Ποιητής
Αριθμός Αφορισμών: 59 | Αναγνώσεις: 110,984 |
Αρχαία Γνωμικά
Είς οιωνός άριστος, αμύνεσθαι περί πάτρης. (ρήση του Έκτορα) — Ιλιάδα Μ’ 243 άρεσε σε 436 |
Αιέν αριστεύειν και υπείροχον έμμεναι άλλων, μηδέ γένος πατέρων αισχυνέμεν. (ο Ιππόλαχος από τη Λυκία στο γιο του Γλαύκο) — Ιλιάδα Ζ’ 208 άρεσε σε 293 |
Ύπνω και θανάτω διδυμάοσιν. Ο ύπνος και ο θάνατος είναι δίδυμα αδέλφια. — Ιλιάδα Π’ 673 άρεσε σε 256 |
Έσσετ’ ήμαρ. Θα ‘ρθει η μέρα που.... — Ιλιάδα Δ’ 164, Ζ:448 άρεσε σε 230 |
Τέτλαθι δη, κραδίη και κύντερον άλλο ποτ’ έτλης. Κράτα καρδιά μου, πολύ σκληρότερο έχεις βαστάξει πόνο. — Οδύσσεια υ’ 18 άρεσε σε 207 |
Άχθος αρούρης. [Άχρηστο] βάρος πάνω στη γη. (η φράση αρχικά αφορούσε τον περίλυπο Αχιλλέα) — Ιλιάδα Σ’ 104 άρεσε σε 192 |
Ως ουδέν γλύκιον ης πατρίδος ουδέ τοκήων γίνεται. Τίποτε γλυκύτερο δεν υπάρχει από την πατρίδα και από τους γονείς. — Οδύσσεια ι’ 34 άρεσε σε 186 |
Θαρσαλέος ανήρ εν πάσιν αμείνων. Ο θαρραλέος άνθρωπος υπερτερεί σε όλα. — Οδύσσεια η’ 51 άρεσε σε 165 |
Πολλών δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνων. Γνώρισε τις πόλεις και τον νου πολλών ανθρώπων. — Οδύσσεια α’ 3 άρεσε σε 155 |
Ώλετο μεν μοι νόστος, ατάρ κλέος άφθιτον έστα. Δεν υπάρχει για εμένα επιστροφή, μα αιώνια θα είναι η δόξα. — Ιλιάδα Ι’ 13 άρεσε σε 153 |
Αιδώς γαρ εν κακοίσιν ουδέν ωφελεί. Η γαρ σιωπή τω λαλούντι σύμμαχος. Με τους κακούς η συστολή δεν ωφελεί σε τίποτα. Επειδή η σιωπή είναι σύμμαχος αυτού που μιλάει. άρεσε σε 143 |
Ποίον σε έπος φύγεν έρκος οδόντων; Τι λόγος ξέφυγε από την οδοντοστοιχία σου; (ο Δίας αντιδρώντας στην κατηγορία της Αθηνάς ότι εγκατέλειψε τον Οδυσσέα) — Ιλιάδα Δ’ 360 άρεσε σε 140 |
Ούτις εμοί γ’ όνομα. Το όνομά μου είναι «Κανένας» (η γνωστή πονηριά του Οδυσσέα προς τον Κύκλωπα Πολύφημο ) — Οδύσσεια ι’ 366 άρεσε σε 98 |
Έπεα πτερόεντα. Λόγια που πετάνε (και δεν έχουν καμιά αξία). — Ιλιάδα Ε’ 871 άρεσε σε 92 |
Θαύμα ιδέσθαι. — Ιλιάδα Σ’ 83 άρεσε σε 90 |
Τόδε έργον αέξεται, ω επιμίμνω. Η δουλειά που θα προχωρήσει, είναι εκείνη στην οποία θα επιμείνεις. — Οδύσσεια ξ’ 66 άρεσε σε 84 |
Παρά θίν’ αλός. (δηλαδή, παραλιακά) — Ιλιάδα Α’ 316 άρεσε σε 81 |
Νόστιμον ήμαρ. Η ημέρα της επιστροφής. — Οδύσσεια α’ 9 άρεσε σε 76 |
Ουκ αγαθόν πολυκοιρανίη. Είς κοίρανος έστω, είς βασιλεύς. Δεν είναι καλό να υπάρχει πολυαρχία. Πρέπει να υπάρχει ένας αρχηγός, ένας βασιλιάς. — Ιλιάδα Β’ 204 άρεσε σε 76 |
Άνδρα μοι ένεπεν μούσα πολύτροπον ως μάλα πολλά πλάγχθη, επεί Τροίης ιερόν πτολίεθρον έπερσεν, πολλών δ’ ανθρώπων ίδεν άστεα και νόον έγνω. (η πρώτη φράση από την «Οδύσσεια») — Οδύσσεια α’ 1 άρεσε σε 71 |
