Γνωμικολογικον

Αποφθέγματα, Γνωμικά, Αφορισμοί, Ρητά, Παροιμίες
 
 
 

Αρχαία Γνωμικά



ancient greek quotes

σελίδα 16 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»

 

Δρόμος

Οδός άνω και κάτω μία.
Ένας είναι ο δρόμος προς τα πάνω και προς τα κάτω.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 348
Τας λεωφόρους μη βαδίζειν.

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 94
Οδού παρούσης την ατραπόν μη ζήτει.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 27
 

Ταξίδι

Πολλών δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνων.
Γνώρισε τις πόλεις και τον νου πολλών ανθρώπων.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Οδύσσεια α’ 3

άρεσε σε 155
Το αποδημείν εί αρίστη παιδεία.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 104
Τι ταύτα; ενέβης, έπλευσας, κατήχθης.
Για ποιο σκοπό όλα αυτά; Επιβιβάστηκες, ταξίδεψες, αποβιβάστηκες.

Μάρκος Αυρήλιος
Ρωμαίος Αυτοκράτωρ  (121-180 μ.Χ.)

“Τα εις εαυτόν” γ΄3

άρεσε σε 53
 

Αθλητισμός

Άσκησις άνευ φύσεως και μαθήσεως ατελές.
Η άσκηση χωρίς φυσικά προσόντα και γνώση είναι ατελής.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 69
Κακών γαρ μυρίων όντων καθ’ Ελλάδα, ουδέν κάκιον έστιν αθλητών γένος.
Από τα μύρια κακά της Ελλάδας το χειρότερο είναι το γένος των αθλητών.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αυτόλυκος

άρεσε σε 37
Ο αυτός παραινούντος αυτώ Φιλίππου του πατρός ολύμπια αγωνίσασθαι είπε: «το μεν νικάν τον αγώνα τούτον ου βασιλικόν, το δε ηττάσθαι αισχρόν.»

Μέγας Αλέξανδρος
  (356-323 π.Χ.)

 

Ηδονές & Απολαύσεις

Ανήρ δ’ άβουλος ηδοναίς θηρεύεται.
Ο άνθρωπος χωρίς θέληση πιάνεται με [όπλο] τις ηδονές.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 170
Ηδονήν φεύγε, ήτις λύπην τίκτει.
Απόφευγε την απόλαυση που φέρνει λύπη.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

άρεσε σε 153
Κρατεί ηδονής ουχ’ ο απεχόμενος, άλλ’ ο χρώμενος μεν, μη προεκφερόμενος δε.
Εγκρατής στις απολαύσεις δεν είναι ο απέχων, αλλά αυτός που τις γεύεται χωρίς να παρεκτρέπεται.

Αρίστιππος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (435-355 π.Χ.)

άρεσε σε 121
Ευτελές δείπνον ου ποιεί παροινία.
Το φτωχικό δείπνο δεν κάνει τους ανθρώπους να παραφέρονται.

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

άρεσε σε 114
Ηδονήν, μέγιστον κακού δέλεαρ.
Η ηδονή είναι δόλωμα για τα πιο μεγάλα κακά.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 97
Αι μεν ηδοναί θνηταί αι δε αρεταί αθάνατοι.

Περίανδρος
Τύραννος της Κορίνθου και εκ των 7 σοφών  (668-584 π.Χ.)

άρεσε σε 82
Χαλεπώτερον ηδονή μάχεσθαι ή θυμώ.
Είναι πιο δύσκολο να αντιστέκεσαι στην ηδονή παρά στην επιθυμία.

Ηράκλειτος
Ίων φιλόσοφος  (544-484 π.Χ.)

άρεσε σε 75
Ηδοναί άκαιροι τίκτουσιν αηδίας.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 60
Μανείην μάλλον ή ησθείην.
Καλύτερα να είσαι τρελός παρά σκλάβος των απολαύσεων.

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 58
Ηδονής δε πάσης μεν περιέχεσθαι και πάντως αλόγιστον έστι, πάσαν δε φεύγειν και πάντως αναίσθητον.
Η με κάθε τρόπο επιδίωξη της ηδονής είναι ανόητο, αλλά το ίδιο και η με κάθε τρόπο αποφυγή της.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 54
Δυσάγωγόν εστι προς αρετήν το γένος των ανθρώπων, δια το προς ηδονήν πολλάκις επιρρεπές.

