Αίτιο & Αποτέλεσμα | |||
• | Άνευ αιτίου ουδέν εστιν. Αριστοτέλης άρεσε σε 187 | ||
• | Μάθε ότι αι συμφοραί των ανθρώπων άρχουσι και ουχί άνθρωποι των συμφορέων.
Ηρόδοτος άρεσε σε 178 | ||
• | Άρα το όσιον ότι όσιόν εστιν, φιλείται υπό των θεών, ή ότι φιλείται όσιόν εστιν.
Πλάτων (η συνέχεια: «Ομολογούμεν το μεν όσιον δια τούτο φιλείσθαι, ότι όσιόν εστιν, αλλ’ ου διότι φιλείται, όσιον είναι») άρεσε σε 131 | ||
• | Λιμός κόρον εποίησε, κάματος ανάπαυσιν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 103 | ||
• | Μηδέν εκ του μη όντος γίνεσθαι μηδ’ ες το μη ον φθείρεσθαι. Δημόκριτος άρεσε σε 94 | ||
• | Ουδέν ατέκμαρτον, ουδέν τυφλόν.
Πλούταρχος άρεσε σε 82 | ||
• | Όπου της αιτίας απολείπει ο λόγος, εκείθεν άρχεται το απορείν.
Πλούταρχος άρεσε σε 30 | ||
• | Το μέλλον άδηλον πάσιν ανθρώποις και μικροί καιροί μεγάλων πραγμάτων αίτιοι γίγνονται.
Δημοσθένης άρεσε σε 30 | ||
• | Το κακώς πορισθέν κακώς όλλυται.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 29 | ||
• | Όθι τις αλγεί, τόθι και την χείραν φέρει.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 22 | ||
• | Μη εκ λόγων τα πράγματα, αλλ’ εκ των πραγμάτων τους λόγους ζητείν.
Μύσων ο Χηνεύς άρεσε σε 14 | ||
• | Πάντων γαρ όσα πλείω μέρη έχει και μη έστιν οίον σωρός το παν, αλλ’ έστι τι το όλον παρά τα μόρια.
Αριστοτέλης (φράση που έχει αποδοθεί διεθνώς ως «το όλον είναι μεγαλύτερο από τα μέρη του») άρεσε σε 11 | ||
• | Εν τω τυχόντι σχοινίω ουκ απάγχεται.
Βυζαντινή Παροιμία άρεσε σε 9 | ||
• | Αφείς τα φανερά μη δίωκε ταφανή.
Μένανδρος άρεσε σε 8 | ||
• | Ως τα χρηστά πράγματα χρηστών αφορμάς ενδίδωσ’ αεί λόγων.
Ευριπίδης άρεσε σε 5 |
Γεγονότα | |||
• | Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα.
Επίκτητος άρεσε σε 570 | ||
• | Μάθε ότι αι συμφοραί των ανθρώπων άρχουσι και ουχί άνθρωποι των συμφορέων.
Ηρόδοτος άρεσε σε 178 | ||
• | Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει.
Αρχαία παροιμία από περιστατικό με δούλο του αργοναύτη Ανταίου (με την έννοια ότι πολλά απρόοπτα μπορεί να συμβούν μέχρι να πραγματοποιηθεί κάτι) άρεσε σε 108 | ||
• | Δεινόν συνιδείν το μέλλον, ασφαλές το γενόμενον. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 23 |
Επιτυχία & Αποτυχία | |||
• | Προς γαρ το τελευταίον εκβάν, έκαστον των πριν υπαρξάντων κρίνεται. Δημοσθένης άρεσε σε 326 | ||
• | Οι πολλά βάλλοντες επιτυγχάνουσι πολλάκις. Πλούταρχος άρεσε σε 206 | ||
• | Μελετώ αποτυγχάνειν. Διογένης (εξηγώντας γιατί ζητούσε ελεημοσύνη από ένα άγαλμα) άρεσε σε 174 | ||
• | Τι ήδιστον; το επιτυγχάνειν. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 85 | ||
• | Ευτυχούντες ουκ επίστανται φέρειν.
Ευριπίδης άρεσε σε 78 | ||
• | Το γαρ ευ πράττειν παρά την αξίαν, αφορμήν του κακώς φρονείν τοις ανοήτοις γίγνεται.
Δημοσθένης άρεσε σε 50 | ||
• | Νυν ευπλόηκα, ότε εναυάγησα.
Ζήνων ο Κιτιεύς άρεσε σε 41 | ||
• | Το δ’ ευτυχείν, τόδ’ εν βροτοίς θεός τε και θεού πλέον.
Αισχύλος άρεσε σε 26 | ||
• | Και κυβερνήτης αγαθός ενίοτε ναυαγεί· και ανήρ σπουδαίος ατυχεί. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 12 |
Ανταμοιβή | |||
• | Τα αγαθά κόποις κτώνται. Αριστοτέλης άρεσε σε 1056 | ||
• | Αρετής προπάροιθε ιδρώτα θεοί αθάνατοι θήκαν.
Ησίοδος άρεσε σε 82 | ||
• | Δίκαια δράσας, συμμάχους έξεις θεούς.
Μένανδρος άρεσε σε 73 | ||
• | Μισθόν μοχθήσαντα δίδου· μη θλίβε πένητα.
Φωκυλίδης άρεσε σε 73 | ||
• | Δος τι και λάβε τι.
