Κανόνες | |
| • | Άπας ό βίος των ανθρώπων φύσει και νόμοις διοικείται. Αριστοτέλης άρεσε σε 139 |
Κατηγοριοποίηση | |||
| • | Πρώτον μεν γαρ τρία ην τα γένη τα των ανθρώπων, ουχ ώσπερ νυν δύο.
Σωκράτης (από το «Συμπόσιον» του Πλάτωνα) άρεσε σε 278 | ||
| • | Της τελείας αρετής είδη τέτταρα: έν μεν φρόνησις, έν δε δικαιοσύνη, άλλο δ’ ανδρεία, ταέταρτον σωφροσύνη. Πλάτων άρεσε σε 89 | ||
| • | Της πολιτείας εστίν είδη πέντε· το μεν γαρ αυτής εστι δημοκρατικόν, άλλο δε αριστοκρατικόν, τρίτον δε ολιγαρχικόν, τέταρτον βασιλικόν, πέμπτον τυραννικόν. Πλάτων άρεσε σε 29 | ||
| • | Δημώναξ ορών πλήθος επόμενον εταιριζούσῃ γυναικί «διαίρεσις,» έφη, «ανθρώπων εστί τόδε το γύναιον· οι μεν γαρ άγονται, οι δε παράγονται, οι δε εξάγονται.» Δημώναξ άρεσε σε 17 | ||
| • | Εις μίαν τε ιδέαν συνορώντα άγειν τα πολλαχή διεσπαρμένα... Το πάλιν κατ’ είδη δύνασθαι τέμνειν κατ' άρθρα, ᾑ πέφυκεν, και μη επιχειρείν καταγνύναι μέρος μηδέν, κακού μαγείρου, τρόπω χρώμενον.
Πλάτων άρεσε σε 11 |
Διευθέτηση | |||
| • | Χάρις τη μακαρία φύσει, ότι τα αναγκαία εποίησε ευπόριστα, τα δε δυσπόριστα ουκ αναγκαία.
Επίκουρος (ίσως αρχικά το είπε ο Μητρόδωρος ο Χίος) άρεσε σε 88 | ||
| • | Πάντα χρήματα ην ομού. Είτα ο νους ελθών αυτά διεκόσμησε.
Αναξαγόρας άρεσε σε 79 | ||
| • | Τα μεν ράδια τους αμελούντας φεύγει, τα δε χαλεπά ταις επιμελείαις αλίσκεται.
Πλούταρχος άρεσε σε 41 | ||
| • | Επί τοις παρούσι τον βίον διάπλεκε.
Αρχαίο ρητό από ανώνυμη πηγή άρεσε σε 13 | ||
| • | Το δέον εν τω δέοντι και λέγειν και σιγάν και ποιείν και εάν.
Γοργίας άρεσε σε 9 |
Χωροθέτηση | |||
| • | Άκρον λάβε και μέσον έξεις!
Αρχαίος χρησμός (οι Απελλαίοι είχαν ρωτήσει το μαντείο πού να ξαναχτίσουν την πόλη τους ) άρεσε σε 28 | ||
| • | Γεωμετρήσαι βούλομαι τον αέρα υμίν διελείν τε κατά γύας.
Αριστοφάνης άρεσε σε 23 |
Δυνατότητες | |||
| • | Μάταιόν εστι παρά θεών αιτείσθαι ά τις εαυτώ χορηγήσαι ικανός εστι.
Επίκουρος άρεσε σε 400 | ||
| • | Ζώμεν γαρ ού ως θέλομεν, αλλ’ ως δυνάμεθα. Μένανδρος άρεσε σε 255 | ||
| • | Ει μεν πλούσιος, όταν θέλη, ει δε πένης, όταν έχη.
Διογένης (ερωτηθείς τι ώρα πρέπει να γευματίζει κανείς) άρεσε σε 238 | ||
| • | Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Λουκιανός (από τους «Νεκρικούς Διαλόγους» —απάντηση προς τον Χάρο που ζητούσε ναύλο για την Αχερουσία) άρεσε σε 146 | ||
| • | Πάντ’ εστίν εξευρείν, αν μη τον πόνον φεύγη τις.
Δημοσθένης άρεσε σε 101 | ||
| • | Αι άρισται δοκούσαι είναι φύσεις μάλιστα παιδείας δέονται.
Ξενοφών άρεσε σε 68 | ||
| • | Ή φρονείν ελάσσονα ή δύνασθαι δει σε μείζονα.
Ευριπίδης άρεσε σε 63 | ||
| • | Αμαθία τε μετά σωφροσύνης ωφελιμώτερον ή δεξιότης μετά ακολασίας.
Θουκυδίδης άρεσε σε 57 | ||
| • | Όστις περί τραγωδίας οίδε, οίδε και περί επών.
Αριστοτέλης άρεσε σε 56 | ||
| • | Έργα νέων, βουλαί δε μέσων, ευχαί δε γερόντων. Ησίοδος άρεσε σε 45 | ||
| • | Βουλόμεθα πλουτείν πάντες αλλ’ ου δυνάμεθα.
Μένανδρος άρεσε σε 40 | ||
| • | Το τα αδύνατα διώκειν μανικόν· αδύνατον δε το τους φαύλους μη τοιαύτά τινα ποιείν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 36 | ||
| • | Μηδέ υπέρ τε δύναμιν αιρείσθαι του εωυτού και φύσιν.
Δημόκριτος άρεσε σε 27 | ||
| • | Ου παντός πλειν ες Κόρινθον.
Αρχαιοελληνική παροιμία (επειδή το κόστος ήταν απαγορευτικό καθώς κάποια εποχή η Κόρινθος ήταν η πιο πλούσια Ελληνική πόλη) άρεσε σε 21 | ||
| • | Θεόκριτος ερωτηθείς διατί ου συγγράφει, «Ότι» είπεν «ως μεν βούλομαι ου δύναμαι, ως δε δύναμαι ου βούλομαι». Θεόκριτος άρεσε σε 21 | ||
| • | Κατά το παλλίον σου τείνε και τους πόδας σου.
Αίσωπος άρεσε σε 19 | ||
| • | Έν ανδρών, έν θεών γένος· εκ μιας δε πνέομεν ματρός αμφότεροι· διείργει δε πάσα κεκριμένα δύναμις.
Πίνδαρος άρεσε σε 17 | ||
| • | Μη πλέω προσάπτεσθαι των δυνατών.
Δημόκριτος άρεσε σε 16 | ||
| • | Όστις νέμει κάλλιστα την αυτού φύσιν, ούτος σοφός πέφυκε προς το συμφέρον.
Ευριπίδης άρεσε σε 14 | ||
| • | Ει μεν αμαθής εί, φρονίμως ποιείς, ει δε πεπαίδευσαι, αφρόνως.
Θεόφραστος (αξιολογώντας μια συγκεκριμένη ενέργεια ανάλογα με το πνευματικό υπόβαθρο) άρεσε σε 9 | ||
| • | Μη, εί τι αυτώ σοί δυσκαταπόνητον, τούτο ανθρώπῳ αδύνατον υπολαμβάνειν, αλλ’ εί τι ανθρώπῳ δυνατόν και οικείον, τούτο και σεαυτώ εφικτόν νομίζειν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 7 |
Μέσα & Μέθοδοι | |||
| • | Ό,τι δεν λύεται κόπτεται. Μέγας Αλέξανδρος (κόβοντας το Γόρδιο Δεσμό) άρεσε σε 1353 | ||
| • | Βουλή και μύθοισι και ηπεροπηΐδι τέχνη.