Μέγας Βασίλειος
Πατέρας της Εκκλησίας  (330-379)

άρεσε σε 54
Εύφραινε σαυτόν, πίνε, τον καθ’ ημέραν βίον λογίζου σον, τα δ’ άλλα της τύχης.
Να ευχαριστιέσαι, να πίνεις, να υπολογίζεις την κάθε μέρα δική σου και τα υπόλοιπα άφησέ τα στην τύχη.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Άλκηστις

άρεσε σε 53
Παιδία και θηρία διώκει τας ηδονάς.

Αριστοτέλης
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (384-322 π.Χ.)

Ηθικά Νικομάχεια

άρεσε σε 52
Εξ ηδονής γαρ φύεται το δυστυχείν.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 48
Ουδείς έπαινον ηδοναίς εκτίσατο.

Καρκίνος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής από τη Ναύπακτο

άρεσε σε 42
Υφ’ ηδονής ο φρόνιμος ουχ αλίσκεται.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 38
Ουκ έστιν όστις ηδέως ζητών βιούν εύκλειαν εισεκτήσατο.
Κανένας από όσους επεδίωξαν να περάσουν τη ζωή τους με απολαύσεις δεν απέκτησε φημισμένο όνομα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Αρχέλαος

άρεσε σε 33
Βραχεία τέρψις ηδονής κακής.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ερεχθεύς

άρεσε σε 32
Το γαρ ηδύ, εάν πολύ, ου τι γε ηδύ.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 29
Αι γαρ σωματικαί απολαύσεις πλείον έχουσι το οδυνηρόν του ηδέος.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 22
Όνειδος αισχρός βίος όμως, καν ηδύς ή.
Η αισχρή ζωή είναι ντροπή, ακόμα κι αν είναι γλυκιά.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 20
Ο αυτός ερωτηθείς υπό τινος πως αν είη πλούσιος, έφη· «ει των ηδονών <ει> πένης.»

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

άρεσε σε 19
Έπεσθαι τοις τερπνοίς είωθε τα λυπηρά.
Συνήθως οι απολαύσεις ακολουθούνται από λύπες.

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 14
Αδώνιδος κήποι.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για εφήμερες απολαύσεις)

άρεσε σε 13
Ηδονήν ου πάσαν, αλλά την επί τω καλώ αιρείσθαι χρεών.
Όχι οποιαδήποτε ηδονή, αλλά πρέπει να διαλέγεις αυτήν που είναι για καλό.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 10
Καλούσιν ακολασίαν το υπό των ηδονών άρχεσθαι.
Αποκαλούν ακολασία το να κυριαρχείσαι από τις ηδονές.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 7
Φθείρεται ο μεν κόσμος πυρί και ύδατι, ο δε των ακολάστων πλούτος έρωτι και μέθῃ.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 4
Τρυφής πέρας όλεθρος.

Σέξτος ο Πυθαγόρειος
Αρχαίος γνωμικογράφος  (2ος αιών μ.Χ.)

άρεσε σε 1
Εκ φιληδονίας ακολασίαν ουκ εκφεύξη.

Σέξτος ο Πυθαγόρειος
Αρχαίος γνωμικογράφος  (2ος αιών μ.Χ.)

Φιλήδονος ανήρ άχρηστος εν παντί.

Σέξτος ο Πυθαγόρειος
Αρχαίος γνωμικογράφος  (2ος αιών μ.Χ.)

 

Πορνεία

Όμοια πόρνη δάκρυα και ρήτωρ έχει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 176
Όρκος δ’ εταίρας ταυτό και δημηγόρου: Εκάτερος αυτών ομνύει προς όν λαλεί.
Ο όρκος της πόρνης μοιάζει με τον όρκο του πολιτικού: και οι δύο ορκίζονται σε όποιον απευθύνονται.

Δίφιλος ο Σίφνιος
Επικός ποιητής από τη Σίφνο  (7ος (;) π.Χ. αι)

άρεσε σε 95
Ίσος κιναίδου και κακής πόρνης ο νους
χαίρουσιν άμφω λαμβάνοντες κέρματα
κινούμενοί τε και διατρυπώμενοι
βινούμενοί τε και διεσπεκλωμένοι
γομφούμενοί τε και διασφηνώμενοι
χορδούμενοί τε και κατασποδούμενοι.

