές, δολεροί, φθονεροί, αντικοινωνικοί. Όλα αυτά τα έχουν εξαιτίας της άγνοιάς τους για το καλό και το κακό.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” β΄1

άρεσε σε 63
Ούποτε ποιήσεις τον καρκίνον ορθά βαδίζειν.
Ποτέ δεν θα κάνεις τον κάβουρα να βαδίζει ίσια.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

άρεσε σε 24
Άλλος ούτος Αεροπαγίτης.

Αρχαία παροιμιακή φράση

(για ανθρώπους σκυθρωπούς, δύσθυμους και αμίλητους)

άρεσε σε 15
Τίμων ο μισάνθρωπος, ερωτηθείς διατί πάντας ανθρώπους μισεί, είπε· Διότι τους μεν πονηρούς ευλόγως μισώ, τους δε λοιπούς, ότι ου μισούσι τους πονηρούς.

Τίμων ο Αθηναίος, 5ος αιών π.Χ.

άρεσε σε 12
Και συ, είπερ ήδεις ανθρώποις ομιλείν, ουκ αν λάχανα έπλυνες.
Και συ αν ήξερες να μιλάς καλά στους ανθρώπους δεν θα χρειαζόταν να πλένεις λάχανα.

Αρίστιππος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (435-355 π.Χ.)

(απαντώντας στον Διογένης που του είχε είπε πως αν ήξερε να πλένει λάχανα δεν θα χρειαζόταν να κολακεύει τον τύραννο Διονύσιο)

άρεσε σε 8
Ες Τροφωνίου μεμάντευται.
Πήρε χρησμό από το μαντείο του Τροφωνίου.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για αγέλαστους και σκυθρωπούς ανθρώπους)

άρεσε σε 6
Άπας εχίνος τραχύς.
εχίνος=σκαντζόχοιρος

Αρχαιοελληνική παροιμία

(για δύσκολους ανθρώπους)

άρεσε σε 3
 

Προκαταλήψεις

Λύκος εν αιτία γίνεται καν φέρει καν μη φέρει.
Ο λύκος κατηγορείται φταίει-δε φταίει.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 81
 

Απάθεια

Το μακάριον και άφθαρτον ούτε αυτό πράγματα έχει ούτε άλλω παρέχει, ώστε ούτε οργαίς ούτε χάρισι συνέχεται· εν ασθενεί γαρ παν το τοιούτον.
Το μακάριο και το άφθαρτο ον (ο Θεός) ούτε το ίδιο έχει έγνοιες, ούτε σε άλλον δημιουργεί. Κατά συνέπεια, ούτε οργίζεται ούτε κάνει χάρες. Διότι αυτά είναι γνωρίσματα αδύναμου όντος.

Επίκουρος
Αρχαίος φιλόσοφος  (341-270 π.Χ.)

άρεσε σε 106
Των οικιών ημών εμπιμπραμένων, ημείς άδομεν.
Ενώ τα σπίτια μας καίγονται, εμείς τραγουδάμε.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 91
Μηδέν θαυμάζειν.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 87
Ότι ουδέν ήττον τα αυτά ποιήσουσι, καν συ διαρραγής.
Δεν θα κάνουν τίποτα λιγότερο, ακόμα κι αν εσύ γίνεις έξαλλος.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” η’ 4

άρεσε σε 60
Εμού θανόντος γαία πυρί μιχθήτω.

Από στίχο αρχαίου άγνωστου ποιητή

άρεσε σε 28
Παντελής απάθεια μέγα και θείον.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 26
Ύδωρ θολερόν και απαίδευτον ψυχήν ου δει ταράττειν.
Το θολωμένο νερό και μια ψυχή χωρίς παιδεία δεν πρέπει κανείς να τα διαταράσσει.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 17
Παν το συμβαίνον ούτως σύνηθες και γνώριμον ως το ρόδον εν τω έαρι και οπώρα εν τω θέρει. Τοιούτον γαρ και νόσος και θάνατος και βλασφημία και επιβουλή και όσα τους μωρούς ευφραίνει ή λυπεί.
Όλα όσα συμβαίνουν είναι συνηθισμένα και γνώριμα όπως το τριαντάφυλλο την άνοιξη και τα φρούτα το καλοκαίρι. Έτσι είναι και η αρρώστια και ο θάνατος και η βλασφημία και η κακία και όλα όσα ευφραίνουν ή λυπούν τους μωρούς.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” δ΄43

άρεσε σε 12
Ούθ’ ύεται ούθ’ ηλιούται.
Ούτε βρέχεται ούτε λιάζεται.

