Εγώ | |||
| • | Το νικάν εαυτόν πασών νικών πρώτη και αρίστη. Το δε ηττάσθαι αυτόν υφ’ εαυτού, αίσχιστον και κάκιστον. Πλάτων άρεσε σε 407 | ||
| • | Φρονήσης μεν μηδέποτε επί σεαυτώ μέγα, αλλά μηδέ καταφρονήσης σεαυτού.
Ισοκράτης άρεσε σε 303 | ||
| • | Λίαν φιλών σεαυτόν ουχ έξεις φίλον.
Μένανδρος άρεσε σε 146 | ||
| • | Φιλεί δ’ εαυτού πλείον ουδείς ουδένα. Μένανδρος άρεσε σε 51 | ||
| • | Εκ φιλαυτίας αδικία φύεται. Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 1 |
Ταυτότητα | |||
| • | Τις είναι θέλεις σαυτώ πρώτον ειπέ. Είθ’ ούτως ποίει ά ποιείς.
Επίκτητος άρεσε σε 212 |
Χαρακτήρας | |||
| • | Ήθος ανθρώπω δαίμων.
Ηράκλειτος άρεσε σε 731 | ||
| • | Έξις δευτέρα φύσις. Αριστοτέλης άρεσε σε 410 | ||
| • | Φύσιν πονηρά μεταβαλείν ου ράδιον.
Μένανδρος άρεσε σε 214 | ||
| • | Μήτε ευήθης ίσθι, μήτε κακοήθης.
Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 147 | ||
| • | Η χάρις αλλάξαι την φύσιν ου δύναται.
Αρχαιοελληνική παροιμία (από μύθο της αίγας που θήλαζε λύκο) άρεσε σε 104 | ||
| • | Ο μεν οίνος συμμεταβάλλεται τοις αγγείοις· ο δε πλούτος, τοις των κεκτημένων τρόποις.
Σωκράτης άρεσε σε 103 | ||
| • | Μηδέ ποίος τις νυν, αλλά ποίος τις ην αεί.
Αριστοτέλης άρεσε σε 95 | ||
| • | Κτηνέων μεν ευγένεια η του σκήνεος ευσθένεια, ανθρώπων δε η του ήθεος ευτροπίη.
Δημόκριτος άρεσε σε 83 | ||
| • | Κακών πράξεων κακός δαίμων ηγεμών. Αντισθένης άρεσε σε 68 | ||
| • | Καλοκαγαθίαν όρκου πιστοτέραν έχε.
Σόλων άρεσε σε 59 | ||
| • | Ού το κάλλος, ω γύναι, αλλ’ αρεταί τέρπουσι τους ξυνευνέτας.
Ευριπίδης άρεσε σε 50 | ||
| • | Ήθος το πράον και το προσηνές ρήμα.
Αίσωπος άρεσε σε 47 | ||
| • | Ήθος ανθρώπειον ουκ έχει γνώμας, θείον δ’ έχει.
Ηράκλειτος (άλλη απόδοση: ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν έχει να κάνει με γνώμες και απόψεις αλλά με το θείον) άρεσε σε 35 | ||
| • | Διάφοροι δε φύσεις βροτών, διάφοροι δε τρόποι.
Ευριπίδης άρεσε σε 30 | ||
| • | Εν μεν μαινομένοις μάλα μαίνομαι, εν δε δικαίοις πάντων ανθρώπων ειμί δικαιότατος. Θέογνις άρεσε σε 29 | ||
| • | Ο τρόπος ανθρώποισι δαίμων αγαθός, οίς δε και κακός.
Επίχαρμος άρεσε σε 28 | ||
| • | Παρά του πάππου Ουήρου το καλόηθες και αόργητον.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 15 | ||
| • | Λυκούργος ο νομοθέτης το μεν αξιόχρεον των ανθρώπων έφη εν τη ουσία κείσθαι το δε αξιόπιστον εν τοις τρόποις.
Λυκούργος (από τον Πλούταρχο) άρεσε σε 12 | ||
| • | Παρά του τροφέως... και το φερέπονον και ολιγοδεές˙ και το αυτουργικόν και απολύπραγμον˙ και το δυσπρόσδεκτον διαβολής.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 9 |
Μάτια | |||
| • | Έστι δίκης οφθαλμός, ος τα πάνθ’ ορά. Μένανδρος άρεσε σε 265 | ||
| • | Οφθαλμοί γαρ των ώτων ακριβέστεροι μάρτυρες. Ηράκλειτος άρεσε σε 101 | ||
| • | Τυφλός τα τ’ ώτα, τον τε νουν, τα τ’ όμματ’ εί.
Σοφοκλής (όλη η ποιητικότητα της απαγγελίας βρίσκεται στην παρήχηση του «τ») άρεσε σε 92 | ||
| • | Κακοί μάρτυρες ανθρώποισιν οφθαλμοί και ώτα βαρβάρους ψυχάς εχόντων.
Ηράκλειτος άρεσε σε 74 | ||
| • | Οξύς θεών οφθαλμός ες το πανθ’ οράν.
Μένανδρος άρεσε σε 51 | ||
| • | Ωτα γαρ τυγχάνει ανθρώποισι εόντα απιστότερα οφθαλμών.
Ηρόδοτος άρεσε σε 47 | ||
| • | Πάντα ιδών Διός οφθαλμός και πάντα νοήσας.
Ησίοδος άρεσε σε 41 | ||
| • | Ερωτηθείς υπό τινος, πόσον απέχει το ψεύδος του αληθούς: «Όσον οφθαλμοί των ώτων». Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 30 | ||
| • | Γλαυκοίσιν οφθαλμοίσιν αιδώς ουκ ένι.
Αίσωπος άρεσε σε 1 |
Ένστικτο | |||
| • | Ο άνθρωπος φύσει πολιτικόν ζώον.