Αρχίλοχος
Αρχαίος ιαμβογράφος  (725-650 π.Χ.)

άρεσε σε 31
Εν πλησμονήι τοι Κύπρις, εν πεινώσι δ’ ού.
Σε εποχή αφθονίας, σου είναι πόρνη, αλλά σε εποχή πείνας όχι.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 24
Εισιών ποτε εις εταίρας οικίαν και των συν αυτώ μειρακίων τινός ερυθριάσαντος, «Ού το εισελθείν» έφη, «χαλεπόν, αλλά το μη δύνασθαι εξελθείν.»

Αρίστιππος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (435-355 π.Χ.)

άρεσε σε 12
Ουκ ωνούμαι μυρίων δραχμών μεταμέλειαν.
Δεν αγοράζω μεταμέλεια αξίας δέκα χιλιάδων δραχμών.

Δημοσθένης
Αθηναίος ρήτορας  (384-322 π.Χ.)

(προς την εταίρα Λαΐδα που του ζήτησε αυτό το μεγάλο ποσό για τις υπηρεσίες της)

άρεσε σε 9
 

Γιορτή & Διασκέδαση

Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόχευτος.
Μια ζωή χωρίς γιορτές [και πανηγύρια] είναι σαν ένας μακρύς δρόμος χωρίς πανδοχείο.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 177
Πίνειν δε ες μέθην ουδαμού πρέπον πλην εν ταις εορταίς.
Δεν πρέπει να πίνεις μέχρι να μεθύσεις ποτέ εκτός από τις γιορτές.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 89
Πολλοί τραπεζών, ου φίλων εισίν φίλοι.
Πολλοί άνθρωποι είναι φίλοι των τραπεζιών [για να τρώνε], δεν είναι πραγματικοί φίλοι.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 32
Αργοίς αιέν εορτά.
Για τους αργόσχολους πάντα είναι γιορτή.

Θεόκριτος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (3ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 29
Αντισθένης ερωτηθείς, τι εστιν εορτή, είπε, «γαστριμαργίας αφορμή.»

Αντισθένης
Κυνικός φιλόσοφος  (445-360 π.Χ.)

άρεσε σε 21
 

Φαγητό

Οι μεν λοιποί ζώσιν ίνα εσθιώσιν, αυτός δε εσθίω ίνα ζω.
Οι άλλοι ζουν για να τρώνε, αλλά εγώ τρώω για να ζήσω.

Σωκράτης
Φιλόσοφος  (469-399 π.Χ.)

(από το ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ Ιωάννη Στοβαίου)

άρεσε σε 405
Ει μεν πλούσιος, όταν θέλη, ει δε πένης, όταν έχη.
[Πένης=φτωχός]

Διογένης
Κυνικός φιλόσοφος  (410-323 π.Χ.)

(ερωτηθείς τι ώρα πρέπει να γευματίζει κανείς)

άρεσε σε 238
Βρωμάτων πολυτέλεια λαιμόν μεν τέρπει, τρέφει δε σκώληκα ακολασίας ακοίμητον.
Η πολυτέλεια των φαγητών είναι τερπνή για τον λαιμό, αλλά τρέφει και ένα σκουλήκι ακολασίας που δεν κοιμάται.

Μέγας Βασίλειος
Πατέρας της Εκκλησίας  (330-379)

άρεσε σε 52
Η κοιλία και πολλά χωρεί κωλίγα.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 46
Αγώ ούτινι θύω πλην εμοί, θεοίσι δ’ ου, και τη μεγίστη, γαστρί τήδε, δαιμόνων.
Εγώ δεν θυσιάζω σε κανέναν θεό εκτός από τον εαυτό μου και τη μεγαλύτερη από όλους θεά, την κοιλιά μου.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Κύκλωψ

άρεσε σε 29
Σύκον μετ’ ιχθύν, όσπρεον μετά κρέα.

Αθήναιος ο Ναυκρατίτης
Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας εξ Αιγύπτου  (2ος-3ος μ.Χ. αι.)

