Μαθητής του Γοργία που διαπνέονταν από ολιγαρχικά ιδεώδη.
Ήταν ο πρώτος από τους Αττικούς ρήτορες που προσάρμοσε το ρητορικό λόγο για χρήση σε δικαστικούς αγώνες και ο πρώτος που κατέγραψε τους λόγους του, επειδή είχε συνειδητοποιήσει ότι ο έντεχνος ρητορικός λόγος, εκτός από την πρόσκαιρη συμβολή του στην εξέλιξη μιας δίκης, μπορούσε να είναι ένα λογοτεχνικό έργο με πνευματική αυτοτέλεια και διάρκεια.
Έγραψε τους δικανικούς λόγους: «Περί του Ηρώδου φόνου», «Περί του χορευτού» και «Περί φαρμακείας κατά της μητρυίας».