Αριστοτέλης άρεσε σε 320 |
Νους | |||
| • | Γράμματα μαθείν δει, και, μαθόντα, νουν έχειν. Μένανδρος άρεσε σε 208 | ||
| • | Νους ορά και νους ακούει. Επίχαρμος άρεσε σε 158 | ||
| • | Τάχιστον νους, δια παντός γαρ τρέχει.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 133 | ||
| • | Λέων μεν όνυξι κρατεί, κέρασι δε βούς, άνθρωπος δε νώ.
Αναξαγόρας άρεσε σε 103 | ||
| • | Παχεία γαστήρ λεπτόν ου τίκτει νόον. Κλαύδιος Γαληνός άρεσε σε 91 | ||
| • | Πάντα χρήματα ην ομού. Είτα ο νους ελθών αυτά διεκόσμησε.
Αναξαγόρας άρεσε σε 79 | ||
| • | Σώματος κάλλος ζωώδες ήν μη νους υπή.
Δημόκριτος άρεσε σε 77 | ||
| • | Πάντων νους κρατεί. Αναξαγόρας άρεσε σε 61 | ||
| • | Ξίφος τιτρώσκει σώμα, τον δε νουν λόγος.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 39 | ||
| • | Καθαρόν αν τον νουν έχης, άπαν το σώμα καθαρός ει. Επίχαρμος άρεσε σε 38 | ||
| • | Νους έστι πάντων ηγεμών των χρησίμων. Μένανδρος άρεσε σε 38 | ||
| • | Το νοούν σώμα, το μη νοούν πτώμα. Αίσωπος άρεσε σε 38 | ||
| • | Nους ορή και νους ακούει, τάλλα δε τυφλά και κωφά. Πλούταρχος (αναπαραγωγή και επέκταση παλαιότερου στίχου του Επίχαρμου) άρεσε σε 34 | ||
| • | Καλόν επί μεν της εστίας φαίνεσθαι το πυρ λαμπρόν, επί δε της ευτυχίας τον νουν. Σωκράτης (από την ανθολογία Ι. Στοβαίου) άρεσε σε 32 | ||
| • | Άγρυπνος έσο κατά τον νουν· συγγενής γαρ του αληθινού θανάτου ο περί τούτον ύπνος.
Δημόκριτος άρεσε σε 30 | ||
| • | Ό τι ποτε τούτό ειμι, σαρκία εστί και πνευμάτιον και το ηγεμονικόν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 29 | ||
| • | Χαλεπόν ετέρου νόον ίδμεναι ανδρός.
Θεόκριτος άρεσε σε 17 | ||
| • | Ο νους δε σου παρών αποδημεί.
Αριστοφάνης άρεσε σε 13 | ||
| • | Αυξανομένῳ τω σώματι συναύξονται και αι φρένες, γηράσκοντι δε συγγηράσκουσιν.
Ηρόδοτος άρεσε σε 12 | ||
| • | Αι δε σάρκες αι κεναί φρενών αγάλματα αγοράς εισίν. Ευριπίδης άρεσε σε 8 | ||
| • | Τι μέγιστον εν ελαχίστω; Φρένες αγαθαί εν σώματι ανθρώπου.
Περίανδρος άρεσε σε 8 |
Όνομα | |||
| • | Αρχή Σοφίας ονομάτων επίσκεψις. Αντισθένης άρεσε σε 328 | ||
| • | Το των Ελλήνων όνομα πεποίηκε μηκέτι του γένους αλλά της διανοίας δοκείν είναι, και μάλλον Έλληνας καλείσθαι των της παιδεύσεως της ημετέρας ή των της κοινής φύσεως μετέχοντας. Ισοκράτης άρεσε σε 215 | ||
| • | Ούτις εμοί γ’ όνομα.
Όμηρος (η γνωστή πονηριά του Οδυσσέα προς τον Κύκλωπα Πολύφημο ) άρεσε σε 98 | ||
| • | Και την ειωθυίαν αξίωσιν των ονομάτων ες τα έργα αντήλλαξαν τη δικαιώσει.
Θουκυδίδης άρεσε σε 84 | ||
| • | Νεανίσκε, ή τον τρόπον άλλαξον ή το όνοµα. Μέγας Αλέξανδρος (Βλέποντας κάποιον συνονόματό του Αλέξανδρο «δειλώς μαχόμενον») άρεσε σε 27 | ||
| • | Θ’ Ελέναν; επεί πρεπόντως ελέναυς, έλανδρος, ελέπτολις.
Αισχύλος (λογοπαίγνιο με το -ελ και το έλω που σημαίνει σκοτώνω) άρεσε σε 12 |
Στάση & Νοοτροπία | |||
| • | Προς έκαστα δει εχθρόν ή φίλον μετά καιρού γίγνεσθαι.
Θουκυδίδης άρεσε σε 90 | ||
| • | Μήτε ακούσιος ενέργει μήτε ακοινώνητος μήτε ανεξέταστος μήτε ανθελκόμενος. Μήτε κομψεία την διάνοιάν σου καλλωπιζέτω, μήτε πολυρρήμων μήτε πολυπράγμων έσο. Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 26 |
Σοβαρότητα | |||
| • | Γέλως μη πολύς έστω, μηδέ επί πολλοίς, μηδέ ανειμένος.
Επίκτητος άρεσε σε 115 | ||
| • | Έθιζε σαυτόν μη σκυθρωπόν είναι αλλά σύννουν. Δι’ εκείνο μεν γαρ αυθάδης δια δε τούτο φρόνιμος είναι δόξεις.