Αρχαία παροιμιακή φράση

(αντίστοιχο του «ούτε κρύο ούτε ζέστη»)

άρεσε σε 8
Χάλαζα αίγα δέρει, αυτή δε την ουράν άνω.
Το χαλάζι χτυπά την κατσίκα κι αυτή κρατάει όρθια την ουρά της.

Βυζαντινή Παροιμία

(δηλαδή κάνει την αδιάφορη)

άρεσε σε 7
Παρά κωφόν αποπαρδείν.
[Σαν να] κλάνεις δίπλα σε κουφό.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για όσους μένουν απαθείς)

άρεσε σε 4
Ουκ άξιον το κλέμμα της αγρυπνίας.
Δεν αξίζει να μας κλέψει τον ύπνο. [να χάσουμε τον ύπνο μας γι’ αυτό]

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 3
 

Αυτοκαταστροφή

Πολέμιον ανθρώποις αυτοί εαυτοίς.
Ο εχθρός του ανθρώπου είναι ο ίδιος εαυτός του.

Ανάχαρσις
Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 786
Τω βίω μη μάχου.
Μην εναντιώνεσαι στη ζωή σου.

Από τα Δελφικά Παραγγέλματα και το "Επτά Σοφών Υποθήκαι"

άρεσε σε 185
Ερωτηθείς Πυθαγόρας πότε δει πλησιάζειν γυναικί, έφη: «ότε βούλεταί τις ασθενέστερος γίνεσθαι».

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 60
Ο αμαρτάνων εαυτώ αμαρτάνει. Ο αδικών εαυτόν αδικεί, εαυτόν κακόν ποιών.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” θ’4

άρεσε σε 42
Προς κέντρα μη λάκτιζε, μη παίσας μογής.
Μην κλωτσάς αγκάθια (ή καρφιά) μην πληγωθείς.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

(πρόκειται για αρχαία παροιμία)

άρεσε σε 42
Αλλ’, όταν σπεύδη τις αυτός, χω θεός συνάπτεται.
Αλλά όταν ένας άνθρωπος τρέχει [οικειοθελώς] προς την καταστροφή του, ο θεός τον βοηθάει [να καταστραφεί πιο γρήγορα].

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Πέρσαι

άρεσε σε 12
Βορβόρω θ’ ύδωρ λαμπρόν μιαίνων ούποθ’ ευρήσεις ποτόν.
Αν ρίχνεις λάσπη σε καθαρό νερό, δεν θα μπορέσεις ποτέ να βρεις να πιεις.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Ευμενίδες

άρεσε σε 7
 

Μεμψιμοιρία

Γυνή ανδρός φθονερώτερον και μεμψιμοιρότερον.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 170
Μήτε νικών αμφάδην αγάλλεο, μήτε νικηθείς, εν οίκω καταπεσών οδύρεο.
Ούτε αν νικήσεις να χαίρεσαι πολύ ούτε αν νικηθείς να κλαις και να οδύρεσαι κλεισμένος στο σπίτι σου.

Αρχίλοχος
Αρχαίος ιαμβογράφος  (725-650 π.Χ.)

άρεσε σε 60
 

Παράνοια & Τρέλα

Ευφυούς η ποιητική εστιν ή μανικού.
Η ποίηση είναι για τους ευφυείς ή για τους τρελούς.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 142
Σωκράτης μαινόμενος.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

(όταν ρωτήθηκε τι γνώμη έχει για τον Διογένη)

άρεσε σε 41
 

Δειλία

Από μεν ησυχίης και ραθυμίης ή δειλίη αύξεται, από δε τής ταλαιπωρίης και των πόνων αι ανδρείαι.
Από την ηρεμία και την τεμπελιά αυξάνεται η δειλία, από τις κακουχίες και τον πόνο, η ανδρεία.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 381
Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται.
Αυτός που αποφεύγει τη μάχη στο τέλος θα τη δώσει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 221
Το δε σώφρον του ανάνδρου πρόσχημα.
Η σύνεση είναι το πρόσχημα του άνανδρου.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 217
Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
Όποιος φοβάται τους άλλους, γίνεται δούλος χωρίς να το καταλάβει.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 186
Χέσαιτο γαρ ει μαχαίσετο.
Ετσι και μαχότανε σίγουρα θα χεζότανε.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ιππής

άρεσε σε 105
Δούλου τόδ’ εστίν, μη λέγειν ά τις φρονεί.
Είναι χαρακτηριστικό δούλου να μην λέει αυτά που πιστεύει.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνισσαι

άρεσε σε 74
Δειλοί άνθρωποι ουκ έχουσιν εν μάχη αριθμόν.
Οι δειλοί δεν μετριούνται [υπολογίζονται] στη μάχη.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μελέαγρος

άρεσε σε 63
Ου τοις αθύμοις η τύχη ξυλλαμβάνει.
Η τύχη δεν αναλαμβάνει αυτούς που δεν έχουν ψυχή.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

άρεσε σε 61
Δειλού γαρ αντρός δειλά και φρονήματα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 56
Τι γαρ δει δειλόν όντα ευσωματείν;
Ποιος ο λόγος να έχεις μυώδες σώμα αν είσαι δειλός;

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ανδρομάχη

άρεσε σε 55
Δειλού μήτηρ ου κλαίει, αλλ’ ουδέ χαίρει.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 42
Τους πόνους γαρ αγαθοί τολμώσι, δειλοί δ’ εισίν ουδέν ουδαμού.
Τους αγώνες τολμούν οι ανδρείοι ενώ οι δειλοί δεν είναι τίποτα και πουθενά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ιφιγένεια εν Ταύροις

άρεσε σε 38
Οίκοι μεν λέοντες, εν μάχη δ’ αλώπεκες.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 33
Νεανίσκε, ή τον τρόπον άλλαξον ή το όνοµα.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(Βλέποντας κάποιον συνονόματό του Αλέξανδρο «δειλώς μαχόμενον»)

άρεσε σε 25
Πόθεν αν λάβοιμι βύσμα τω πρωκτώ φλέων;
[Φλέω=ξεχειλίζω]

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Αμφιάραος

άρεσε σε 24
Αρετής ελπίς ο θεός εστιν, ου δειλίας πρόφασις.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 13
Ουκ έστι φεύγοντι φίλος και πιστός εταίρος.
Γι’ αυτόν που τρέχει να ξεφύγει δεν υπάρχει ούτε φίλος ούτε πιστός σύντροφος.

Θέογνις
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (6ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 10
Οινοβαρές, κυνός όμματ’ έχων, κραδίην δ’ ελάφοιο.
Μεθύστακα, που έχεις μάτια σκύλου και καρδιά ελαφιού.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα

(O Αχιλλέας στον Αγαμέμνονα)

άρεσε σε 8
Δειλόν δ’ ο πλούτος και φιλόψυχον κακόν.
Ο πλούτος είναι δειλό και άτολμο κακό.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνισσαι

(επειδή ο πλούσιος φοβάται για την περιουσία του)

άρεσε σε 6
Χαβρίας έλεγε φοβερώτερον είναι στρατόπεδον ελάφων ηγουμένου λέοντος ή λεόντων ηγουμένης ελάφου.

Χαβρίας
Αθηναίος στρατηγός  (4ος αι.π.Χ.)

άρεσε σε 3
 

Κακία

Εν τη προαιρέσει η μοχθηρία και το αδικείν.
Η μοχθηρία και η αδικία υπάρχουν από πρόθεση [και όχι τυχαία ή κατά λάθος].

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 739
Ουδείς εκών κακός.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

άρεσε σε 393
Ευλαβού τας διαβολάς καν ψευδείς ώσιν.
Να φοβάσαι τις συκοφαντίες, ακόμα κι αν είναι ψέματα.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 115
Της μεν κακής κάκιον ουδέν γίγνεται γυναικός, εσθλής δ’ ουδέν εις υπερβολήν πέφυκ’ άμεινον.
Τίποτε δεν είναι πιο κακό από μια κακιά γυναίκα, αλλά από μια καλή γυναίκα δεν υπάρχει τίποτα καλύτερο.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μελανίππη

άρεσε σε 79
Ανήρ πονηρός δυστυχεί, καν ευτυχή.
Ο κακός άνθρωπος είναι δυστυχισμένος ακόμα κι όταν ευτυχεί.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 77
Οι πλείστοι άνθρωποι κακοί.
Οι περισσότεροι άνθρωποι είναι κακοί.

