Αποσπάσματα και ρητά από την Αγία Γραφή κυρίως
1. Παλαιά Διαθήκη | |
| • | Ουκ επιθυμήσεις πάντα όσα τω πλησίον σου εστί. — |
| • | Μία δε πάντων είσοδος εις τον βίον, έξοδός τε ίση. — Σοφία Σολομώντος Ζ’ 5 |
| • | Χρήματα αδίκων, ως ποταμός ξηρανθήσονται, και ως βροντή μεγάλη εν υετώ εξηχήσει. — (Σοφία Σειράχ Μ’) |
| • | Επί κοίτην μου εν νυξίν εζήτησα όν ηγάπησεν η ψυχή μου· εζήτησα αυτόν και ουχ εύρον αυτόν, εκάλεσα αυτόν και ουχ υπήκουσέ μου. — Άσμα Ασμάτων |
| • | Μη καυχάσθε και μη λαλείτε υψηλά εις υπεροχήν, μηδέ εξελθέτω μεγαλορρημοσύνη εκ του στόματος υμών. — Α’ Βασιλειών β’3 |
| • | Εν αρχή εποίησεν ο Θεός τον ουρανόν και την γην. — Γένεσις Α’ 1 |
| • | Γενηθήτω Φως! — Γένεσις Α’ 3 |
| • | Και είδεν ο Θεός πάντα όσα εποίησε· και ιδού, ήσαν καλά λίαν. — Γένεσις Α’ 31 |
| • | Ου καλόν είναι τον άνθρωπον μόνον. — Γένεσις Β’ 18 |
| • | Και ήσαν οι δύο γυμνοί, ό τε Αδάμ και η γυνή αυτού, και ουκ ησχύνοντο. — Γένεσις Β’ 18 |
| • | Σαρξ εκ της σαρκός μου. — Γένεσις Β’ 23 |
| • | Και εφύτευσεν ο Θεός παράδεισον εν Εδέμ κατά ανατολάς και έθετο εκεί τον άνθρωπον, ον έπλασε. — Γένεσις Β’ 8 |
| • | Ο όφις με ηπάτησε, και έφαγον. — Γένεσις Γ’ 13 |
| • | Η μεν φωνή Ιακώβ, αι δε χείρες Ησαύ. — Γένεσις ΚΖ΄ |
| • | Ουδέν καινόν υπό τον ήλιον. — Εκκλησιαστής Α’ 9 |
| • | Ματαιότης ματαιοτήτων, τα πάντα ματαιότης. — Εκκλησιαστής Α’ 2 |
| • | Καιρός του τεκείν και καιρός του αποθανείν, καιρός του φυτεύσαι και καιρός του εκτίλαι πεφυτευμένον. — Εκκλησιαστής Β’ 2 |
| • | Τοις πάσι χρόνος και καιρός τω παντί πράγματι υπό τον ουρανόν. — Εκκλησιαστής Γ’ 1 |
| • | Ώσπερ φωνή ακανθών υπό λέβητα, ούτως ο γέλως των αφρόνων. — Εκκλησιαστής Ζ’ 7 |
| • | Εγώ ειμί ο Ων. — Έξοδος Γ’ 14 |
| • | Οφθαλμόν αντί οφθαλμού, οδόντα αντί οδόντος, χείρα αντί χειρός, πόδα αντί ποδός. — Έξοδος ΚΑ’ 24 |
| • | Τίμα τον πατέρα σου και την μητέρα σου, ίνα ευ σοι γένηται και ίνα μακροχρόνιος γένη επί της γης. — Έξοδος Κ’ 12 |
| • | ...ώστε φαγείν κρέατα και πιείν οίνον λέγοντες· φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν. — Ησαΐας ΚΒ’ 13 |