Ισοκράτης άρεσε σε 71 | ||
| • | Άλλος ούτος Αεροπαγίτης. Αρχαία παροιμιακή φράση (για ανθρώπους σκυθρωπούς, δύσθυμους και αμίλητους) άρεσε σε 15 | ||
| • | Ες Τροφωνίου μεμάντευται.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για αγέλαστους και σκυθρωπούς ανθρώπους) άρεσε σε 7 |
Ανικανοποίητο | |||
| • | Πτωχού πήρα ου πίμπλαται.
Καλλίμαχος (περί απληστίας) άρεσε σε 16 |
Ψυχική Διάθεση | |||
| • | Τω μεθύειν το εράν όμοιόν εστι. Ποιεί γαρ θερμούς και ιλαρούς και διακεχυμένους.
Πλούταρχος άρεσε σε 247 | ||
| • | Ολίγα πρήσσε, φησίν, ει μέλλεις ευθυμήσειν.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 55 | ||
| • | Έκαστος εν αυτώ τα της ευθυμίας και δυσθυμίας έχει ταμιεία.
Πλούταρχος άρεσε σε 53 |
Απόλαυση της Ζωής | |||
| • | Μέτρον βίου το καλόν, ου το του χρόνου μήκος.
Πλούταρχος άρεσε σε 428 | ||
| • | Βίος ανεόρταστος μακρά οδός απανδόχευτος.
Δημόκριτος άρεσε σε 177 | ||
| • | Εκ του βίου κράτιστόν εστιν υπεξελθείν ως εκ συμποσίου, μήτε διψώντα, μήτε μεθύοντα.
Αριστοτέλης άρεσε σε 115 | ||
| • | Ουκ έστιν ηδέως ζην άνευ του φρονίμως και καλώς και δικαίως, ουδέ φρονίμως και καλώς και δικαίως άνευ του ηδέως. Ότῳ δε τούτο μη υπάρχει εξ ού ζην φρονίμως, και καλώς και δικαίως υπάρχει, ουκ έστι τούτον ηδέως ζην.
Επίκουρος άρεσε σε 73 | ||
| • | Μη, φίλα ψυχά, βίον αθάνατον σπεύδε, ταν δ' έμπρακτον άντλει μαχανάν.
Πίνδαρος άρεσε σε 50 | ||
| • | Ανοήμονες δηναιότητος ορέγονται ου τερπόμενοι δηναιότητι.
Δημόκριτος άρεσε σε 32 | ||
| • | Όνειδος αισχρός βίος όμως, καν ηδύς ή.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 20 | ||
| • | Αυλητού βίον ζης. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για αυτούς που ζουν ανέμελα σε βάρος άλλων) άρεσε σε 18 | ||
| • | Ο δ’ ηδύς αιών η κακή τ’ ανανδρία ούτ’ οίκον ούτε βίοτον ουδέν ωφελεί.
Ευριπίδης άρεσε σε 16 | ||
| • | Μη, φίλα ψυχά, βίον αθάνατον σπεύδε, ταν δ’ έμπρακτον άντλει μαχανάν.
Πίνδαρος άρεσε σε 7 |
Αισιοδοξία & Απαισιοδοξία | |||
| • | Εάν μη έλπηται ανέλπιστον, ουκ εξευρήσει.
Ηράκλειτος άρεσε σε 716 |
Αυτοαπαξίωση | |||
| • | Φρονήσης μεν μηδέποτε επί σεαυτώ μέγα, αλλά μηδέ καταφρονήσης σεαυτού.
Ισοκράτης άρεσε σε 303 | ||
| • | Ει βούλει αγαθός είναι, πρώτον πίστευσον ότι κακός εί.
Επίκτητος άρεσε σε 83 | ||
| • | Καγώ, φησίν, Διογένης ο κύων. Διογένης (συστηνόμενος στον Μ. Αλέξανδρο) άρεσε σε 71 |
Απόψεις & Γνώμες | |||
| • | Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα.
Επίκτητος άρεσε σε 570 | ||
| • | Τα ανθρώπων δοξάσματα παίδων αθύρματα.
Ηράκλειτος άρεσε σε 188 | ||
| • | Αι δεύτεραι πως φροντίδες σοφώτεραι.
Ευριπίδης άρεσε σε 113 | ||
| • | Ότι πάν υπόληψις.
Μάρκος Αυρήλιος (ή όπως τα αντιλαμβάνεσαι εσύ) άρεσε σε 78 | ||
| • | Οικήιον ελευθερίης παρρησίη.
Δημόκριτος άρεσε σε 67 | ||
| • | Έργμασιν εν μεγάλοις, πάσιν αδείν χαλεπόν.
Σόλων άρεσε σε 65 | ||
| • | Ου πάνυ ημίν ούτω φροντιστέον τι ερούσιν οι πολλοί ημάς, αλλ’ ό,τι ο επαΐων περί των δικαίων και αδίκων.
Πλάτων άρεσε σε 64 | ||
| • | Ήθος ανθρώπειον ουκ έχει γνώμας, θείον δ’ έχει.
Ηράκλειτος (άλλη απόδοση: ο χαρακτήρας του ανθρώπου δεν έχει να κάνει με γνώμες και απόψεις αλλά με το θείον) άρεσε σε 35 | ||
| • | Και δια το ανώμαλον της γης, και την έποψιν της ναυμαχίας ανώμαλον ηναγκάζοντο έχειν.
Θουκυδίδης (κατά την εκστρατεία στη Σικελία, όπου κάθε Αθηναίος σχημάτισε τη δική του γνώμη για την έκβαση της ναυμαχίας ανάλογα με το σημείο στο οποίο βρισκόταν) άρεσε σε 32 | ||
| • | Δίχα δ’ άλλων μονόφρων ειμί.
Αισχύλος άρεσε σε 18 | ||
| • | Δόκος δ’ επί πάσι τέτυκται.