Επίχαρμος άρεσε σε 21 | ||
• | Αρίστιππος παρά των μαθητών λαμβάνειν έφασκε μισθόν, ουχ όπως τον βίον επανορθώση, αλλ’ όπως εκείνοι μάθωσιν εις τα καλά δαπανάν.
Αρίστιππος άρεσε σε 21 | ||
• | Ιατροί των ψυχών ημών εισιν οι πένητες, ευεργέται και προστάται· ου γαρ τοσούτον δίδως, όσον λαμβάνεις· δίδως αργύριον, και λαμβάνεις βασιλείαν ουρανών. Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 19 | ||
• | Πυρός τε ανταμοιβή τα πάντα και πυρ απάντων όκωσπερ χρυσού χρήματα και χρημάτων χρυσός.
|
Ευτυχία & Δυστυχία | |||
• | Μελετάν ουν χρη τα ποιούντα την ευδαιμονίαν, είπερ παρούσης μεν αυτής πάντα έχομεν, απούσης δε πάντα πράττομεν εις το ταύτην έχειν.
Επίκουρος άρεσε σε 195 | ||
• | Φίλοις ευτυχούσι και δυστυχούσιν ο αυτός ίσθι.
Περίανδρος άρεσε σε 193 | ||
• | Εν ολιγίστοις κείται το ευδαιμόνως βιώσαι.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 156 | ||
• | Τις ευδαίμων; Ο το μεν σώμα υγιής, την δε ψυχήν εύπορος, την δε φύσιν ευπαίδευτος. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 130 | ||
• | Ευτυχών μη ίσθι υπερήφανος. Απορήσας μη ταπεινού.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος άρεσε σε 115 | ||
• | Βραχύς ο βίος ανθρώπω εύ πράσσοντι, δυστυχούντι δε μακρός. Απολλώνιος ο Τυανεύς άρεσε σε 105 | ||
• | Ανήρ πονηρός δυστυχεί, καν ευτυχή.
Μένανδρος άρεσε σε 81 | ||
• | Τω δυστυχούντι μη επιγέλα. Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 79 | ||
• | Ευδαίμονες οίσι κακών άγευστος αιών.
Σοφοκλής άρεσε σε 52 | ||
• | Ευτυχής ο επί μετρίοισι χρήμασιν ευθυμεόμενος, δυστυχής δε ο επί πολλοίσι δυσθεόμενος.
Δημόκριτος άρεσε σε 48 | ||
• | Ατυχή είναι τον ατυχίαν μη φέροντα.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 44 | ||
• | Εν ευτυχίη φίλον ευρείν εύπορον, εν δε δυστυχίη πάντων απορώτατον.
Δημόκριτος άρεσε σε 41 | ||
• | Ευδαιμονίη ουκ εν βοσκήμασιν οικεί ουδέ εν χρυσώ. Ψυχή οικητήριον δαίμονος.
Δημόκριτος (κάνοντας και λογοπαίγνιο με τη γλωσσική ρίζα της ευδαιμονίας από το δαίμων=θεός) άρεσε σε 40 | ||
• | Μοχθείν ανάγκη τους θέλοντας ευτυχείν. Ευριπίδης άρεσε σε 30 | ||
• | Ευτυχών μεν μέτριος ίσθι, ατυχών δε φρόνιμος. Περίανδρος άρεσε σε 26 | ||
• | Η παρούσα ευτυχία εστί μείζων, παρούσαν γαρ ανάγκην θεραπεύει. Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 21 | ||
• | Την ανθρωπηίην ων επιστάμενος ευδαιμονίην ουδαμά εν τωυτώ μένουσαν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 17 | ||
• | Τον μη βουλόμενον γενναίως φέρειν ατυχίαν, μηδ᾿ ευτυχίαν δύνασθαι.
Δημοσθένης άρεσε σε 12 | ||
• | Ώστε ούτις ανδρών εις άπαντα ευδαιμονεί.
Ευριπίδης άρεσε σε 10 |
Τελειότητα | |||
• | Εις τελειότητα του ανθρώπου τρία δει συνδράμειν: φύσιν, μάθησιν και άσκησιν. Πλάτων άρεσε σε 173 | ||
• | Του βίου καθάπερ αγάλματος πάντα τα μέρη καλά είναι δει. Σωκράτης άρεσε σε 161 | ||
• | Ουδέν ανεπίληπτον, αλλ’ έχει πάντα διαμαρτίας και αγνοίας.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 71 |
Ηρεμία & Γαλήνη | |||
• | Ο δίκαιος αταρακτότατος, ο δ’ άδικος πλείστης ταραχής γέμων. Επίκουρος άρεσε σε 175 | ||
• | Ολίγα πρήσσε, φησίν, ει μέλλεις ευθυμήσειν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 55 | ||
• | Το λιτώς διάγειν και ζην αταράχως υπέρ το τρυφάν εν φόβω μετ’ οδύνης.
Αίσωπος Από τον μύθο «Μυς αρουραίος και μυς αστικός» (ποντικός των χωραφιών και ποντικός της πόλης) άρεσε σε 25 |
Απουσία | |||
• | Ακούσας υπό τινος λοιδορείσθαι, «Απόντα με,» έφη, «και μαστιγούτω.»
Αριστοτέλης άρεσε σε 391 | ||
• | Αλλ’ ημίν Αίας πού ‘στιν.
Σοφοκλής (αγαπημένος στίχος παλιών Γυμνασιοπαίδων...) άρεσε σε 10 | ||
• | Λέκτρα δ’ ανδρών πόθω πίμπλαται δακρύμασιν.