| • | Τις εμέτρησε τη χειρί το ύδωρ και τον ουρανόν σπιθαμή και πάσαν την γην δρακί; — Ησαΐας Μ:12 |
| • | Φωνή βοώντος εν τη ερήμω. — Ησαΐας Μ’ 3 |
| • | Έστω πάς άνθρωπος ταχύς εις το ακούσαι, και βραδύς εις το λαλήσαι. — Ιακώβ Α’ |
| • | Πλούτος αδίκως συναγόμενος εξεμεθήσεται. — Ιώβ, Κ’ 15 |
| • | Αποθανέτω η ψυχή μου μετά των αλλοφύλων. — Κριτές [Σαμψών] ΙΣΤ’ 30 |
| • | Άνθρωπος ος αν μοιχεύσηται γυναίκα ανδρός, ή ος αν μοιχεύσηται γυναίκα του πλησίον, θανάτω θανατούσθωσαν, ο μοιχεύων και η μοιχευομένη. — Λευιτικόν Κ’ 10 |
| • | Ο γαρ λογισμός των μεν αρετών εστιν ηγεμών, των δε παθών αυτοκράτωρ. — Μακκαβαίοι (Δ’) Α’ 30 |
| • | Προ συντριβής ηγείται ύβρις, προ δε της πτώσεως υπερηφάνεια. — Παροιμίαι ΙΣΤ’ 18 |
| • | Κρείσσον οικείν εν ερήμω, ή μετά γυναικός μαχίμου και γλωσσώδους και οργίλου. — Παροιμίαι ΚΑ’ |
| • | Καλήτερον να κατοική τις εν γη ερήμω, παρά μετά γυναικός φιλέριδος και θυμώδους. — Παροιμίαι ΚΑ’ .9 |
| • | Όστις καταθλίβει τον πτωχόν διά να αυξήση τα πλούτη αυτού, και όστις δίδει εις τον πλούσιον, θέλει ελθεί βεβαίως εις ένδειαν. — Παροιμίαι ΚΒ’ 16 |
| • | Μη μετακίνει όρια αρχαία, τα οποία έθεσαν οι πατέρες σου. — Παροιμίαι ΚΒ’ 28 |
| • | Εις ώτα άφρονος μηδέν λέγε, μη ποτε μυκτηρίσῃ τους συνετούς σου λόγους. — Παροιμίαι ΚΓ’ 9 |
| • | Εάν πεινά ο εχθρός σου, ψώμιζε αυτόν, εάν διψά, πότιζε αυτόν. — Παροιμίαι ΚΕ’ 21 |
| • | Μη καυχώ τα εις αύριον, ου γαρ γιγνώσκεις τι τέξεται η επιούσα. — Παροιμίαι ΚΖ’ 1 |
| • | Βασιλέως υπακούοντος λόγον άδικον, πάντες οι υπ’ αυτόν παράνομοι. — Παροιμίαι ΚΘ’ 12 |
| • | Έστιν αισχύνη επάγουσα αμαρτίαν, και ἐστιν αισχύνη δόξα και χάρις. — Παροιμίαι ΚΣΤ’ 11 |
| • | Αργύριον διδόμενον μετά δόλου, ώσπερ όστρακον ηγητέον. — Παροιμίαι ΚΣΤ’ 26 |
| • | Όστις σκάπτει λάκκον θέλει πέσει εις αυτόν και ο λίθος θέλει επιστρέψει εις τον κυλίοντα αυτόν. — Παροιμίαι ΚΣΤ’ 27 |
| • | Μη αποκρίνου εις τον άφρονα κατά την αφροσύνην αυτού ίνα μη όμοιος γένῃ αυτώ. — Παροιμίαι ΚΣΤ’ 4 |
| • | Μη σε νικήση κάλλους επιθυμία· μηδέ αγρευθής σοις οφθαλμοίς. — Παροιμίαι στ’ |
| • | Μη πρόσεχε φαύλη γυναικί· μέλι γαρ αποστάζει από χειλέων γυναικός πόρνης, ή προς καιρόν λιπαίνει σον φάρυγγα,