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 71
Δουλοπρεπές άρα η κακία. Ελευθεροπρεπές δε η αρετή.
Η κακία είναι είναι για τους δούλους, ενώ η αρετή ταιριάζει στους ελεύθερους.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

(«Αλκιβιάδης Α’» – Πλάτων)

άρεσε σε 65
Θησαυρός εστι των κακών κακή γυνή.
Η κακιά γυναίκα είναι αποθήκη συμφορών.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 62
Γελοίόν εστι την μεν ιδίαν κακίαν μη φεύγειν, ό και δυνατόν εστι, την δε των άλλων φεύγειν, όπερ αδύνατον.
Είναι γελοίο τη δική σου κακία να μην προσπαθείς να την αποφύγεις – παρόλο που αυτό είναι δυνατό– ενώ προσπαθείς να αποφύγεις την κακία των άλλων –πράγμα που είναι αδύνατο.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” ζ΄72

άρεσε σε 47
Διαβολήν μίσει.
Να μισείς τη συκοφαντία.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 43
Των περί τα ήθη φευκτών τρία εστίν είδη: κακία, ακρασία, θηριότης.
Σχετικά με το ήθος, τρία πρέπει να αποφεύγονται: κακία, ακράτεια, αγριότητα.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

(η «ακράτεια» ως το αντίθετο της εγκράτειας)

άρεσε σε 43
Κακόν φυτόν πέφυκε βίω γυνή κακή.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 27
[Αντισθένης] έφη την αρετήν βραχύλογον είναι, την δε κακίαν απέραντον.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 24
Μωμεομένων φλαύρων ο αγαθός ου ποιέεται λόγον.
Ο καλός άνθρωπος δεν δίνει σημασία στις κακίες των φαύλων.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 16
 

Μισογυνισμός

Γυνή γαρ ουδέν οίδε πλην ό βούλεται.
Η γυναίκα δεν ξέρει τίποτα εκτός απ’ αυτό που θέλει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 337
Ουδέν εστι θηρίον γυναικός αμαχώτερον.
Δεν υπάρχει θηρίο πιο δύσκολο να πολεμήσεις από τη γυναίκα.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Λυσιστράτη

άρεσε σε 271
Γυναικί μη πίστευε, μηδ’ αν αποθάνη.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 245
Γυνή ανδρός φθονερώτερον και μεμψιμοιρότερον.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 170
Όρκους εγώ γυναικός εις ύδωρ γράφω.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

άρεσε σε 100
Του κακού εκλογήν ποιούμενος, το ελάχιστον εξελεξάμην.
Αναγκασμένος να διαλέξω κάτι κακό, διάλεξα το ελάχιστο.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

(δικαιολογούμενος που είχε παντρευτεί μικρόσωμη γυναίκα)

άρεσε σε 94
Λέοντι κρείττον ή γυναικί συμβιούν.
Καλύτερα να ζεις με λιοντάρι παρά με γυναίκα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 78
Εκ των γυναικών όλλυται κόσμος άπας.
Όλος ο κόσμος θα καταστραφεί εξαιτίας των γυναικών.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 66
Πάσαν Όμηρος έδειξε κακήν σφαλερήν τε γυναίκα, σώφρονα και πόρνην, αμφοτέρας όλεθρον. Εκ γαρ της Ελένης μοιχευσαμένης φόνος ανδρών και δια σωφροσύνην Πηνελόπης θάνατοι. Ιλιάς ουν το πόνημα μιας χάριν εστι γυναικός, αυτάρ Οδυσσείη Πηνελόπη πρόφασις.

Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς
Έλληνας ποιητής  (4ος μ.Χ. αιών)

άρεσε σε 50
Πολλάς αν εύροις μηχανάς, γυνή γαρ εί.
Μπορείς να βρεις πολλά τεχνάσματα, αφού είσαι γυναίκα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ανδρομάχη

άρεσε σε 50
Μισώ γυναίκα, εκ πασών δε σε, ήτις πονηρά τάργ’ έχουσ’ εύ λέγεις.
Μισώ τις γυναίκες, και περισσότερο απ’ όλες εσένα, που ενώ τα λες ωραία, αυτά που κάνεις είναι πονηρά.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μελέαγρος

άρεσε σε 47
Γυνή δε κολακεύει σε του λαβείν χάριν.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 43
Ίση λεαίνης και γυναικός ωμότης.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 41
Πλην της τεκούσης, θήλυ παν μισώ γένος.
Εκτός απ’ αυτή που με γέννησε, μισώ όλο το υπόλοιπο θηλυκό γένος.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μελανίππη

άρεσε σε 39
Μηδέν ανακοινού τη γυναικί χρήσιμον.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 33
Τερπνόν κακόν πέφυκεν ανθρώποις γυνή.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 32
Πάσα γυνή χόλος εστίν· έχει δ’ αγαθάς δύο ώρας, την μίαν εν θαλάμω, την μίαν εν θανάτω.
Κάθε γυναίκα είναι μόνο στεναχώρια· δυο μόνο καλές στιγμές έχει, τη μία στην κρεβατοκάμαρα και την άλλη στο θάνατο.

Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς
Έλληνας ποιητής  (4ος μ.Χ. αιών)

άρεσε σε 32
Το εις πυρ και γυναίκα εμπεσείν, ίσον υπάρχει.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 31
Θηρών απάντων αγριωτέρα γυνή.
Απ’ όλα τα θηρία το πιο άγριο είναι η γυναίκα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 29
Ρύπος γυνή πέφυκε ηργυρωμένος.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 28
Ος δε γυναικί πέποιθε, πέποιθ᾽ ο γε φηλήτησιν.
Όποιος πίστεψε γυναίκα, πίστεψε σε απατεώνα.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -375

άρεσε σε 22
Τι εστι Γυνή; Ανδρός ναυάγιον, οίκου ζάλη, αμεριμνίας εμπόδιον, βίου άλωσις, καθημερινή ζημία, αυθαίρετος μάχη, πολυτελής πόλεμος, συνεσθιόμενον θηρίον, συγκαθημένη μέριμνα, συμπλεκομένη λέαινα, κεκοσμημένη σκύλλα, ζώον πονηρόν, αναγκαίον κακόν.

Σεκούνδος ο Σιωπηλός
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (2ος αιώνας μ.Χ.)

άρεσε σε 18
Γυνή τε πάντων αγριώτατον κακόν.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Φοίνιξ

άρεσε σε 14
Δεινόν δε πενία, δεινά δ’ άλλα μυρία,
αλλ’ ουδέν ούτω δεινόν ως γυνή κακόν.
Μεγάλο κακό η φτώχεια και μύρια άλλα, αλλά τίποτα δεν είναι τόσο κακό όσο η γυναίκα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

(από χαμένη τραγωδία, η φράση υπάρχει στο Ανθολόγιον Στοβαίου)

άρεσε σε 13
Αθάνατόν εστι κακόν αναγκαίον γυνή.
Η γυναίκα είναι ένα αιώνιο αναγκαίο κακό.

Φιλήμων
Αρχαίος Συρακούσιος κωμωδιογράφος  (4ος αιών π.Χ.)

(προέλευση της φράσης «αναγκαίο κακό» —από το Ανθολόγιον Στοβαίου)

άρεσε σε 9
Επεί ουκέτι πιστά γυναιξίν.
Επειδή δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι πια τις γυναίκες.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια ια’

άρεσε σε 9
Και κεκλημένος εις γάμους, του γυναικείου γένους κατηγορείν.

Θεόφραστος
Αρχαίος φιλόσοφος, συνεχιστής του Αριστοτέλη  (372-287 π.Χ.)

(Περί Ακαιρίας από τους «Χαρακτήρες»)

άρεσε σε 3
 

Φθόνος & Ζήλια

Κρέσσων γαρ οικτιρμού φθόνος.
Καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Πίνδαρος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (522-438 π.Χ.)

άρεσε σε 414
Ώσπερ υπό του ιού τον σίδηρον, ούτω τους φθονερούς υπό του ιδίου ήθους κατεσθίεσθαι.
Όπως η σκουριά τρώει το σίδερο, έτσι και ο φθονερός κατατρώγεται από το πάθος του.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 140
Ουκ αν φορητός είης, ει πράσσοις καλώς.
Είσαι ανυπόφορος, αν είσαι πετυχημένος.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 108
Μη φθονείτε τους πρωτεύουσιν αλλ’ αμιλλάσθαι.

Ισοκράτης
Αθηναίος ρήτορας  (436-338 π.Χ.)

άρεσε σε 84
Φθόνος έλκος εστι της αληθείας.
Ο φθόνος είναι πληγή της αλήθειας.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 71
Πάντα προλήψεται ο πατήρ, εμοί δ’ ουδέν απολείψει μεθ’ υμών έργον αποδείξασθαι μέγα και λαμπρόν.
Όλα θα τα προλάβει ο πατέρας μου και δεν θα μου αφήσει να κάνω μαζί σας μεγάλα και λαμπρά έργα.

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

(«Αλέξανδρος» από το έργο του Πλουτάρχου Βίοι Παράλληλοi)

άρεσε σε 64
Φθόνος εστί κάκιστος, έχει δε τι καλόν εν αυτώ. Τήκει γαρ φθονερών όμματα και κραδίην.
Ο φθόνος είναι πολύ κακός, αλλά έχει ένα καλό: λιώνει τα μάτια και την καρδιά των φθονερών.