Μέγας Αλέξανδρος (ερωτηθείς πώς κατάφερε να κατακτήσει τον κόσμο σε τόσο σύντομο διάστημα) άρεσε σε 355 | ||
| • | Έστιν ο πόλεμος ουχ όπλων το πλέον, αλλά δαπάνης.
Θουκυδίδης άρεσε σε 162 | ||
| • | Δως μοι πα στω και ταν γαν κινάσω.
Αρχιμήδης άρεσε σε 154 | ||
| • | Άνθρωποι βίου δεόμενοι, πολλά και παντοία τεχνέονται.
Ιπποκράτης άρεσε σε 129 | ||
| • | Οκόσα φάρμακα ουκ ιήται, σίδηρος ιήται. Όσσα σίδηρος ουκ ιήται, πυρ ιήται· όσσα δε πυρ ουκ ιήται, ταύτα χρη νομίζειν ανίητα.
Ιπποκράτης άρεσε σε 129 | ||
| • | ...ή δόλω ή βίη ή ομφαδόν ή κρυφηδόν… Αντίγονος Β’ Γονατάς (ερωτηθείς πώς θα επιτεθεί στους εχθρούς) άρεσε σε 38 | ||
| • | Συν δορί συν ασπίσιν. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (νεοελληνικό αντίστοιχο: «με κάθε τρόπο» ή «πάνοπλος», «χρησιμοποιώντας όλα τα όπλα») άρεσε σε 27 | ||
| • | Αρίστιππος ο Κυρηναϊκός φιλόσοφος, παρακελεύετο τοις νέοις τοιαύτα εφόδια κτάσθαι, άτινα αυτοίς και ναυαγήσασι συνεκκολυμβήσει.
Αρίστιππος άρεσε σε 22 | ||
| • | Άμας απήτουν, οι δ’ απηρνούντο σκάφας.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 18 | ||
| • | Ες δε τα έσχατα νουσήματα αι έσχαται θεραπείαι ες ακριβείην, κράτισται. Ιπποκράτης άρεσε σε 16 | ||
| • | Τέχνῃ κρατούμεν ών φύσει νικώμεθα.
Αντιφάνης άρεσε σε 14 | ||
| • | Βίον πορίζου πάντοθεν πλην εκ κακών. Μένανδρος άρεσε σε 14 | ||
| • | Ήλω γαρ ο ήλος.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 7 |
Επιδιορθώσεις | |||
| • | Ψυχής τελεότης σκήνεος μοχθηρίην ορθοί.
Δημόκριτος άρεσε σε 24 |
Εμπόδια & Δυσκολίες | |||
| • | Ο βίος βραχύς, η δε τέχνη μακρή, ο δε καιρός οξύς, η δε πείρα σφαλερή, η δε κρίσις χαλεπή. Ιπποκράτης (το πρώτο παράγγελμα από τους «Αφορισμούς») άρεσε σε 228 | ||
| • | Γέρων εραστής, εσχάτη κακή τύχη. Μένανδρος άρεσε σε 185 | ||
| • | Έρως εν τοις αμηχάνοις ευπορώτατος.
Ευριπίδης άρεσε σε 166 | ||
| • | Μικρού δ’ αγώνος ου μέγα έρχεται κλέος.
Σοφοκλής άρεσε σε 87 | ||
| • | Τυφλός τω τοίχω επερειδόμενος, έως ώδε ο κόσμος έφη.
Βυζαντινή Παροιμία άρεσε σε 81 | ||
| • | Χαλεπά τα καλά. Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 42 | ||
| • | Νυν ευπλόηκα, ότε εναυάγησα.
Ζήνων ο Κιτιεύς άρεσε σε 41 | ||
| • | Των πόνων πωλούσιν ημίν πάντα ταγάθ’ οι θεοί.
Επίχαρμος άρεσε σε 31 | ||
| • | Ένθα ούτε μίμνειν άνεμος ούτ’ εκπλείν εά.
Αισχύλος (παροιμ. φράση που δηλώνει αδιέξοδο ή αντίξοες συνθήκες) άρεσε σε 30 | ||
| • | Ουδείς καιρόν βαστάσας εξέβη κυρτός. Αίσωπος άρεσε σε 23 | ||
| • | Δις προς τον αυτόν αισχρόν προσκρούσαι λίθον. Μένανδρος άρεσε σε 22 | ||
| • | Εφέσπετο γαρ μέγα έργον πάσιν εφ’ ηρώεσσι, κακών δ’ ανεφαίνετο πυθμήν.
Από το έπος «Ορφέως Αργοναυτικά», έργο άγνωστου αρχαίου ποιητή άρεσε σε 12 | ||
| • | Εις ηκονημένας μαχαίρας πεσών.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 7 | ||
| • | Επεί η μάλα πολλά μεταξύ ούρεά τε σκιόεντα θάλασσά τε ηχήεσσα.
Όμηρος άρεσε σε 6 | ||
| • | Αλλ' όν ο Θεός φυλάσσει, ούτε γίγαντας τρέμει, ούτε θηρία φρίττει, αλλ' ούτε κάμινον ούτε σίδηρα. Γεώργιος Αμαρτωλός (αναφερόμενος στον αυτοκράτορα Κωνσταντίνο Θ’ Μονομάχο, που στάθηκε επανειλημμένα ιδιαίτερα τυχερός) άρεσε σε 4 |
Ευκολία | |||
| • | Εύκολος η εις άδου οδός· καταμύοντας γουν απιέναι.
Βίων ο Βορυσθενίτης άρεσε σε 214 | ||
| • | Μη είναι βασιλικήν ατραπόν επί γεωμετρίαν.
Ευκλείδης άρεσε σε 106 | ||
| • | Μαλακόν το φεύγειν τα επίπονα.
Αριστοτέλης άρεσε σε 51 | ||
| • | Ανθρώποις γίνεσθαι οκόσα θέλουσιν ουκ άμεινον.
Ηράκλειτος άρεσε σε 49 | ||
| • | Πόνου μεταλλαχθέντος, πόνοι γλυκείς. Σοφοκλής (η έννοια είναι ότι όταν υπάρχει ποικιλία στη δουλειά, ο κόπος είναι ευχάριστος) άρεσε σε 39 | ||
| • | Πάντων κάκιστον η ευπετείη παιδεύσαι την νεότητα. Αύτη γαρ εστιν ή τίκτει τας ηδονάς ταύτας, εξ ών η κακότης γίγνεται.
Δημόκριτος άρεσε σε 32 | ||
| • | Ω πονηρέ, μη τα μαλακά μώσο, μη τα σκληρ’ έχηις.
Επίχαρμος άρεσε σε 18 | ||
| • | Τέμνει σου το ξίφος ύδωρ, η δε σπάθη σου χιόνα. Βυζαντινή Παροιμία άρεσε σε 17 | ||
| • | Βους επί φάτνην. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (με την έννοια: «βολεύτηκε» ή «καλόμαθε») άρεσε σε 13 |
Βάσανα | |||
| • | Ουδέν κακόν ραδίως απόλλυται.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 197 | ||
| • | Τοις γαρ θανούσι μόχθος ου προσγίγνεται.
Σοφοκλής άρεσε σε 66 | ||
| • | Φιλέει γαρ ο θεός τα υπερέχοντα πάντα κολούειν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 45 | ||
| • | Των παθών κρίσει και ασκήσει περιγενόμεθα.