ύστερον μέντοι πικρότερον χολής ευρήσεις και ηκονημένον μάλλον μαχαίρας διστόμου. — Παροιμοίαι Ε’ 3 |
| • | Δανείζει Θεώ ο ελεών πτωχόν. — Παροιμοίαι ΙΘ’ 17 |
| • | Οδός δικαιοσύνης και ελεημοσύνης ευρήσει ζωήν και δόξαν. — Παροιμοίαι ΚΑ’ |
| • | Οδός κακού και πους παρανόμου ολείται εν ημέρα κακή. — Παροιμοίαι ΚΕ’ 16 |
| • | Εν περιβολή ιματίων μη καυχήσεις και εν ημέρα δόξης μη επαίρου. — Σοφία Σειράχ ΙΑ’ 4 |
| • | Γλωσσώδει ανθρώπῳ μη διαμάχου μηδέ επιστοίβαζε επί το πυρ αυτού ξύλα. — Σοφία Σειράχ Η’ |
| • | Πλούσιος ελάλησεν και πάντες εσίγησαν και τον λόγον αυτού ανύψωσαν έως των νεφελών. Πτωχός ελάλησεν και είπαν τις ούτος καν προσκόψη προσανατρέψουσιν αυτόν. — Σοφία Σειράχ ΙΓ’ 23 |
| • | Μνήσθητι καιρόν λιμού εν καιρώ πλησμονής. Πτωχείαν και ένδειαν εν ημέρᾳ πλούτου. Από πρωί έως εσπέρας μεταβάλλει ο καιρός. — Σοφία Σειράχ ΙΗ΄ |
| • | Ακήκοε γαρ σου και εφυλάξατό σε, και εν καιρώ μισήσει σε. — Σοφία Σειράχ ΙΘ’ 9 |
| • | Φυλή ανόμων ερημωθήσεται. — Σοφία Σειράχ ΙΣΤ’ 4 |
| • | Μη δως ύδατι διέξοδον μηδέ γυναικί πονηρά εξουσίαν. — Σοφία Σειράχ ΚΕ’ 25 |
| • | Αρχή παντός έργου λόγος, και προ πράξεως βουλή. — Σοφία Σειράχ ΛΖ’ 16 |
| • | Ο αγαπών την αδικίαν μισεί την εαυτού ψυχήν. — Ψαλμοί 10:10 |
| • | Ως εμεγαλύνθη τα έργα σου, Κύριε, πάντα εν σοφία εποίησας. — Ψαλμοί 103:24 |
| • | Οίνος ευφραίνει καρδίαν ανθρώπου. — Ψαλμοί 104:15 |
| • | Αρχή σοφίας φόβος Κυρίου. — Ψαλμοί 110:10 |
| • | Εάν επιλάθωμαί σου, Ιερουσαλήμ, επιλησθείη η δεξιά μου, κολληθείη η γλώσσα μου τω λάρυγγί μου, εάν ου μη σου μνησθώ. — Ψαλμοί 136:5 |
| • | Ανήρ γλωσσώδης ού κατευθυνθήσεται επί της γης. — Ψαλμοί 139:12 |
| • | Θου, Κύριε, φυλακήν τω στόματί μου. — Ψαλμοί 140:3 |
| • | Μετά ανδρός αθώου αθώος έσῃ και μετά εκλεκτού εκλεκτός έσῃ και μετά στρεβλού διαστρέψεις. — Ψαλμοί 17:26,27 |
| • | Άρατε πύλας. — Ψαλμοί 23:7 |
| • | Ο δίκαιος θέλει ευφρανθεί όταν ιδεί την εκδίκηση, και τους πόδας αυτού θέλει νίψει εν τω αίματι του ασεβούς. — Ψαλμοί 58:10 |
| • | Άβυσσος άβυσσον επικαλείται. — Ψαλμοί ΜΑ΄ 41 |