Ξενοφάνης άρεσε σε 8 | ||
| • | Σωκράτης και τα των πολλών δόγματα Λαμίας εκάλει, παιδίων δείματα.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 1 |
Αντισυμβατικότητα | |||
| • | Άριστος τρόπος του αμύνεσθαι το μη εξομοιούσθαι.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 264 | ||
| • | Τας λεωφόρους μη βαδίζειν. Πυθαγόρας άρεσε σε 94 | ||
| • | Και συ, είπερ ήδεις ανθρώποις ομιλείν, ουκ αν λάχανα έπλυνες.
Αρίστιππος (απαντώντας στον Διογένης που του είχε είπε πως αν ήξερε να πλένει λάχανα δεν θα χρειαζόταν να κολακεύει τον τύραννο Διονύσιο) άρεσε σε 9 |
Πεποιθήσεις | |||
| • | Φύσει γαρ άνθρωπος, ό βούλεται, τούτο και οίεται.
Ιούλιος Καίσαρας (υπότιτλος στην «περί του Γαλατικού πολέμου» εξιστόρησή του) άρεσε σε 402 |
Ψευδαισθήσεις | |||
| • | Ο κόσμος αλλοίωσις, ο βίος υπόληψις.
Δημόκριτος (η φράση υπάρχει και στον Μάρκο Αυρήλιο, “Τα εις εαυτόν” δ’ 3) άρεσε σε 252 | ||
| • | Ράστον απάντων εστίν αυτόν εξαπατήσαι. Ό γαρ βούλεται, τούθ’ έκαστος και οιείται.
Δημοσθένης άρεσε σε 49 |
Καταγωγή | |||
| • | Εμοί μεν όνειδος η πατρίς, συ δε τη πατρίδι.
Ανάχαρσις (απαντώντας σε κάποιον που τον ειρωνεύτηκε για τη σκυθική του καταγωγή) άρεσε σε 121 | ||
| • | Ουχ ο τόπος τον άνδρα αλλ’ ο ανήρ αυτόν έντιμον ποιεί. Αγησίλαος Β’ άρεσε σε 69 | ||
| • | Ευγένεια καλόν μεν, αλλά προγόνων αγαθόν.
Πλούταρχος άρεσε σε 52 | ||
| • | Κακού κόρακος κακόν ωόν. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 40 | ||
| • | Ω γένος εμόν, εν ω μέσον εγώ. Λέων Στ’ ο Σοφός (Καρκινικό επίγραμμα) άρεσε σε 32 | ||
| • | Κακόν το μη έχειν. Το γένος ουκ έβοσκέ με.
Ευριπίδης άρεσε σε 15 | ||
| • | Παρά του πάππου Ουήρου το καλόηθες και αόργητον.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 15 | ||
| • | Ο αυτός λοιδορούντος αυτόν τινος ως ουκ Αθηναίον, «και μην», είπεν, «ουδεὶς εώρακε λέοντα Κορίνθιον ουδ’ Αττικόν, αλλ’ ουδὲν ήττον γενναίόν εστι το ζώον». Αντισθένης Όταν κάποιος κορόιδεψε [τον Αντισθένη] επειδή δεν ήταν Αθηναίος, είπε «κανένας δεν έχει δει λέοντα από την Κόρινθο ούτε από την Αττική, αλλά αυτό δεν κάνει το ζώο λιγότερο ισχυρό». άρεσε σε 4 |
Νοσταλγία | |||
| • | Ως ουδέν γλύκιον ης πατρίδος ουδέ τοκήων γίνεται.
Όμηρος άρεσε σε 186 | ||
| • | Νόστιμον ήμαρ.
Όμηρος άρεσε σε 76 | ||
| • | Μόχθων δ’ ουκ άλλος ύπερθεν ή γας πατρίας στέρεσθαι.
Ευριπίδης άρεσε σε 41 | ||
| • | Αμές ποκ’ ήμες άλκιμοι νεανίαι.
Τραγούδι από το χορό των γερόντων στις γιορτές της αρχ. Σπάρτης άρεσε σε 38 | ||
| • | Ανοήμονες των απεόντων ορέγονται τα δε παρεόντα αμαλδύνουσιν.
Δημόκριτος άρεσε σε 35 | ||
| • | Καπνόν αποθρώσκοντα. Όμηρος άρεσε σε 30 |
Μνήμη | |||
| • | Των ημαρτημένων άνθρωποι μεμνέαται μάλλον ή των εύ πεποιημένων.
Δημόκριτος άρεσε σε 51 | ||
| • | Μνήμη εστίν η του γνωσθέντος τήρησις· ανάμνησις, η του απελθόντος ανάληψις.
Μέγας Βασίλειος άρεσε σε 25 | ||
| • | Μνήμην θ’ απάντων, μουσομήτορ’ εργάνην.
Αισχύλος άρεσε σε 19 |
Λήθη | |||
| • | Εγγύς μεν η ση περί πάντων λήθη, εγγύς δε η πάντων περί σου λήθη.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 118 | ||
| • | Λήθη των ιδίων κακών θρασύτητα γεννά.
Δημόκριτος άρεσε σε 76 | ||
| • | Θεόν επιορκών μη δόκει λεληθέναι.
Μένανδρος άρεσε σε 57 | ||
| • | Αθάνατον οργήν μη φύλαττε, θνητός ων. Μένανδρος άρεσε σε 52 | ||
| • | Ο δε βίος πόλεμος και ξένου επιδημία, η δε υστεροφημία λήθη.
Μάρκος Αυρήλιος άρεσε σε 1 |
Χιούμορ & Πνεύμα | |||
| • | Αστειεύθητι μόνον ίσοις σου.
Βίων ο Βορυσθενίτης άρεσε σε 116 | ||
| • | Έστι δ᾽ η ειρωνεία της βωμολοχίας ελευθεριώτερον· ο μεν γαρ αυτού ένεκα ποιεί το γελοίον, ο δε βωμολόχος ετέρου.