Αισχύλος άρεσε σε 8 | ||
• | Φύσει δ’ υπάρχει τοις παρούσι τα των απόντων, και τοις εθέλουσι πονείν και κινδυνεύειν τα των αμελούντων.
Δημοσθένης άρεσε σε 4 |
Άνοδος & Κάθοδος | |||
• | Δρυός πεσούσης, πάς ανήρ ξυλεύεται. Μένανδρος άρεσε σε 298 | ||
• | Πολλοίσι υποδέξας όλβον ο θεός προρρίζους ανέτρεψε.
Σόλων άρεσε σε 67 | ||
• | Καιρός ανάγει και καιρός αύ κατάγει.
Αίσωπος άρεσε σε 38 | ||
• | Από όνων εφ’ ίππους. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (με την έννοια: από τα χαμηλά στα ψηλά) άρεσε σε 21 | ||
• | Τροχός τα ανθρώπινα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 20 | ||
• | Μέγας εκ μικρού και ταπεινού.
Δημοσθένης (για τον βασιλιά Φίλιππο της Μακεδονίας) άρεσε σε 18 | ||
• | Αι επιφανείς τύχαι, καθάπερ οι σφοδροί των ανέμων, μεγάλα ποιούσι ναυάγια.
Πλούταρχος άρεσε σε 13 | ||
• | Πολλάκις εν ᾧ τις ευτύχησεν, εν αυτώ και πίπτει.
Αίσωπος (από τον μύθο «Όνος άλας βαστάζων») άρεσε σε 13 | ||
• | Τα μεν υψηλά ταπεινούν, τα δε ταπεινά υψούν.
Αίσωπος (η απάντηση του Αισώπου σε σχετική ερώτηση του Χίλωνος – από τον Διογένη Λαέρτιο) |
Πρόοδος & Ανάπτυξη | |
• | Η φύσις ουδέν ποιεί άλματα. Αριστοτέλης άρεσε σε 115 |
Νίκη & Ήττα | |||
• | Το νικάν εαυτόν πασών νικών πρώτη και αρίστη. Το δε ηττάσθαι αυτόν υφ’ εαυτού, αίσχιστον και κάκιστον. Πλάτων άρεσε σε 407 | ||
• | Ανίκητος είναι δύνασαι, εάν εις μηδένα αγώνα καταβαίνης, όν ουκ έστιν επί σοι νικήσαι.
Επίκτητος άρεσε σε 163 | ||
• | Όπου άμιλλα ενταύθα και νίκη εστί. Αριστοτέλης άρεσε σε 152 | ||
• | Υπεροχής επιθυμεί η νεότης, η δε νίκη υπεροχή τις.
Αριστοτέλης άρεσε σε 102 | ||
• | Ου κλέπτω την νίκην. Μέγας Αλέξανδρος (την παραμονή της μάχης των Γαυγαμήλων, όταν ο Παρμενίων πρότεινε να επιτεθούν νύχτα) άρεσε σε 78 | ||
• | Μήτε νικών αμφάδην αγάλλεο, μήτε νικηθείς, εν οίκω καταπεσών οδύρεο.
Αρχίλοχος άρεσε σε 62 | ||
• | Τας νίκας άνευ αίματος ποιείσθαι.
Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 61 | ||
• | Αν έτι μίαν μάχην Ρωμαίους νικήσωμεν, απολούμεθα παντελώς.
Πύρρος (δήλωση του μετά τις πύρρειες νίκες του στη Ηράκλεια και στο Άσκουλουμ το 279 π.Χ. [από τον Πλούταρχο]) άρεσε σε 41 | ||
• | Ηδύ κτήμα της νίκης λαβείν, τόλμα. Σοφοκλής άρεσε σε 37 | ||
• | Νικάν άδοξον, ηττάσθαι όνειδος.
Κλεομένης, Βασιλιάς της Σπάρτης (το 380 π.X., όταν είδε ότι θα μάχονταν εναντίον γυναικών στο Άργος) άρεσε σε 35 | ||
• | Καδμεία νίκη. Αρχαία Παροιμιακή φράση (νίκη χωρίς αντίκρισμα) άρεσε σε 29 | ||
• | Τα κατά πόλεμον κρατούμενα των κρατούντων είναι φασιν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 22 | ||
• | Ο αυτός παραινούντος αυτώ Φιλίππου του πατρός ολύμπια αγωνίσασθαι είπε: «το μεν νικάν τον αγώνα τούτον ου βασιλικόν, το δε ηττάσθαι αισχρόν.» |
Δουλεία | |||
• | Η άγαν ελευθερία έοικε εις άγαν δουλείαν μεταβάλλειν.
Πλάτων άρεσε σε 476 | ||
• | Τα δάνεια δούλους τους ελευθέρους ποιεί. Μένανδρος άρεσε σε 198 | ||
• | Όστις εταίρους δέδοικε, δούλος ων λέληθεν εαυτόν.
Αντισθένης άρεσε σε 189 | ||
• | Δούλοι γαρ και δεσπότης ουκ αν ποτέ γένοιντο φίλοι. Πλάτων άρεσε σε 153 | ||
• | Δεσπότης δούλου δείται και δούλος δεσπότου.
Αριστοτέλης άρεσε σε 88 | ||
• | Έλληνες όντες βαρβάροις δουλεύσομεν;
Ευριπίδης άρεσε σε 82 | ||
• | Δούλου τόδ’ εστίν, μη λέγειν ά τις φρονεί.