άρεσε σε 25
Εν τροφή φαρμακείη άριστον, εν τροφή φαρμακείη φλαύρον, φλαύρον και άριστον προς τι.
Στην τροφή είναι το καλύτερο φάρμακο και στην τροφή το πιο βλαβερό δηλητήριο. Το χειρότερο και το καλύτερο για κάτι.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 25
Ένθα περιττή τροφή, πολλοί μύες και γαλαί.
Όπου το φαΐ περισσεύει, υπάρχουν πολλά ποντίκια και γάτες

Αρχαιοελληνική παροιμία

άρεσε σε 16
Ερωτηθείς διά τι πολλά εσθίουσι Θηβαίοι είπεν: «ότι εξ οδόντων γεγένηνται.»
Ερωτηθείς γιατί οι Θηβαίοι τρώνε πολύ, είπε «επειδή έχουν γεννηθεί από δόντια.»

Πυθαγόρας
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (580-490 π.Χ.)

(σύμφωνα με τη μυθολογία, οι προπάτορες των Θηβαίων φύτρωσαν από τα δόντια δράκου που έσπειρε ο Κάδμος)

άρεσε σε 15
Βρώμα θεών.
Τροφή θεών.

Νέρων
Ρωμαίος Αυτοκράτορας [54-68 μ.Χ.]  (37 - 68 μ.Χ.)

(αναφερόμενος στα δηλητηριασμένα μανιτάρια με τα οποία η Αγριππίνα δηλητηρίασε τον Κλαύδιο)

άρεσε σε 12
Θύννων δ᾽ ωραίων Βυζάντιον έπλετο μήτηρ και σκόμβρων βυθίων τε και ευχόρτου λικιβάττεω.
Το Βυζάντιο έχει ωραίες παλαμίδες και πελαγίσια σκουμπριά και καρπερά αμπέλια.

Ησίοδος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (7ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 9
Ου γαρ αναιρείται το ζην ουδέ βίος απόλλυται τοις ανθρώποις, αν μη λοπάδας ιχθύων μηδ‘ ήπατα χηνών έχωσι.
Δεν ακυρώνεται η ζωή ούτε καταστρέφονται οι άνθρωποι όταν δεν έχουν πιατέλες με ψάρια και συκώτια χήνας.

Πλούταρχος
Αρχαίος Έλληνας ιστορικός  (47-120 μ.Χ.)

άρεσε σε 8
 

Αλκοόλ

Σόλων ερωτηθείς υπό Περιάνδρου παρά πότον επεί σιωπών ετύγχανε, πότερα δια λόγων σπάνιν ή δια μωρίαν σιωπά. «Αλλ’ ουδείς αν», είπε, «μωρός εν συμποσίω σιωπάν δύναιτο.»
Ερωτηθείς, ενώ τα πίνανε και δεν μιλούσε, αν σιωπά επειδή δεν έχει τίποτα να πει ή επειδή είναι βλάκας: κανένας βλάκας δεν μπορεί να μείνει σιωπηλός σε ένα συμπόσιο.

Σόλων
Αρχαίος Αθηναίος νομοθέτης & φιλόσοφος  (630-560 π.χ.)

(από τον ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ του Ιωάννη Στοβαίου)

άρεσε σε 224
Εν οίνω αλήθεια.

Αλκαίος
Αρχαίος λυρικός ποιητής  (7-6ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 96
Πίνειν δε ες μέθην ουδαμού πρέπον πλην εν ταις εορταίς.
Δεν πρέπει να πίνεις μέχρι να μεθύσεις ποτέ εκτός από τις γιορτές.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 89
Κάτοπτρον είδους χαλκός εστί, οίνος δε νοός.
Ο καθρέφτης αντικατοπτρίζει τη μορφή και το κρασί τον νου.

Αισχύλος
Αρχαίος τραγικός ποιητής  (525-456 π.Χ.)

άρεσε σε 63
Ούτος την άμπελον είπε τρεις φέρειν βότρυς: τον πρώτον ηδονής, τον δεύτερον μέθης, τον τρίτον αηδίας.

Ανάχαρσις
Σκύθης ηγεμόνας & φιλόσοφος  (6ος π.Χ. αιών)

άρεσε σε 50
Αισχρόν τον μεθύοντα παρ ανδράσι νήφεσιν είναι, αισχρόν δ’ ει νήφων παρά μεθύουσι μένει.
Είναι ντροπή ο μεθυσμένος να βρίσκεται πλάι σε νηφάλιους και ντροπή να βρίσκεται ο νηφάλιος πλάι σε μεθυσμένους.

