Λέξεις | |||
| • | Έστι δ’ αρχή της λέξεως το ελληνίζειν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 50 |
Γλώσσα | |||
| • | Η γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει. Μένανδρος άρεσε σε 378 | ||
| • | Ει θεοί διαλέγονται, την των Ελλήνων γλώττη χρώνται. Κικέρων άρεσε σε 249 | ||
| • | Απασών γλωσσών το ελληνικόν υπέρκειται γένος. Θεόδωρος Β’ Λάσκαρις άρεσε σε 130 | ||
| • | Κρείττον είναι τοις ποσίν ολισθείν ή τη γλώττη.
Ζήνων ο Κιτιεύς άρεσε σε 125 | ||
| • | Η γλώσσα πολλούς εις όλεθρον ήγαγεν. Μένανδρος άρεσε σε 86 | ||
| • | Γλώσσης κρατάν και μάλιστα εν συμποσίω.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 50 | ||
| • | Έστι δ’ αρχή της λέξεως το ελληνίζειν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 50 | ||
| • | Ζευς γαρ μεγάλης γλώσσης κόμπους υπερεχθαίρει.
Σοφοκλής άρεσε σε 40 | ||
| • | Γλώσσα μεν ανόστεος, οστέα δε βλάπτει.
Ανάχαρσις άρεσε σε 28 | ||
| • | Ει μη καθέξεις γλώσσαν, έσται σοι κακά.
Ευριπίδης άρεσε σε 20 | ||
| • | Ανάχαρσις ερωτηθείς τι εστιν εν ανθρώποις αγαθόν τε και φαύλον έφη: «γλώσσα». Ανάχαρσις άρεσε σε 19 |
Γνώση | |||
| • | Εν οίδα ότι ουδέν οίδα. Σωκράτης (απόδοση στην καθαρεύουσα Λατινικού ρητού που ήταν παράφραση χωρίου από την «Απολογία», δηλ. δεν ειπώθηκε έτσι ακριβώς από τον Σωκράτη) άρεσε σε 1523 | ||
| • | Κρείττον οψιμαθή είναι ή αμαθή.
Σωκράτης (εξηγώντας γιατί μάθαινε κιθάρα λίγο πριν πεθάνει) άρεσε σε 625 | ||
| • | Γηράσκω δ’ αεί πολλά διδασκόμενος. Σόλων άρεσε σε 386 | ||
| • | Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι. Αριστοτέλης (η πρώτη φράση από το «Μετά τα Φυσικά») άρεσε σε 295 | ||
| • | Επιστήμη ποιητική ευδαιμονίας.
Πλάτων άρεσε σε 243 | ||
| • | Γράμματα μαθείν δει, και, μαθόντα, νουν έχειν. Μένανδρος άρεσε σε 208 | ||
| • | Γνους πράττε.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 191 | ||
| • | Εχθίστη δε οδύνη εστί των εν ανθρώποισι αύτη, πολλά φρονέοντα μηδενός κρατέειν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 172 | ||
| • | Πολυμαθίη – κακοτεχνίη. Ηράκλειτος (με την έννοια ότι όποιος ξέρει πολλά, δεν τα ξέρει καλά) άρεσε σε 161 | ||
| • | Πολλών δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνων.
Όμηρος άρεσε σε 155 | ||
| • | Μη πάντα επίστασθαι προθύμεο, μη πάντων αμαθής γένη.
Δημόκριτος άρεσε σε 154 | ||
| • | Εν μόνον αγαθόν είναι, την επιστήμην, και εν μόνον κακόν, την αμαθίαν. Σωκράτης άρεσε σε 151 | ||
| • | Έοικα γούν τούτου γε σμικρώ τινι αυτώ τούτω σοφώτερος είναι, ότι α μη οίδα ουδέ οίομαι ειδέναι.
Σωκράτης άρεσε σε 132 | ||
| • | Πολλοί πολυμαθέες νόον ουκ έχουσιν.
Δημόκριτος άρεσε σε 128 | ||
| • | Μη είναι βασιλικήν ατραπόν επί γεωμετρίαν.
Ευκλείδης άρεσε σε 106 | ||
| • | Μηδέν είναι μήτε τέχνην άνευ μελέτης μήτε μελέτην άνευ τέχνης. Πρωταγόρας άρεσε σε 105 | ||
| • | Καιρόν γνώθι.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 86 | ||
| • | Οι πεπαιδευμένοι καθάπερ οι εκ παλαίστρας, κάν πέσωσι, ταχέως και επιδεξίως εκ της ατυχίας εξανίστανται.
Επίκτητος άρεσε σε 76 | ||
| • | Εάν ης φιλομαθής, έσει και πολυμαθής. Ισοκράτης άρεσε σε 72 | ||
| • | Ο γάρ μανθάνων ουκ έχει.
Αρχαίο γνωμικό άρεσε σε 39 | ||
| • | Δύο φησίν είναι γνώσεις: την μεν δια των αισθήσεων την δε δια της διανοίας. Δημόκριτος άρεσε σε 39 | ||
| • | Γνώμης δύο εισίν ιδέαι, η μεν γνησίη, η δε σκοτίη.
Δημόκριτος άρεσε σε 28 | ||
| • | Ζήνων ο Στωικός έφη την παιδείαν προς ευδαιμονίαν αυτάρκη.
Ζήνων ο Κιτιεύς άρεσε σε 25 | ||
| • | Σοφός ο πολλά ειδώς φυά.
