Ικανοποίηση | |||
| • | Δόξα τω Θεώ, τω καταξιώσαντί με τοιούτον έργον επιτελέσαι. Νενίκηκά σε, Σολομών! Ιουστινιανός (μετά την ολοκλήρωση της οικοδόμησης της Αγια-Σοφιάς, το 537) άρεσε σε 37 | ||
| • | Ευγνώμων ο μη λυπεόμενος εφ’ οίσιν ουκ έχει, αλλά χαίρων εφ’ οίσιν έχει.
Δημόκριτος άρεσε σε 16 | ||
| • | Υποπεπώκαμεν, ω άνδρες, και καλώς ηρίσταμεν.
Αριστοφάνης άρεσε σε 15 |
Χαρά | |||
| • | Αλλ’ η γαρ εκτός και παρ’ ελπίδας χαρά έοικεν άλλη μήκος ουδέν ηδονή.
Σοφοκλής άρεσε σε 79 | ||
| • | Εκ των αέλπτων η χαρά μείζων βροτοίς.
Ευριπίδης άρεσε σε 27 | ||
| • | Έασον αυτόν χαίρειν.
Αρχαιοελληνική έκφραση άρεσε σε 26 |
Θαυμασμός | |||
| • | Κάλλιστον κόσμος, ποίημα γαρ θεού. Θαλής ο Μιλήσιος άρεσε σε 207 | ||
| • | Εν πάσι γαρ τοις φυσικοίς ενεστί τι θαυμαστόν.
Αριστοτέλης άρεσε σε 149 | ||
| • | Ει μη Αλέξανδρος ήμην, Διογένης αν ήμην. Μέγας Αλέξανδρος άρεσε σε 135 | ||
| • | Εν Ελλάδι πολλά θαύματος άξια εισίν. Στράβων άρεσε σε 51 | ||
| • | Ου Νέμεσις Τρώας και ευκνήμιδας Αχαιούς τοιήδ’ αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν. Αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα έοικεν.
Όμηρος (σχόλιο των γερόντων της Τροίας, όταν είδαν την Ωραία Ελένη· το «Ου Νέμεσις» εξελίχθηκε σε παροιμιώδη φράση, δηλωτική θαυμασμού ) άρεσε σε 36 | ||
| • | Ω Αχιλλεύ, ως μέγας ων μεγάλου κήρυκος έτυχες Ομήρου. Μέγας Αλέξανδρος («ελθών εις Ίλιον και θεασάμενος τον Αχιλλέως τάφον») άρεσε σε 29 | ||
| • | Οιόμεσθα γαρ τον ευτυχούντα πάντ’ επίστασθαι καλώς.
Ευριπίδης άρεσε σε 16 | ||
| • | Μάλα γαρ φιλοσόφου τούτο το πάθος, το θαυμάζειν.
Πλάτων άρεσε σε 11 |
Κατάπληξη | |||
| • | Άνω ποταμών ιερών χωρούσι παγαί, και δίκα και πάντα πάλιν στρέφεται.
Ευριπίδης (προέλευση της φράσης «άνω ποταμών») άρεσε σε 16 |
Απογοήτευση | |||
| • | Ώδινεν όρος και έτεκεν μυν. Λουκιανός άρεσε σε 66 | ||
| • | Σίτου σπαρέντος κριθή έφυ.
Αρχαιοελληνική παροιμία άρεσε σε 39 | ||
| • | Άλλως έδοξεν τοις θεοίς. Βιργίλιος άρεσε σε 31 | ||
| • | Και απείρων όντων των κόσμων, µηδενός εγώ κεκράτηκα.
Μέγας Αλέξανδρος (όταν «φιλοσόφου τινός ειρηκότος ήκουσεν, ότι κόσμοι άπειροί εισι», από τον Γεώργιο Αμαρτωλό) άρεσε σε 22 | ||
| • | Άτακτα, αδιόρθωτα, αόρισθ’ άπαντα. Δημοσθένης άρεσε σε 20 | ||
| • | Ω τλήμον αρετή, λόγος άρ’ ήσθα.