Ευριπίδης άρεσε σε 75 | ||
• | Πάσα δουλεία παρά φύσιν εστί. Αντιφάνης άρεσε σε 29 | ||
• | Η εν δημοκρατίη πενίη της παρά τοις δυνάστησι καλεομένης ευδαιμονίης τοσουτόν εστίν αιρετωτέρη, οκόσον ελευθερίη δουλείης.
Δημόκριτος άρεσε σε 29 | ||
• | Ου γαρ εκπέλει φρονείν μέγα όστις δούλος εστι των πέλας.
Σοφοκλής άρεσε σε 26 | ||
• | Η βασιλεία ημών ένδοξος είναι δουλεία. Αντίγονος Β’ Γονατάς (προς το γιο του Δημήτριο όταν τον είδε να κακομεταχειρίζεται πολίτες) άρεσε σε 18 | ||
• | Ου σχολή δούλοις.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 10 |
Υπερίσχυση | |||
• | Δυνατοί ευμαρώς έχουσιν αδικήσαι τους αδυνάτους, ως ιχθύες εν τη θαλάττη τους ήττονας εαυτών ποιούνται κατάβρωμα.
Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος άρεσε σε 111 | ||
• | Νικά δ’ ο μείων τον μέγαν δίκαι’ έχων.
Ευριπίδης άρεσε σε 97 | ||
• | Ου γαρ δειν επιτάττεσθαι τον σοφόν αλλ’ επιτάττειν, και ου τούτον ετέρω πείθεσθαι αλλά τούτω τον ήττον σοφόν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 64 | ||
• | Γνώμαι πλέον κρατούσιν ή σθένος χερών.
Αγάθων άρεσε σε 62 | ||
• | Δίκαια μεν εν τω ανθρωπείῳ λόγῳ από της ίσης ανάγκης κρίνεται, δυνατά δε οι προύχοντες πράσσουσι και οι ασθενείς ξυγχωρούσιν.
Θουκυδίδης (από τον διάλογο με τους Μηλίους) άρεσε σε 43 | ||
• | Πάντα γαρ το πυρ επελθόν κρινεί και καταλήψεται.
Ηράκλειτος άρεσε σε 40 | ||
• | Εν γάρ αμίλλαις πονηραίς, αθλιώτερος ο νικήσας. Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 26 | ||
• | Τέχνῃ κρατούμεν ών φύσει νικώμεθα.
Αντιφάνης άρεσε σε 14 | ||
• | Κείτο μέγας μεγαλωστί, λελασμένος ιπποσυνάων.
Όμηρος άρεσε σε 10 | ||
• | Ούτω δ’ ίσχυσέ τε και μέγας ην τότε και πολύς
Αριστοφάνης (πηγή της παροιμιακής έκφρασης «μέγας και πολύς») άρεσε σε 6 | ||
• | Πύρρος ο Ηπειρώτης ερωτηθείς υπό τινος ποίος αυτού των υιών διάδοχος της βασιλείας έσται είπεν: «όστις αν οξυτέραν έχη την μάχαιραν». |
Φήμη & Δόξα | |||
• | Ανδρών επιφανών πάσα η γη τάφος. Θουκυδίδης (από τον Επιτάφιο του Περικλή) άρεσε σε 477 | ||
• | Μέμνησο ότι άνθρωπος εί. Υπενθύμιση προς τον εαυτό του που επέβαλε ο Φίλιππος Β’ άρεσε σε 276 | ||
• | Ώλετο μεν μοι νόστος, ατάρ κλέος άφθιτον έστα.
Όμηρος άρεσε σε 153 | ||
• | Μικρού δ’ αγώνος ου μέγα έρχεται κλέος.
Σοφοκλής άρεσε σε 87 | ||
• | Κενής δε δόξης ουδέν αθλιώτερον.
Μένανδρος άρεσε σε 80 | ||
• | Ουχ ο τόπος τον άνδρα αλλ’ ο ανήρ αυτόν έντιμον ποιεί. Αγησίλαος Β’ άρεσε σε 69 | ||
• | Δόξα και πλούτος άνευ συνέσεως ουκ ασφαλή κτήματα. Δημόκριτος άρεσε σε 57 | ||
• | Δόξα δε χρημάτων ουκ ωνητή.
Ισοκράτης άρεσε σε 45 | ||
• | Ζων μεν επαινού, αποθανών δε μακαρίζου.
Περίανδρος άρεσε σε 39 | ||
• | Ο πλούτος θνητός, η δόξα αθάνατος. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 37 | ||
• | Φήμη... κακή αργαλέη φέρει, χαλεπόν δ’ αποθέσθαι.
Ησίοδος άρεσε σε 36 | ||
• | Ουκ έστιν όστις ηδέως ζητών βιούν εύκλειαν εισεκτήσατο.
Ευριπίδης άρεσε σε 33 | ||
• | Πόνος, ως λέγουσιν, ευκλείας πατήρ.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 32 | ||
• | Ω Αχιλλεύ, ως μέγας ων μεγάλου κήρυκος έτυχες Ομήρου. Μέγας Αλέξανδρος («ελθών εις Ίλιον και θεασάμενος τον Αχιλλέως τάφον») άρεσε σε 29 | ||
• | Κάτθανε Διαγόρα!