Πίνδαρος άρεσε σε 17 | ||
| • | Σφοδρόν απειρία των πάντων ουδέ μέγιστον κακόν, αλλ’ η πολυπειρία και πολυμαθία μετά κακής αγωγής γίγνεται πολύ τούτων μείζων ζημία. Πλάτων άρεσε σε 14 | ||
| • | Έστι γνώσις λόγου χωρίς, και έστι γνώσις μετά λόγου. Και γαρ εισί πολλοί γνώσιν μεν έχοντες, λόγον δε ουκ έχοντες. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος (εδώ, «λόγος » με τη σημερινή έννοια = «ομιλία») άρεσε σε 14 |
Περιέργεια | |||
| • | Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι. Αριστοτέλης (η πρώτη φράση από το «Μετά τα Φυσικά») άρεσε σε 295 | ||
| • | Τον τ’ αλλότρια περιεργαζόμενον μίσει.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 33 |
Εκπαίδευση | |||
| • | Η παιδεία, καθάπερ ευδαίμων χώρα, πάντα τ’ αγαθά φέρει.
Σωκράτης άρεσε σε 593 | ||
| • | Αρχή πολιτείας απάσης νέων τροφά.
Πυθαγόρας άρεσε σε 285 | ||
| • | Άνθρωπος παιδεία κεκοσμημένος των ζώων κάλλιστον. Σωκράτης άρεσε σε 278 | ||
| • | Ουδέν άλλο έχουσα ες Άδου η ψυχή έρχεται πλην της παιδείας και τροφής.
Πλάτων άρεσε σε 272 | ||
| • | Ο μη δαρείς άνθρωπος ου παιδεύεται. Μένανδρος άρεσε σε 177 | ||
| • | Παιδεία τοις μεν νέοις σωφροσύνη, τοις δε πένησι πλούτος, τοις δε πλουσίοις κόσμος.
Διογένης άρεσε σε 172 | ||
| • | Παιδεία ευτυχούσι μεν εστί κόσμος, ατυχούσι δε καταφύγιον.
Ισοκράτης άρεσε σε 159 | ||
| • | Τι πρώτον εστιν έργον του φιλοσοφούντος; αποβαλείν οίησιν· αμήχανον γαρ, ά τις ειδέναι οίεται ταύτα άρξασθαι μανθάνειν.
Επίκτητος άρεσε σε 146 | ||
| • | Βακτηρία εστί παιδεία βίου.
Μένανδρος άρεσε σε 138 | ||
| • | Παιδεία μόνη των κτημάτων αναφαίρετον και ζώντι και τελευτήσαντι παραμένουσα. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 127 | ||
| • | Ηράκλειτος έλεγεν την παιδείαν έτερον ήλιον είναι τοις πεπαιδευμένοις.
Ηράκλειτος άρεσε σε 116 | ||
| • | Μαθημάτων αναγκαιότατον τα κακά απομαθείν.
Αντισθένης άρεσε σε 114 | ||
| • | Το αποδημείν εί αρίστη παιδεία. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 104 | ||
| • | Παρθενικήν δε γαμείν, ως κ’ ήθεα κεδνά διδάξης.
Ησίοδος άρεσε σε 103 | ||
| • | Όστις νέος ων μουσών αμελεί, τον τε παρελθόντα απόλωλε χρόνον και τον μέλλοντα τέθνηκε.
Σοφοκλής άρεσε σε 98 | ||
| • | Της παιδείας την μεν ρίζαν είναι πικράν τον δε καρπόν γλυκύν. Ισοκράτης άρεσε σε 91 | ||
| • | Όμηρος την Ελλάδα επεπαιδεύκει. Πλάτων άρεσε σε 68 | ||
| • | Αι άρισται δοκούσαι είναι φύσεις μάλιστα παιδείας δέονται.
Ξενοφών άρεσε σε 68 | ||
| • | Τριών δει παιδεία: φύσεως, μαθήσεως, ασκήσεως. Αριστοτέλης άρεσε σε 49 | ||
| • | Ούτε τέχνη ούτε σοφίη εφικτόν, εάν μη μάθη τις.
Δημόκριτος άρεσε σε 47 | ||
| • | Ο αυτός ερωτηθείς υπό τινος τι τον υιόν διδάξει είπεν· «ει μεν θεοίς αυτόν συμβιούν εθέλοις φιλόσοφον, ει δε ανθρώποις ρήτορα.
Αντισθένης άρεσε σε 46 | ||
| • | Αν μη πηλόν τύψης, κέραμος ου γίνεται.
Αρχύτας ο Ταραντίνος (προς μαθητή του που παραπονέθηκε ότι τον έδειρε ο πατέρας του) άρεσε σε 34 | ||
| • | Δοκεί η παιδεία και τούτο πάντες ομολογούσιν, ημερούν τας ψυχάς αφαιρούσα το θηριώδες και άγνωμον. Θεόφραστος άρεσε σε 32 | ||
| • | Πάντων κάκιστον η ευπετείη παιδεύσαι την νεότητα. Αύτη γαρ εστιν ή τίκτει τας ηδονάς ταύτας, εξ ών η κακότης γίγνεται.
Δημόκριτος άρεσε σε 32 | ||
| • | Ο πηλός αν μη δαρή, κέραμος ου γίγνεται. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 30 | ||
| • | Ο γε μην πόλεμος χειμάρρου δίκην πάντα σύρων και πάντα φέρων, μόνην ου δύναται παιδείαν παρελέσθαι.
Πλούταρχος άρεσε σε 28 | ||
| • | Ούτε σώμασιν ούτε χρήμασιν ευδαιμονούσιν άνθρωποι, αλλ’ ορθοσύνη και πολυφροσύνη.
Δημόκριτος άρεσε σε 25 | ||
| • | Άπαντας η παίδευσις ημέρους τελεί.
Μένανδρος άρεσε σε 24 | ||
| • | Αρίστιππος ο Κυρηναϊκός φιλόσοφος, παρακελεύετο τοις νέοις τοιαύτα εφόδια κτάσθαι, άτινα αυτοίς και ναυαγήσασι συνεκκολυμβήσει.