Πλούταρχος άρεσε σε 45 | ||
| • | Μακρός γαρ αιών μυρίοις τίκτει πόνους.
Ευριπίδης άρεσε σε 36 | ||
| • | Τι μοι ζην κέρδος; Ούτε μοι πατρίς ούτ’ οίκος έστιν ούτ’ αποστροφή κακών.
Ευριπίδης άρεσε σε 25 | ||
| • | Κοινά πάθη πάντων· ο βίος τροχός· άστατος όλβος.
Φωκυλίδης άρεσε σε 25 | ||
| • | Βίος αληλεσμένος και μάζα μεμαγμένη. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 20 | ||
| • | Αλλ’ ηδύ τι σωθέντα μεμνήσθαι πόνων.
Ευριπίδης άρεσε σε 13 | ||
| • | Αίψα γαρ εν κακότητι βροτοί καταγηράσκουσιν.
Ησίοδος άρεσε σε 11 | ||
| • | Ιλιάς κακών επήει. Αρχαία παροιμιακή φράση (για πολλές μεγάλες συμφορές) άρεσε σε 5 | ||
| • | Απροσδοκήτως εις κλύδωνα πραγμάτων εμπεσών.
Αρχαία φράση με άγνωστη προέλευση άρεσε σε 3 |
Κρίσεις | |||
| • | Ση πατρίς εν γαρ τοις πόνοισιν αύξεται.
Ευριπίδης άρεσε σε 12 |
Προβλήματα | |
| • | Άτακτα, αδιόρθωτα, αόρισθ’ άπαντα. Δημοσθένης άρεσε σε 20 |
Λύσεις | |||
| • | Ο χρόνος άπαντα τοίσιν ύστερον φράσει. Λάλος γαρ ούτος ουκ ερωτώσιν λέγει.
Ευριπίδης άρεσε σε 676 | ||
| • | Ουδέν κακόν ραδίως απόλλυται.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 197 | ||
| • | Μέγα το εν συμφορήσι, φρονέειν ά δει.
Δημόκριτος άρεσε σε 69 |
Επιδείνωση | |||
| • | Ενός κακού μύρια έπονται. Σοφοκλής (ή «ενός ατόπου δοθέντος μύρια έπονται») άρεσε σε 452 | ||
| • | Πάντα γαρ πέφυκε και ελασσούσθαι.
Θουκυδίδης άρεσε σε 31 | ||
| • | Πένητος ανδρός ουδέν ευτυχέστερον. Την γαρ επί το χείρον μεταβολήν ου προσδοκά.
Δίφιλος ο Σίφνιος άρεσε σε 25 | ||
| • | Αεί τα πέρυσι καλά.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 3 |
Παγίδες | |||
| • | Γέρων αλώπηξ ουχ αλίσκεται πάγη.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 7 |
Ρίσκο | |||
| • | Πονούντων και κινδυνευόντων τα καλά και μεγάλα έργα. Μέγας Αλέξανδρος άρεσε σε 224 | ||
| • | Το πολλά πράσσειν ουκ εν ασφαλεί βίου.
Ευριπίδης άρεσε σε 9 | ||
| • | Η περί το φρέαρ όρχησις.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (παρόμοιο νόημα με τη φράση: «παίζει με τη φωτιά») άρεσε σε 7 |
Κίνδυνος | |||
| • | Ο φίλος τον φίλον εν κινδύνοις γιγνώσκει. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 373 | ||
| • | Ου δει ένεκα του κινδύνου πράττειν τι ανελεύθερον.
Πλάτων άρεσε σε 177 | ||
| • | Λαώ μη πίστευε. Πολύτροπος έστιν όμιλος. Λαός τοι και ύδωρ και πυρ ακατάσχετα πάντα.
Φωκυλίδης άρεσε σε 65 | ||
| • | Οι μη δυνάμενοι κινδυνεύειν ανδρείως δούλοι των επιόντων εισίν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 48 | ||
| • | Ουκ αφέξεταί μου τω χείρε.
Πλάτων άρεσε σε 32 | ||
| • | Έχει κίνδυνον η ακαιρία μέγαν. Πλούταρχος άρεσε σε 18 | ||
| • | Εγγύα, πάρα δ άτα.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος (Μία από τις τρεις ρήσεις στην προμετωπίδα του μαντείου των Δελφών. Η φράση έχει και άλλες ερμηνείες και γραφές [Εγγύη, πάρα δ άτη]) άρεσε σε 13 | ||
| • | Κινδύνευε φρονίμως. Από τα Δελφικά Παραγγέλματα και το "Επτά Σοφών Υποθήκαι" άρεσε σε 6 | ||
| • | Ανάχαρσις μαθών τέτταρας δακτύλους είναι το πάχος της νεώς, τοσούτον έφη του θανάτου τους πλέοντας απέχειν.
Ανάχαρσις άρεσε σε 3 |
Διαφωνία | |||
| • | Ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων;
Όμηρος (ο Δίας αντιδρώντας στην κατηγορία της Αθηνάς ότι εγκατέλειψε τον Οδυσσέα) άρεσε σε 140 | ||
| • | Πάταξον μεν, άκουσον δε. Θεμιστοκλής άρεσε σε 81 | ||
| • | Των γονέων μη λέγε δικαιότερα.
Σόλων άρεσε σε 61 | ||
| • | Δυοίν λεγόντοιν θατέρου θυμουμένου ο μή αντιτείνων τοις λόγοις σοφότερος.
Ευριπίδης άρεσε σε 39 | ||
| • | Παντί λόγω λόγος παλαίει.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 9 |
Πειθώ | |||
| • | Ου με πείσεις, καν με πείσης. Αριστοφάνης άρεσε σε 158 | ||
| • | Ανάγκα και Θεοί πείθονται. Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 106 | ||
| • | Όσον εν πολέμω σίδηρος δύναται, τοσούτον εν πολιτεία λόγος ευ έχων ισχύει.
Σόλων άρεσε σε 82 | ||
| • | Πείσας λαβέ, μη βιασάμενος.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 68 | ||
| • | Γνώμαι πλέον κρατούσιν ή σθένος χερών.
Αγάθων άρεσε σε 62 | ||
| • | Του πιθανωτέρους είναι τους απαιδεύτους των πεπαιδευμένων εν τοις όχλοις.
Αριστοτέλης (Ρητορική 1395b) άρεσε σε 51 | ||
| • | Ελλυχνίων όζειν τα ενθυμήματα.
Πλούταρχος (ο Πυθέας με αυτήν τη φράση είχε κατηγορήσει τον Δημοσθένη ότι τα επιχειρήματά του ήταν προϊόν επίπονης προπαρασκευής) άρεσε σε 15 | ||
| • | Χρυσός Δανάην έπεισεν εθέλουσαν.
Αρχαιοελληνική παροιμία (από το μύθο της Δανάης που ο Δίας «διακόρευσε» μεταμφιεσμένος σε χρυσή βροχή) άρεσε σε 9 | ||
| • | Ουκ έστι Πειθούς ιερόν άλλο πλην λόγος.
Ευριπίδης άρεσε σε 9 | ||
| • | Πείθειν δώρα και θεούς λόγος.
Ευριπίδης άρεσε σε 9 | ||
| • | Δόρυ και κηρύκειον. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για αυτούς που ζητούν κάτι παρακαλώντας αλλά και απειλώντας) άρεσε σε 8 | ||
| • | Ισχυρότερος ες πειθώ λόγος πολλαχή γίνεται χρυσού.