| • | Ητοιμάσθην και ουκ εταράχθην. — Ψαλμοί, 118: 60 |
| • | Έλεος θέλω και ου θυσίαν. — Ωσηέ ΣΤ’ |
2. Ευαγγέλια | |
| • | Αιτείτε και δοθήσεται υμίν, ζητείτε και ευρήσετε, κρούετε και ανοιγήσεται υμίν. Κατά Ματθαίον ζ’ 7 |
| • | Πάντες γαρ οι λαβόντες μάχαιραν εν μαχαίρῃ απολούνται. Κατά Ματθαίον κς’ 52 |
| • | Ουκ επ’ άρτω μόνω ζήσεται ο άνθρωπος. Κατά Ματθαίον δ’ 4 |
| • | Ουδείς δύναται δυσί κυρίοις δουλεύειν. Κατά Ματθαίον ς’ 24 |
| • | Μη κρίνετε ίνα μη κριθήτε. Κατά Ματθαίον ζ’ 1 |
| • | Διυλίζοντες τον κώνωπα, την δε κάμηλον καταπίνοντες. Κατά Ματθαίον κγ’ 24 |
| • | Παρελθέτω απ’ εμού το ποτήριον τούτο. Κατά Ματθαίον κς’ 39 |
| • | Πριν αλέκτορα φωνήσαι τρις απαρνήση με. Κατά Ματθαίον κβ’ 75 |
| • | Απόδοτε τα Καίσαρος τω Καίσαρι και τα του Θεού τω Θεώ. Κατά Ματθαίον κβ’ 21 |
| • | Υμείς έστε το άλας της γης. Κατά Ματθαίον ε’ 13 |
| • | Ύπαγε οπίσω μου Σατανά. Κατά Ματθαίον ις’ 23 |
| • | Δωρεάν ελάβατε, δωρεάν δότε. Κατά Ματθαίον ι’ 8 |
| • | Η εσχάτη πλάνη χείρων της πρώτης. Κατά Ματθαίον κζ’ 64 |
| • | Μακάριοι οι πτωχοί τω πνεύματι ότι αυτών εστί η βασιλεία των ουρανών. Κατά Ματθαίον ε’ 3 |
| • | Μη γνώτω η αριστερά σου τι ποιεί η δεξιά σου. Κατά Ματθαίον ς’ 3 |
| • | Ους ο Θεός συνέζευξεν άνθρωπος μη χωριζέτω. Κατά Ματθαίον ιθ' 6 |
| • | Πολλοί γαρ εισί κλητοί, ολίγοι δε εκλεκτοί. Κατά Ματθαίον κβ’ 14 |
| • | Κεφαλή αυτού επί πίνακι. Κατά Ματθαίον ιδ’ 11 |
| • | Μακάριοι οι πραείς ότι αυτοί κληρονομήσουσι την γην Κατά Ματθαίον ε’ 5 |
| • | Μη νομίσητε ότι ήλθον καταλύσαι τον νόμον ή τους προφήτας. Ουκ ήλθον καταλύσαι, αλλά πληρώσαι. Κατά Ματθαίον ε’ 17 |
| • | Ευκολώτερον εστί κάμηλον διά τρυπήματος ραφίδος διελθείν ή πλούσιον εισελθείν εις την βασιλείαν τού Θεού. Κατά Ματθαίον ιθ’ 23 |
| • | Δεύτε προς με πάντες οι κοπιώντες και πεφορτισμένοι, καγώ αναπαύσω υμάς. Κατά Ματθαίον ια’ 28 |
| • | Το αίμα αυτού εφ’ ημάς και επί τα τέκνα ημών. Κατά Ματθαίον κζ’ 25 |
| • | Ο μη ων μετ’ εμού, κατ’ εμού εστιν. Κατά Ματθαίον ιβ’ 30 |
| • | Άλλους έσωσε, εαυτόν ου δύναται σώσαι. Κατά Ματθαίον κζ’ 42 |
| • | Συ είπας. Κατά Ματθαίον κς’ 25 |
