Ασχολήθηκε με ποίηση, διήγημα, θέατρο, κριτική, χρονογράφημα, γελοιογραφία και ταξιδιωτικά κείμενα. Συνεργάστηκε με εφημερίδες όπως η «Ακρόπολη» και το «Εμπρός» και λογοτεχνικά περιοδικά όπως ο «Νουμάς» και η «Νέα Εστία». Ήταν υπέρμαχος της Δημοτικής.
Το 1918 έγραψε το παιδικό μυθιστόρημα «Τα Ψηλά Βουνά», που αποτέλεσε το αναγνωστικό της τρίτης τάξης του δημοτικού και εισήγαγε την δημοτική στην εκπαίδευση. Σε αυτό εξιστορούνται οι εμπειρίες μιας ομάδας συμμαθητών που περνούν τις καλοκαιρινές τους διακοπές στα βουνά της Ευρυτανίας.Το έργο προκάλεσε οξύτατες αντιδράσεις, και το 1920 αποσύρθηκε και κάηκε δημοσίως, μετά την ανάληψη της εξουσίας από την αντιβενιζελική παράταξη.