Δημόκριτος άρεσε σε 6 | ||
| • | Λόγος καλός οστούν κατεάξει.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 3 | ||
| • | Πάντες τοις λόγοις αναπτερούνται.
Αριστοφάνης |
Βοήθεια | |||
| • | Φορτίον μη συγκαθαιρείν, αλλά συνανατιθέναι τοις βαστάζουσι.
Πυθαγόρας άρεσε σε 144 | ||
| • | Απορίαν γαρ δει βοηθείν, ουκ αργίαν εφοδιάζειν.
Σόλων άρεσε σε 129 | ||
| • | Συν Αθηνά και χείρα κίνει. Αίσωπος άρεσε σε 120 | ||
| • | Επί δείπνα των φίλων βραδέως πορεύου, επί δε τας ατυχίας ταχέως. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 107 | ||
| • | Το μη δύνασθαι βοηθείν τοις φίλοις, απορίας, το δε μη βούλεσθαι, κακίας τεκμήριον.
Δημόκριτος άρεσε σε 50 | ||
| • | Ατυχούντι συνάχθου. Σόλων άρεσε σε 36 | ||
| • | Ένθα χειρών χρεία έστιν, η δια λόγων βοήθεια ουδέν λυσιτελεί.
Αίσωπος άρεσε σε 34 | ||
| • | Δει φίλοις και τοις οικείοις βοηθείν άχρι του μη επιορκείν.
Λυκούργος άρεσε σε 22 |
Καθήκον | |||
| • | Πράττων τα σαυτού, μη τα των άλλων σκόπει.
Μένανδρος άρεσε σε 66 | ||
| • | Τα καθήκοντα ταις σχέσεσι προσμετρείται.
Επίκτητος (με την έννοια ότι παρόλο που καθήκοντα και σχέσεις τρώνε το χρόνο του πνευματικού ανθρώπου, δεν πρέπει να παραμελούνται) άρεσε σε 62 | ||
| • | Πη παρέβην; Τι δ’ έρεξα;Τι δε μοι δέον ουκ ετελέσθη;
Ερώτημα των Πυθαγορείων άρεσε σε 40 |
Ομαδικότητα | |
| • | Η ισχύς εν τη ενώσει. Αίσωπος άρεσε σε 155 |
| • | Ομονοούντων αδελφών συμβίωσιν παντός τείχους ισχυροτέραν είναι. Αντισθένης άρεσε σε 112 |
| • | Από ομονοίης τα μεγάλα έργα. Δημόκριτος άρεσε σε 76 |
| • | Μία μέλισσα μέλι ου ποιεί. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 42 |
| • | Γυνή γυναικί σύμμαχος πέφυκε πως. Ευριπίδης άρεσε σε 22 |
Συνέργεια | |||
| • | Το τω σμήνει μη συμφέρον ουδέ τη μελίσση συμφέρει.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 112 | ||
| • | Συνάψιες όλα και ουχ όλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συνάδον διάδον, και εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα.
Ηράκλειτος άρεσε σε 55 | ||
| • | Χειρ χείρα νίπτει. Μένανδρος άρεσε σε 35 | ||
| • | Και το όλον του μέρους μείζον. Ευκλείδης άρεσε σε 29 | ||
| • | Γεγόναμεν γαρ προς συνεργίαν ως πόδες, ως χείρες, ως βλέφαρα, ως οι στοίχοι των άνω και κάτω οδόντων. Το ούν αντιπράσσειν αλλήλοις παρά φύσιν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 29 | ||
| • | Πάσσαλος πασσάλω εκρούεται. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 23 |
Εργασία | |||
| • | Το μεν εργάζεσθαι αγαθόν το δε αργείν κακόν. Ξενοφών άρεσε σε 213 | ||
| • | Φιλεί δε τω κάμνοντι συσπεύδειν θεός. Αισχύλος (από το ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ Ιωάννη Στοβαίου) άρεσε σε 91 | ||
| • | Μισθόν μοχθήσαντα δίδου· μη θλίβε πένητα.
Φωκυλίδης άρεσε σε 73 | ||
| • | Εργάζου κτητά.
Δελφικό παράγγελμα άρεσε σε 7 |
Σκληρή Δουλειά | |||
| • | Εξ εργασίας θηριώδους ουσίας μεν πλήθος συσσωρεύεται, βίος δε ταλαίπωρος συνίσταται.
Επίκουρος άρεσε σε 241 | ||
| • | Λιμός κόρον εποίησε, κάματος ανάπαυσιν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 103 | ||
| • | Αλωτά γίγνεται επιμελεία και πόνω άπαντα.
Μένανδρος άρεσε σε 74 | ||
| • | Κάματος θησαυρός έστι τοις ανθρώποις.
Αίσωπος άρεσε σε 52 | ||
| • | Κάματον τ’ ευκάματον.
Ευριπίδης άρεσε σε 50 | ||
| • | Οι φειδωλοί τον της μελίσσης οίτον έχουσιν εργαζόμενοι ως αεί βιωσόμενοι.
Δημόκριτος άρεσε σε 19 | ||
| • | Ω πολλά μισηθείσα χειρωναξία! Αισχύλος άρεσε σε 7 |
Γεωργία | |||
| • | Την γεωργίαν των άλλων τεχνών μητέρα και τροφόν είναι. Ξενοφών άρεσε σε 34 | ||
| • | Γη και ύδωρ πάντα έσθ’ όσα γίνονται ηδέ φύονται.
Ξενοφάνης άρεσε σε 27 | ||
| • | Ο μεν γεωργός, την γην, ο δε φιλόσοφος την ψυχήν εξημεροί. Θεόκριτος άρεσε σε 27 | ||
| • | Έτος φέρει ούτις άρουρα.
Θεόφραστος άρεσε σε 22 | ||
| • | Κακαί γεωργείν χείρες ευ τεθραμμέναι.
Ευριπίδης άρεσε σε 14 | ||
| • | Τι εστι Γεωργός; Καρπών υπηρέτης, όμβρων διαιτητής, ερημίας συνήθης, αθαλασσίας έμπορος, ύλης ανταγωνιστής, τροφής υπουργός, πεδίων αριστευτής, γης ιατρός, δένδρων φυτουργός, ορνέων παιδαγωγός, κακοπαθείας συνήθεια. Σεκούνδος ο Σιωπηλός άρεσε σε 7 | ||
| • | Ο δε Κάιν γεωργός τυγχάνων, και μετά την καταδίκην χειρόνως βιώσας, πρώτος µέτρα και στάθμια και γης όρους επενόησεν. Γεώργιος Αμαρτωλός άρεσε σε 3 |
Καριέρα | |||
| • | Ορθόν ούν είναι χρη, ουχί ορθούμενον.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 139 | ||
| • | Παρ’ εμοί, ω μειράκιον, ανδραγαθίας εισίν ού πατραγαθίας τιμαί.
Αντίγονος Α’ (προς το γιο του που ήθελε κάποιο αξίωμα) άρεσε σε 27 | ||
| • | Μέγας εκ μικρού και ταπεινού.
Δημοσθένης (για τον βασιλιά Φίλιππο της Μακεδονίας) άρεσε σε 18 |
Επάγγελμα | |||
| • | Το τεχνίον ό έμαθες φίλει, τούτῳ προσαναπαύου.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 26 |
Εξειδίκευση | |||
| • | Πολλ’ οίδ’ αλώπηξ, εχίνος δε εν, μέγα.