Αρίστιππος άρεσε σε 22 | ||
| • | Δημοσθένης ερωτηθείς «πώς της ρητορικής περιγένου»; «Πλέον», έφη, «έλαιον οίνου δαπανήσας». Δημοσθένης (από τον ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ του Ιωάννη Στοβαίου) άρεσε σε 22 | ||
| • | Βίων την παιδείαν έλεγεν ιερόν άσυλον. Βίων ο Βορυσθενίτης άρεσε σε 21 | ||
| • | Ο αυτός έφη τας μεν ρίζας της παιδείας είναι πικράς, τους δε καρπούς γλυκείς. Αριστοτέλης άρεσε σε 6 | ||
| • | Ούτος ερωτηθείς τίνι διαφέρουσιν οι πεπαιδευμένοι των απαιδεύτων είπεν: «ώσπερ οι δεδαμασμένοι ίπποι των αδαμάστων.» Ανάχαρσις άρεσε σε 5 |
Διδασκαλία | |||
| • | Στους γονείς οφείλομεν το ζην, στους δε διδασκάλους το ευ ζην. Μέγας Αλέξανδρος άρεσε σε 553 | ||
| • | Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος.
Δημόκριτος άρεσε σε 251 | ||
| • | Ο δε πόλεμος... βίαιος διδάσκαλος. Θουκυδίδης άρεσε σε 122 | ||
| • | Ποιητήν δ’ άρα Έρως διδάσκει, καν άμουσος ή το πριν.
Ευριπίδης άρεσε σε 117 | ||
| • | Ανθρώπων άρχειν. Διογένης (λογοπαίγνιο, απαντώντας στην ερώτηση με τι ασχολείται) άρεσε σε 103 | ||
| • | Χαίρετε και μέμνησθε τα δόγματα. Επίκουρος (τα τελευταία λόγια του Επίκουρου, σύμφωνα με τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 37 | ||
| • | Τοις μεν γαρ παιδαρίοισιν έστι διδάσκαλος όστις φράζει, τοίσιν δ᾽ ηβώσι ποιηταί.
Αριστοφάνης άρεσε σε 36 | ||
| • | Μη έλαττον ηγού του επαινείσθαι το νουθετείσθαι.
Αριστοτέλης άρεσε σε 26 | ||
| • | Αρίστιππος παρά των μαθητών λαμβάνειν έφασκε μισθόν, ουχ όπως τον βίον επανορθώση, αλλ’ όπως εκείνοι μάθωσιν εις τα καλά δαπανάν.
Αρίστιππος άρεσε σε 21 | ||
| • | Όσα σεμνά και θεία νομίζουσιν άνθρωποι, τούτων πατρίς αιτία και διδάσκαλος, γεννησαμένη και αναθρεψαμένη και παιδευσαμένη.
Λουκιανός άρεσε σε 18 | ||
| • | Εδιδάχθη Ηρακλής αρματηλατείν μεν υπό Αμφιτρύωνος, παλαίειν δε υπό του Αυτολύκου, τοξεύειν δε υπό Ευρύτου. (Ψευδο) Απολλόδωρος, 1ος μ.Χ. αιών άρεσε σε 9 | ||
| • | Παρά του τροφέως... και το φερέπονον και ολιγοδεές˙ και το αυτουργικόν και απολύπραγμον˙ και το δυσπρόσδεκτον διαβολής.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 9 |
Τέχνη | |||
| • | Δάκρυα, τα προοίμια της τέχνης. Λουκιανός (από το «Ενύπνιον 1.6», για τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει κανείς ασχολούμενος με την τέχνη) άρεσε σε 61 | ||
| • | Αριστοτέλης ερωτηθείς πού κατοικούσιν αι Μούσαι, έφη: «εν ταις ψυχαίς των φιλοπόνων». Αριστοτέλης άρεσε σε 57 | ||
| • | Ουκ έστι χείρων ουδεμία φύσις τέχνης. Και γαρ αι τέχναι τας φύσεις μιμούνται.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 52 | ||
| • | Τέχνη τύχην έστερξε και τύχη τέχνην.
Αγάθων άρεσε σε 50 | ||
| • | Η τέχνη μιμείται την φύσιν. Αριστοτέλης άρεσε σε 32 |
Ζωγραφική | |||
| • | Την μεν ζωγραφίαν ποίησιν σιωπώσαν, την δε ποίησιν ζωγραφίαν λαλούσαν.
Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 130 | ||
| • | Ομοφώνως ορίζομεν απόβλητον είναι και αλλοτρίαν και εβδελυγμένην εκ της των χριστιανών εκκλησίας πάσαν εικόνα εκ πάσης ύλης και χρωματουργικής των ζωγράφων κακοτεχνίας πεποιημένην. Απόφαση της Εικονομαχικής Εκκλησιαστικής Συνόδου της Ιέρειας του 754 μ.Χ. άρεσε σε 5 |
Μουσική | |||
| • | Διότι τηλικούτος ών, κιθαρωδεί και ου ληστεύει!
Διογένης (εξηγώντας γιατί χειροκροτεί θερμά κάποιον θηριώδη τύπο που έπαιζε –οικτρά– λύρα) άρεσε σε 183 | ||
| • | Σεμνή κατά πάντα η μουσική θεών εύρημα ούσα.
Πλούταρχος άρεσε σε 94 | ||
| • | ...μη ζώην μετ’ αμουσίας.
Ευριπίδης άρεσε σε 79 |
Τραγωδία | |||
| • | Έστιν ουν τραγωδία μίμησις πράξεως σπουδαίας και τελείας, μέγεθος εχούσης, ηδυσμένω λόγω, δρώντων και ου δι’ απαγγελίας, δι’ ελέου και φόβου περαίνουσα την των τοιούτων παθημάτων κάθαρσιν. Αριστοτέλης άρεσε σε 192 | ||
| • | Όστις περί τραγωδίας οίδε, οίδε και περί επών.