| • | Πορεύεσθε απ’ εμού οι κατηραμένοι εις το πυρ το αιώνιον. Κατά Ματθαίον κε’ 41 |
| • | Ει τις θέλει οπίσω μου ελθείν, απαρνησάσθω εαυτόν και αράτω τον σταυρόν αυτού και ακολουθείτω μοι. Κατά Ματθαίον ις’ 24 |
| • | Ότι τον ήλιον Αυτού ανατέλλει επί πονηρούς και αγαθούς και βρέχει επί δικαίους και αδίκους. Κατά Ματθαίον ε’ 45 |
| • | Μακάριοι οι πεινώντες και διψώντες την δικαιοσύνην, ότι αυτοί χορτασθήσονται. Κατά Ματθαίον ε’ 6 |
| • | Άφετε τα παιδία και μη κωλύετε αυτά ελθείν προς με, των γαρ τοιούτων εστίν η βασιλεία των ουρανών. Κατά Ματθαίον ιθ' 14 |
| • | Δεύτε οπίσω μου, και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων. Κατά Ματθαίον δ’ 19 |
| • | Αλλ’ όστις σε ραπίζει εις την δεξιάν σιαγόνα, στρέψον αυτώ και την άλλην. Κατά Ματθαίον ε’ 39 |
| • | Όστις σε αγγαρεύσει μίλιον έν, ύπαγε μετ’ αυτού δύο. Κατά Ματθαίον ε’ 41 |
| • | Ιδού άνθρωπος φάγος και οινοπότης, τελωνών φίλος και αμαρτωλών… Κατά Ματθαίον ια’ 19 |
| • | Ο ευρών την ψυχήν αυτού απολέσει αυτήν· και ο απολέσας αυτήν ένεκεν εμού, ευρήσει αυτήν. Κατά Ματθαίον ι’ 37 |
| • | Ακολούθει μοι, και άφες τους νεκροὺς θάψαι τους εαυτών νεκρούς. Κατά Ματθαίον η’ 22 |
| • | Το μεν πνεύμα πρόθυμον, η δε σαρξ ασθενής. Κατά Μάρκον ιδ’ 38 |
| • | Το Σάββατον διά τον άνθρωπον εγένετο, ουχ ο άνθρωπος διά το Σάββατον. Κατά Μάρκον β’ 27 |
| • | Γρηγορείτε και προσεύχεσθε ίνα μη εισέλθητε εις πειρασμόν. Κατά Μάρκον ιδ’ 38 |
| • | Τι γαρ ωφελήσει άνθρωπον εάν κερδήση τον κόσμον όλον και ζημιωθή την ψυχήν αυτού; Κατά Μάρκον η’ 36 |
| • | Ουκ έστιν ο Θεός νεκρών, αλλά ζώντων. Κατά Μάρκον ιβ’ 27 |
| • | Βλέπετε, αγρυπνείτε και προσεύχεσθε. Ουκ οίδατε γαρ πότε ο καιρός εστιν. Κατά Μάρκον ιγ’ 33 |
| • | Καλόν το άλας, εάν δε το άλας μωρανθή εν τίνι αρτυθήσεται; Κατά Λουκάν ιδ’ 34 |
| • | Ουδείς προφήτης δεκτός εν τη πατρίδι αυτού. Κατά Λουκάν δ’ 24 |
| • | Άφες αυτοίς, ου γαρ οίδασι τι ποιούσι. Κατά Λουκάν κγ’ 34 |
| • | Ο έχων ώτα ακούειν, ακουέτω. Κατά Λουκάν η’ 8 |
| • | Οι έσχατοι έσονται πρώτοι και οι πρώτοι έσχατοι. Κατά Λουκάν ιγ’ 30 |
| • | Νυν απολύεις τον δούλο σου δέσποτα. Κατά Λουκάν β’ 29 |