Αρχίλοχος άρεσε σε 64 | ||
| • | Θαυμάζειν δε έφη πώς παρά τοις Έλλησιν αγωνίζονται μεν οι τεχνίται, κρίνουσι δε οι μη τεχνίται.
Ανάχαρσις άρεσε σε 36 | ||
| • | Αλλ’ ου γαρ αυτός παντ’ επίστασθαι βροτών πέφυκεν· άλλω δ’ άλλο πρόσκειται γέρας.
Ευριπίδης άρεσε σε 15 | ||
| • | Έρδοι τις ήν έκαστος ειδείη τέχνην.
Αρχαία παροιμιακή φράση άρεσε σε 4 | ||
| • | Ονειδιζόμενός ποτε ότι δίκην έχων εμισθώσατο ρήτορα, «και γαρ,» έφη, «όταν δείπνον έχω, μάγειρον μισθούμαι.» Αρίστιππος άρεσε σε 4 |
Χειραγώγηση | |||
| • | Ανήρ πονηρός δράσσεται πράον λόγον. Έχει γαρ αυτός τους λόγους ώσπερ δόλους.
Μένανδρος άρεσε σε 75 | ||
| • | Γυνή δε κολακεύει σε του λαβείν χάριν. Μένανδρος άρεσε σε 43 | ||
| • | Μη προς εμέ τα ποικίλα.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (νεοελληνική απόδοση: όχι σε μένα αυτά) άρεσε σε 30 | ||
| • | Μη γυναικός εν τρόποις εμέ άβρυνε.
Αισχύλος άρεσε σε 19 | ||
| • | Υπό γαρ λόγων ο νους τε μετεωρίζεται επαίρεταί τ᾽ άνθρωπος.
Αριστοφάνης |
Ηγεσία & Διοίκηση | |||
| • | Τον άρχοντα τριών δει μεμνήσθαι: Πρώτον ότι ανθρώπων άρχει. Δεύτερον ότι κατά νόμους άρχει. Τρίτον ότι ουκ αεί άρχει. Αγάθων άρεσε σε 714 | ||
| • | Αρχηγού παρόντος, πάσα αρχή παυσάτω. Αρχαιοελληνική παροιμία (αγνώστου προελεύσεως, πιθανόν των νεότερων χρόνων) άρεσε σε 620 | ||
| • | Άρχεσθαι μαθών άρχειν επιστήσει.
Σόλων άρεσε σε 362 | ||
| • | Αρχή άνδρα δείκνυσι.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 308 | ||
| • | Το άρχειν ήδιστον.
Αριστοτέλης άρεσε σε 278 | ||
| • | Χαλεπόν άρχεσθαι υπό χερείονος.
Δημόκριτος άρεσε σε 245 | ||
| • | Δει τον αγαθόν άνδρα παυόμενον της αρχής μη πλουσιώτερον, αλλά μάλλον ενδοξότερον γεγονέναι. Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 171 | ||
| • | Ερέτην χρήναι πρώτα γενέσθαι πριν πηδαλίοις επιχειρείν.
Αριστοφάνης άρεσε σε 134 | ||
| • | Το διοικείν εστί προβλέπειν. Αλκιβιάδης άρεσε σε 124 | ||
| • | Ισχυρόν όντα πράον είναι, όπως οι πλησίον αιδώνται μάλλον ή φοβώνται.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 113 | ||
| • | Είς εστι δούλος οικίας, ο δεσπότης.
Μένανδρος άρεσε σε 110 | ||
| • | Αρχής τετευχώς, ίσθι ταύτης άξιος.
Μένανδρος άρεσε σε 92 | ||
| • | Καματηρόν το άρχειν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 90 | ||
| • | Δεσπότης δούλου δείται και δούλος δεσπότου.
Αριστοτέλης άρεσε σε 88 | ||
| • | Ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη. Είς κοίρανος έστω, είς βασιλεύς.
Όμηρος άρεσε σε 76 | ||
| • | Ανδρών δ’ εκ μεγάλων πόλις όλλυται.
Σόλων άρεσε σε 64 | ||
| • | Φιλεί ωδίνας τίκτειν νυξ κυβερνήτη σοφώ.
Αισχύλος άρεσε σε 48 | ||
| • | Τον άρχοντα χρήναι μηδέν φρονείν θνητόν, αλλά πάντ’ αθάνατα.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 41 | ||
| • | Σμικρώ χαλινώ δ’ οίδα τους θυμουμένους ίππους καταρτυθέντας.
Σοφοκλής άρεσε σε 37 | ||
| • | Ουχ εύδει ποιμήν.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 33 | ||
| • | Δημοβόρος βασιλεύς, επεί ουτιδανοίσιν ανάσσεις.
Όμηρος (ο Αχιλλέας προς Αγαμέμνονα) άρεσε σε 32 | ||
| • | Παρά τούτοις είναι μάλλον πρώτος ή παρά Ρωμαίοις δεύτερος. Ιούλιος Καίσαρας άρεσε σε 31 | ||
| • | Εγώ, φάναι, παλαιότατος ειμι, συ δε πρεσβύτατος.
Σοφοκλής (απευθυνόμενος στον Νικία, αρνούμενος να αποδεχθεί την αρχιστρατηγία στη Σικελική εκστρατεία, κατά τον Πλούταρχο) άρεσε σε 31 | ||
| • | Άρχων κόσμει σεαυτόν.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 31 | ||
| • | Χαλεπόν το ποιείν, το δε κελεύσαι ράδιον. Φιλήμων άρεσε σε 29 | ||
| • | Οποία η δέσποινα, τοίαι και αι θεραπαινίδες. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 21 | ||
| • | Η βασιλεία ημών ένδοξος είναι δουλεία. Αντίγονος Β’ Γονατάς (προς το γιο του Δημήτριο όταν τον είδε να κακομεταχειρίζεται πολίτες) άρεσε σε 18 | ||
| • | Τοις πολίταις μη θρασύνου.
Σόλων άρεσε σε 15 | ||
| • | Ουδέν ούτω πιαίνει τον ίππον ως βασιλέως οφθαλμός.
Πλούταρχος (αρχαία παροιμία που σημαίνει ότι η ανάθεση της φροντίδας σε τρίτους έχει φτωχά αποτελέσματα) άρεσε σε 14 | ||
| • | — «Ούτως, άθλιε, την πολιτείαν διώκησας;» — «Συ κάλλιον έχεις διοικήσαι;»
Διάλογος μεταξύ του Ηρακλείου και του εκθρονισθέντος Φωκά (μετά από την απάντηση του Φωκά, ο Ηράκλειος διέταξε τη θανάτωσή του) άρεσε σε 13 | ||
| • | Πόλλ’ ανδρί βασιλεί και στρατηλάτη μέλει.
Ευριπίδης άρεσε σε 10 | ||
| • | Άρχοντος µηδέν τους αρχοµένους ωφελούντος ουδὲν αθλιώτερον. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 9 | ||
| • | Όπου γαρ αν της Ιταλίας εγώ κρούσω τω ποδί την γην, αναδύσονται και πεζικαί και ιππικαί δυνάμεις. Πομπήιος άρεσε σε 7 | ||
| • | Εγίγνετό τε λόγω μεν δημοκρατία, έργω δε υπό του πρώτου ανδρός αρχή.