Ανώνυμο αρχαίο ρητό

άρεσε σε 63
Προς γαρ τον έχοντα ο φθόνος έρπει.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Αίας

άρεσε σε 62
Το Θείον φθονερόν και ταραχώδες.
Οι θεοί είναι φθονεροί και προκαλούν φασαρίες.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 59
Φθονερόν αεί των γειτόνων όμμα.

Αρχαία παροιμία

άρεσε σε 59
Και κεραμεύς κεραμεί κοτέει, και τέκτονι τέκτων· και πτωχός πτωχώ φθονέει και αοιδός αοιδώ.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -25

άρεσε σε 58
Ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον.

Θεμιστοκλής
Αθηναίος πολιτικός & στρατιωτικός  (525-461 π.Χ.)

(ενδεχομένως δεν επρόκειτο για φθόνο αλλά για αγωνία για τις μελλοντικές προθέσεις των Περσών)

άρεσε σε 37
Ο φθονέων εωυτόν ως εχθρόν λυπέει.
Αυτός που φθονεί βασανίζει τον εαυτό του σαν να είναι εχθρός.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 28
Φθονέεσθαι κρέσσον εστὶ ή οικτείρεσθαι.
Είναι καλύτερα να σε φθονούν παρά να σε λυπούνται.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 24
Τι στενάζεις, φθονερέ; το ίδιον κακόν, ή το αλλότριον αγαθόν;

Μέγας Βασίλειος
Πατέρας της Εκκλησίας  (330-379)

άρεσε σε 24
Βελισαρίω οβολόν δότε τω στρατηλάτη, ον τύχη μεν εδόξασεν, αποτυφλοί δ’ ο φθόνος.
Δώστε τον οβολό σας στον στρατηλάτη Βελισάριο, τον οποίο η τύχη δόξασε και ο φθόνος τον τύφλωσε.

Ιωάννης Τζέτζης
Βυζαντινός λόγιος  (1110-1180)

(σύμφωνα με το θρύλο, ο στρατηγός Βελισάριος στο τέλος της ζωής του έπεσε σε δυσμένεια και κατάντησε ζητιάνος)

άρεσε σε 21
Ο δ’ αφθόνητός γ’ ουκ επίζηλος πέλει.
Ζωή που δεν φθονείται δεν είναι αξιοζήλευτη.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

άρεσε σε 21
Φθόνος γαρ στάσιος αρχήν απεργάζεται.
Ο φθόνος προετοιμάζει ανταρσία εναντίον της εξουσίας.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Τοις μεν διά του ηλίου πορευομένοις κατ’ ανάγκην έπεται σκιά, τοις δε διά δόξης βαδίζουσιν ακολουθεί φθόνος.
Αυτοί που περπατούν στον ήλιο ακολουθούνται αναγκαστικά από σκιά, όπως αυτούς που βαδίζουν τον δρόμο της δόξας τους ακολουθεί ο φθόνος.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 15
Ερωτηθείς διά τίνα αιτίαν οι φθονεροί πάντοτε λυπούνται έφη: «ότι ου μόνον τα ίδια αυτούς κακά λυπεί, αλλά και τα των αλλοτρίων αγαθά.»

Ανάχαρσις
Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 7
 

Μικροπρέπεια

Κόρακος εξελεύσεται «κρα».

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 94
Τριχολογείν και τρίχας αναλέγεσθαι.
Να ασχολείσαι με τρίχες.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 13
Βίων προς πλούσιον μικρολόγον, «ουχ ούτος,» έφη, «την ουσίαν κέκτηται, αλλ' η ουσία τούτον.»
Ο Βίων για μικροπρεπή πλούσιο, «δεν έχει αυτός την περιουσία, αλλά η περιουσία έχει αυτόν».

Βίων ο Βορυσθενίτης
Αρχαίος κυνικός φιλόσοφος  (~325-255 π.Χ.)

άρεσε σε 9
 

Θρασύτητα

Αμαθία μεν θράσος, λογισμός δε όκνον φέρει.
Η βλακεία φέρνει θράσος και η εξυπνάδα φέρνει αδράνεια.

Θουκυδίδης
Αθηναίος ιστορικός  (460-394 π.Χ.)