Αριστοτέλης άρεσε σε 15 |
Γέλιο | |||
| • | Γελά ο μωρός καν τι μη γελοίον ή. Πιττακός ο Μυτιληναίος άρεσε σε 257 | ||
| • | Γέλως μη πολύς έστω, μηδέ επί πολλοίς, μηδέ ανειμένος.
Επίκτητος άρεσε σε 115 | ||
| • | Γέλως άκαιρος κλαυθμάτων παραίτιος.
Μένανδρος άρεσε σε 71 | ||
| • | Γέλως άκαιρος εν βροτοίς δεινόν κακόν.
Μένανδρος άρεσε σε 42 | ||
| • | Δακρυόεν γελάσασα.
Όμηρος άρεσε σε 26 | ||
| • | Αιάντειος γέλως. Αρχαία Παροιμιακή φράση (υστερικό γέλιο) άρεσε σε 20 | ||
| • | Επεί νυν γέλως έσθ’ ως χρώμεθα τοις πράγμασιν.
Δημοσθένης άρεσε σε 16 |
Μυρωδιές & Αρώματα | |||
| • | Αι ψυχαί οσμώνται καθ’ Άιδην.
Ηράκλειτος (WTF!!!) άρεσε σε 86 | ||
| • | Ει πάντα τα όντα καπνός γένοιτο, ρίνες αν διαγνοίεν.
Ηράκλειτος άρεσε σε 35 |
Ρούχα | |||
| • | Είματα ανήρ.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 32 |
Εξωτερική Εμφάνιση | |||
| • | Διότι τηλικούτος ών, κιθαρωδεί και ου ληστεύει!
Διογένης (εξηγώντας γιατί χειροκροτεί θερμά κάποιον θηριώδη τύπο που έπαιζε –οικτρά– λύρα) άρεσε σε 183 | ||
| • | Οία η μορφή, τοιάδε και η ψυχή. Αίσωπος άρεσε σε 170 | ||
| • | Ει το τρέφειν πώγωνα δοκείς σοφίαν περιποιείν, και τράγος ευπώγων αίψ’ όλος εστί Πλάτων.
Λουκιανός άρεσε σε 136 | ||
| • | Με την όψιν καλλωπίζου, αλλ’ εν τοις επιτηδεύμασιν ίσθι καλός.
Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 90 | ||
| • | Όψιν είδες, περί της γνώμης μη εξέταζε.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 35 | ||
| • | Έσο περί την οικείαν εσθήτα φιλόκαλος αλλά μη καλλωπιστής. Φιλοκάλου μεν γαρ το μεγαλοπρεπές, καλλωπιστού δε το περίεργον.
Ισοκράτης άρεσε σε 30 | ||
| • | Τυδεύς τοι μικρός μεν έην δέμας, αλλά μαχητής.
Όμηρος άρεσε σε 20 | ||
| • | Ούτε γαρ φιλοσόφους πωγωνοτροφίαι, ώ Κλέα, και τριβωνοφορίαι ποιούσιν ούτ’ Ισιακούς αι λινοστολίαι και ξυρήσεις.
Πλούταρχος («Ίσις και Όσιρις» ) άρεσε σε 8 | ||
| • | Γυνή φιλόκοσμος ού πιστή.
Σέξτος ο Πυθαγόρειος άρεσε σε 5 |
Καθρέφτης | |||
| • | Κάτοπτρον είδους χαλκός εστί, οίνος δε νοός.
Αισχύλος άρεσε σε 63 | ||
| • | Ες το έσοπτρον εμβλέψαντα δει, ει μεν καλός φαίνη, καλά ποιείν, ει δε αισχρός, το της φύσεως ελλιπές διορθούσθαι τη καλοκαγαθία. Βίας ο Πριηνεύς άρεσε σε 48 |
Ομορφιά | |||
| • | Το κάλλος παντός επιστολίου συστατικώτερον.
Αριστοτέλης άρεσε σε 289 | ||
| • | Αν μεν καλήν, έξεις κοινήν, αν δε αισχράν, έξεις ποινήν.
Αντισθένης (απάντηση στην ερώτηση «τι γυναίκα να παντρευτώ;») άρεσε σε 200 | ||
| • | Αιδώς του κάλλους ακρόπολις.
Μένανδρος άρεσε σε 143 | ||
| • | Θαύμα ιδέσθαι. Όμηρος άρεσε σε 90 | ||
| • | Σώματος κάλλος ζωώδες ήν μη νους υπή.
Δημόκριτος άρεσε σε 77 | ||
| • | Κάλλος περιμάχητον μεν αλλ’ ολιγοχρόνιον.
Πλούταρχος άρεσε σε 57 | ||
| • | Ου γαρ ες κάλλος τύχας ο δαίμων δίδωσι.
Ευριπίδης άρεσε σε 37 | ||
| • | Μέλιτος μυελός.
Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση άρεσε σε 25 |
Έλξη & Γοητεία | |||
| • | Βούλου δ’ αρέσκειν πάσι, μη σαυτώ μόνον.
Μένανδρος άρεσε σε 67 | ||
| • | Ού το κάλλος, ω γύναι, αλλ’ αρεταί τέρπουσι τους ξυνευνέτας.
Ευριπίδης άρεσε σε 50 |
Ασχήμια | |||
| • | Αίσωπος ονειδιζόμενος ότι χαλεπήν έχει την όψιν έφη: «μη μου το είδος, αλλ’ εις τον νουν πρόσεχε».
Αίσωπος άρεσε σε 36 | ||
| • | Λυκούργου λόγον περί της κόμης, ότι τοις μεν καλούς ευπρεπεστέρους ποιεί, τους δε αισχρούς φοβερωτέρους.