Θουκυδίδης (για την μοναρχικού τύπου άσκηση εξουσίας από τον Περικλή, που εκλεγόταν επί χρόνια στρατηγός) άρεσε σε 5 | ||
| • | Χαβρίας έλεγε φοβερώτερον είναι στρατόπεδον ελάφων ηγουμένου λέοντος ή λεόντων ηγουμένης ελάφου. Χαβρίας άρεσε σε 3 | ||
| • | Σπάρτην έλαχες, εκείνην κόσμει.
Ευριπίδης (ο Αγαμέμνων προς τον Μενέλαο) | ||
| • | Στρατηγοί πλείονες ή βελτίονες.
Αριστοφάνης |
Οικονομία | |||
| • | Φειδώ τοι χρηστή, εν καιρώ δε και δαπάνη
Δημόκριτος άρεσε σε 18 |
Εμπόριο & Πωλήσεις | |||
| • | Την αγοράν ωρισμένον τόπον εις το αλλήλους απατάν και πλεονεκτείν.
Ανάχαρσις άρεσε σε 56 |
Χρήμα | |||
| • | Δια την των χρημάτων κτήσιν πάντες οι πόλεμοι γίγνονται.
Πλάτων άρεσε σε 421 | ||
| • | Δεί δε χρημάτων, ώ άνδρες Αθηναίοι. Δημοσθένης άρεσε σε 151 | ||
| • | Χρυσός και γυνή τους φίλους εχθρούς ποιεί. Μένανδρος άρεσε σε 130 | ||
| • | Παπαί, Μαρδόνιε, κοίους επ’ άνδρας ήγαγες μαχησομένους ημέας, οί ου περί χρημάτων τον αγώνα ποιούνται, αλλά περί αρετής. Πέρσης στρατηγός για τους Έλληνες το 480 π.Χ. άρεσε σε 103 | ||
| • | Πολλά και ανόσια περί το των πολλών νόμισμα γέγονε.
Πλάτων άρεσε σε 71 | ||
| • | Η φιλοχρημοσύνη μήτηρ κακότητος απάσης. Φωκυλίδης άρεσε σε 68 | ||
| • | Νεύρα πολέμου χρυσός.
Πίνδαρος άρεσε σε 62 | ||
| • | Τα χρήματα τοις πλουσίοις η τύχη ου δεδώρηται, αλλά δεδάνικεν. Βίων ο Βορυσθενίτης άρεσε σε 57 | ||
| • | Μηδέν χρημάτων ένεκα πράττειν.
Περίανδρος (εύκολο να το λες…) άρεσε σε 54 | ||
| • | Δόξα δε χρημάτων ουκ ωνητή.
Ισοκράτης άρεσε σε 45 | ||
| • | Οκκ’ αργύριον ή πάντα θει κηλαύνεται.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 33 | ||
| • | Γενναίος εί εκ βαλαντίου.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 29 | ||
| • | Τα Ταντάλου τάλαντα τανταλίζεται.
Αρχαία παροιμία (Τάνταλος: βαθύπλουτος εκ Φρυγίας, τάλαντα: νομίσματα, τανταλίζεται: κουνάει) άρεσε σε 16 | ||
| • | Χρήματα δ᾽ ουχ αρπακτά· θεόσδοτα πολλόν αμείνω.
Ησίοδος άρεσε σε 15 | ||
| • | Αργύριον είπε παρά των γνωρίμων λαμβάνειν, ουχίν’ αυτός χρώτο, αλλ’ ίν’ εκείνοι ειδείεν εις τίνα δει χρήσθαι τοις αργυρίοις.
Αρίστιππος άρεσε σε 5 | ||
| • | Δια το πολλά έχειν χρήματα μη τιμήσης μηδένα. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 | ||
| • | Ην δ’ άρα δεινός ο Άρπαλος ερωτικού προς χρυσίον ανδρός όψει και διαχύσει και βολαίς ομμάτων ενευρείν.
Πλούταρχος (Άρπαλος: ο θησαυροφύλακας του Μεγαλέξαντρου, που απέδρασε από την Ασία κουβαλώντας μαζί του αμύθητο θησαυρό.) άρεσε σε 1 |
Πλούτος | |||
| • | Αι μεν ποδήρεις εσθήτες τα σώματα, αι δε υπέρμετροι περιουσίαι τας ψυχάς εμποδίζουσιν.
Σωκράτης άρεσε σε 296 | ||
| • | Ανήρ δίκαιος πλούτον ουκ έχει ποτέ. Μένανδρος άρεσε σε 236 | ||
| • | Όλως το πλουτείν εστιν εν τω χρήσθαι και ουχί εν τω κεκτήσθαι.
Αριστοτέλης άρεσε σε 215 | ||
| • | Χαλεπώτερον το φυλάττειν του κτήσασθαι.
Δημοσθένης άρεσε σε 176 | ||
| • | Παιδεία τοις μεν νέοις σωφροσύνη, τοις δε πένησι πλούτος, τοις δε πλουσίοις κόσμος.
Διογένης άρεσε σε 172 | ||
| • | Άριστον υγιαίνειν, δεύτερον δε κάλλος, τρίτον δε πλούτος.
Πλάτων άρεσε σε 171 | ||
| • | Ανοήτου ευδαίμονος ήθος πλούτου εστί.
Αριστοτέλης άρεσε σε 114 | ||
| • | Ο μεν οίνος συμμεταβάλλεται τοις αγγείοις· ο δε πλούτος, τοις των κεκτημένων τρόποις.
Σωκράτης άρεσε σε 103 | ||
| • | Χρήματα πορίζειν μεν ουκ αχρείον, εξ αδικίης δε πάντων κάκιον.
Δημόκριτος άρεσε σε 102 | ||
| • | Πλούτος ασθενής άγκυρα. Πυθαγόρας άρεσε σε 97 | ||
| • | Τι εστί πλούτος; Θησαυρός κακών, εφόδιον ατυχημάτων, χορηγία πονηρίας. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 61 | ||
| • | Ο χρημάτων παντελών ήσσων ουκ αν ποτέ είη δίκαιος.
Δημόκριτος άρεσε σε 59 | ||
| • | Σκαιόν το πλουτείν κ’ άλλο μηδέν ειδέναι.
Ευριπίδης άρεσε σε 57 | ||
| • | Δόξα και πλούτος άνευ συνέσεως ουκ ασφαλή κτήματα. Δημόκριτος άρεσε σε 57 | ||
| • | Σωκράτης ιδών πλούσιον απαίδευτον «ιδού», φησί, «το χρυσούν πρόβατον». Σωκράτης άρεσε σε 44 | ||
| • | Μη πλούτει κακώς. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 42 | ||
| • | Ούτε ίππω χωρίς χαλινού ούτε πλούτω χωρίς λογισμού δυνατόν ασφαλώς χρήσασθαι. Σωκράτης άρεσε σε 42 | ||
| • | Βουλόμεθα πλουτείν πάντες αλλ’ ου δυνάμεθα.
Μένανδρος άρεσε σε 40 | ||
| • | Ανάξιον άνδρα μη επαίνει διά πλούτον.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 39 | ||
| • | Λάμπις ο ναύκληρος ερωτηθείς πώς εκτήσατο τον πλούτον: «Ου χαλεπώς», έφη, «τον μέγαν. Το δε βραχύν επιπόνως». Ιωάννης Στοβαίος άρεσε σε 38 | ||
| • | Ο πλούτος θνητός, η δόξα αθάνατος. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 37 | ||
| • | Ο πλούτος, ανθρωπίσκε, τοις σοφοίς θεός, τα δ’ άλλα κόμποι και λόγων ευμορφία.