(παραίνεση του κοινού της Ολυμπίας προς πατέρα –θρύλο των Ολυμπιακών αγώνων– που τον περιέφεραν στους ώμους τους οι δυο ολυμπιονίκες γιοι του) άρεσε σε 25 | ||
• | Κάλλιστον εντάφιον η βασιλεία.
Θεοδώρα (προς τον Ιουστινιανό, αποτρέποντας τον να εγκαταλείψει την Πόλη, στη στάση του Νίκα, το 532 μ.Χ.) άρεσε σε 23 | ||
• | Δόξα σεμνόν μεν αλλ’ αβέβαιον.
Πλούταρχος άρεσε σε 21 | ||
• | Τοις μεν διά του ηλίου πορευομένοις κατ’ ανάγκην έπεται σκιά, τοις δε διά δόξης βαδίζουσιν ακολουθεί φθόνος.
Πλούταρχος άρεσε σε 17 | ||
• | Τις δ’ άμοχθος ευκλεής;
Ευριπίδης άρεσε σε 15 | ||
• | Αγησίλαος ερωτώμενος πώς μεγάλην εκτήσατο δόξαν έφη: «θανάτου καταφρονήσας.» Αγησίλαος Β’ άρεσε σε 15 | ||
• | Βίων έλεγε την δόξαν είναι μητέρα των αγαθών. Βίων ο Βορυσθενίτης (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 12 | ||
• | Πλούταρχε, σίγα τους παραλλήλους γράφων. Τι πολλά κάμνεις και στρατηγούς συλλέγεις; Τον δεσπότην έκφραζε, και γράφεις όλους. Γεώργιος Πισίδης (εξυμνώντας τον Ηράκλειο στην «Ηρακλειάδα») άρεσε σε 12 | ||
• | Γαν υπ’ εμοί τίθεμαι, Ζευ, συ δ’ Όλυμπον έχε.
Επιγραφή σε άγαλμα του Μ. Αλεξάνδρου από τον Λύσιππο άρεσε σε 12 | ||
• | Ων τας δόξας ζηλοίς, τούτων και τα αγαθά πράξῃς. Ισοκράτης άρεσε σε 10 | ||
• | Ω δόξα, δόξα, μυρίοισι δη βροτών ουδέν γεγώσι βίοτον ώγκωσας μέγαν.
Ευριπίδης άρεσε σε 7 |
Λάθη & Σφάλματα | |||
• | Το δις εξαμαρτείν τ’ αυτόν ουκ ανδρός σοφού. Μένανδρος άρεσε σε 754 | ||
• | Η γλώσσα λανθάνουσα τ’ αληθή λέγει. Μένανδρος άρεσε σε 378 | ||
• | Κρείττον είναι τοις ποσίν ολισθείν ή τη γλώττη.
Ζήνων ο Κιτιεύς άρεσε σε 125 | ||
• | Η δε κακή βουλή τω βουλεύσαντι κακίστη.
Ησίοδος άρεσε σε 116 | ||
• | Το πολλά τολμάν πόλλ’ αμαρτάνειν ποιεί.
Μένανδρος άρεσε σε 92 | ||
• | Κρέσσον τα οικήια ελέγχειν αμαρτήματα ή τα οθνεία.
Δημόκριτος άρεσε σε 87 | ||
• | Η γλώσσα πολλούς εις όλεθρον ήγαγεν. Μένανδρος άρεσε σε 86 | ||
• | Ο πλείστα πράττων, πλείσθ’ αμαρτάνει βροτών.
Ευριπίδης άρεσε σε 74 | ||
• | Των ημαρτημένων άνθρωποι μεμνέαται μάλλον ή των εύ πεποιημένων.
Δημόκριτος άρεσε σε 51 | ||
• | Πάθει μάθος. Αισχύλος (αντίστοιχο του «παθός και μαθός») άρεσε σε 47 | ||
• | Eπειχθήναι μεν νυν παν πρήγμα τίκτει σφάλματα.
Ηρόδοτος άρεσε σε 29 | ||
• | Αι γαρ ευπραξίαι δειναί συγκρύψαι τα ονείδη.
Δημοσθένης άρεσε σε 24 | ||
• | Άπαντές έσμεν εις το νουθετείν σοφοί, αυτοί δ’ όταν σφαλώμεν, ου γιγνώσκομεν.
Ευριπίδης (αντίστοιχο του «δάσκαλε που δίδασκες...») άρεσε σε 15 | ||
• | Δύο πήρας έκαστος ημών φέρειν· την μεν, έμπροσθεν· την δε, όπισθεν· και εις μεν την έμπροσθεν, αποτιθέναι τα των άλλων αμαρτήματα· εις δε την όπισθεν, τα εαυτών· διό ούτε καθορώμεν αυτά.
Αίσωπος άρεσε σε 12 |
Απώλεια | |||
• | Τα μεν γαρ άλλα δεύτερα αν πάσχη γυνή, ανδρός δ’ αμαρτάνουσα, αμαρτάνει βίου.
Ευριπίδης άρεσε σε 28 |
Αβεβαιότητα | |||
• | Από κύλικος μέχρι χειλέων πολλά πέλει.
Αρχαία παροιμία από περιστατικό με δούλο του αργοναύτη Ανταίου (με την έννοια ότι πολλά απρόοπτα μπορεί να συμβούν μέχρι να πραγματοποιηθεί κάτι) άρεσε σε 108 | ||
• | Περί ουδέν των ανθρωπίνων έργων υπάρχει βεβαιότης. Αριστοτέλης άρεσε σε 68 | ||
• | Γη πιστόν, θάλασσα άπιστον κέρδος. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 46 | ||
• | Ουδέν εν ανθρώποισι μένει χρήμα έμπεδον αιεί.