Θέογνις
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (6ος αιών π.Χ.)

Ελεγείαι Α 627

άρεσε σε 42
Το εν τη καρδία του νήφοντος επί της γλώττης εστί του μεθύοντος.
Αυτό που ο ξεμέθυστος το έχει στην καρδιά του, ο μεθυσμένος το έχει στην γλώσσα του.

Αρχαιοελληνική Παροιμία

άρεσε σε 33
Οίνου κατιόντος αναπλώειν έπεα.
Όταν βυθίζεται το κρασί επιπλέουν τα λόγια.

Ηρόδοτος
Αρχαίος Έλληνας ιστοριογράφος  (480-420 π.Χ.)

άρεσε σε 24
Ανδρί δε κεκμηώτι μένος μέγα οίνος αέξει.
Τον κουρασμένο άνδρα γρήγορα το κρασί θα ξεσηκώσει.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Ζ’ 261

άρεσε σε 23
Αριστοτέλης δε φησιν ότι οι μεν υπ’ οίνου μεθυσθέντες επί πρόσωπον φέρονται, οι δε τον κρίθινον πεπωκότες εξυπτιάζονται την κεφαλήν. Ο μεν γαρ οίνος καρηβαρικός, ο δε κρίθινος καρωτικός.

Αθήναιος ο Ναυκρατίτης
Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας εξ Αιγύπτου  (2ος-3ος μ.Χ. αι.)

(η διαφορά του μεθυσιού με κρασί και του μεθυσιού με μπύρα)

άρεσε σε 16
Υποπεπώκαμεν, ω άνδρες, και καλώς ηρίσταμεν.
Ήπιαμε πολύ και καλά φάγαμε.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ταγηνισταί

άρεσε σε 15
Αισχύλος, ως λέγουσι, τας τραγωδίας μεθύων εποίει.
Λένε πως ο Αισχύλος τις τραγωδίες τις συνέθετε μεθυσμένος.

Αθήναιος ο Ναυκρατίτης
Αρχαίος Έλληνας συγγραφέας εξ Αιγύπτου  (2ος-3ος μ.Χ. αι.)

άρεσε σε 10
Πίνειν εξ αργυρού φρέατος.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(απόδοση στη Νεοελληνική: είναι μεγάλο ποτήρι)

άρεσε σε 10
Όταν πίνωσιν άνθρωποι τότε πλουτούσι, διαπράττουσι, νικώσιν δίκας, ευδαιμονούσιν, ωφελούσι τους φίλους.
Όταν πίνουν οι άνθρωποι τότε είναι πλούσιοι, πετυχημένοι, νικούν δίκες, ευδαιμονούν και ωφελούν τους φίλους.

Αριστοφάνης
Αρχαίος Έλληνας κωμωδιογράφος  (445-386 π.Χ.)

Ιππής

άρεσε σε 1
 

Ύπνος

Ύπνω και θανάτω διδυμάοσιν.
Ο ύπνος και ο θάνατος είναι δίδυμα αδέλφια.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα Π’ 673

άρεσε σε 256
Ημερήσιοι ύπνοι σώματος όχλησιν ή ψυχής αδημοσύνην ή αργίην ή απαιδευσίην σημαίνουσι.
Ο ύπνος την ημέρα φανερώνει ή σωματικό πρόβλημα ή ψυχική αναστάτωση ή τεμπελιά ή αμορφωσιά.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 158
Καθεύδων ουδείς ουδενός άξιος, ουδέν μάλλον του μη ζώντος.
Αν κοιμάται [συνέχεια] κανείς, δεν είναι άξιος για τίποτα, όχι περισσότερο από κάποιον που δεν είναι ζωντανός.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 132
Ύπνος, αγρυπνίη, αμφότερα μάλλον του μετρίου γινόμενα, νούσος.
Τόσο ο ύπνος όσο και η αγρύπνια, αν ξεπερνούν το μέτρο σημαίνουν ασθένεια.

Ιπποκράτης
Πατέρας της Ιατρικής  (460-370 π.Χ.)

άρεσε σε 60
Ήδη με ο ύπνος άρχεται παρακατατίθεσθαι τω αδερφώ.
Ήδη ο ύπνος άρχισε να με παραχωρεί στον αδερφό του (το θάνατο).