Αριστοτέλης άρεσε σε 56 | ||
| • | Τρεις δε και σκηνογραφίαν Σοφοκλής.
Αριστοτέλης άρεσε σε 13 | ||
| • | Αισχύλος, ως λέγουσι, τας τραγωδίας μεθύων εποίει.
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης άρεσε σε 10 |
Θέατρο | |
| • | Μένανδρος ερωτηθείς τι διαφέρουν αλλήλων Σοφοκλής και Ευριπίδης είπεν ότι Σοφοκλής μεν τέρπεσθαι ποιεί τους ανθρώπους, Ευριπίδης δε σκυθρωπάζειν τους ακροατάς. Μένανδρος άρεσε σε 18 |
Λογοτεχνία | |||
| • | Αλέξανδρος την Ιλιάδα αρετής εφόδιον ενόμιζε. Πλούταρχος άρεσε σε 34 | ||
| • | Ρήμα δ’ εργμάτων χρονιώτερον βιοτεύει.
Πίνδαρος άρεσε σε 23 |
Ποίηση | |||
| • | Ευφυούς η ποιητική εστιν ή μανικού.
Αριστοτέλης άρεσε σε 149 | ||
| • | Την μεν ζωγραφίαν ποίησιν σιωπώσαν, την δε ποίησιν ζωγραφίαν λαλούσαν.
Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 130 | ||
| • | Ποιητήν δ’ άρα Έρως διδάσκει, καν άμουσος ή το πριν.
Ευριπίδης άρεσε σε 117 | ||
| • | Φιλοσοφώτερον και σπουδαιότερον ποίησις ιστορίας εστίν: η μεν γαρ ποίησις μάλλον τα καθόλου, η δε ιστορία τα καθ’ έκαστον λέγει.
Αριστοτέλης άρεσε σε 69 | ||
| • | Τοις μεν γαρ παιδαρίοισιν έστι διδάσκαλος όστις φράζει, τοίσιν δ᾽ ηβώσι ποιηταί.
Αριστοφάνης άρεσε σε 36 | ||
| • | Ος δ' αν άνευ μανίας Μουσών επί ποιητικάς θύρας αφίκηται, πεισθείς ως άρα εκ τέχνης ικανός ποιητής εσόμενος, ατελής αυτός τε και ή ποίησις υπό της των μαινόμενων ή του σωφρονούντος ηφανίσθη.
Πλάτων άρεσε σε 11 | ||
| • | Ο αυτός ερωτηθείς πότερος κρείσσων, Όμηρος ή Ησίοδος, είπεν: «Ησίοδον μεν αι Μούσαι, Όμηρον δε αι Χάριτες ετέκνωσαν.» Σιμωνίδης ο Κείος |
Πρώτες Φράσεις | |
| • | Πάντες άνθρωποι φύσει ορέγονται του ειδέναι. Αριστοτέλης (η πρώτη φράση από το «Μετά τα Φυσικά») άρεσε σε 295 |
| • | Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή, ο δε καιρός οξύς, η δε πείρα σφαλερή, η δε κρίσις χαλεπή. Ιπποκράτης (το πρώτο παράγγελμα από τους «Αφορισμούς») άρεσε σε 228 |
| • | Δαρείου και Παρυσάτιδος γίγνονται παίδες δύο. Ξενοφών (η πρώτη φράση από την «Κύρου Ανάβασιν») άρεσε σε 75 |
| • | Άνδρα μοι ένεπεν μούσα πολύτροπον ως μάλα πολλά πλάγχθη, επεί Τροίης ιερόν πτολίεθρον έπερσεν, πολλών δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω. Όμηρος (η πρώτη φράση από την «Οδύσσεια») άρεσε σε 71 |
| • | Μήνιν άειδε θεά Πηληιάδεω Αχιλήος. Όμηρος (η πρώτη φράση της Ιλιάδας) άρεσε σε 43 |
| • | Ρέων ο χρόνος ακάθεκτα και αεί τι κινούμενος παρασύρει και παραφέρει πάντα τα εν γενέσει και ες βυθόν αφανείας καταποντοί όπου μεν ουκ άξια λόγου πράγματα, όπου δε μεγάλα τε και άξια μνήμης, και τα τε άδηλα φύων κατα την τραγωδίαν και τα φανέντα αποκρυπτόμενος. Άννα Κομνηνή (η πρώτη φράση από την «Αλεξιάδα») άρεσε σε 34 |
| • | Το της φιλοσοφίας έργον ένιοί φασιν από βαρβάρων άρξαι. γεγενήσθαι γαρ παρά μεν Πέρσαις Μάγους, παρά δε Βαβυλωνίοις ή Ασσυρίοις Χαλδαίους, και γυμνοσοφιστάς παρ' Ινδοίς, παρά τε Κελτοίς και Γαλάταις τους καλουμένους Δρυΐδας και Σεμνοθέους. Διογένης Λαέρτιος (η αρχή του έργου «Βίοι Φιλοσόφων») άρεσε σε 4 |
Συγγραφή | |
| • | [Σωκράτης] ερωτηθείς δια τι συντάγματα ού γράφει έφη: «ότι τα άγραφα των γεγραμμένων ορώ πλείονος πωλούμενα». Σωκράτης άρεσε σε 24 |
| • | Θεόκριτος ερωτηθείς διατί ου συγγράφει, «Ότι» είπεν «ως μεν βούλομαι ου δύναμαι, ως δε δύναμαι ου βούλομαι». Θεόκριτος άρεσε σε 21 |
| • | Ουδέ Πυθαγόρας έγραψεν ουδέν ουδέ Σωκράτης ουδέ Αρκεσίλαος ούτε Καρνεάδης. Πλούταρχος άρεσε σε 7 |
Βιβλία | |||
| • | Μέγα βιβλίον μέγα κακόν.