Σιμωνίδης ο Κείος άρεσε σε 42 | ||
• | Άλλοτε μηρτυιή πέλει ημέρη, άλλοτε μήτηρ.
Ησίοδος άρεσε σε 27 | ||
• | Φευ, τα των ευδαιμονούντων ως τάχιστα στρέφει θεός.
Ευριπίδης άρεσε σε 23 | ||
• | Δόξα σεμνόν μεν αλλ’ αβέβαιον.
Πλούταρχος άρεσε σε 21 | ||
• | Νόμιζε μηδέν είναι των ανθρωπίνων βέβαιον· ούτω γαρ ούτε ευτυχών έσει περιχαρής ούτε δυστυχών περίλυπος. Ισοκράτης άρεσε σε 19 |
Προβλέψεις | |
• | Το διοικείν εστί προβλέπειν. Αλκιβιάδης άρεσε σε 124 |
Αναπόφευκτο | |||
• | Το πεπρωμένον φυγείν αδύνατον. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 793 | ||
• | Την ειμαρμένην ουδ’ αν είς εκφύγοι.
Πλάτων άρεσε σε 363 | ||
• | Ανήρ ο φεύγων και πάλι μαχήσεται.
Μένανδρος άρεσε σε 229 | ||
• | Κόρακος εξελεύσεται «κρα». Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 97 | ||
• | Άλλα δε μυρία λυγρά κατ᾽ ανθρώπους αλάληται· πλείη μεν γαρ γαία κακών, πλείη δε θάλασσα.
Ησίοδος άρεσε σε 29 | ||
• | Ως ουκ έστι Διός κλέψαι νόον ουδέ παρελθείν.
Ησίοδος άρεσε σε 17 | ||
• | Θάττον ή βράδιον…
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 5 | ||
• | Ιπποκράτης πολλάς νόσους ιασάμενος αυτός νοσήσας απέθανεν. Οι Χαλδαίοι πολλών θανάτους προηγόρευσαν, είτα και αυτούς το πεπρωμένον κατέλαβεν. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 3 |
Αμετάκλητες Εξελίξεις | |||
• | Ο κύβος ερρίφθη. Μένανδρος άρεσε σε 144 | ||
• | Ποριείς δε, αν ως εσχάτην του βίου εκάστην πράξιν ενεργής.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 91 | ||
• | Μόνου γαρ αυτού και θεός στερίσκεται, αγένητα ποιείν άσσ’ αν ή πεπραγμένα.
Αγάθων άρεσε σε 65 | ||
• | Ό γέγονε, γέγονε. Μεσαιωνική παροιμία (προερχόμενη μάλλον από το «ό γέγραφα, γέγραφα» του κατά Ιωάννην ιθ’) άρεσε σε 25 | ||
• | Το τετυγμένον ουκ αν άτυκτον είη.
Φωκυλίδης άρεσε σε 24 | ||
• | Ανερρίφθω κύβος.
Πλούταρχος (η φράση στην λατινική της μορφή αποδίδεται στον Ιούλιο Καίσαρα) άρεσε σε 19 | ||
• | Τα γενόμενα ουκ απογίνονται.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 7 |
Σχετικότητα | |
• | Ο μη χείρων, βέλτιστος. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 82 |
• | Ανθρώπων ο σοφώτατος προς θεόν πίθηκος φανείται και σοφίᾳ και κάλλει και τοις άλλοις πάσιν. Ηράκλειτος άρεσε σε 32 |
Ισορροπία | |||
• | Aρμονίη αφανής φανερής κρείττων.
Ηράκλειτος άρεσε σε 54 | ||
• | Καλόν εν παντί το ίσον. Υπερβολή δε και έλλειψις ού μοι δοκεί.
Δημόκριτος άρεσε σε 30 |
Σύγχυση | |||
• | Κακώ γαρ εσθλόν ού συμμείγνυται.
Ευριπίδης άρεσε σε 50 | ||
• | Επισκοτεί τω μεν ηλίω πολλάκις τα νέφη· τω δε λογισμώ, τα
πάθη. Πλούταρχος άρεσε σε 6 |
Αταξία | |||
• | Λίθοι και πλίνθοι και ξύλα και κέραμοι ατάκτως ερριμμένα ουδέν εστι.
Ξενοφών (για καταστάσεις όπου επικρατεί ακαταστασία και έλλειψη οργάνωσης) άρεσε σε 179 | ||
• | Πας όχλος φοβερός. Ξενοφών άρεσε σε 32 | ||
• | Άτακτα, αδιόρθωτα, αόρισθ’ άπαντα. Δημοσθένης άρεσε σε 20 | ||
• | Η μεν ευταξία σώζειν δοκεί, η δε αταξία πολλούς ήδη απολώλεκε.
Ξενοφών άρεσε σε 18 | ||
• | Σύρβα τύρβα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση ( «επί των ατάκτως και μετά θορύβου διαπραττομένων», κάτι σαν «άρτζι-μπούρτζι…») άρεσε σε 10 | ||
• | Άνω κάτω τα πάντα. Ευριπίδης άρεσε σε 5 | ||
• | Αναρχία κρείσσων πυρός.
Ευριπίδης άρεσε σε 5 |
Κατάντια | |||
• | Βελισαρίω οβολόν δότε τω στρατηλάτη, ον τύχη μεν εδόξασεν, αποτυφλοί δ’ ο φθόνος.