Γοργίας
Αρχαίος Έλληνας σοφιστής  (485-380 π.Χ.)

(τα τελευταία του λόγια)

άρεσε σε 53
Πλάτων έφησε τον μεν ύπνον ολιγοχρόνιον θάνατον, τον δε θάνατον πολυχρόνιον ύπνον.

Πλάτων
Φιλόσοφος  (427-347 π.Χ.)

άρεσε σε 44
Ύπνος τα μικρά του θανάτου μυστήρια.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 43
Άγρυπνος έσο κατά τον νουν· συγγενής γαρ του αληθινού θανάτου ο περί τούτον ύπνος.
Το μυαλό σου να είναι άγρυπνο, γιατί μοιάζει με αληθινό θάνατο ο ύπνος του νου.

Δημόκριτος
Αρχαίος Έλληνας φιλόσοφος  (470-370 π.Χ.)

άρεσε σε 30
Άγρυπνον όμμα ήγγισε νουν. Πλήθος δε ύπνου επώρωσε ψυχήν.

Ιωάννης της Κλίμακος
Ασκητής  (525-600)

άρεσε σε 19
Ύπνε άναξ πάντων τε θεών πάντων τ’ανθρώπων.

Όμηρος
Ποιητής  (περ. 800-750 π.Χ.)

Ιλιάδα ιδ’

άρεσε σε 19
Ύπνος ουδέν εστιν, ή θάνατος πρόσκαιρος, και εφήμερος τελευτή.

Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος
Πατέρας της εκκλησίας  (347-407 μ.Χ.)

άρεσε σε 13
Ύπνος θανάτου γαρ προμελέτησις τυγχάνει.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 12
Ω φίλον ύπνου θέλγητρον, επίκουρον νόσου.
Ω, αγαπημένο θέλγητρο του ύπνου που βοηθάς τις αρρώστιες.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ορέστης

άρεσε σε 9
Σίγα, σίγα, λεπτόν ίχνος αρβύλης.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Ορέστης

(η Ηλέκτρα προς τον Χορό να κάνει ησυχία μη ξυπνήσει ο Ορέστης)

άρεσε σε 5
Επιμενίδου ύπνος.

Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση

(για πολύωρο και βαθύ ύπνο –ο Επιμενίδης κοιμόταν 50 χρόνια!)

άρεσε σε 4
 

Σπίτι

Ένδον μένουσαν την γυναίκα είναι χρεών εσθλήν, θύρασι δ’ αξίαν του μηδενός.
Η γυναίκα πρέπει να είναι ικανή για όλα μες στο σπίτι και ικανή για τίποτα έξω από την πόρτα.

Ευριπίδης
Αρχαίος τραγικός  (480-406 π.Χ.)

Μελέαγρος

άρεσε σε 132
Γυναικός εσθλής εστι σώζειν οικίαν.
Καθήκον της καλής γυναίκας είναι να σώζει το σπίτι της.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 111
Είς εστι δούλος οικίας, ο δεσπότης.
Ένας είναι ο [πραγματικός] δούλος στο σπίτι, ο αφέντης του σπιτιού.

Μένανδρος
Αρχαίος Έλληνας ποιητής  (4ος αιών π.Χ.)

άρεσε σε 110
Οίκος φίλος, οίκος άριστος.

Αίσωπος
Αρχαίος μυθοποιός, δούλος εκ Φρυγίας  (620-560 π.Χ.)

(έτσι δικαιολογήθηκε η χελώνα που δεν πήγε στο γλέντι του Δία που τσαντίστηκε και της έδωσε το καβούκι)

άρεσε σε 39
Οίκοι βέλτερον είναι, επεί βλαβερόν το θύρηφι.
Σπίτι καλύτερα, βλάπτει το ξεπόρτισμα.

από τον Ομηρικό Ύμνο «εις Ερμήν»

(οι Ομηρικοί ύμνοι μάλλον δεν είναι του Ομήρου)

άρεσε σε 20

σελίδα 16 από 17

«προηγούμενη σελίδαεπόμενη σελίδα»


Συστήνουμε:

Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.









Μανώλης Παπαθανασίου   2008 – 2024






Σχετικό Γνωμικό
Ό,τι είναι ο νους και η καρδιά για τον άνθρωπο, είναι και η Ελλάδα για την οικουμένη.
Γκαίτε


Google

ancient Greece