Λυκούργος (καλός=καλός, αλλά και όμορφος, αισχρός=αισχρός, αλλά και άσχημος) άρεσε σε 35 | ||
| • | Δηλοί πολλάκις κακοσύνθετος όψις ψυχής διεστραμμένης τον σκαιόν τρόπον. Αίσωπος άρεσε σε 21 |
Σώμα | |||
| • | Των σωμάτων θηλυνομένων και αι ψυχαί πολύ ασθενέστεραι γίγνονται.
Σωκράτης άρεσε σε 444 | ||
| • | Ο θάνατος τυγχάνει ων, ως εμοί δοκεί, ουδέν άλλο ή δυοίν πραγμάτοιν διάλυσις, της ψυχής και του σώματος απ’ αλλήλου.
Πλάτων άρεσε σε 374 | ||
| • | Νους υγιής εν σώματι υγιεί. Αρχαιοελληνική παροιμία (από το αντίστοιχο λατινικό ρητό του Γιουβενάλη) άρεσε σε 371 | ||
| • | Αφυΐας σημείον το ενδιατρίβειν τις περί το σώμα.
Επίκτητος άρεσε σε 326 | ||
| • | Δει γαρ την μεν τέχνην χρήσθαι τοις οργάνοις, την δε ψυχήν τω σώματι.
Αριστοτέλης άρεσε σε 140 | ||
| • | Το μεν σώμα εστίν ημίν σήμα. Πυθαγόρας άρεσε σε 82 | ||
| • | Τι γαρ δει δειλόν όντα ευσωματείν;
Ευριπίδης άρεσε σε 57 | ||
| • | Συμπάσχει η ψυχή τω σώματι νοσούντι και τεμνομένω και το σώμα τη ψυχή. Κλεάνθης ο Τρως άρεσε σε 44 | ||
| • | [Πλάτων] αθάνατον έλεγε την ψυχήν και πολλά μεταμφιεννυμένην σώματα, αρχήν τε έχειν αριθμητικήν, το δε σώμα γεωμετρικήν. Πλάτων (από τον Διογένη Λαέρτιο) άρεσε σε 11 | ||
| • | [Δημώναξ] τους των σωμάτων επιμελουμένους, εαυτών δε αμελούντας ωνείδιζεν, ως των μεν οίκων επιμελουμένους, των δε ενοίκων αμελούντας.
Δημώναξ άρεσε σε 4 |
Υγεία | |||
| • | Νους υγιής εν σώματι υγιεί. Αρχαιοελληνική παροιμία (από το αντίστοιχο λατινικό ρητό του Γιουβενάλη) άρεσε σε 371 | ||
| • | Κάλλιον το προλαμβάνειν ή το θεραπεύειν. Ιπποκράτης άρεσε σε 314 | ||
| • | Υγεία και νους εσθλά τω βίω δύο.
Μένανδρος άρεσε σε 198 | ||
| • | Άριστον υγιαίνειν, δεύτερον δε κάλλος, τρίτον δε πλούτος.
Πλάτων άρεσε σε 171 | ||
| • | Υγιεία τίμιον αλλ’ ευμετάστατον.
Πλούταρχος άρεσε σε 52 | ||
| • | Υγιείας νόσος γαρ γείτων ομότοιχος.
Αισχύλος άρεσε σε 35 | ||
| • | Εν τροφή φαρμακείη άριστον, εν τροφή φαρμακείη φλαύρον, φλαύρον και άριστον προς τι.
Ιπποκράτης άρεσε σε 25 | ||
| • | Nοσώ, σώτερ, υπό πυρετώ, σώσον. Λέων Στ’ ο Σοφός (Καρκινικό επίγραμμα) άρεσε σε 24 |
Γιατροί | |||
| • | Ουκ ένι ιατρικήν είδέναι, όστις μη οίδεν ό τι εστίν άνθρωπος.
Ιπποκράτης άρεσε σε 577 | ||
| • | Ου δώσω δε ουδέ φάρμακον ουδενί αιτηθείς θανάσιμον.
Ιπποκράτης (όρκος του Ιπποκράτη) άρεσε σε 87 | ||
| • | Άλλων ιατρός, αυτός έλκεσι βρύων.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 62 | ||
| • | Ει μη ιατροί ήσαν, ουδέν αν ην των γραμματικών μωρότερον.
Αθήναιος ο Ναυκρατίτης («Δειπνοσοφισταί», βιβλ. ιε’) άρεσε σε 44 | ||
| • | Ασκείν περί τα νοσήματα δύο, ωφελείν ή μη βλάπτειν. Ιπποκράτης άρεσε σε 43 | ||
| • | Φιλούσι ιατροί λέγειν τά φαύλα μείζω.
Αρχαιοελληνική Παροιμία άρεσε σε 28 | ||
| • | Ιητρός γαρ ανήρ πολλών αντάξιος άλλων.
Όμηρος άρεσε σε 23 | ||
| • | Αριστοτέλης ονειδιζόμενος ότι πονηροίς συνδιατρίβει, έφη «άριστος ιατρός εστι, ός τους υπό πάντων απεγνωσμένους αναλαμβάνει.»
Αριστοτέλης άρεσε σε 13 | ||
| • | Ειπόντος τινός ως αεί τους φιλοσόφους βλέποι παρά ταις των πλουσίων θύραις, «και γαρ οι ιατροί» φησί, «παρά ταις των νοσούντων· αλλ’ ου παρά τούτό τις αν έλοιτο νοσείν ή ιατρεύειν».