Ιωάννης Τζέτζης (σύμφωνα με το θρύλο, ο στρατηγός Βελισάριος στο τέλος της ζωής του έπεσε σε δυσμένεια και κατάντησε ζητιάνος) άρεσε σε 21 | ||
• | Νυν δ’ αιθέριον κίνυγμ’ ο τάλας.
Αισχύλος άρεσε σε 12 | ||
• | Και σε γέρον το πριν μεν ακούομεν όλβιον είναι.
Όμηρος Ο Αχιλλέας στον Πρίαμο άρεσε σε 7 | ||
• | Τρυφής πέρας όλεθρος. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 |
Κούραση | |||
• | Καματηρόν το άρχειν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 90 | ||
• | Κάματος θησαυρός έστι τοις ανθρώποις.
Αίσωπος άρεσε σε 52 | ||
• | Κάματον τ’ ευκάματον.
Ευριπίδης άρεσε σε 50 | ||
• | Ανάπαυσις ύπνος εστί πάντων των κακών. Μένανδρος άρεσε σε 25 | ||
• | Ανδρί δε κεκμηώτι μένος μέγα οίνος αέξει.
Όμηρος άρεσε σε 23 | ||
• | Ου σχολή δούλοις.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 10 |
Φτώχεια | |||
• | Ει μεν πλούσιος, όταν θέλη, ει δε πένης, όταν έχη.
Διογένης (ερωτηθείς τι ώρα πρέπει να γευματίζει κανείς) άρεσε σε 238 | ||
• | Ου πενία λύπην εργάζεται, αλλά επιθυμία.
Επίκτητος άρεσε σε 165 | ||
• | Ουκ αν λάβοις παρά του μη έχοντος. Λουκιανός (από τους «Νεκρικούς Διαλόγους» —απάντηση προς τον Χάρο που ζητούσε ναύλο για την Αχερουσία) άρεσε σε 146 | ||
• | Ευτελές δείπνον ου ποιεί παροινία.
Διογένης άρεσε σε 114 | ||
• | Γήρας και πενία δύο τραύματα δυσθεράπευτα. Δημόκριτος άρεσε σε 112 | ||
• | Πενία αυτοδίδακτος αρετή. Διογένης άρεσε σε 105 | ||
• | Διά πενίαν μηδενός καταφρόνει.
Μένανδρος άρεσε σε 87 | ||
• | Πένητα φεύγει πας τις εκποδών φίλος.
Ευριπίδης άρεσε σε 58 | ||
• | Πενία τέχνας κατεργάζεται. Θεόκριτος άρεσε σε 51 | ||
• | Ουδέποτε απορία χρημάτων εγέννησεν ασωτίαν.
Πλούταρχος άρεσε σε 43 | ||
• | Πένητος ανδρός ουδέν ευτυχέστερον. Την γαρ επί το χείρον μεταβολήν ου προσδοκά.
Δίφιλος ο Σίφνιος άρεσε σε 25 | ||
• | Ουδέν γε πλην ή το πέος εν τη δεξιά.
Αριστοφάνης άρεσε σε 20 | ||
• | Πτωχού πήρα ου πίμπλαται.
Καλλίμαχος (περί απληστίας) άρεσε σε 16 | ||
• | Κακόν το μη έχειν. Το γένος ουκ έβοσκέ με.
Ευριπίδης άρεσε σε 15 | ||
• | Πενία δε σοφίαν έλαχεν.
Ευριπίδης άρεσε σε 14 | ||
• | Καλώς πένεσθαι μάλλον, ή πλουτείν κακώς. Αντιφάνης άρεσε σε 13 | ||
• | Μηδέ πάτταλον.
Αρχαία παροιμιακή φράση (για μεγάλη φτώχεια) άρεσε σε 3 |
Συμφορά | |||
• | Θάλασσα και πυρ, και γυνή τρίτον κακόν. Μένανδρος άρεσε σε 798 | ||
• | Μηδενί συμφοράν ονειδίσης. Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον.
Ισοκράτης ( «κοινή η τύχη» σημαίνει επίσης «η τύχη είναι πόρνη») άρεσε σε 347 | ||
• | Άρα μη θανόντες τώ δοκείν ζώμεν μόνον, Έλληνες άνδρες, συμφορά πεπτωκότες όνειρον εικάζοντες είναι τόν βίον; ή ζώμεν ημείς, του βίου τεθνηκότος;
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς (θρηνεί για την εξαφάνιση του Ελληνισμού) άρεσε σε 339 | ||
• | Νηπίοισιν ου λόγος, αλλά ξυμφορή γίνεται διδάσκαλος.
Δημόκριτος άρεσε σε 251 | ||
• | Όν η τύχη προπηλακίζει ούτος και παρά των πράων μάστιγας ευρίσκει.
Σωκράτης άρεσε σε 203 | ||
• | Παύροι εν πόνω πιστοί.
Πίνδαρος άρεσε σε 153 | ||
• | Το γήρας όρμον είναι των κακών.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 87 | ||
• | Μέγα το εν συμφορήσι, φρονέειν ά δει.
Δημόκριτος άρεσε σε 69 | ||
• | Θησαυρός εστι των κακών κακή γυνή.
Μένανδρος άρεσε σε 65 | ||
• | Ευδαίμονες οίσι κακών άγευστος αιών.