Ευριπίδης άρεσε σε 34 | ||
| • | Πλην πλούτου, παντός χρήματος εστι κόρος.
Θέογνις άρεσε σε 26 | ||
| • | Μακάριος όστις ουσίαν και νούν έχει. Χρήται γαρ ούτος εις ά δει ταύτα καλώς.
Μένανδρος άρεσε σε 25 | ||
| • | Ο αυτός ερωτηθείς υπό τινος πως αν είη πλούσιος, έφη· «ει των ηδονών <ει> πένης.» Πυθαγόρας άρεσε σε 19 | ||
| • | Καλώς ακούειν μάλλον ή πλουτείν θέλε.
Μένανδρος άρεσε σε 16 | ||
| • | Μη πλούτον είπης. Ουχί θαυμάζω θεόν, ον χω κάκιστος ραδίως εκτήσατο.
Ευριπίδης άρεσε σε 14 | ||
| • | Ως τοις θανούσι πλούτος ουδέν ωφελεί.
Αισχύλος άρεσε σε 14 | ||
| • | Υπόπτερος δ’ ο πλούτος.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 13 | ||
| • | Ουκ εισίν οι παμπλούσιοι αγαθοί. Πλάτων άρεσε σε 13 | ||
| • | Καλώς πένεσθαι μάλλον, ή πλουτείν κακώς. Αντιφάνης άρεσε σε 13 | ||
| • | Κάλλιστα Μουσών φθέγγεται πλουτών ανήρ.
Ευριπίδης άρεσε σε 11 | ||
| • | Βίων προς πλούσιον μικρολόγον, «ουχ ούτος,» έφη, «την ουσίαν κέκτηται, αλλ' η ουσία τούτον.»
Βίων ο Βορυσθενίτης άρεσε σε 11 | ||
| • | Ουκ έστιν ούτως ασφαλής πλούτου πυλεών, όν ουκ ανοίγει τύχης καιρός.
Δημόκριτος άρεσε σε 10 | ||
| • | Δειλόν δ’ ο πλούτος και φιλόψυχον κακόν.
Ευριπίδης (επειδή ο πλούσιος φοβάται για την περιουσία του) άρεσε σε 6 | ||
| • | Ερωτηθείς υπό Διονυσίου διά τι οι μεν φιλόσοφοι επί τας των πλουσίων θύρας έρχονται, οι δε πλούσιοι επί τας των φιλοσόφων ουκέτι, έφη, « Ότι οι μεν ίσασιν ών δέονται, οι δ' ουκ ίσασιν.»
Αρίστιππος άρεσε σε 6 | ||
| • | Τι εστι Πλούτος; Χρυσούν φορτίον, ηδονών υπηρέτης, επιβουλευόμενον πράγμα, απόλαυσις ανέκφραστος, φθόνος συνεστιώμενος, φόβος ελπιζόμενος, καθημερινή μελέτη, ευμετάπτωτον πράγμα, φιλούμενον ατύχημα, περιπόθητον ταλαιπώρημα, υψηλόν πώμα, αργυρικόν σύνθεμα, περιερχόμενον ευτύχημα. Σεκούνδος ο Σιωπηλός άρεσε σε 5 | ||
| • | Ου μοι τα Γύγεω.
Αρχίλοχος άρεσε σε 4 | ||
| • | Μηδική τράπεζα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για μεγάλο πλούτο) άρεσε σε 3 | ||
| • | Ή επιλίποι υμάς πλούτος, εφέσιοι, ίν᾽ εξελέγχοισθε πονηρευόμενοι.
| ||
| • | Βίων καταγελάστους έλεγεν τους σπουδάζοντας περί τον πλούτον, ον τύχη μεν παρέχει, ανελευθερία δε φυλάττει, χρηστότης δε αφαιρείται. Βίων ο Βορυσθενίτης |
Αφθονία | |||
| • | Παν το πολύ τη φύσει πολέμιον.
Ιπποκράτης άρεσε σε 133 | ||
| • | Τον κόρον υπό του πλούτου γεννάσθαι, την δε ύβριν υπό του κόρου.
Σόλων άρεσε σε 93 | ||
| • | Τίκτει γαρ κόρος ύβριν, όταν πολύς όλβος έπηται ανθρώποισιν όσοις μη νόος άρτιος ή.
Σόλων άρεσε σε 69 | ||
| • | Ένθα περιττή τροφή, πολλοί μύες και γαλαί.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 16 | ||
| • | Άμαις και σκάφαις.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (επί αφθονίας, όπως θα λέγαμε σήμερα «με το φτυάρι») άρεσε σε 4 |
Πολυτέλεια | |||
| • | Βρωμάτων πολυτέλεια λαιμόν μεν τέρπει, τρέφει δε σκώληκα ακολασίας ακοίμητον.
Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 52 | ||
| • | Το καλώς ζην του πολυτελώς διαφέρει: το μεν γαρ εκ σωφροσύνης και αυταρκείας και ευταξίας και κοσμιότητος και ευτελείας παραγίνεται, το δε εξ ακολασίας και τρυφής και αταξίας και ακοσμίας. Επίκτητος άρεσε σε 51 | ||
| • | Ου γαρ αναιρείται το ζην ουδέ βίος απόλλυται τοις ανθρώποις, αν μη λοπάδας ιχθύων μηδ‘ ήπατα χηνών έχωσι.
Πλούταρχος άρεσε σε 8 | ||
| • | Συρακοσίων τράπεζα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για πλούσιο γεύμα και γενικά πολυτελή διαβίωση) άρεσε σε 5 |
Ιδιοκτησία | |||
| • | Ερωτώμενος υπό τινος πώς αν μεγίστη ταραχή εν ανθρώποις γενήσεται, έφη: «εί οι τετελευτηκότες αναστάντες απαιτοίεν τα ίδια».
Αίσωπος άρεσε σε 54 | ||
| • | Πάντα τα εμά μετ’ εμού φέρω.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 39 | ||
| • | Οίκον μεν πρώτιστα γυναίκά τε βούν τ᾽ αροτήρα, κτητήν ου γαμετήν.
Ησίοδος άρεσε σε 30 | ||
| • | Ων έχεις αυτός κράτει.
Αισχύλος άρεσε σε 23 | ||
| • | Ουδέν η κτήσις, εάν μη η χρήσις παρή.
Αρχαιοελληνικό ρητό άρεσε σε 14 |
Σπατάλη | |||
| • | Τας ουσίας αι μικραί δαπάναι δαπανώσι.
Αριστοτέλης άρεσε σε 209 | ||
| • | Γυνή το σύνολόν εστι δαπανηρόν φύσει.
Μένανδρος άρεσε σε 95 | ||
| • | Μείζονες γαρ ορέξεις μείζονας ενδείας ποιεύουσιν.
Δημόκριτος άρεσε σε 22 | ||
| • | Φθείρεται ο μεν κόσμος πυρί και ύδατι, ο δε των ακολάστων πλούτος έρωτι και μέθῃ. Πλούταρχος άρεσε σε 4 |
Αξία | |||
| • | Ού μεν γαρ τι γυναικός άμεινον αγαθής.