Αρίστιππος άρεσε σε 1 |
Ψυχολογία | |||
| • | Η ψυχή διαιρείται εις τρία: το μεν γαρ αυτής εστι λογιστικόν, το δε επιθυμητικόν, το δε θυμικόν. Πλάτων άρεσε σε 145 | ||
| • | Ψυχής νοσούσης εστί φάρμακον λόγος. Μένανδρος άρεσε σε 107 | ||
| • | Ιατρική μεν σώματος νόσους ακέεεται, σοφίη δε ψυχήν παθών αφαιρείται.
Δημόκριτος άρεσε σε 96 |
Οπτικό πεδίο | |||
| • | Εκ του οράν το εράν.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 147 | ||
| • | Τυφλός τω τοίχω επερειδόμενος, έως ώδε ο κόσμος έφη.
Βυζαντινή Παροιμία άρεσε σε 81 | ||
| • | Και δια το ανώμαλον της γης, και την έποψιν της ναυμαχίας ανώμαλον ηναγκάζοντο έχειν.
Θουκυδίδης (κατά την εκστρατεία στη Σικελία, όπου κάθε Αθηναίος σχημάτισε τη δική του γνώμη για την έκβαση της ναυμαχίας ανάλογα με το σημείο στο οποίο βρισκόταν) άρεσε σε 32 | ||
| • | Ου ταυτόν είδος φαίνεται των πραγμάτων πρόσωθεν όντων εγγύθεν θ’ ορωμένων.
Ευριπίδης άρεσε σε 29 | ||
| • | Δύο πήρας έκαστος ημών φέρειν· την μεν, έμπροσθεν· την δε, όπισθεν· και εις μεν την έμπροσθεν, αποτιθέναι τα των άλλων αμαρτήματα· εις δε την όπισθεν, τα εαυτών· διό ούτε καθορώμεν αυτά.
Αίσωπος άρεσε σε 12 |
Συνήθεια | |||
| • | Έξις δευτέρα φύσις. Αριστοτέλης άρεσε σε 410 | ||
| • | Το μεν πυρ ο άνεμος, τον δε έρωτα η συνήθεια εκκαίει.
Σωκράτης άρεσε σε 133 | ||
| • | Το ειθισμένον ώσπερ πεφυκός ήδη γίγνεται.
Αριστοτέλης άρεσε σε 66 | ||
| • | Η δ' ηθική εξ έθους περιγίνεται.
Αριστοτέλης άρεσε σε 58 |
Τύχη | |||
| • | Άνθρωποι τύχης είδωλον επλάσαντο, πρόφασιν ιδίης αβουλίης.
Δημόκριτος άρεσε σε 527 | ||
| • | Τοις τολμώσιν η τύχη ξύμφορος.
Θουκυδίδης άρεσε σε 416 | ||
| • | Μηδενί συμφοράν ονειδίσης. Κοινή γαρ η τύχη και το μέλλον αόρατον.
Ισοκράτης ( «κοινή η τύχη» σημαίνει επίσης «η τύχη είναι πόρνη») άρεσε σε 347 | ||
| • | Όν η τύχη προπηλακίζει ούτος και παρά των πράων μάστιγας ευρίσκει.
Σωκράτης άρεσε σε 203 | ||
| • | Μηδέν της τύχης, αλλά πάντα της ευβουλίας και της προνοίας.
Πλούταρχος άρεσε σε 150 | ||
| • | Των άγαν γαρ άπτεται Θεός, τα μικρά δ’ εις τύχην αφείς εά.
Πλούταρχος άρεσε σε 146 | ||
| • | Θέλω τύχης σταλαγμόν ή φρενών πίθον.
Μένανδρος άρεσε σε 112 | ||
| • | Τόλμα πρήξιος αρχή, τύχη δε τέλεος κυρίη.
Δημόκριτος άρεσε σε 97 | ||
| • | Στρέφει δε πάντα τα εν βίω μικρά τύχη.
Μένανδρος άρεσε σε 90 | ||
| • | Άλλαι μεν βουλαί ανθρώπων, άλλα δε θεός κελεύει. Βιργίλιος άρεσε σε 69 | ||
| • | Τύχη μη πίστευε.
Χίλων ο Λακεδαιμόνιος άρεσε σε 68 | ||
| • | Ου τοις αθύμοις η τύχη ξυλλαμβάνει.
Σοφοκλής άρεσε σε 67 | ||
| • | Θεού θέλοντος καν επί ριπός πλέοις.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 60 | ||
| • | Τα χρήματα τοις πλουσίοις η τύχη ου δεδώρηται, αλλά δεδάνικεν. Βίων ο Βορυσθενίτης άρεσε σε 57 | ||
| • | Θεός συνεργός, πάντα ποιεί ραδίως.
Μένανδρος άρεσε σε 57 | ||
| • | Τέχνη τύχην έστερξε και τύχη τέχνην.
Αγάθων άρεσε σε 50 | ||
| • | Τον ατυχή και πρόβατον δάκνει. Αίσωπος άρεσε σε 43 | ||
| • | Ουδείς γαρ πάντα έστι πανόλβιος.
Θέογνις άρεσε σε 42 | ||
| • | Θεώ μάχεσθαι δεινόν εστι και τύχη.
Μένανδρος άρεσε σε 36 | ||
| • | Αεί γαρ πίπτουσιν εύ οι Διός κύβοι.
Αρχαιοελληνική παροιμία (φράση για καλότυχους ανθρώπους, γενικά) άρεσε σε 33 | ||
| • | Ανθρώποισι τας μεν εκ θεών τύχας δοθείσας έστ’ αναγκαίον φέρειν.
Σοφοκλής άρεσε σε 32 | ||
| • | Συν θεοίς ουδέν απορήσωμεν.
Ξενοφών άρεσε σε 29 | ||
| • | Ουκ έστιν όστις την τύχην ου μέμφεται.
Μένανδρος άρεσε σε 29 | ||
| • | Έοικεν η τύχη φαύλω αγωνοθέτη· πολλάκις γαρ τον μηδέν πράσσοντα στεφανοί.