άρεσε σε 205
Ασύνετος όστις εν φόβω μεν ασθενής, λαβών δε μικρόν της τύχης φρονεί μέγα.
Είναι άμυαλος όποιος είναι ανήμπορος όταν φοβάται, ενώ όταν του χαμογελάσει λίγο η τύχη, παίρνουν τα μυαλά του αέρα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Τημενίδαι

άρεσε σε 106
Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά.
Όποιος ξεχνά τα δικά του σφάλματα, αποθρασύνεται.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 75
Το γαρ ευ πράττειν παρά την αξίαν, αφορμήν του κακώς φρονείν τοις ανοήτοις γίγνεται.
Η επιτυχία χωρίς αξία, είναι αιτία για τους ανόητους να κάνουν κακές σκέψεις.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

άρεσε σε 48
Το τα αδύνατα διώκειν μανικόν· αδύνατον δε το τους φαύλους μη τοιαύτά τινα ποιείν.
Το να επιδιώκεις πράγματα που είναι αδύνατα είναι τρελό· και είναι αδύνατο οι φαύλοι να μην κάνουν κάτι τέτοιο.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” ε’ 17

άρεσε σε 35
Τοις πολίταις μη θρασύνου.
Μην αποθρασύνεσαι προς τους συμπολίτες σου (ως ηγέτης).

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 14
Δειλών γυναίκες δεσποτών θρασύστομοι.
Οι γυναίκες δειλών αφεντάδων είναι αυθάδεις.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αιγεύς

άρεσε σε 13
Αχαλίνων στομάτων, ανόμου τ’ αφροσύνας το τέλος δυστυχία.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Βάκχαι

άρεσε σε 11
Μυίης θάρσος.
Θράσος μύγας.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

άρεσε σε 6
Ω ταν, διδάσκου μη θρασύνεσθαι κακοίς.
Αγαπητέ μου, να μάθεις από τα βάσανά σου να μην είσαι θρασύς.

Σοφοκλής
Αρχαίος τραγικός  (496-406 π.Χ.)

Φιλοκτήτης

άρεσε σε 3
 

Απερισκεψία

Ω, γένος ανθρώπων ανεμώλιον, αυτοχόλωτον, μέχρι τέλους βιότου μηδέν επιστάμενον.
Ω άστατο ανθρώπινο γένος, που πολεμάς τον εαυτό σου, ως το τέλος της ζωής δε βάζεις μυαλό.

Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς
Έλληνας ποιητής  (4ος μ.Χ. αιών)

άρεσε σε 202
Ρήμα παράκαιρον τον όλον ανατρέπει βίον.
Μια αταίριαστη κουβέντα μπορεί να σου καταστρέψει τη ζωή.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 125
Η δε κακή βουλή τω βουλεύσαντι κακίστη.
Η κακή απόφαση κάνει περισσότερο κακό σ’ αυτόν που την πήρε.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

Έργα και Ημέραι -266

άρεσε σε 112
Νήπιος ός τα έτοιμα λιπών τα ανέτοιμα διώκει.
Είναι ανόητος αυτός που αφήνει τα έτοιμα για να κυνηγήσει αυτά που δεν είναι έτοιμα.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 42
Προς κέντρα μη λάκτιζε, μη παίσας μογής.
Μην κλωτσάς αγκάθια (ή καρφιά) μην πληγωθείς.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Αγαμέμνων

(πρόκειται για αρχαία παροιμία)

άρεσε σε 42
Μίσει το ταχύ λαλείν, μη αμάρτῃς· μετάνοια γαρ ακολουθεί.
απόδοση: να μη βιάζεσαι να μιλήσεις για να μη λαθέψεις, γιατί θα το μετανοιώσεις

Βίας ο Πριηνεύς
Εκ των 7 σοφών της αρχαίας Ελλάδος  (625-540 π.Χ.)

άρεσε σε 33
Μηδέ υπέρ τε δύναμιν αιρείσθαι του εωυτού και φύσιν.
Να μην κάνεις επιλογές που ξεπερνούν τη δύναμή σου και τη φύση σου.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 26
Γλώσσῃ ματαίᾳ ζημία προστρίβεται.
Στην άσκοπη ομιλία είναι κοντά η τιμωρία.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

Προμηθεύς Δεσμώτης

άρεσε σε 7
 

Υποκρισία

Αλλήλων καταφρονούντες αλλήλοις αρεσκεύονται και αλλήλων υπερέχειν θέλοντες, αλλήλοις υποκατακλίνονται.
Παρόλο που περιφρονεί ο ένας τον άλλο, καλοπιάνει ο ένας τον άλλο, και παρόλο που θέλουν να υπερέχουν, υποκλίνονται ο ένας στον άλλο.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” ια’14

άρεσε σε 370
Πολλοί δρώντες τα αίσχιστα, λόγους τους αρίστους ασκέουσι.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 248
Όμοια πόρνη δάκρυα και ρήτωρ έχει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 172
Μισώ τον άνδρα τον διπλούν πεφυκότα, χρηστόν λόγοισι, πολέμιον δε τοις τρόποις.
Μισώ τον διπρόσωπο που είναι αγαθός στα λόγια αλλά εχθρικός στις πράξεις.