| • | Και καθώς θέλετε ίνα ποιώσιν υμίν οι άνθρωποι, και υμείς ποιείτε αυτοίς ομοίως. Κατά Λουκάν ς’ 31 |
| • | Πας ο υψών εαυτόν ταπεινωθήσεται και ο ταπεινών εαυτόν υψωθήσεται. Κατά Λουκάν ιδ’ 11 |
| • | Τα αδύνατα παρ’ ανθρώποις δυνατά εστί παρά τω Θεώ. Κατά Λουκάν ιη’ 27 |
| • | Ουαί οι εμπεπλησμένοι, ότι πεινάσετε· ουαί οι γελώντες, ότι πενθήσετε και κλαύσετε. Κατά Λουκάν ς’ 25 |
| • | Ου δύνασθε Θεώ δουλεύειν και Μαμωνά. Κατά Λουκάν ις’ 13 |
| • | Τι με καλείτε Κύριε Κύριε, και ου ποιείτε ά λέγω; Κατά Λουκάν ς’ 46 |
| • | Ταύτα δε έδει ποιήσαι, κακείνα μη αφιέναι. Κατά Λουκάν ια’42-43 |
| • | Ου γαρ εστι κρυπτόν ό ου φανερόν γενήσεται ουδέ απόκρυφον ό ου γνωσθήσεται και εις φανερόν έλθη. Κατά Λουκάν η’ 17 |
| • | Όπου γαρ εστιν ο θησαυρός υμών, εκεί και η καρδία υμών έσται. Κατά Λουκάν ιβ’ 34 |
| • | Τι βλέπεις το κάρφος το εν τω οφθαλμώ του αδελφού σου, την δε εν τω σω οφθαλμώ δοκόν ου κατανοείς; Κατά Λουκάν στ’ |
| • | Μάρθα, Μάρθα, μεριμνάς και τυρβάζη περί πολλά· ενός δε εστι χρεία. Κατά Λουκάν ι’ 38 |
| • | Ο εωρακώς μεμαρτύρηκεν και αληθινή αυτού εστίν η μαρτυρία. Κατά Ιωάννην ιθ’ 35 |
| • | Αγαπάτε αλλήλους. Κατά Ιωάννην ιγ’ 34 |
| • | Άρον, άρον σταύρωσον αυτόν. Κατά Ιωάννην ιθ’ 15 |
| • | Ίδε ο άνθρωπος. Κατά Ιωάννην ιθ’ 6 |
| • | Ερευνάτε τας γραφάς. Κατά Ιωάννην ε’ 39 |
| • | Ο αναμάρτητος υμών πρώτος λίθον βαλέτω. Κατά Ιωάννην η’ 7 |
| • | Ήλθον και ελάλησα αυτοίς αμαρτίαν ουκ έχω. Κατά Ιωάννην ιε’ 22 |
| • | Εν αρχή ην ο Λόγος, και ο Λόγος ην προς τον Θεόν, και Θεός ην ο Λόγος. Κατά Ιωάννην α’ 1 |
| • | Γνώσεσθε την αλήθειαν και η αλήθεια ελευθερώσει ημάς. Κατά Ιωάννην η’ 32 |
| • | Μη κρίνετε κατ’ όψιν, αλλά την δικαίαν κρίσιν κρίνατε. Κατά Ιωάννην ζ’ 24 |
| • | Ό γέγραφα, γέγραφα. Κατά Ιωάννην ιθ’ 22 |
| • | Ιδού ο αμνός του Θεού ο αίρων την αμαρτία του κόσμου. Κατά Ιωάννην α’ 29 |
| • | Και τα εμά πάντα σά εστιν και τα σά εμά, και δεδόξασμαι εν αυτοίς. Κατά Ιωάννην ιζ’ 10 |
| • | Και επί τούτο ήλθον οι μαθηταί αυτού, και εθαύμασαν ότι μετά γυναικός ελάλει. Κατά Ιωάννην δ’ |