Σοφοκλής άρεσε σε 52 | ||
• | Όταν κλύδων κακών επέλθη, πάντα δειμαίνειν φίλον.
Αισχύλος άρεσε σε 46 | ||
• | Μη κακά κερδαίνειν: κακά κέρδεα ισ᾽ αάτησιν.
Ησίοδος άρεσε σε 30 | ||
• | Άλλα δε μυρία λυγρά κατ᾽ ανθρώπους αλάληται· πλείη μεν γαρ γαία κακών, πλείη δε θάλασσα.
Ησίοδος άρεσε σε 29 | ||
• | Ανδρείη τας άτας μικράς έρδει.
Δημόκριτος άρεσε σε 27 | ||
• | Δεινόν δε πενία, δεινά δ’ άλλα μυρία, αλλ’ ουδέν ούτω δεινόν ως γυνή κακόν.
Ευριπίδης (από χαμένη τραγωδία, η φράση υπάρχει στο Ανθολόγιον Στοβαίου) άρεσε σε 14 | ||
• | Τριών κακών τέτευγμαι: Γραμματικής, πενίης και ουλομένης γυναικός. Των δύο εξέφυγον, ουλομένης γυναικός εκφυγείν ουκ ίσχυσα.
Σεκούνδος ο Σιωπηλός άρεσε σε 11 | ||
• | Πονηρά φύσις εξουσίας επιλαβοµένη δηµοσίας απεργάζεται συµφοράς. Δημόκριτος άρεσε σε 8 | ||
• | Ανδρών γαρ εστιν ενδίκων τε και σοφών, εν τοις δεινοίς μη τεθυμώσθαι θεοίς.
Αισχύλος (από το ΑΝΘΟΛΟΓΙΟΝ Στοβαίου) άρεσε σε 7 | ||
• | Πολλά πράγματα λέγουν οι Αθηναίοι ομοίως με τους άλλους ανθρώπους, αλλ' αποφράδα μόνοι αυτοί λέγουν την κακήν, κατηραμένην και απαισίαν και ομοίαν προς σε ημέραν... Όταν ούτε αι αρχαί λειτουργούν, ούτε αι δίκαι δικάζονται, ούτε ιεροτελεστίαι τελούνται και ουδέν εν γένει γίνεται εκ των αισίων, η ημέρα αύτη ονομάζεται αποφράς. Λουκιανός άρεσε σε 6 | ||
• | Ώμοι, κακόν μεν πρώτον αγγέλλειν κακά.
Αισχύλος άρεσε σε 5 | ||
• | Όμως, δ᾿ ανάγκη πημονάς βροτοίς φέρειν θεών διδόντων.
Αισχύλος άρεσε σε 3 | ||
• | Αι Οιδοίποδες αραί.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για πολλές και μεγάλες συμφορές) άρεσε σε 2 |
Αντίθετα | |||
• | Ουδέν κακόν αμιγές καλού. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 1322 | ||
• | Συνάψιες όλα και ουχ όλα, συμφερόμενον διαφερόμενον, συνάδον διάδον, και εκ πάντων εν και εξ ενός πάντα.
Ηράκλειτος άρεσε σε 55 | ||
• | Τα ενάντια τοις εναντίοις εισίν ιάματα.
Ιπποκράτης άρεσε σε 52 | ||
• | To αντίξουν συμφέρον και εκ των διαφερόντων καλλίστην αρμονίαν και πάντα κατ' έριν γίνεσθαι.
Ηράκλειτος άρεσε σε 26 |
Καταστροφή | |||
• | Τότε τας πόλεις απόλλυσθαι, όταν μη δύνωνται τους φαύλους από των σπουδαίων διακρίνειν.
Αντισθένης άρεσε σε 168 | ||
• | Εκ των γυναικών όλλυται κόσμος άπας.
Μένανδρος άρεσε σε 73 | ||
• | Ανδρών δ’ εκ μεγάλων πόλις όλλυται.
Σόλων άρεσε σε 64 | ||
• | Ω φρίξον, ήλιε! ω στέναξον, γη! Εάλω η Πόλις, ημάς δε του πολεμείν παρήλθεν η ώρα. Γεώργιος Φραντζής άρεσε σε 16 | ||
• | Θ’ Ελέναν; επεί πρεπόντως ελέναυς, έλανδρος, ελέπτολις.
Αισχύλος (λογοπαίγνιο με το -ελ και το έλω που σημαίνει σκοτώνω) άρεσε σε 12 | ||
• | Εάλω η Πόλις!
Γεώργιος Φραντζής (από το «Χρονικόν», αλλά η φράση υπάρχει και στην Παλ. Διαθήκη. Ιεζεκιήλ ΛΓ’ 21) άρεσε σε 10 |
Ερημιά | |
• | Σκυθών ερημία. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για έρημους τόπους) άρεσε σε 6 |
Πείνα | |||
• | Πας γαρ εμπλησθείς ανήρ ο πλούσιός τε χω πένης ίσον φέρει.
Ευριπίδης άρεσε σε 46 | ||
• | Λιμώ γαρ ουδέν εστιν αντειπείν έπος.
Μένανδρος άρεσε σε 24 | ||
• | Σκότω λιμός ξύνοικος.
Αισχύλος άρεσε σε 18 | ||
• | Πεινώντι παν εστι χρήμα εδώδιμον.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 8 | ||
• | Γλυκαίνει λιμός κυάμους. Αρχαία παροιμία άρεσε σε 6 |
σελίδα 17 από 17
«προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.