Καλλίμαχος (κριτική για όσους συνέθεταν μεγάλα επικά ποιήματα προσπαθώντας ανεπιτυχώς να μιμηθούν τον Όμηρο) άρεσε σε 82 | ||
| • | Χρη των βιβλίων καθάπερ των οστέων τω μυελώ χρήσθαι, τα δε λοιπά απορρίπτειν ες κύνας.
Διογένης άρεσε σε 34 |
Διανοούμενοι | |||
| • | Πολυμαθίη νόον ου διδάσκει. Ηράκλειτος άρεσε σε 143 | ||
| • | Πολλοί πολυμαθέες νόον ουκ έχουσιν.
Δημόκριτος άρεσε σε 128 | ||
| • | Εάν ης φιλομαθής, έσει και πολυμαθής. Ισοκράτης άρεσε σε 72 | ||
| • | Αμαθέστερον πως ειπέ και σαφέστερον.
Αριστοφάνης άρεσε σε 47 |
Γνωμικά | |
| • | Αι παροιμίαι παλαιάς εισίν φιλοσοφίας εγκαταλείμματα, περισωθέντα διά συντομίαν και δεξιότητα. Αριστοτέλης άρεσε σε 53 |
Επιστήμη & Τεχνολογία | |||
| • | Αρχάς είναι των όλων ατόμους και κενόν, τα δ’ άλλα πάντα νενομίσθαι.
Δημόκριτος (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 112 | ||
| • | Η δε μελέτη φύσεως αγαθά πλείονα δωρείται. Επίχαρμος άρεσε σε 61 | ||
| • | Δαιδάλου ποίημα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (αξιοθαύμαστη τεχνική κατασκευή) άρεσε σε 14 | ||
| • | Πυρός τε ανταμοιβή τα πάντα και πυρ απάντων όκωσπερ χρυσού χρήματα και χρημάτων χρυσός.
|
Ανακαλύψεις | |
| • | Εύρηκα! Εύρηκα! Αρχιμήδης (όταν ανακάλυψε το νόμο της άνωσης στο μπάνιο του) άρεσε σε 72 |
| • | Εύρηκα ό ουκ εζήτουν. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για ανεπιθύμητο εύρημα/αποτέλεσμα) άρεσε σε 7 |
Μαθηματικά | |||
| • | Αεί ο θεός γεωμετρεί. Πλάτων άρεσε σε 508 | ||
| • | Ξυνόν γαρ αρχή και πέρας επί κύκλου περιφερείας.
Ηράκλειτος άρεσε σε 276 | ||
| • | Πάντα κατ’ αριθμόν γίγνονται.
Πυθαγόρας άρεσε σε 247 | ||
| • | Μη μου τους κύκλους τάραττε. Αρχιμήδης (στον Ρωμαίο που τον σκότωσε ενώ έλυνε προβλήματα κάνοντας σχέδια στην άμμο —η γνησιότητα της φράσης αμφισβητείται καθώς δεν αναφέρεται από αρχαίους συγγραφείς) άρεσε σε 127 | ||
| • | Μη είναι βασιλικήν ατραπόν επί γεωμετρίαν.
Ευκλείδης άρεσε σε 106 | ||
| • | Αριθμός άπειρος πλήθει.
Πλάτων άρεσε σε 67 | ||
| • | Γραμμή δε μήκος απλατές. Ευκλείδης άρεσε σε 27 |
Συστήματα | |||
| • | Πάντων γαρ όσα πλείω μέρη έχει και μη έστιν οίον σωρός το παν, αλλ’ έστι τι το όλον παρά τα μόρια.
Αριστοτέλης (φράση που έχει αποδοθεί διεθνώς ως «το όλον είναι μεγαλύτερο από τα μέρη του») άρεσε σε 11 |
Λογική | |||
| • | Ράβδος εν γωνία, άρα βρέχει. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (δηλώνει αυθαίρετο συλλογισμό) άρεσε σε 88 | ||
| • | Πόθεν τούτο τεκμαίρεις; Πλάτων άρεσε σε 80 | ||
| • | Αρχής απάσης ηγεμών έστω λόγος. Μένανδρος άρεσε σε 35 | ||
| • | Τω λογικώ ζώω, μόνον αφόρητόν εστι το άλογον, το δ’ εύλογον φορητόν. Επίκτητος άρεσε σε 25 | ||
| • | Τω λογικώ ζώῳ η αυτή πράξις κατά φύσιν εστί και κατά λόγον.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 1 |
Εύλογο Συμπέρασμα | |||
| • | Τα αφανή τοις φανεροίς τεκμαίρου.
Σόλων άρεσε σε 153 | ||
| • | Πρόσεχε τω υποκειμένω ή τη ενεργεία ή τω δόγματι ή τω σημαινομένω.
Μάρκος Αυρήλιος (η φράση στην οποία παραπέμπει και ο Hannibal Lecter…) άρεσε σε 58 | ||
| • | Ανήρ έννους τα καινά τοις πάλαι τεκμαίρεται.
Σοφοκλής άρεσε σε 44 | ||
| • | Άρκτου παρούσης, τα ίχνη μη ζήτει.
Βακχυλίδης άρεσε σε 19 | ||
| • | Οπερ έδει δείξαι. Ευκλείδης άρεσε σε 12 | ||
| • | Τεκμαιρόμεσθα τοις παρούσι ταφανή.
Ευριπίδης άρεσε σε 10 |
Ιστορία | |||
| • | Όλβιος όστις ιστορίης έσχεν μάθησιν.