| • | Πας ο ποιών αμαρτίαν, δούλός εστι της αμαρτίας. Κατά Ιωάννην η’ |
| • | Το γεγεννημένον εκ της σαρκός, σαρξ εστι· και το γεγεννημένον εκ του πνεύματος, πνεύμα εστιν. Κατά Ιωάννην γ΄ |
| • | Ίνα η γραφή πληρωθή η λέγουσα· διεμερίσαντο τα ιμάτιά μου εαυτοίς, και επί τον ιματισμόν μου έβαλον κλήρον. Κατά Ιωάννην ιθ’ 24 |
3. Επιστολές Αποστόλου Παύλου | |
| • | Άρα ούν ως καιρόν έχομεν, εργαζώμεθα το αγαθόν προς πάντας. — προς Γαλάτας 6:10 |
| • | Ό γαρ εάν σπείρη άνθρωπος, τούτο και θερίσει. — προς Γαλάτας 6:7 |
| • | Ον αγαπά Κύριος παιδεύει. — προς Εβραίους 12:6 |
| • | Πίστις εστίν ελπιζομένων υπόστασις, πραγμάτων έλεγχος ού βλεπομένων. — Προς Εβραίους ΙΑ’ |
| • | Μηδέ δίδοτε τόπον τω διαβόλω. — προς Εφεσίους 4:27 |
| • | Αι ημέραι πονηραί εισί. — προς Εφεσίους 5:15 |
| • | Πάντα δε δοκιμάζετε, το καλόν κατέχετε. — προς Θεσσαλονικείς Α’ 5:21 |
| • | Ει τις ού θέλει εργάζεσθαι, μηδέ εσθιέτω. — προς Θεσσαλονικείς Β’ 3:10 |
| • | Εάν τις γλώσσες των ανθρώπων λαλώ και των αγγέλων αγάπη δε μη έχω, γέγονα χαλκός ηχών και κύμβαλον αλαλάζον. — προς Κορινθίους Α’ 13:1 |
| • | Ει νεκροί ουκ εγείρονται, φάγωμεν και πίωμεν, αύριον γαρ αποθνήσκομεν. — προς Κορινθίους Α’ 15:32 |
| • | Φθείρουσιν ήθη χρηστά ομιλίαι κακαί. — προς Κορινθίους Α’ 15:33 |
| • | Η ανάστασις των νεκρών σπείρεται εν φθορά, εγείρεται εν αφθαρσία. — προς Κορινθίους Α’ 15:42 |
| • | Πάντα μοι έξεστιν αλλ’ ου πάντα συμφέρει. Πάντα μοι έξεστιν άλλ’ ουκ εγώ έξουσιασθήσομαι υπό τινος. — προς Κορινθίους Α’ 6:12 |
| • | H γνώσις φυσιοί, η δε αγάπη οικοδομεί. — προς Κορινθίους Α’ 8:1 |
| • | Ει τις δοκεί ειδέναι τι, ουδέπω ουδέν έγνωκε καθώς δει γνώναι. — προς Κορινθίους Α’ 8:2 |
| • | Πας αγωνιζόμενος πάντα εγκρατεύεται. — προς Κορινθίους Α’ 9:25 |
| • | Ο καυχώμενος εν Κυρίω καυχάσθω. — Προς Κορινθίους Α’, 1;31 |
| • | Απών τω σώματι, παρών δε τω πνεύματι. — προς Κορινθίους Α’, 5:3 |
| • | Ο σπείρων φειδομένως, φειδομένως και θερίσει. — προς Κορινθίους Β’ 9.6 |
| • | Εκ του αυτού φυράματος. — προς Ρωμαίους 9:21 |
| • | Οφείλομεν δε ημείς οι δυνατοί τα ασθενήματα των αδυνάτων βαστάζειν, και μη εαυτοίς αρέσκειν. — προς Ρωμαίους 15:1 |
