Γεννήθηκε στις Βρυξέλλες. Σε ηλικία τεσσάρων ετών, επέστρεψε με τους γονείς του στην Αργεντινή. Σπούδασε φιλολογία και εργάστηκε ως καθηγητής για πέντε χρόνια, ενώ παράλληλα συνεργαζόταν με λογοτεχνικά περιοδικά.
Το 1951, σε ηλικία 37 ετών, επέστρεψε στην Ευρώπη, στο Παρίσι, όπου έζησε ως το τέλος της ζωής του και έγραψε τα σημαντικότερα έργα του, στα οποία συμπεριλαμβάνονται νουβέλες, ποιήματα, δοκίμια και κυρίως διηγήματα.
Το 1961 επισκέπτεται την Κούβα και μετά από αυτό "στρατεύεται" ιδεολογικά και γίνεται υπερασπιστής της Κούβας του Κάστρο και αργότερα των Σαντινίστας της Νικαράγουα και του Αλλιέντε στη Χιλή.
Μαθητής του Μπόρχες, συγκαταλέγεται ανάμεσα στους κορυφαίους της Νοτίου Αμερικής του 20ού αιώνα. Διαφέρει από άλλους συγχρόνους του Λατινοαμερικάνους συγγραφείς καθώς τα έργα του δεν έχουν στοιχεία μαγικού ρεαλισμού.
Τα σπουδαιότερα έργα του: "Μυστικά όπλα" ("Las armas secretas"), 1958, "Τα βραβεία" ("Los Premios" -το πρώτο του μυθιστόρημα), 1960, "Ιστορίες των κρονόπιο και των φάμα" ("Historias de cronopios y de famas", 1962, "Το κουτσό" ("Rayuela" -που θεωρείται το αριστούργημά του), 1963, "Όλες οι φωτιές η φωτιά" ("Todos los fuegos el fuego"), 1966, "Το βιβλίο του Μανουέλ" ("Libro de Manuel" -μυθιστόρημα), 1973, "Οκτάεδρο" ("Octaedro"), 1974 (όλα μεταφρασμένα στα ελληνικά).