Χόλος νόον οιδάνει. Ο θυμός φουσκώνει το μυαλό. — Ιλιάδα Ι’ 549 άρεσε σε 69 |
Δόσις ολίγη τε φίλη τε. Προσφορά μικρή αλλά εγκάρδια (ή καλοδεχούμενη). — Οδύσσεια ξ’ 57 άρεσε σε 66 |
Ροδοδάκτυλος Ηώς. [Ηώς=αυγή, μυθική θεά] — Οδύσσεια θ’ 1 άρεσε σε 58 |
Αεί τον όμοιον άγει θεός ως τον όμοιον. Πάντα ο θεός τον όμοιο κοντά στον όμοιο φέρνει. — Οδύσσεια ρ’ 218 άρεσε σε 58 |
Αιδώς δ’ ουκ αγαθή κεχρημένω ανδρί παρείναι. Η ντροπαλότητα δεν ταιριάζει σ’ αυτόν που βρίσκεται σε ανάγκη. — Οδύσσεια τ’ 351 άρεσε σε 56 |
Πριν τι κακόν παθέειν. Ρεχθέν δε τε νήπιος έγνω. [Να θέμα είναι να ενεργείς] πριν πάθεις κακό. Αλλιώς, ακόμα και ο άμυαλος όταν πάθει κάτι, βάζει μυαλό. — Ιλιάδα Ρ’ 32 άρεσε σε 55 |
Οπποίον κ’ είπησθα έπος, τοίον κ’ επακούσαις. Ό,τι λόγο πεις, τέτοιον και θ’ ακούσεις. — Ιλιάδα Υ’ 250 άρεσε σε 54 |
Ου γαρ από δρυός έσοι… ουδ’ από πέτρης. Γιατί ούτε από δρυ ούτε από πέτρα γεννήθηκες [αλλά από ανθρώπους είσαι γεννημένος]. — Οδύσσεια, τ’1 63 άρεσε σε 53 |
Έσθλ’ αγορεύοντες, κακά δε φρεσί βυσσοδόμευον. Μιλούσαν ωραία ενώ στο μυαλό τους βυσσοδομούσαν κακά. — Οδύσσεια ΙΖ’ άρεσε σε 48 |
Αιδώς, Αργείοι. — Ιλιάδα Ε’ 787, Θ:228, Ο:502 άρεσε σε 47 |
Άνθρωποι δε μινυνθάδιοι τελέθουσιν. Όμως οι άνθρωποι υπάρχουν για πολύ λίγο. — Οδύσσεια τα’ 351 άρεσε σε 46 |
Μήνιν άειδε θεά Πηληιάδεω Αχιλήος. (η πρώτη φράση της Ιλιάδας) — Ιλιάδα Α’ 1 άρεσε σε 43 |
Σήματα λυγρά. Ολέθρια σημάδια. — Ιλιάδα Ζ’ 168 άρεσε σε 40 |
Ου Νέμεσις Τρώας και ευκνήμιδας Αχαιούς τοιήδ’ αμφί γυναικί πολύν χρόνον άλγεα πάσχειν. Αινώς αθανάτησι θεής εις ώπα έοικεν. Δεν είναι κατηγόρια, όχι, για πλάσμα σαν κι αυτή /τόσο καιρό που σφάζουνται οι Αχαιοί κι οι Τρώες./Αλήθεια, αθάνατη θεά λες κι είναι σαν τη βλέπεις. (σχόλιο των γερόντων της Τροίας, όταν είδαν την Ωραία Ελένη· το «Ου Νέμεσις» εξελίχθηκε σε παροιμιώδη φράση, δηλωτική θαυμασμού ) — Ιλιάς Γ’ 156 άρεσε σε 36 |
Δημοβόρος βασιλεύς, επεί ουτιδανοίσιν ανάσσεις. Λαοφάγε βασιλιά, κυβερνάς «ουτιδανούς». (ο Αχιλλέας προς Αγαμέμνονα) — Ιλιάδα Α’ 231 άρεσε σε 32 |
Καπνόν αποθρώσκοντα. — Οδύσσεια α’ 57 άρεσε σε 30 |
Μάντις κακών. (ο Αγαμέμνων για τον Κάλχα) — Ιλιάδα Α’ 106 άρεσε σε 26 |
Και γαρ τ’ όναρ εκ Διός εστιν. Διότι τα όνειρα τα στέλνει ο Δίας. — Ιλιάδα Α’ άρεσε σε 26 |
Δακρυόεν γελάσασα. Γελώντας μέσα από τα δάκρυά της (η Ανδρομάχη). — Ιλιάδα ΣΤ’ άρεσε σε 26 |
Μένεα πνέων. (σε πολλά σημεία στην Ιλιάδα) άρεσε σε 24 |