Ευριπίδης (διασώζεται από τον Κλήμη Αλεξανδρείας) άρεσε σε 147 | ||
| • | Ο τα νυν ιδών πάντα εώρακεν, όσα τε εξ αϊδίου εγένετο και όσα εις το άπειρον έσται. Πάντα γαρ ομογενή και ομοειδή.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 98 | ||
| • | Διαφέρουσι δε κατά τούτο μάλιστα αλλήλων, ότι το μεν Ηροδότου κάλλος ιλαρόν εστι, φοβερόν δε του Θουκυδίδου. Διονύσιος ο Αλικαρνασσεύς άρεσε σε 32 | ||
| • | Δει των προειρημένων μνημονεύειν και μηδέν οίεσθαι τούτων λέγεσθαι γεγονός ούτω και πεπραγμένον.
Πλούταρχος (σχετικά με τις θρησκευτικές δοξασίες των Αιγυπτίων) άρεσε σε 21 |
Σκέψη | |||
| • | Άνθρωπος: ο αναθρών ά όπωπε.
Πλάτων άρεσε σε 522 | ||
| • | Εις ευ φρονών μυρίων μη φρονούντων κρείττων εστί.
Πλάτων άρεσε σε 262 | ||
| • | Η γλώσσα σου μη προτρεχέτω του νου. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 180 | ||
| • | Αι δεύτεραι πως φροντίδες σοφώτεραι.
Ευριπίδης άρεσε σε 113 | ||
| • | Φρόνει τι κεδνόν.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 52 | ||
| • | Θείου νου το αεί τι διαλογίζεσθαι καλόν.
Δημόκριτος άρεσε σε 18 | ||
| • | Νόει τα καλά ίνα και πράττης τα καλά.
Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 |
Διαλογισμός | |||
| • | Ένδον σκάπτε, ένδον η πηγή του αγαθού και αεί αναβλύειν δυναμένη, εάν αεί σκάπτεις.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 326 | ||
| • | Ο εντός της ψυχής προς αυτήν διάλογος… επωνομάσθη διάνοια. Πλάτων άρεσε σε 157 |
Φιλοσοφία | |||
| • | Ερωτηθείς τι ποτ’ αυτώ περιγέγονεν εκ φιλοσοφίας, έφη, «Το ανεπιτάκτως ποιείν ά τινες διά τον από των νόμων φόβον ποιούσιν.»
Αριστοτέλης (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 279 | ||
| • | Εάν μη οι βασιλείς φιλοσοφήσουν, ουκ έστιν των δεινών παύλα. Πλάτων άρεσε σε 155 | ||
| • | Πειρώ τω μεν σώματι είναι φιλόπονος, τη δε ψυχή φιλόσοφος.
Ισοκράτης άρεσε σε 151 | ||
| • | Ου προσποιείσθαι δει φιλοσοφείν αλλ’ όντως φιλοσοφείν. Ου γαρ προσδεόμεθα του δοκείν υγιαίνειν αλλά του κατ’ αλήθειαν υγιαίνειν. Επίκουρος άρεσε σε 105 | ||
| • | Τας ιδέας νοείσθαι μεν, οράσθαι δ’ ού.
Πλάτων άρεσε σε 90 | ||
| • | Πάσα τοίνυν φιλοσοφία και γνώσις Ελλήνων εύρεμα... Συ δε, ω Ιταλέ, τίνος ένεκεν εγκαυχά; Θεόδωρος Β’ Λάσκαρις άρεσε σε 87 | ||
| • | Αγχιβασίην
Ηράκλειτος άρεσε σε 72 | ||
| • | Ει και προσποιούμαι σοφίαν, και τούτο φιλοσοφείν εστι. Διογένης (προς τον ειπόντα «ουδέν ειδώς φιλοσοφείς» —από τον Διογένη Λαέρτιο ) άρεσε σε 63 | ||
| • | Ερωτηθείς τι αυτώ περιγέγονεν εκ φιλοσοφίας, έφη, «το δύνασθαι εαυτώ ομιλείν».
Αντισθένης (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 50 | ||
| • | Ο αυτός ερωτηθείς υπό τινος τι τον υιόν διδάξει είπεν· «ει μεν θεοίς αυτόν συμβιούν εθέλοις φιλόσοφον, ει δε ανθρώποις ρήτορα.
Αντισθένης άρεσε σε 46 | ||
| • | Ερωτηθείς ποτε τι πλέον έχουσιν οι φιλόσοφοι, έφη, «Εάν πάντες οι νόμοι αναιρεθώσιν, ομοίως βιώσομεν».
Αρίστιππος άρεσε σε 38 | ||
| • | Εν ει μη εστι, τ’ άλλα δε τους ενός, τι χρη είναι;
Πλάτων (=αν δεν υπάρχει το Ένα, τίποτα δεν υπάρχει) άρεσε σε 34 | ||
| • | Πλάτων την φιλοσοφίαν θανάτου μελέτην ωνόμασεν. Πλάτων άρεσε σε 28 | ||
| • | Ο μεν γεωργός, την γην, ο δε φιλόσοφος την ψυχήν εξημεροί. Θεόκριτος άρεσε σε 27 | ||
| • | Πυθαγόρας ο Σάμιος αφικόμενος εις Αίγυπτον και μαθητής εκείνων γενόμενος την τ᾿ άλλην φιλοσοφίαν πρώτος εις τους Έλληνας εκόμισε. Ισοκράτης άρεσε σε 15 | ||
| • | Διογένης ερωτηθείς υπό τινος, διά τίνα αιτίαν οι άνθρωποι, τοις μεν
προσαιτούσι, διδόασι, τοις δε φιλοσοφούσιν, ουδαμώς, είπεν, «Ότι χωλοί μεν και τυφλοί ίσως ελπίζουσι γενέσθαι, φιλόσοφοι δε ού.» Διογένης άρεσε σε 11 | ||
| • | Τους των εγκυκλίων παιδευμάτων μετασχόντας, φιλοσοφίας δε απολειφθέντας ομοίους έλεγεν είναι τοις της Πηνελόπης μνηστήρσι· και γαρ εκείνους Μελανθώ μεν και Πολυδώραν και τας άλλας θεραπαίνας έχειν, πάντα δε μάλλον ή αυτήν την δέσποιναν δύνασθαι γήμαι.