Πλούταρχος άρεσε σε 29 | ||
| • | Δυσπαρακολούθητόν τι πράγμ’ εστίν η τύχη.
Μένανδρος άρεσε σε 28 | ||
| • | Όταν δ’ ο δαίμων ευ διδώ, τι δει φίλων;
Ευριπίδης άρεσε σε 25 | ||
| • | Ως ηδύ το ζην μη φθονούσης της τύχης.
Μένανδρος άρεσε σε 23 | ||
| • | Τας μεταβολάς της τύχης γενναίως επίστασο φέρειν. Περίανδρος άρεσε σε 19 | ||
| • | Ημίν δ’ ού βιαστέον τύχην.
Ευριπίδης άρεσε σε 18 | ||
| • | Ταύτα θεών εν γούνασι κείται.
Όμηρος άρεσε σε 15 | ||
| • | Αι επιφανείς τύχαι, καθάπερ οι σφοδροί των ανέμων, μεγάλα ποιούσι ναυάγια.
Πλούταρχος άρεσε σε 13 | ||
| • | Πολλάκις εν ᾧ τις ευτύχησεν, εν αυτώ και πίπτει.
Αίσωπος (από τον μύθο «Όνος άλας βαστάζων») άρεσε σε 13 | ||
| • | Χω Ζευς άλλοκα μεν πέλει αίθριος, άλλοκα δ’ ύει.
Θεόκριτος άρεσε σε 10 | ||
| • | Ουκ έστιν ούτως ασφαλής πλούτου πυλεών, όν ουκ ανοίγει τύχης καιρός.
Δημόκριτος άρεσε σε 10 | ||
| • | Απελλής ο ζωγράφος ερωτηθείς διά τι την τύχην καθημένην έγραψεν, είπεν: «ότι ουχ έστηκεν». Απελλής άρεσε σε 7 | ||
| • | Πολλάς γ’ ο δαίμων του βίου μεταστάσεις έδωκεν ημίν μεταβολάς τε της τύχης.
Ευριπίδης άρεσε σε 6 | ||
| • | Η γαρ ευτυχία ώσπερ µόλιβδός εστιν· και αν ουδέν εστι καλά δυνατός οπού να βαστάξη αυτήν και κυβερνήση µετά φρονήσεως, εµπίπτει εις την γην πρόµητα και συντρίβεται. Γεώργιος Αμαρτωλός (εδώ, «ευτυχία» με την έννοια της καλής τύχης –σχετικά με την ξαφνική άνοδο στον θρόνο του ασήμαντου Μιχαήλ Ε’ Καλαφάτη) άρεσε σε 3 | ||
| • | Τύχῃ εύχεσθαι.
Κλεόβουλος ο Ρόδιος |
Υπέρβαροι | |||
| • | Παχεία γαστήρ λεπτόν ου τίκτει νόον. Κλαύδιος Γαληνός άρεσε σε 91 | ||
| • | Νους λεπτός όγκον εκδιώκει γαστέρος. Γρηγόριος ο Ναζιανζηνός άρεσε σε 64 | ||
| • | Οι παχέες σφόδρα κατά φύσιν, ταχυθάνατοι γίνονται μάλλον των ισχνών.
Ιπποκράτης άρεσε σε 59 |
Ομοιότητα | |||
| • | Λυχνίας σβεσθείσης, πάσα γυνή ομοία. Διογένης άρεσε σε 885 | ||
| • | Όμοιος ομοίω αεί πελάζει. Πλάτων άρεσε σε 576 | ||
| • | Γυνή γυναικός πώποτ’ ουδέν διαφέρει.
Μένανδρος άρεσε σε 75 | ||
| • | Αεί τον όμοιον άγει θεός ως τον όμοιον.
Όμηρος άρεσε σε 58 | ||
| • | Έγνω δε φωρ τε φώρα και λύκος λύκον.
Αρχαία παροιμία άρεσε σε 23 | ||
| • | Οποία η δέσποινα, τοίαι και αι θεραπαινίδες. Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 21 | ||
| • | Αεί κολοιός παρά κολοιώ ιζάνει.
Αρχαιοελληνική παροιμία (αλλά στα αρχαία, κολοιός=κάργα) άρεσε σε 20 | ||
| • | Ομοίοις χρω.
Σωσιάδης άρεσε σε 15 |
Γυμνό | |||
| • | Γυμνοί ήλθομεν οι πάντες, γυμνοί και απελευσόμεθα.
Αίσωπος άρεσε σε 158 | ||
| • | Γης επέβην γυμνός θ’ υπό γαίαν άπειμι· και τι μάτην μοχθώ γυμνόν ορών το τέλος;
Παλλαδάς ο Αλεξανδρεύς άρεσε σε 54 | ||
| • | Γυμνός ως εκ μήτρας. Αρχαία Παροιμιακή φράση άρεσε σε 12 | ||
| • | Γυμνότερος λεβηρίδος Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (λεβηρίς =δέρμα φιδιού ή εμβρύου) άρεσε σε 4 |
Μαλλιά | |||
| • | Διογένης λοιδορούμενος υπό τινος φαλακρού, έφη: «Σε μεν ουχ υβρίζω, τας δε τρίχας σου επαινώ, ότι κακόν εξέφυγον κρανίον».
Διογένης άρεσε σε 106 | ||
| • | Λυκούργου λόγον περί της κόμης, ότι τοις μεν καλούς ευπρεπεστέρους ποιεί, τους δε αισχρούς φοβερωτέρους.
Λυκούργος (καλός=καλός, αλλά και όμορφος, αισχρός=αισχρός, αλλά και άσχημος) άρεσε σε 35 |
σελίδα 4 από 17
| «προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.