| • | Έλλησί τε και βαρβάροις, σοφοίς τε και ανοήτοις οφειλέτης ειμί. — προς Ρωμαίους 1:14 |
| • | Ο αποθανών δεδικαίωται. — προς Ρωμαίους 6:7 |
| • | Ει ο Θεός υπέρ ημών, τίς καθ᾿ ημών; — προς Ρωμαίους 8:32 |
| • | Δικαίω νόμος ού κείται, ανόμοις δε και ανυποτάκτοις, ασεβέσι και αμαρτωλοίς. — προς Τιμόθεον Α’ 1:9 |
| • | Άξιος ο εργάτης του μισθού αυτού. — προς Τιμόθεον Α’ 5:18 |
| • | Ρίζα γαρ πάντων των κακών εστιν η φιλαργυρία. — προς Τιμόθεον Α’ 6:10 |
| • | Ευκαίρως, ακαίρως. — προς Τιμόθεον β’ 4,2 |
| • | Αιρετικόν άνθρωπον μετά μίαν και δευτέραν νουθεσίαν παραιτού. — προς Τίτον 3:10 |
4. Καινή Διαθήκη (άλλα) | |
| • | Ως πρόβατον επί σφαγήν. Πράξεις Αποστόλων η’ 32 |
| • | Σαούλ, Σαούλ, τι με διώκεις; Πράξεις Αποστόλων 22:7 |
| • | Ο έχων νουν ψηφισάτω τον αριθμόν του θηρίου· αριθμός γαρ ανθρώπου εστί· και ο αριθμός αυτού χξς’. Ιωάννου Αποκάλυψις 13:18 |
| • | Εγώ ειμί το Α και το Ω. Αποκάλυψις Ιωάννου 1:8 |
| • | Άρα γε γινώσκεις ά αναγινώσκεις; Πράξεις Αποστόλων 8:30 |
| • | Και έλαβον το βιβλίον εκ της χειρός του αγγέλου και κατέφαγον αυτό, και ην εν τω στόματί μου ως μέλι γλυκύ· και ότε έφαγον αυτό, επικράνθη η κοιλία μου. Αποκάλυψις Ιωάννου 1:8 |
4. Άλλες Πηγές | |
| • | Αντί του μάννα χολήν. Αντίφωνον ιβ’ Μ. Πέμπτης |
| • | Απορώ και εξίσταμαι. Από την Ακολουθία των Χαιρετισμών (Ακάθιστου Ύμνου) |
| • | Βρώμα και δυσωδία. Από την Νεκρώσιμο Ακολουθία |
| • | Χους εί και εις χουν απελεύσει. Από την Νεκρώσιμο Ακολουθία |
| • | Έπαθε των παθών του τον τάραχον. Από τον Μικρό Παρακλητικό Κανόνα |
| • | Χαίρε βάθος αμέτρητον. Από την Ακολουθία των Χαιρετισμών (Ακάθιστου Ύμνου) |
| • | Μέγας είσαι, Κύριε, και θαυμαστά τα έργα σου! Από την Ευχή του Μεγάλου Αγιασμού |
| • | Κύριε, η εν πολλαίς αμαρτίαις περιπεσούσα γυνή… Η αρχή του τροπαρίου της Κασσιανής |
| • | Άλαλα τα χείλη των ασεβών. Από τον Παρακλητικό Κανόνα |
| • | Ιδού, ο Νυμφίος έρχεται εν τω μέσω της νυκτός, και μακάριος ο δούλος, ον ευρήσει γρηγορούντα. Από τροπάριο της Μεγάλης Δευτέρας |
| • | Δεύτε τελευταίον ασπασμόν. Από τη Νεκρώσιμο Ακολουθία |