Αρίστιππος άρεσε σε 10 | ||
| • | Ούτε γαρ φιλοσόφους πωγωνοτροφίαι, ώ Κλέα, και τριβωνοφορίαι ποιούσιν ούτ’ Ισιακούς αι λινοστολίαι και ξυρήσεις.
Πλούταρχος («Ίσις και Όσιρις» ) άρεσε σε 8 | ||
| • | Ουδέ Πυθαγόρας έγραψεν ουδέν ουδέ Σωκράτης ουδέ Αρκεσίλαος ούτε Καρνεάδης. Πλούταρχος άρεσε σε 7 | ||
| • | Φιλοσοφίαν δε πρώτος ωνόμασε Πυθαγόρας και εαυτὸν φιλόσοφον. Διογένης Λαέρτιος άρεσε σε 7 | ||
| • | Ερωτηθείς υπό Διονυσίου διά τι οι μεν φιλόσοφοι επί τας των πλουσίων θύρας έρχονται, οι δε πλούσιοι επί τας των φιλοσόφων ουκέτι, έφη, « Ότι οι μεν ίσασιν ών δέονται, οι δ' ουκ ίσασιν.»
Αρίστιππος άρεσε σε 6 | ||
| • | Το της φιλοσοφίας έργον ένιοί φασιν από βαρβάρων άρξαι. γεγενήσθαι γαρ παρά μεν Πέρσαις Μάγους, παρά δε Βαβυλωνίοις ή Ασσυρίοις Χαλδαίους, και γυμνοσοφιστάς παρ' Ινδοίς, παρά τε Κελτοίς και Γαλάταις τους καλουμένους Δρυΐδας και Σεμνοθέους. Διογένης Λαέρτιος (η αρχή του έργου «Βίοι Φιλοσόφων») άρεσε σε 4 | ||
| • | Των δε φιλοσόφων οι μεν γεγόνασι δογματικοί, οι δε εφεκτικοί. Δογματικοὶ μεν όσοι περί των πραγμάτων αποφαίνονται ως καταληπτών. Εφεκτικοὶ δε όσοι επέχουσι περί αυτών ως ακαταλήπτων. Διογένης Λαέρτιος άρεσε σε 2 | ||
| • | Ειπόντος τινός ως αεί τους φιλοσόφους βλέποι παρά ταις των πλουσίων θύραις, «και γαρ οι ιατροί» φησί, «παρά ταις των νοσούντων· αλλ’ ου παρά τούτό τις αν έλοιτο νοσείν ή ιατρεύειν».
Αρίστιππος άρεσε σε 1 | ||
| • | Ο αυτός προς τινα των μαθητών αυτού έφη: «εὰν καιρόν ζητής προς φιλοσοφίαν, καιρόν ουχ έξεις.» |
Πνευματικότητα | |||
| • | [Δημώναξ] τους των σωμάτων επιμελουμένους, εαυτών δε αμελούντας ωνείδιζεν, ως των μεν οίκων επιμελουμένους, των δε ενοίκων αμελούντας.
Δημώναξ άρεσε σε 4 |
Ηθική | |||
| • | Ει μη καθήκει, μη πράξης· ει μη αληθές εστι, μη είπης.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 165 | ||
| • | O δε ανεξέταστος βίος ου βιωτός ανθρώπω.
Σωκράτης άρεσε σε 156 | ||
| • | Η δ' ηθική εξ έθους περιγίνεται.
Αριστοτέλης άρεσε σε 58 | ||
| • | Ά μη προσήκει μητ’ άκουε μηθ’ όρα.
Μένανδρος άρεσε σε 55 | ||
| • | Των περί τα ήθη φευκτών τρία εστίν είδη: κακία, ακρασία, θηριότης.
Αριστοτέλης (η «ακράτεια» ως το αντίθετο της εγκράτειας) άρεσε σε 47 | ||
| • | Λύκος γηράσας νόμους ορίζει. Βυζαντινή παροιμία (για αυτούς που στα γεράματα νουθετούν τους νέους να αποφεύγουν κακές πράξεις που ο οι ίδιοι έχουν κάνει) άρεσε σε 26 |
Αλήθεια | |||
| • | Απλά γαρ εστι της αληθείας έπη.
Αισχύλος άρεσε σε 116 | ||
| • | Ανθρώποις πάσι ταυτό αγαθόν και αληθές. Ηδύ δε άλλω άλλο.
Δημόκριτος άρεσε σε 109 | ||
| • | Φθόνος έλκος εστι της αληθείας.
Δημόκριτος άρεσε σε 78 | ||
| • | Ούτως αταλαίπωρος τοις πολλοίς η ζήτησις της αληθείας και επί τα ετοίμα μάλλον τρέπονται.
Θουκυδίδης άρεσε σε 71 | ||
| • | Αληθομυθέειν χρεών, ου πολυλογέειν.
Δημόκριτος άρεσε σε 71 | ||
| • | Απλούς ο μύθος της αληθείας έφυ.
Ευριπίδης άρεσε σε 70 | ||
| • | Ετεή δε ουδέν ίδμεν. Εν βυθώ γαρ η αλήθεια.
Δημόκριτος άρεσε σε 70 | ||
| • | Ζητώ γαρ την αλήθειαν υφ’ ής ουδείς πώποτε εβλάβη. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 55 |
Αλήθεια & Ψέμα | |||
| • | Θάρσει. Λέγων τ’ αληθές ου σφαλεί ποτε.