Ησίοδος άρεσε σε 123 | ||
| • | Όνους σύρματ’ αν ελέσθαι ή χρυσόν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 99 | ||
| • | Πας γαρ ο τ’ επί γης και υπό γης χρυσός αρετής ουκ αντάξιος. Πλάτων άρεσε σε 68 | ||
| • | Έσω βλέπε· μηδενός πράγματος μήτε η ιδία ποιότης μήτε η αξία παρατρεχέτω σε.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 30 | ||
| • | Ιητρός γαρ ανήρ πολλών αντάξιος άλλων.
Όμηρος άρεσε σε 23 | ||
| • | Ουχ άπαν το αμαρύσσον χρυσός.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 7 |
Κέρδος | |||
| • | Κέρδει κέρδος άλλο τίκτεται.
Αισχύλος άρεσε σε 33 | ||
| • | Ζημίαν αιρού μάλλον ή κέρδος αισχόν. Το μεν γαρ άπαξ λυπήσει, το δε αεί.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 30 | ||
| • | Μη κακά κερδαίνειν: κακά κέρδεα ισ᾽ αάτησιν.
Ησίοδος άρεσε σε 30 | ||
| • | Ερωτηθείς τι ποιών άνθρωπος τέρπεται, έφη, «Κερδαίνων».
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 23 | ||
| • | Όπου το κέρδος παρά φύσιν γαμητέον. Αντίγονος Α’ (προτρέποντας το γιο του Δημήτριο σε γάμο συμφέροντος παραφράζοντας τη φράση του Ευριπίδη «όπου το κέρδος παρά φύσιν δουλευτέον») άρεσε σε 21 | ||
| • | Βέλτιστε, μη το κέρδος εν πάσι σκόπει. Μένανδρος άρεσε σε 18 | ||
| • | Ερωτηθείς ει πάντα γηράσκει, έφη: «πάντα πλην κέρδους απλήστου». Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 18 | ||
| • | Κέρδος αισχρόν βαρύ κειμήλιον. Περίανδρος άρεσε σε 17 | ||
| • | Άπληστον το δια παντός κέρδος. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 16 | ||
| • | Τα πονηρά κέρδη τας μεν ηδονάς έχει μικράς, τας δε λύπας μακράς. Δίφιλος ο Σίφνιος άρεσε σε 16 | ||
| • | Η δε αναισχυντία εστί καταφρόνησις δόξης αισχρού ένεκα κέρδους.
Θεόφραστος άρεσε σε 14 | ||
| • | Κακά κέρδεα ζημίαν αρετής φέρει. Δημόκριτος άρεσε σε 13 | ||
| • | Από καταδυομένης νηός ό,τι αν λάβης κέρδος.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 12 | ||
| • | Τα μεγάλα κέρδη μεγάλας ζημίας προξενούσιν. Αίσωπος άρεσε σε 11 | ||
| • | Αλλ’ εις το κέρδος παρά φύσιν δουλευτέον.
Ευριπίδης άρεσε σε 10 |
Εκμετάλλευση | |||
| • | Δει μη μόνον κεκτήσθαι τα αγαθά αλλά και χρήσθαι αυτοίς, ως ουδέν όφελος της κτήσεως γίγνεται. Σωκράτης (από τον «Ευθύδημο» του Πλάτωνα) άρεσε σε 63 | ||
| • | Όστις νέμει κάλλιστα την αυτού φύσιν, ούτος σοφός πέφυκε προς το συμφέρον.
Ευριπίδης άρεσε σε 14 |
Μετρήσεις | |||
| • | Πάντα κατ’ αριθμόν γίγνονται.
Πυθαγόρας άρεσε σε 247 | ||
| • | Νόημα ή μέτρον τον χρόνον, ουχ υπόστασιν.
Αντιφών ο Ραμνούσιος άρεσε σε 71 | ||
| • | Ο δε Κάιν γεωργός τυγχάνων, και μετά την καταδίκην χειρόνως βιώσας, πρώτος µέτρα και στάθμια και γης όρους επενόησεν. Γεώργιος Αμαρτωλός άρεσε σε 3 | ||
| • | Και πρώτον εις τους Έλληνας μέτρα και σταθμά εισηγήσασθαι, καθά φησιν, Αριστόξενος ο μουσικός. Διογένης Λαέρτιος άρεσε σε 2 |
Χρέη | |||
| • | Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί. Μένανδρος άρεσε σε 198 | ||
| • | Λαβών απόδος άνθρωπε και λήψη πάλιν.
Μένανδρος άρεσε σε 131 | ||
| • | Κρίτων, τω Ασκληπιώ οφείλομεν αλετρυόνα, απόδοτε και μη αμελήσετε.
Σωκράτης (τα τελευταία του λόγια· μάλλον το κώνειο είχε αρχίσει ήδη να επιδρά) άρεσε σε 118 | ||
| • | Κλάετ’ ω ‘βολοστάται, αυτοί τε και ταρχαία και τόκοι τόκων.
Αριστοφάνης άρεσε σε 9 |
Διαφθορά | |||
| • | Αργυραίς λόγχαις μάχου και πάντων κρατήσεις.
Χρησμός της Πυθίας προς τον Φίλιππο Β’ της Μακεδονίας. άρεσε σε 36 | ||
| • | Δωροδόκει χρησίμως. Περίανδρος άρεσε σε 15 | ||
| • | Βους επί γλώσσης.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για δωροδοκούμενους που «τα έπαιρναν» για να μη μιλήσουν [κάποια νομίσματα απεικόνιζαν βόδι]) άρεσε σε 14 | ||
| • | Ά μη έθου, μη ανέλη.
Σόλων (ήταν αρχικά νόμος για να εμποδίζονται οι κρατούντες να κλέβουν, αλλά η φράση απέκτησε ευρύτερη εφαρμογή) άρεσε σε 12 | ||
| • | Ην δ’ άρα δεινός ο Άρπαλος ερωτικού προς χρυσίον ανδρός όψει και διαχύσει και βολαίς ομμάτων ενευρείν.
Πλούταρχος (Άρπαλος: ο θησαυροφύλακας του Μεγαλέξαντρου, που απέδρασε από την Ασία κουβαλώντας μαζί του αμύθητο θησαυρό.) άρεσε σε 1 |
Αδράνεια & Απραξία | |||
| • | Από μεν ησυχίης και ραθυμίης ή δειλίη αύξεται, από δε τής ταλαιπωρίης και των πόνων αι ανδρείαι.
Ιπποκράτης άρεσε σε 391 | ||
| • | Αμαθία μεν θράσος, λογισμός δε όκνον φέρει.
Θουκυδίδης άρεσε σε 210 | ||
| • | Αδικεί πολλάκις ο μη ποιών τι, ου μόνον ο ποιών τι.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 176 | ||
| • | Αδύνατον τον μηδέν πράττοντα πράττειν εύ. Αριστοτέλης άρεσε σε 148 | ||
| • | Κίβδηλοι και αγαθοφανέες οι λόγω μεν άπαντα, έργω δε ουδέν έρδοντες.
Δημόκριτος άρεσε σε 88 | ||
| • | Και ο κυκεών διίσταται μη κινούμενος.
Ηράκλειτος άρεσε σε 75 | ||
| • | Αδρανές άρρεν τε και θήλυ χωρίς αλλήλων. Πλούταρχος άρεσε σε 55 | ||
| • | Xρήσις κρατύνει, αργίη δε τήκει.
Ιπποκράτης άρεσε σε 18 | ||
| • | Της ησυχίης πάντες οι πόνοι ηδίονες.
Δημόκριτος άρεσε σε 15 |
σελίδα 15 από 17
| «προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.