Ευριπίδης (αυτόν τον στίχο από χαμένη τραγωδία είπε ο Βρούτος αυτοκτονώντας μετά τη μάχη των Φιλίππων) άρεσε σε 19 | ||
| • | Εύρηκα ό ουκ εζήτουν. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για ανεπιθύμητο εύρημα/αποτέλεσμα) άρεσε σε 7 |
Θλίψη & Πόνος | |||
| • | Τέτλαθι δη, κραδίη και κύντερον άλλο ποτ’ έτλης.
Όμηρος άρεσε σε 207 | ||
| • | Άχθος αρούρης.
Όμηρος (η φράση αρχικά αφορούσε τον περίλυπο Αχιλλέα) άρεσε σε 192 | ||
| • | Παύροι εν πόνω πιστοί.
Πίνδαρος άρεσε σε 153 | ||
| • | Λύπης ιατρός εστίν ανθρώποις λόγος. Μένανδρος άρεσε σε 113 | ||
| • | Παλαιά καινοίς δακρύοις ου χρη στένειν.
Ευριπίδης άρεσε σε 78 | ||
| • | Βίος γαρ όνομ’ έχει μόνον πόνος γεγώς.
Ευριπίδης άρεσε σε 50 | ||
| • | Μόχθων δ’ ουκ άλλος ύπερθεν ή γας πατρίας στέρεσθαι.
Ευριπίδης άρεσε σε 41 | ||
| • | Ράον παραινείν ή παθόντα καρτερείν.
Ευριπίδης άρεσε σε 40 | ||
| • | Τους μεν άφρονας ο χρόνος, τους δε φρονίμους ο λόγος της λύπης απαλλάττει. Αντιφάνης άρεσε σε 33 | ||
| • | Αγέλαστος πέτρα.
Αρχαία Παροιμιακή φράση (για πράγματα που προξενούν λύπη) άρεσε σε 26 | ||
| • | Ερωτηθείς διά τίνα αιτίαν οι φθονεροί πάντοτε λυπούνται έφη: «ότι ου μόνον τα ίδια αυτούς κακά λυπεί, αλλά και τα των αλλοτρίων αγαθά.» Ανάχαρσις άρεσε σε 9 |
Άγχος & Στεναχώρια | |||
| • | Ανοήμονες βιούσι ού τερπόμενοι βιούν.
Δημόκριτος άρεσε σε 581 | ||
| • | Ταράττει τους ανθρώπους ου τα πράγματα, αλλά τα περί των πραγμάτων δόγματα.
Επίκτητος άρεσε σε 570 | ||
| • | Ει βούλει άλυπον βίον ζην, τα μέλλοντα συμβαίνειν ως ήδη συμβεβηκότα λογίζου.
Επίκτητος άρεσε σε 244 | ||
| • | Καρδίαν μη εσθίειν.
Πυθαγόρας άρεσε σε 243 | ||
| • | Ο δίκαιος αταρακτότατος, ο δ’ άδικος πλείστης ταραχής γέμων. Επίκουρος άρεσε σε 175 | ||
| • | Ουκ εά με καθεύδειν το του Μιλτιάδου τρόπαιον. Θεμιστοκλής (ενδεχομένως δεν επρόκειτο για φθόνο αλλά για αγωνία για τις μελλοντικές προθέσεις των Περσών) άρεσε σε 37 | ||
| • | Το πολλά πράττειν πολλάς και λύπας έχει. Μένανδρος άρεσε σε 29 | ||
| • | Μη επί παντί λυπού.