Σοφοκλής άρεσε σε 304 | ||
| • | Αλλ’ ουδέν έρπει ψεύδος εις γήρας χρόνου.
Σοφοκλής άρεσε σε 242 | ||
| • | Σιγάν την αλήθειαν, χρυσόν εστι θάπτειν. Πυθαγόρας άρεσε σε 234 | ||
| • | Ο δε ψευδής λόγος γίνεται παρά το πρώτον ψεύδος. Αριστοτέλης άρεσε σε 171 | ||
| • | Αδύνατον τ’ αληθές λαθείν.
Μένανδρος άρεσε σε 160 | ||
| • | Ιδού η Ρόδος, ιδού και το πήδημα. Αίσωπος άρεσε σε 118 | ||
| • | Κλεπτών γαρ η νυξ, της δε αληθείας το φως.
Ευριπίδης άρεσε σε 106 | ||
| • | Ανήρ δ’ άλλα κέκευθεν ενί φρεσίν, άλλα δε βάζει.
Φωκυλίδης άρεσε σε 101 | ||
| • | Εν οίνω αλήθεια. Αλκαίος άρεσε σε 96 | ||
| • | Κρήτες αεί ψεύσται, κακά θηρία, γαστέρες αργαί.
Επιμενίδης ο Κρης άρεσε σε 89 | ||
| • | Τω μεν γαρ αληθεί πάντα συνάδει τα υπάρχοντα, τω δε ψευδεί ταχύ διαφωνεί ταληθές.
Αριστοτέλης (Ηθικά Νικομάχεια Α’, 1098Β) άρεσε σε 82 | ||
| • | Φίλος μεν Πλάτων, φιλτάτη δε αλήθεια. Αντιφάνης άρεσε σε 70 | ||
| • | Άγει δε προς φως την αλήθειαν χρόνος. Μένανδρος άρεσε σε 57 | ||
| • | Ουκ εξάγουσιν καρπόν οι ψευδείς λόγοι. Σοφοκλής άρεσε σε 56 | ||
| • | Αεί κράτιστον εστί τα αληθή λέγειν εν παντί καιρώ. Μένανδρος άρεσε σε 50 | ||
| • | Τα σύκα σύκα, την σκάφην δε σκάφην ονομάζων. Λουκιανός άρεσε σε 46 | ||
| • | Ούτε λόγος εσθλός φαύλην πρήξιν αμαυρίσκει, ούτε πρήξις αγαθή λόγου βλασφημίη λυμαίνεται.
Δημόκριτος άρεσε σε 42 | ||
| • | Εθίζειν τους παίδας τω ταληθεί λέγειν. Το γαρ ψεύδεσθαι δουλοπρεπές και πάσιν ανθρώποις ουκ άξιον μιμείσθαι.
Πλούταρχος άρεσε σε 39 | ||
| • | Απιστούνται δ’ oι λάλοι καν αληθεύωσιν.
Πλούταρχος άρεσε σε 39 | ||
| • | Εγώ δε οφείλω λέγειν τα λεγόμενα, πείθεσθαί γε μεν ου παντάπασι οφείλω.
Ηρόδοτος άρεσε σε 34 | ||
| • | Ερωτηθείς υπό τινος, πόσον απέχει το ψεύδος του αληθούς: «Όσον οφθαλμοί των ώτων». Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 30 | ||
| • | Προς Κρήτα κρητίζεις. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για κάποιον που λέει ψέματα σε άλλον ψεύτη) άρεσε σε 28 | ||
| • | Κρείσσον ελέσθαι ψεύδος, ή αληθές κακόν.
Μένανδρος άρεσε σε 23 | ||
| • | Κρείσσον γαρ µετά αληθείας ψελλίζειν ή μετά ψεύδους πλατωνίζειν. Γεώργιος Αμαρτωλός άρεσε σε 6 | ||
| • | Ψεύδεσθαι φυλάττου· έστιν γαρ απατάν και απατάσθαι. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 |
Φαινομενικότητα | |||
| • | Ότι πάν υπόληψις.
Μάρκος Αυρήλιος (ή όπως τα αντιλαμβάνεσαι εσύ) άρεσε σε 78 | ||
| • | Πολλοί δοκέοντες είναι φίλοι ουκ εισί, και ου δοκέοντες εισίν.
Δημόκριτος άρεσε σε 71 | ||
| • | Ου γαρ δοκείν άριστος, αλλ’ είναι θέλει.
Αισχύλος άρεσε σε 45 | ||
| • | Όψις αδήλων τα φαινόμενα. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 38 | ||
| • | Της αλαζονείας, καθάπερ των κεχρυσωμένων όπλων, ουχ όμοια εστι τα εντός τοις εκτός. Διογένης άρεσε σε 33 | ||
| • | Ένδοθι την Εκάβην, έκτοθι την Ελένην.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (φράση προερχόμενη από την Ιλιάδα, Ραψωδία Χ, χωρίς να υπάρχει όμως εκεί αυτολεξεί) άρεσε σε 9 | ||
| • | Ουχ άπαν το αμαρύσσον χρυσός.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 7 | ||
| • | Και ήσαν άλλα μεν τα φαινόμενα, άλλα δε τα νοούμενα. Γεώργιος Αμαρτωλός άρεσε σε 7 |
Αντιφάσεις | |||
| • | Άλλων ιατρός, αυτός έλκεσι βρύων.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 62 | ||
| • | Εν τροφή φαρμακείη άριστον, εν τροφή φαρμακείη φλαύρον, φλαύρον και άριστον προς τι.
Ιπποκράτης άρεσε σε 25 |
σελίδα 12 από 17
| «προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.