Πάντες δε θεών χατέουσ’ άνθρωποι. Όλοι οι άνθρωποι έχουν ανάγκη τους θεούς. — Οδύσσεια γ’ άρεσε σε 24 |
Ανδρί δε κεκμηώτι μένος μέγα οίνος αέξει. Τον κουρασμένο άνδρα γρήγορα το κρασί θα ξεσηκώσει. — Ιλιάδα Ζ’ 261 άρεσε σε 23 |
Ιητρός γαρ ανήρ πολλών αντάξιος άλλων. Ένας γιατρός έχει μεγαλύτερη αξία από πολλούς άλλους ανθρώπους. — Ιλιάδα ΙΑ’ άρεσε σε 23 |
Εχθρός γαρ μοι κείνος ομώς Αΐδαο πύλησιν ος χ’ έτερον μεν κεύθη ενί φρεσίν, άλλο δε είπη. Ότι μου είναι μισητός, όσο του Άδη οι πύλες, κείνος που κρύβει άλλο στον νουν και άλλο στο χείλος έχει. — Ιλιάδα α΄ άρεσε σε 22 |
Τυδεύς τοι μικρός μεν έην δέμας, αλλά μαχητής. Ο Τυδέας (ο πατέρας του Διομήδη) ήταν μεν μικρόσωμος, αλλά μαχητής. — Ιλιάδα Ε’ 80 άρεσε σε 20 |
Αλλ’ ου Ζευς άνδρεσσι νοήματα πάντα τελευτά. Αλλά ο θεός δεν πραγματοποιεί όλες τις σκέψεις των ανθρώπων. — Ιλιάδα άρεσε σε 20 |
Ύπνε άναξ πάντων τε θεών πάντων τ’ανθρώπων. — Ιλιάδα ιδ’ άρεσε σε 19 |
Ταύτα θεών εν γούνασι κείται. Αυτά εξαρτώνται από τη θέληση των θεών. — Ιλιάδα Υ’ 435, Οδύσσεια α:400 άρεσε σε 15 |
Άμα πρόσσω και οπίσσω λεύσσει… Κοιτάει από μπροστά και από πίσω [για να το εξετάσει καλά]. — Ιλιάδα Γ’ 109 άρεσε σε 15 |
Θεοί δε τα πάντα ίσασιν. Οι θεοί γνωρίζουν τα πάντα. — Οδύσσεια δ’379 άρεσε σε 14 |
Επεί ουκέτι πιστά γυναιξίν. Επειδή δεν μπορείς να εμπιστεύεσαι πια τις γυναίκες. — Οδύσσεια ια’ άρεσε σε 12 |
Άλλοις γαρ τ’ άλλοισιν ανήρ επιτέρπεται έργοις. Ότι σ’ άλλα έργα αρέσκεται τούτος και σ’ άλλα εκείνος. — Οδύσσεια ξ’ 228 άρεσε σε 11 |
Κείτο μέγας μεγαλωστί, λελασμένος ιπποσυνάων. Σωριασμένος κάτω φαρδιά-πλατιά, έχοντας χάσει το άλογο. — Ιλιάδα Π’ 777 άρεσε σε 10 |
Οινοβαρές, κυνός όμματ’ έχων, κραδίην δ’ ελάφοιο. Μεθύστακα, που έχεις μάτια σκύλου και καρδιά ελαφιού. (O Αχιλλέας στον Αγαμέμνονα) — Ιλιάδα άρεσε σε 9 |
Αλλ’ ό γε σιγή δώρα θεών έχοι, όττι διδοίεν. Αλλά δέξου σιωπηλά τα δώρα των Θεών, ότι κι αν δίνουν. — Οδύσσεια ιη’ άρεσε σε 8 |
Του και από γλώσσης μέλιτος γλυκίων ρέεν αυδή. Που από τη γλώσσα του ρέουν οι λέξεις πιο γλυκές από μέλι. (για τον Νέστορα, βασιλιά της Πύλου) άρεσε σε 7 |
Και σε γέρον το πριν μεν ακούομεν όλβιον είναι. Και συ, γέρο, μαθαίνουμε ότι κάποτε ήσουν τρισευτυχισμένος. Ο Αχιλλέας στον Πρίαμο — Ιλιάδα ω’543 άρεσε σε 7 |
Επεί η μάλα πολλά μεταξύ ούρεά τε σκιόεντα θάλασσά τε ηχήεσσα. Γιατί πολλά στη μέση μάς χωρίζουν και κορφοβούνια απλόσκιωτα και θάλασσα αφρισμένη. — Ιλιάς, Α 157 άρεσε σε 6 |
Αφορισμοί
Ευτυχισμένος ο ηγεμόνας που κάνει τους υπηκόους του όχι να τον φοβούνται, μα να φοβούνται μήπως αυτός πάθει τίποτε κακό. άρεσε σε 170 |