Περίανδρος άρεσε σε 27 | ||
| • | Βίων ερωτηθείς ποτε τις μάλλον αγωνιά, έφη, «ο τα μέγιστα βουλόμενος ευημερείν.» Βίων ο Βορυσθενίτης άρεσε σε 8 |
Απόγνωση | |||
| • | Γυνή τι δράσω; Πώς μόνη σωθήσομαι, ανάδελφος, απάτωρ, άφιλος;
Ευριπίδης άρεσε σε 26 | ||
| • | Τι μοι ζην κέρδος; Ούτε μοι πατρίς ούτ’ οίκος έστιν ούτ’ αποστροφή κακών.
Ευριπίδης άρεσε σε 25 | ||
| • | Ω φρίξον, ήλιε! ω στέναξον, γη! Εάλω η Πόλις, ημάς δε του πολεμείν παρήλθεν η ώρα. Γεώργιος Φραντζής άρεσε σε 16 |
Κλάμα & Δάκρυα | |||
| • | Όμοια πόρνη δάκρυα και ρήτωρ έχει. Μένανδρος άρεσε σε 176 | ||
| • | Δάκρυα, τα προοίμια της τέχνης. Λουκιανός (από το «Ενύπνιον 1.6», για τις μεγάλες δυσκολίες που αντιμετωπίζει κανείς ασχολούμενος με την τέχνη) άρεσε σε 61 | ||
| • | Μεγαρέων δάκρυα. Αρχαιοελληνική παροιμιακή φράση (για ψεύτικα δάκρυα, επειδή στα Μέγαρα καλλιεργούσαν πολλά κρεμμύδια). άρεσε σε 40 | ||
| • | Δακρυόεν γελάσασα.
Όμηρος άρεσε σε 26 | ||
| • | Λέκτρα δ’ ανδρών πόθω πίμπλαται δακρύμασιν.
Αισχύλος άρεσε σε 8 |
Φόβος | |||
| • | Βλαξ άνθρωπος επί παντί λόγω επτοήσθαι φιλεί.
Ηράκλειτος άρεσε σε 457 | ||
| • | Ησυχίαν είχεν ο Δήμος και αντέλεγε ουδείς, δεδιώς και ορών ότι πολύ το ξυνεστηκός.
Θουκυδίδης άρεσε σε 256 | ||
| • | Βέλτιον θανείν άπαξ ή διά βίου τρέμειν.
Αίσωπος άρεσε σε 249 | ||
| • | Βίος βίου δεόμενος ουκ έστιν βίος.
Μένανδρος άρεσε σε 226 | ||
| • | Ποθητός είναι μάλλον ή φοβερός κατά βίον προαιρού. Ον πάντες φοβούνται, πάντας φοβείται.
Δημόκριτος άρεσε σε 224 | ||
| • | Ουδείς γαρ ον φοβείται φιλεί.
Αριστοτέλης άρεσε σε 184 | ||
| • | Ο πολλοίς φοβερός ών, πολλούς φοβείται.
Αριστοτέλης άρεσε σε 112 | ||
| • | Mόνον ευδαίμονα, έφη τον ελεύθερον, εκείνον νομίζω τον μήτε ελπίζοντά τι μήτε δεδιότα.
Δημώναξ άρεσε σε 95 | ||
| • | Φόβος μνήμην εκπλήσσει, τέχνη δε άνευ άλκης ουδέν ωφελεί.
Θουκυδίδης άρεσε σε 94 | ||
| • | Μέμνησο μη σε νικάτω φόβος τας φρένας. Αισχύλος άρεσε σε 56 | ||
| • | Έσθ’ όπου το δεινόν εύ.
Αισχύλος άρεσε σε 46 | ||
| • | Ανήρ δεδμημένος ούτε τι ειπείν ούθ έρξαι δύναται, γλώσσα δε δέδεται.
Θέογνις άρεσε σε 38 | ||
| • | Δια δύο προφάσεις των αδικημάτων άνθρωποι απέχονται: ή δια φόβον ή δι’ αισχύνην.
Υπερείδης άρεσε σε 31 | ||
| • | Αδεές δέος.
Αρχαία Παροιμιακή φράση (για αδικαιολόγητο φόβο) άρεσε σε 30 | ||
| • | Φόβος κολακείην μεν εργάζεται, εύνοιαν δε ουκ έχει.