Φωκυλίδης
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Μίλητο  (~5ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 117
Εάν ά τοις άλλοις επιτιμώμεν, αυτοί μη δρώμεν.
Να μην κάνουμε αυτά για τα οποία κατηγορούμε τους άλλους.

Θαλής ο Μιλήσιος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (643-548 π.Χ.)

άρεσε σε 95
Αγαθόν ή είναι χρεών ή μιμείσθαι.
Πρέπει να είσαι καλός ή να προσποιείσαι ότι είσαι.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 70
Λόγω γαρ ήσαν ουκ έργω φίλοι.
Γιατί ήταν φίλοι στα λόγια, όχι στην πράξη.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Άλκηστις

άρεσε σε 65
Άλλων ιατρός, αυτός έλκεσι βρύων.
Είναι γιατρός για τους άλλους, αλλά ο ίδιος είναι γεμάτος πληγές.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 61
Τους ρήτορας τα δίκαια μεν εσπουδακέναι λέγειν, πράττειν δε, ουδαμώς.
Οι ρήτορες έχουν σπουδάσει να μιλούν για τα δίκαια, αλλά να τα πράττουν, καθόλου.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 56
Έσθλ’ αγορεύοντες, κακά δε φρεσί βυσσοδόμευον.
Μιλούσαν ωραία ενώ στο μυαλό τους βυσσοδομούσαν κακά.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια ΙΖ’

άρεσε σε 48
Μεγαρέων δάκρυα.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για ψεύτικα δάκρυα, επειδή στα Μέγαρα καλλιεργούσαν πολλά κρεμμύδια).

άρεσε σε 39
Ο πλούτος, ανθρωπίσκε, τοις σοφοίς θεός, τα δ’ άλλα κόμποι και λόγων ευμορφία.
Ο πλούτος, ανθρωπάκο, είναι ο αληθινός θεός των έξυπνων και τα υπόλοιπα είναι μόνο μεγάλα και ωραία λόγια.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Κύκλωψ

άρεσε σε 29
Ά ψέγομεν ημείς, ταύτα μη μιμώμεθα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 26
Βηξ αντί πορδής.

Αρχαία παροιμία

(«επί περδόντων και προσποιουμένων βήχειν ή γελάν» και γενικά για όσους συγκαλύπτουν ενέργειές τους)

άρεσε σε 26
Όστις λέγειν μεν εύ, τα δ’ έργ’ εφ’ οίς λέγει αισχρ’ εστί, τούτου το σοφόν ουκ αινώ ποτέ.
Δεν θα επαινέσω ποτέ το μυαλό αυτού που μιλάει ωραία, αλλά που οι πράξεις του γι’αυτά που λέει είναι αισχρές.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Παλαμήδης

άρεσε σε 18
Σιγηρός ποταμός κατά γην βαθύς.
απόδοση: τα σιγανά ποτάμια να φοβάσαι

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 18
Εχθρός γαρ μοι κείνος ομώς Αΐδαο πύλησιν
ος χ’ έτερον μεν κεύθη ενί φρεσίν, άλλο δε είπη.
Ότι μου είναι μισητός, όσο του Άδη οι πύλες, κείνος που κρύβει άλλο στον νουν και άλλο στο χείλος έχει.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα α΄

άρεσε σε 17
Ην δε ικανός αρμόσασθαι και τόπῳ και χρόνῳ και προσώπῳ, και πάσαν περίστασιν αρμοδίως υποκρίνασθαι.
Ήταν ικανός να προσαρμόζεται και στον μέρος και στον χρόνο και στο πρόσωπο και σε κάθε περίσταση να υποκρίνεται κατάλληλα.

Διογένης Λαέρτιος
Αρχαίος ιστοριογράφος της φιλοσοφίας  (3ος αιώνας μ.Χ.)

(για τον φιλόσοφο Αρίστιππο)

άρεσε σε 9
 

Μάσκες

Λύκος δοράν οιός περιβεβλημένος.
Λύκος με προβιά προβάτου.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

άρεσε σε 16

σελίδα 7 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»


Συστήνουμε:

Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.









Μανώλης Παπαθανασίου   2008 – 2024






Σχετικό Γνωμικό
Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη.
Γκαίτε


Google

ancient Greece