Δημόκριτος άρεσε σε 30 | ||
| • | Ου γαρ περί ομοίας ψυχής αγωνιώμεν έκαστοι.
Αρίστιππος (η απάντησή του όταν σε μια τρικυμία οι συνεπιβαίνοντες τον κορόιδευαν που φοβόταν) άρεσε σε 11 | ||
| • | Εγκέχοδα· κάλει θεόν.
Αριστοφάνης άρεσε σε 7 |
Ενοχή | |||
| • | Αυτό δε τo σιγάν ομολογούντος εστί σου.
Ευριπίδης άρεσε σε 37 |
Ντροπή | |||
| • | Άμα δε το χιτώνι εκδυομένω εκδύεται και την αιδώ γυνή. Ηρόδοτος άρεσε σε 144 | ||
| • | Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί. Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος.
Όμηρος άρεσε σε 143 | ||
| • | Αιδώς του κάλλους ακρόπολις.
Μένανδρος άρεσε σε 143 | ||
| • | Πας ερυθριών χρηστός είναι μοι δοκεί.
Μένανδρος άρεσε σε 136 | ||
| • | Εμοί μεν όνειδος η πατρίς, συ δε τη πατρίδι.
Ανάχαρσις (απαντώντας σε κάποιον που τον ειρωνεύτηκε για τη σκυθική του καταγωγή) άρεσε σε 121 | ||
| • | Έργον δ’ ουδέν όνειδος, αεργίη δε τ’ όνειδος.
Ησίοδος άρεσε σε 91 | ||
| • | Αιδώς σωφροσύνης πλείστον μετέχει.
Θουκυδίδης άρεσε σε 80 | ||
| • | Αιδού σαυτόν, και άλλον ουκ αισχυνθήση.
Θεόφραστος άρεσε σε 61 | ||
| • | Αιδώς δ’ ουκ αγαθή κεχρημένω ανδρί παρείναι.
Όμηρος άρεσε σε 56 | ||
| • | Αιδώς, Αργείοι. Όμηρος άρεσε σε 47 | ||
| • | Νικάν άδοξον, ηττάσθαι όνειδος.
Κλεομένης, Βασιλιάς της Σπάρτης (το 380 π.X., όταν είδε ότι θα μάχονταν εναντίον γυναικών στο Άργος) άρεσε σε 35 | ||
| • | Σιγάτε, μη αίσθωνται υμάς ενθάδε πλέοντας.
Βίας ο Πριηνεύς (σε μια καταιγίδα όταν οι ασεβείς και χυδαίοι συνταξιδιώτες του ζήτησαν τη βοήθεια των θεών) άρεσε σε 30 | ||
| • | Ένθα δέος, ενταύθα και αιδώς. Επίχαρμος άρεσε σε 29 | ||
| • | Αιδώς γαρ οργής πλείον ωφελεί βροτούς.
Ευριπίδης άρεσε σε 28 | ||
| • | Όπερ μάλιστα την αρετήν συνέχει, το αιδείσθαι.
Δημόκριτος άρεσε σε 20 | ||
| • | Κακή γαρ αιδώς ένθα ταναιδές κρατεί.
Δίφιλος ο Σίφνιος άρεσε σε 15 | ||
| • | Γλαυκοίσιν οφθαλμοίσιν αιδώς ουκ ένι.
Αίσωπος άρεσε σε 1 |
σελίδα 5 από 17
| «προηγούμενη σελίδα | επόμενη σελίδα» |
Συστήνουμε:
Αν σας ενδιαφέρουν τα αρχαιοπρεπή αποφθέγματα, δείτε επίσης και τα Δελφικά Παραγγέλματα, τη σελίδα με τις Αρχαίες παροιμίες, τα Λατινικά ρητά , τα Εκκλησιαστικά ρητά καθώς και τις Βυζαντινές ρήσεις.
